00:01 - 25/02/25

Ελληνικά νοικοκυριά

Η κοινωνική και υλική υστέρηση των ελληνικών νοικοκυριών είναι πέντε φορές υψηλότερη σε σύγκριση με τα νοικοκυριά των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το 40% των ελληνικών νοικοκυριών με εξαρτώμενα παιδιά και το 36% χωρίς εξαρτώμενα τέκνα αντιμετωπίζουν μεγάλες οικονομικές δυσκολίες. Στην Ευρώπη, τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 7,7% και 6,1%.

Σύμφωνα με την έκθεση του 2024 για την οικονομία του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, αυτή η απόκλιση αποτυπώνει την ελληνική πραγματικότητα και την αδυναμία των νοικοκυριών να καλύψουν βασικές ανάγκες.

Η ίδια έκθεση καταγράφει τη δυσκολία μεγάλου ποσοστού ελληνικών νοικοκυριών να καλύψουν βασικές και πάγιες ανάγκες για μια αξιοπρεπή διαβίωση. Συγκεκριμένα, το 40% των ελληνικών νοικοκυριών με εξαρτώμενα παιδιά δυσκολεύεται ιδιαίτερα, έναντι 7,7% στην Ευρώπη.

Πρόκειται για την αδυναμία κάλυψης έκτακτων δαπανών. Πολλά ελληνικά νοικοκυριά δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σε απρόβλεπτες οικονομικές υποχρεώσεις, που αντιστοιχούν στο μηνιαίο εισόδημα των ατόμων που ζουν στο όριο της φτώχειας, όπως ορίζεται από τη Eurostat.

Ένας επιπλέον δείκτης της οικονομικής στενότητας, της κοινωνικής περιθωριοποίησης και της υποβάθμισης της καθημερινής ποιότητας ζωής αφορά την αδυναμία κάλυψης έκτακτων δαπανών. Το 2020, το 47,2% των νοικοκυριών χωρίς εξαρτώμενα παιδιά και το 54,6% των νοικοκυριών με εξαρτώμενα παιδιά δήλωσαν αδυναμία αντιμετώπισης μιας έκτακτης δαπάνης, ενώ στην ΕΕ τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 31,1% και 34%.

Παρότι αυτά τα ποσοστά βελτιώθηκαν τα επόμενα χρόνια, το 2023 περισσότερα από τέσσερα στα δέκα ελληνικά νοικοκυριά δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν σε μια έκτακτη δαπάνη.

Ως έκτακτες δαπάνες θεωρούνται η αντικατάσταση οικιακών συσκευών, οι επισκευές στο σπίτι, τα ιατρικά έξοδα έκτακτων προβλημάτων υγείας κ.α.

Το μηνιαίο εισόδημα στο όριο της φτώχειας διαφέρει ανά χώρα, καθώς αντιστοιχεί στο 60% του διάμεσου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών.

Σοβαρή υλική υστέρηση

Το 2023 στην Ελλάδα παρατηρήθηκε σύγκλιση στα ποσοστά δύο ηλικιακών ομάδων που αντιμετωπίζουν υλική και κοινωνική υστέρηση: 14,7% των νέων 18-24 ετών και 13% των ατόμων άνω των 55 ετών.

Ο δείκτης σοβαρής υλικής και κοινωνικής στέρησης καταγράφει την αναγκαστική έλλειψη βασικών αγαθών και υπηρεσιών. Ορίζεται ως το ποσοστό του πληθυσμού που στερείται τουλάχιστον επτά από τα δεκατρία στοιχεία που αφορούν τόσο το νοικοκυριό όσο και το άτομο.

Στοιχεία υλικής στέρησης σε επίπεδο νοικοκυριού:

Δυνατότητα αντιμετώπισης απροσδόκητων δαπανών.

Δυνατότητα κάλυψης ετήσιων διακοπών μίας εβδομάδας.

Δυνατότητα αποπληρωμής υποχρεώσεων (ενοίκια, λογαριασμοί, δάνεια).

Δυνατότητα λήψης επαρκούς διατροφής (κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή χορτοφαγικό ισοδύναμο κάθε δεύτερη μέρα).

Δυνατότητα διατήρησης επαρκώς θερμαινόμενης κατοικίας.

Πρόσβαση σε αυτοκίνητο/βαν.

Δυνατότητα αντικατάστασης φθαρμένων επίπλων.

Στοιχεία υλικής στέρησης σε ατομικό επίπεδο:

Πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Αντικατάσταση φθαρμένων ρούχων με καινούρια.

Εξασφάλιση δύο ζευγαριών παπουτσιών κατάλληλου μεγέθους (συμπεριλαμβανομένων παπουτσιών παντός καιρού).

