Έχοντας ως GFF μια πολύ θετική άποψη, είχαμε αναφερθεί και
χθες στο ζήτημα των τελευταίων αποφάσεων των ευρωπαίων
αξιωματούχων. Και θα το κάνουμε και σήμερα, με το Reuters,
σε νεότερο άρθρο του, να σχολιάζει
χθες πως η Γερμανίδα
καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ ήταν ήδη προβληματισμένη για το
μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης όταν τον Φεβρουάριο η πανδημία
έπληξε τη Γηραιά Ηπειρο, οδηγώντας σε πάμπολλους θανάτους
και καταστρεπτικές καραντίνες. Αλλά ήταν το Συνταγματικό
Δικαστήριο της ίδιας της της χώρας, που λειτούργησε ως
μοχλός, σύμφωνα με τα όσα οι πηγές αναφέρουν. Η
απόφαση-βόμβα της 5ης Μαΐου αμφισβητούσε την εξάρτηση της
Ε.Ε. από τη διαδικασία της ΕΚΤ να τυπώνει χρήμα, ούτως ώστε
να διατηρεί εν ζωή τις οικονομίες των ασθενέστερων
κρατών-μελών, αλλά και τη διακυβέρνηση της Ε.Ε. Μέχρι τότε η
Αγκελα Μέρκελ διαφωνούσε με την πρόταση του Γάλλου προέδρου
Εμανουέλ Μακρόν για τη συγκρότηση Ταμείου Ανάκαμψης, το
οποίο πρώτη φορά θα δέσμευε και τα 27 κράτη-μέλη να εκδώσουν
από κοινού ομόλογα. «Αρχικά είχαν διαφορετικές προσεγγίσεις»,
ανέφερε υψηλόβαθμο διπλωματικό στέλεχος. «Σκέφτονταν ότι
υπάρχει κίνδυνος διάσπασης στην Ε.Ε. Εντούτοις, μετά
εκδόθηκε η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου και η
Μέρκελ είπε ότι “πλέον εναπόκειται σε μας, στις κυβερνήσεις,
να δράσουμε”».
Μετά μια σειρά διαδοχικών
τηλεδιασκέψεων μεταξύ τους, η καγκελάριος και ο Γάλλος
πρόεδρος κατέληξαν στην κατάρτιση σχεδίου για να αντλήσει η
Κομισιόν από τις αγορές 500 δισ. ευρώ και να τα μεταβιβάσει
σε περιφέρειες και κλάδους που δέχθηκαν το βαρύτερο πλήγμα
από την πανδημία. Το εν λόγω ποσόν θα προστεθεί στον
προϋπολογισμό του 2021-2027 των 27 κρατών-μελών, ο οποίος
ήδη φθάνει σχεδόν το 1 τρισ. ευρώ. Διπλωματικοί κύκλοι
διατείνονται ότι η Γερμανίδα καγκελάριος απέσυρε τις
ενστάσεις που για χρόνια διατύπωνε η χώρα της αναφορικά με
το ευρωομόλογο για τη χρηματοδότηση άλλων χωρών, όταν φάνηκε
ξεκάθαρα ότι η ίδια η Ε.Ε. βρισκόταν σε κίνδυνο.
Οι δύο
ηγέτες συμφώνησαν ότι, εάν δεν κατορθώσουν να διασώσουν τις
ευρωπαϊκές οικονομίες που καταρρέουν, είναι πιθανό να συμβεί
κάτι πολύ χειρότερο από ό,τι με την κρίση χρέους πριν από
δέκα χρόνια. Το χρέος της Ιταλίας τείνει στο 170% του ΑΕΠ, η
Ελλάδα χάνει τα όσα κέρδισε ύστερα από χρόνια λιτότητας και
σε όλο τον Νότο η διάλυση του τουρισμού απειλεί εκατομμύρια
θέσεις εργασίας. Είχε έρθει η στιγμή η Ευρωπαϊκή Ενωση να
αποδείξει πως είναι ένωση. Αλλά η αρχική καθυστέρηση στο να
μοιραστούν οι χώρες ιατρικό εξοπλισμό και η προθυμία τους
παράλληλα να κλείσουν τα σύνορά τους φανέρωσαν την αδυναμία
των Βρυξελλών να ανταποκριθούν όταν διακυβεύονταν εθνικά
συμφέροντα. Οταν, λοιπόν, φάνηκε ότι αυτό το τελευταίο
τραύμα, ύστερα από μια σειρά άλλων, από τη δημοσιονομική
κρίση μέχρι το χάος των προσφυγικών ροών και το Brexit,
μπορεί τελικά να αποσαθρώσει την Ε.Ε., ήρθε η συμφωνία και
φανέρωσε ότι τα δύο ιδρυτικά κράτη-μέλη της μπορούν ακόμα να
συγκροτούν τον σταθερό της πυρήνα.
|
