|
Αν και σε μικρότερο βαθμό,
μετά και την τελευταία κόντρα του πρώην γερμανού ΥΠΟΙΚ Β.
Σόιμπλε και του ιταλού πρωθυπουργού Μ. Ντράγκι, η Ιταλία
βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για ακόμη μια φορά
τα τελευταία χρόνια.
Κάθε
Ιταλός πολιτικός που σέβεται τον εαυτό του δεσμεύεται να
αντιμετωπίσει τα προβλήματα στον Νότο της χώρας, όπου η
ανεργία είναι διπλάσια από εκείνην του Βορρά και το κατά
κεφαλήν ΑΕΠ μόλις το μισό. Όπως ανέφερε προσφάτως σε μια
ενδιαφέρουσα ανάλυση του το Bloomberg, στην περίπτωση του
νυν πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι, αυτός κομίζει κάτι
καινούργιο, που δεν είναι άλλο από τα άνευ προηγουμένου
ευρωπαϊκά κονδύλια, αλλά και τη δική του εμπειρία για την
ορθή τους διαχείριση. Η Ιταλία είναι η μεγαλύτερη αποδέκτρια
των κεφαλαίων του Ταμείου Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ενωσης
και αφιερώνει σχεδόν το 40% του προγράμματος αποκατάστασης,
ύψους 260 δισ. ευρώ, στις περιφέρειες που έχουν μείνει πίσω.
Ωστόσο, το ζήτημα έχει να κάνει με το χρονοδιάγραμμα, μιας
και ο Μάριο Ντράγκι μπορεί να είναι τεχνοκράτης και με
μεγάλο εκτόπισμα, αλλά ενδεχομένως η χώρα να προχωρήσει σε
μία από τις συχνές εκλογικές της αναμετρήσεις τα επόμενα δύο
χρόνια.
Στο
Βερολίνο, στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες οι αξιωματούχοι
παρακολουθούν την αύξηση στο δημόσιο χρέος της Ιταλίας και
τις αποτυχημένες προσπάθειες να εξυγιανθεί η οικονομία – και
αυτό τους κάνει να ανησυχούν, μήπως κάποια μέρα το όραμα της
ευρωπαϊκής ενοποίησης τεθεί σε σκληρή δοκιμασία. Πράγματι, η
ανοδική πορεία του κόστους δανεισμού της Ιταλίας τις
τελευταίες εβδομάδες συνιστά «μια δυσοίωνη εξέλιξη, η οποία
υποδηλώνει τους κινδύνους μιας δημοσιονομικής κρίσης»,
σύμφωνα με τους Ντέιβιντ Πάουελ και Νταν Χάνσον του
Bloomberg Economics. Εάν ο Ντράγκι καταφέρει να θέσει σε
τροχιά ανάπτυξης τη χώρα του, θα ενισχύσει την υπόθεση για
τη δημοσιονομική ένωση, καθιστώντας το Ταμείο Ανάκαμψης
μόνιμο θεσμό, δήλωσε αξιωματούχος της Ε.Ε. Σε αντίθετη
περίπτωση, κλονίζεται οποιοδήποτε επιχείρημα για περαιτέρω
νομισματική ολοκλήρωση. Το ίδιο το ιταλικό κράτος αποτελεί
μεγάλο μέρος του προβλήματος, λέει η Λετίτσια Μαγκάλντι, της
οποίας η οικογένεια διευθύνει εταιρεία βιομηχανικών υλικών
στο Σαλέρνο κοντά στη Νάπολη. Ο Μάριο Ντράγκι πρέπει να
λύσει τα αιώνια προβλήματα του Νότου. Στο Μετζοτζιόρνο η
γραφειοκρατία είναι ενοχλητική, τα κτίρια καταρρέουν και το
κράτος αγωνίζεται να ανακόψει την επιρροή του οργανωμένου
εγκλήματος είτε πρόκειται για τη μαφία στη Σικελία, την
Καμόρα στην Καμπανία ή την Ντραγκέτα στην Καλαβρία. Εύκολα
μπορεί κανείς να λησμονήσει ότι, βάσει των ευρωπαϊκών
προδιαγραφών, η Ιταλία είναι μια νεότευκτη χώρα ή ότι πριν
από την ένωσή της ο Νότος ήταν πλούσιος. Τα αντιμαχόμενα
κρατίδιά της ενοποιήθηκαν μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα και
έκτοτε οι έντονες διαφορές μεταξύ των περιοχών ταλανίζουν τη
χώρα. Ο Ντράγκι σχεδιάζει τρεις νέες σιδηροδρομικές γραμμές
υψηλών ταχυτήτων για τη διασύνδεση περισσότερων από 11
εκατομμύρια ανθρώπων ως μέρος ενός προγράμματος
εκσυγχρονισμού της εκπαίδευσης, του κράτους, της αγοράς
εργασίας, των ενεργειακών δικτύων και σχεδόν κάθε έκφανσης
της οικονομικής ζωής.
Όπως ανέφερε το
Bloomberg
στην ανάλυση του, ο
Εουτζένιο Ματσαρέλα, καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο
Φεντερίκο ΙΙ στη Νάπολη, μας υπενθυμίζει ότι η Ιταλία «ακόμη
και σήμερα συνιστά μόνον έναν γεωγραφικό όρο». Και προσθέτει,
«με ένα σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλών ταχυτήτων, πραγματικά
φτιάχνεις το υφαντό της Ιταλίας και επιτυγχάνεις την
ενοποίηση». Αρχής γενομένης με το εμβληματικό τεράστιο
συγκρότημα ημικατεστραμμένων και επικίνδυνων πολυκατοικιών
Λε Βέλε στη Νάπολη, από όπου θα κατεδαφιστούν επιπλέον
τμήματα. Ο δήμος θα ανεγείρει κατοικίες, γραφεία, σχολεία,
αθλητικές εγκαταστάσεις και θα κατασκευάσει πάρκα. Η ανεργία
στην περιοχή φθάνει το 47% και για την επίλυση των
προβλημάτων της επιδιώκεται να εκταμιευθούν κονδύλια 63 εκατ.
ευρώ. «Με τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης θα δημιουργήσουμε
πραγματικές θέσεις εργασίας για άτομα που απασχολούνται μόνο
στην παραοικονομία», δηλώνει, τέλος, ο 42χρονος Ομέρο
Μπενφενάτι, επικεφαλής της κοινότητας του Λα Βέλε,
προειδοποιώντας ότι «τα χρήματα μπορεί να πάνε σε λάθος
κατεύθυνση».
|
