Σε μια
εποχή ιστορικών αλλαγών, ειδικά με τελευταία αφορμή και την
πανδημία του Covid-19, ένα πραγματικά πολύ ενδιαφέρον άρθρο
έγραψε στο
www.weforum.org
ο
Eric
Stann (Research
News Strategist, Πανεπιστήμιο του Μισούρι),
σχολιάζοντας πως οι νέοι εργαζόμενοι σήμερα, μεταξύ 21 και
34 ετών, δίνουν μεγαλύτερη αξία στην επικοινωνία με σεβασμό
στο χώρο εργασίας σε σύγκριση με τα σύγχρονα εργασιακά
προνόμια- σύμφωνα με μελέτη.
«Οι ηγέτες
και τα διοικητικά στελέχη είναι εκείνα που έχουν τη δύναμη
να ενθαρρύνουν την εργασιακή δέσμευση, να προβούν σε
κινήσεις για την ευημερία των εργαζομένων και να τους
αντιμετωπίζουν με σεβασμό», ανέφερε η Danielle LaGree-
επίκουρη καθηγήτρια Στρατηγικής Επικοινωνίας στο Πολιτειακό
Πανεπιστήμιο του Κάνσας με διδακτορικό Δίπλωμα από τη Σχολή
Δημοσιογραφίας του Μισούρι.
Η LeGree
και συνάδελφοί της εντόπισαν τις αλλαγές αυτές στις
εργασιακές αξίες για τους νέους εργαζόμενους μετά από έρευνα
σε πάνω από 1.000 εργαζομένους πλήρους απασχόλησης από 18
διαφορετικούς τομείς- συμπεριλαμβανομένης και της
βιομηχανίας παροχής υπηρεσιών.
Η ομάδα
ανέλυσε τα δεδομένα σχετικά με το πώς οι συμμετέχοντες
βαθμολόγησαν, σε κλίμακα από 1 έως 5, πώς κάθε μία από τις
παρακάτω πτυχές εργασιακής κουλτούρας ήταν αντιπροσωπευτικές
για τον χώρο εργασίας τους: δέσμευση για σεβασμό, σεβασμός
στην αυτονομία και την ευελιξία του εργαζομένου, εργασιακή
ικανοποίηση, διατήρηση της αφοσίωσης των εργαζομένων και
εργασιακή δέσμευση.
Ενώ
προηγούμενες μελέτες ανέφεραν ότι οι ηγέτες και τα
διοικητικά στελέχη διοχετεύουν το 70- 90% του χρόνου τους
στην επικοινωνία, η LaGree πιστεύει ότι αυτή η μελέτη
δείχνει ότι πρέπει να δοθεί περισσότερη έμφαση στην
εκπαίδευση των διευθυντών και ανώτερων στελεχών ώστε να
είναι καλοί συνομιλητές και να επικοινωνούν με σεβασμό με
τους υπαλλήλους τους.
Πιστεύει
ότι παρόλο που η μελέτη ολοκληρώθηκε πριν ξεκινήσει η
πανδημία του COVID-19, τα αποτελέσματά της εξακολουθούν να
αντιπροσωπεύουν τα σύγχρονα εργασιακά περιβάλλοντα, έχοντας
γίνει αλλαγές προς έναν περισσότερο υβριδικό μοντέλο
εργασίας μεταξύ γραφείων και σπιτιού, ή έχοντας υιοθετήσει
εξ ολοκλήρου το μοντέλο της εξ αποστάσεως εργασίας.
Η LaGree
αναγνωρίζει το βαθμό στον οποίο οι ηγέτες και τα διευθυντικά
στελέχη μπορούν να ενθαρρύνουν τη διαμόρφωση ενός
υποστηρικτικού εργασιακού περιβάλλοντος, ενώ τα αποτελέσματα
της έρευνας παραμένουν ακόμα ασαφή. Ωστόσο, πιστεύει ότι η
εν λόγω έρευνα ενισχύει σημαντικά την ιδέα ότι οι χώροι
εργασίας συνιστούν κοινωνικές εμπειρίες.
«Όπως αποκαλύπτει η έρευνα, η συστηματική αναγνώριση των
εργαζομένων για την αξία που προσδίδουν στον οργανισμό τους
θα τους βοηθήσει να ανακάμψουν μετά από αντιξοότητες, να
αποδώσουν καλύτερα και να είναι πιο αφοσιωμένοι στην εργασία
τους σε βάθος χρόνου», όπως αναφέρει η LaGree. «Νομίζω ότι
αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό και σήμερα, παρόλο που αυτή η
μελέτη διεξήχθη πριν από την πανδημία του κορονοϊού».
Η Margaret
Duffy- διευθύντρια στο Ινστιτούτο Novak Leadership και
καθηγήτρια Στρατηγικής Επικοινωνίας στη Σχολή Δημοσιογραφίας
του Μισούρι, πιστεύει ότι οι εργοδότες κινδυνεύουν να χάσουν
τους ηλικιακά νέους υπαλλήλους τους εάν δεν καταβάλουν
προσπάθεια να επικοινωνούν με σεβασμό στον χώρο εργασίας.
«Υπάρχει
μεγάλος κίνδυνος για τους εργοδότες εάν δεν βοηθήσουν τους
εργαζόμενους να έχουν την αίσθηση του σκοπού, της ευημερίας
και της δέσμευσης», αναφέρει η Duffy. «Το να πηγαίνω στη
δουλειά μπορεί να μην με κάνει χαρούμενο κάθε μέρα, εκτός κι
αν η δουλειά μπορεί να με κάνει να νιώσω πληρότητα, αν μπορώ
να νιώθω ότι με σέβονται ως άνθρωπο και -το πιο σημαντικό-
αν μπορώ να νιώσω ότι έχω κερδίσει τον σεβασμό και την
αναγνώριση που δείχνω στο αφεντικό και στους συνεργάτες μου.»
|