Δυνατότητα μικρών προσωπικών εξόδων κάθε εβδομάδα.

Συμμετοχή σε τακτικές δραστηριότητες αναψυχής.

Δυνατότητα κοινωνικών συναντήσεων τουλάχιστον μία φορά τον μήνα. 

Δημογραφικό και Συντάξεις: Μια Εξίσωση με Δύσκολη Λύση

Η γήρανση του πληθυσμού αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για την Ελλάδα, καθώς μέχρι το 2050 το 35% των κατοίκων θα είναι άνω των 65 ετών, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ. Το φυσικό ισοζύγιο είναι πλέον αρνητικό σε όλες τις περιφέρειες της χώρας, καθώς οι γεννήσεις μειώνονται και μετατίθενται σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει έναν εκρηκτικό συνδυασμό πληθυσμιακής συρρίκνωσης και γήρανσης, κάτι που απειλεί την οικονομία και το ασφαλιστικό σύστημα. Η αναλογία συνταξιούχων προς ασφαλισμένους αναμένεται να χειροτερεύσει από 1:1,66 σήμερα σε 1:1,25 το 2040, επιβαρύνοντας περαιτέρω τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος.

Η Κατάσταση του Ελληνικού Συνταξιοδοτικού

Σύμφωνα με την τρίτη έκδοση του «Global Pension Report» της Allianz, το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα θεωρείται σταθερό, με βαθμολογία 2,9 στον πυλώνα της βιωσιμότητας. Ωστόσο, η δημογραφική προοπτική επιδεινώνεται, με τον δείκτη εξάρτησης ηλικιωμένων να αναμένεται να αυξηθεί από 38% σε 65% μέσα στα επόμενα 25 χρόνια.

Ευρωπαϊκές Τάσεις και Χρηματοδοτικά Κενά

Στην Ευρώπη, χώρες όπως η Δανία, η Ολλανδία και η Σουηδία έχουν θέσει γερές βάσεις για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού τους μέσω κεφαλαιοποιητικών συστημάτων. Αντίθετα, στην Ευρωζώνη το συνταξιοδοτικό χρηματοδοτικό κενό υπολογίζεται στα 350 δισ. ευρώ ετησίως, και απαιτείται αύξηση των αποταμιεύσεων κατά 25% για να καλυφθεί.

Πιθανές Λύσεις και Προτάσεις

Η Morgan Stanley προτείνει μέτρα όπως:

Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ώστε να μειωθεί η πίεση στο συνταξιοδοτικό.

Αύξηση των ωρών εργασίας, για να αυξηθούν οι εισφορές στο σύστημα.

Ωστόσο, αυτές οι λύσεις είναι δύσκολες και κοινωνικά μη δημοφιλείς. Παράλληλα, απαιτείται ενίσχυση των ιδιωτικών αποταμιεύσεων και καλύτερη αξιοποίηση των συνταξιοδοτικών αποθεμάτων σε επενδύσεις που θα στηρίξουν την οικονομική ανάπτυξη.

Το δημογραφικό αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για την Ελλάδα, και η αντιμετώπισή του απαιτεί μια πολυδιάστατη στρατηγική που θα συνδυάζει πολιτικές στήριξης της οικογένειας, μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και νέα εργαλεία για τη βιωσιμότητα των συντάξεων.

Πληθωρισμός – Ενέργεια

Μέτριες προοπτικές διαγράφονται για την ευρωπαϊκή οικονομία, ενώ η Ελλάδα συνεχίζει να συγκλίνει με τον μέσο όρο της Ε.Ε., παρά τις ανησυχίες για νέα άνοδο του πληθωρισμού, σύμφωνα με την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ο Ντέκλαν Κοστέλο, επικεφαλής της ομάδας παρακολούθησης του Ταμείου Ανάκαμψης της Κομισιόν, ανέφερε από την Αθήνα ότι οι προβλέψεις για την οικονομία της Ε.Ε. δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξες. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή προβλέπει ότι η ανάπτυξη της Ε.Ε. δεν θα ξεπεράσει το 0,9% φέτος και το 1,5% το 2026. Ωστόσο, για την Ελλάδα, η οποία θα επηρεαστεί από την επιβράδυνση, αναμένεται διατήρηση της αναπτυξιακής δυναμικής με ρυθμούς πάνω από 2%, γεγονός που θα συνεχίσει να μειώνει τη διαφορά εισοδημάτων που δημιουργήθηκε κατά την οικονομική κρίση.

