|
Πολλές υποσχέσεις, αλλά ουσιαστικά
μόνο μια απόφαση |
|
00:01
- 16/04/20 |
|
|
|
 |
| |
Με
τις συζητήσεις για τις πρόσφατες αποφάσεις της ΕΚΤ να
συνεχίζονται, αξίζει κανείς να δει την άποψη των
οικονομολόγων της επενδυτικής τράπεζας Berenberg,
Florian Hense και Holger Schmieding. Όπως γράφουνε οι δύο
οικονομολόγοι σε άρθρο τους, μετά
την επονείδιστη αποτυχία τους να δώσουν ένα μήνυμα
ευρωπαϊκής αλληλεγγύης στις προηγούμενες συνεδριάσεις τους,
οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης συμφώνησαν τελικά ένα
πακέτο 540 δισ. ευρώ. Αυτή τη φορά διακυβεύονται περισσότερα
από όσα διακυβεύθηκαν στην κορύφωση της κρίσης του ευρώ τη
διετία 2011-2012.
Σύμφωνα με
τους άποψη των οικονομολόγων της Berenberg, οι υπουργοί
Οικονομικών δεν διευθέτησαν τη μεταξύ τους διαμάχη για την
κοινή έκδοση ομολόγων με σκοπό τη χρηματοδότηση του κοινού
ταμείου για την ανάκαμψη. Παρέπεμψαν, αντιθέτως, το καίριο
αυτό ζήτημα στους εθνικούς ηγέτες για να το εξετάσουν
αργότερα. Το πακέτο αποτελείται από τρία συστατικά και την
υπόσχεση για ένα τέταρτο.
1. Μια
πιστωτική γραμμή από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM):
κάθε χώρα μπορεί να αντλεί ποσά αντίστοιχα έως και με το 2%
του ΑΕΠ της για διάστημα έως 10 ετών. Για να μη
στιγματισθούν οι χώρες που θα προσφύγουν, οι όροι με τους
οποίους θα χορηγούνται τα δάνεια θα καθοριστούν εκ των
προτέρων όμοια για όλες τις χώρες. Μοναδική προϋπόθεση είναι
τα χρήματα να καλύπτουν το κόστος της ιατρικής μάχης κατά
της πανδημίας του κορωνοϊού.
2.
Πρόσθετο δανεισμό στις επιχειρήσεις από την Ευρωπαϊκή
Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ): για να στηρίξουν όσες
επιχειρήσεις κινδυνεύουν, οι χώρες θα δώσουν στην ΕΤΕπ τη
δυνατότητα να θεσπίσει ταμείο εγγυήσεων με κεφάλαια 25 δισ.
ευρώ και να δεσμεύσει άλλα 200 δισ. ευρώ για δάνεια σε
μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
3. Ενα
ταμείο για τη στήριξη των εργαζομένων. Η Ε.Ε. θα δεσμεύσει
τουλάχιστον 100 δισ. ευρώ για να αποτρέψει τις μαζικές
απολύσεις με την κάλυψη εγγυήσεων των κρατών-μελών ύψους 25
δισ. ευρώ.
4.
Επιπλέον, οι υπουργοί Οικονομικών υποσχέθηκαν να εργαστούν
πάνω στην ιδέα ενός ταμείου ανάκαμψης που θα ενισχύσει
κυρίως όσες χώρες έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση,
όπως η Ιταλία και η Ισπανία. Σε ό,τι αφορά το πότε θα
ενεργοποιηθεί αυτό το ταμείο δύσκολο να το εκτιμήσει κανείς,
δεδομένου ότι οι υπουργοί Οικονομικών διαφωνούν για τη
χρηματοδότησή του. Ορισμένοι, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία,
τάσσονται υπέρ της κοινής έκδοσης χρέους, ενώ άλλες χώρες,
Ολλανδία, Γερμανία και Αυστρία, εναντιώνονται σθεναρά σε
αυτήν την ιδέα.
Η
συνεργασία μεταξύ χωρών στους κόλπους της Ε.Ε. και της
Ευρωζώνης είναι από τη φύση της χρονοβόρα. Ενώ η ΕΚΤ μπορεί
να λαμβάνει αποφάσεις γρήγορα παρακάμπτοντας ακόμη και τις
αντιρρήσεις σημαντικών στελεχών της, οι υπουργοί Οικονομικών
δεν μπορούν. Αν τα πράγματα πάνε καλά, η ανάμνηση του πώς
επετεύχθη αυτός ο συμβιβασμός θα χαθεί και οι πολίτες της
Ε.Ε. στο τέλος θα θυμούνται πως οι χώρες τους βοήθησαν
ουσιαστικά η μία την άλλη. Αν πάνε άσχημα, η ανεπάρκεια
αλληλεγγύης θα τροφοδοτήσει εκ νέου αντιευρωπαϊκά αισθήματα.
|
|