Ο κ. Κοστέλο εξέφρασε μεγαλύτερη ανησυχία για τον πληθωρισμό. Η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης, η διακοπή παροχής ρωσικού φυσικού αερίου μέσω Ουκρανίας και οι πιθανές επιβολές δασμών από τον Τραμπ δημιουργούν νέες πληθωριστικές πιέσεις. Οι ενδείξεις υπήρχαν ήδη από τον Νοέμβριο, με την άνοδο των τιμών φυσικού αερίου, ενώ η χαμηλή πληρότητα των ευρωπαϊκών αποθηκών επιτείνει το πρόβλημα. Συνεπώς, ο πληθωρισμός αναμένεται να αυξηθεί τους επόμενους μήνες.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ήδη υψηλότερο πληθωρισμό σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, κυρίως λόγω αυξημένων τιμών στις υπηρεσίες και υψηλότερου δομικού πληθωρισμού. Σύμφωνα με την Eurostat, τον Ιανουάριο ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη αυξήθηκε στο 2,5%, ενώ στην Ελλάδα έφτασε το 3,1%. Η διαφορά αυτή οφείλεται τόσο σε δυσλειτουργίες της εγχώριας αγοράς όσο και στην ευαισθησία της ελληνικής οικονομίας στις μεταβολές των τιμών ενέργειας.

Επιπλέον, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, το ισοζύγιο καυσίμων παρουσίασε επιβάρυνση ύψους 550 εκατ. ευρώ, με το έλλειμμα να φτάνει τα 7,62 δισ. ευρώ στο τέλος Δεκεμβρίου, έναντι 7,15 δισ. ευρώ το 2023. Καθώς το προηγούμενο έτος χαρακτηριζόταν από χαμηλές τιμές ενέργειας, η Ελλάδα παραμένει ιδιαίτερα ευάλωτη στις διακυμάνσεις τους, περισσότερο από άλλες χώρες της Ε.Ε.

Κλιματική Κρίση

Για τρεις δεκαετίες, η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά ανάμεσα στις πιο ευάλωτες χώρες στον κόσμο απέναντι στην κλιματική αλλαγή. Ο Παγκόσμιος Δείκτης Κλιματικού Κινδύνου (Global Climate Risk Index), που δημοσίευσε χθες η γερμανική ΜΚΟ Germanwatch, επιβεβαιώνει το δυσοίωνο σκηνικό, κατατάσσοντας την Ελλάδα στην 7η θέση παγκοσμίως για την περίοδο 1993-2022. Η απειλή δεν είναι παροδική, αλλά διαρκής και εντεινόμενη, με ορατές επιπτώσεις που μεταμορφώνουν το ελληνικό τοπίο.

Κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, η Ελλάδα κατέγραψε κατά μέσο όρο 114,2 θανάτους ετησίως λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων, αριθμός που αντιστοιχεί σε 1,002 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους. Οι οικονομικές απώλειες εκτιμώνται σε περίπου 270 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, ενώ κάθε χρόνο περίπου 3.310 άνθρωποι πλήττονται άμεσα από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Συνολικά, μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια, οι οικονομικές απώλειες ανέρχονται σε 8,1 δισ. ευρώ. Ωστόσο, το ποσό αυτό εκτοξεύεται πάνω από 11 δισ. ευρώ, εάν συμπεριληφθούν οι ζημιές από τη θεομηνία Daniel και τις πυρκαγιές του 2023.

Πυρκαγιές που αφανίζουν χιλιάδες στρέμματα δασών, καύσωνες-ρεκόρ που πλήττουν τις πόλεις, ξηρασίες που απειλούν την αγροτική παραγωγή και πλημμύρες που σαρώνουν ολόκληρες περιοχές: και αυτή είναι η υφέρπουσα κατάσταση που η χώρα ήδη βιώνει με καταστροφικές συνέπειες. Το πιο ανησυχητικό, όμως, δεν είναι η καταγραφή της κρίσης, αλλά η απουσία ενός συνεκτικού και μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για την αντιμετώπισή της, όπως σημειώνει η έκθεση. Παρά την αναγνώριση του προβλήματος, η Ελλάδα εξακολουθεί να μην έχει υιοθετήσει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο προσαρμογής στις νέες συνθήκες.

Η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού και η καθυστέρηση στην υλοποίηση κρίσιμων πολιτικών αφήνουν τη χώρα εκτεθειμένη σε ένα μέλλον που προδιαγράφεται όλο και πιο δύσκολο. Οι επιστήμονες προειδοποιούν: τα ακραία φαινόμενα δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο νέος κανόνας – και η Ελλάδα πρέπει να προσαρμοστεί πριν το κόστος γίνει μη αναστρέψιμο. Η προειδοποίηση είναι ξεκάθαρη. Η κλιματική κρίση δεν είναι ένα μακρινό πρόβλημα του 2050. Είναι εδώ και επηρεάζει ήδη την καθημερινότητά μας. Το ερώτημα είναι: θα δράσουμε έγκαιρα ή θα παραμείνουμε θεατές;

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: αν δεν υπάρξουν άμεσες και ριζικές παρεμβάσεις, οι οικονομικές απώλειες από ακραία καιρικά φαινόμενα θα εκτοξευθούν σε πρωτοφανή επίπεδα τις επόμενες δεκαετίες. Σύμφωνα με τις προβλέψεις:

290-580 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως έως το 2030

551-1.016 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως έως το 2040

1,1-1,7 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως έως το 2050

Αυτά τα ποσά αφορούν μόνο τις άμεσες οικονομικές απώλειες από ακραία καιρικά φαινόμενα. Αν σε αυτά προστεθούν οι έμμεσες επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, την επισιτιστική ασφάλεια, την εσωτερική μετανάστευση και την κοινωνική σταθερότητα, το συνολικό κόστος γίνεται ανυπολόγιστο.

Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς την οικονομική αλυσίδα της καταστροφής: η μείωση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων αυξάνει τις τιμές των τροφίμων, οι ακραίοι καύσωνες επιβαρύνουν την υγεία και πιέζουν τα συστήματα πρόνοιας, οι καταστροφές υποδομών εκτοξεύουν τις κρατικές δαπάνες και ο τουρισμός –η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας– απειλείται από τις ολοένα και πιο ακραίες θερμοκρασίες και τις φυσικές καταστροφές.

Στο έλεος της καταστροφής η νότια Ευρώπη

Και η Ελλάδα δεν είναι μόνη της. Ιταλία και Ισπανία βρίσκονται επίσης στις δέκα πρώτες θέσεις της λίστας των πιο ευάλωτων χωρών, επιβεβαιώνοντας ότι η Μεσόγειος μετατρέπεται σε επίκεντρο της παγκόσμιας κλιματικής καταστροφής. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (EEA) τονίζει ότι η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της κλιματικής κρίσης λόγω της ταχείας αύξησης της θερμοκρασίας, των ακραίων φαινομένων και της μείωσης των βροχοπτώσεων.

Η Ευρώπη –και ειδικά ο Νότος– είναι πρωταγωνιστής σε ένα σκηνικό που αλλάζει ραγδαία, με τις επιπτώσεις να διαπερνούν κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής, της οικονομίας και της κοινωνικής συνοχής. Σύμφωνα με την Germanwatch, το 2022 η Ιταλία (3η), η Ελλάδα (4η) και η Ισπανία (5η) βρέθηκαν στις κορυφαίες θέσεις της λίστας με τις χώρες που επλήγησαν περισσότερο από ακραία καιρικά φαινόμενα. Από αυτή την αρνητική λίστα δεν έμειναν εκτός η Πορτογαλία (9η) και η Βουλγαρία (10η) οι οποίες συμπλήρωσαν την εικόνα μιας περιοχής που βρίσκεται αντιμέτωπη με διαδοχικά κύματα καταστροφών.

Το CRI Score της Ελλάδας για το 2022 ανέρχεται σύμφωνα με την έκθεση σε 0.2327, καταγράφοντας 3.092 θανάτους, δηλαδή 29.654 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους, ενώ περισσότεροι από 55.000 άνθρωποι επηρεάστηκαν άμεσα από ακραία καιρικά φαινόμενα.

Το 2022 έσπασε άλλο ένα ρεκόρ, αφού καταγράφηκε ως το θερμότερο καλοκαίρι στην ιστορία της Ευρώπης, με τη νότια Ευρώπη να βιώνει θερμοκρασίες έως και 10°C υψηλότερες από τις μέσες τιμές. Η Ελλάδα ήταν από τις χώρες που βρέθηκαν στο επίκεντρο αυτής της ακραίας κλιματικής μεταβολής. Η ζέστη κορυφώθηκε τον Ιούλιο, όταν η θερμοκρασία ξεπέρασε τους 42,1°C στη Φθιώτιδα. Η παρατεταμένη διάρκεια των υψηλών θερμοκρασιών είχε καταστροφικές συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία, με χιλιάδες ηλικιωμένους και ευπαθείς ομάδες να χάνουν τη ζωή τους λόγω της θερμικής καταπόνησης.

Αλλά δεν ήταν μόνο οι άμεσες επιπτώσεις στους ανθρώπους. Η παρατεταμένη ζέστη σε συνδυασμό με τη μειωμένη υγρασία και την έλλειψη βροχοπτώσεων δημιούργησε τις τέλειες συνθήκες για την εξάπλωση δασικών πυρκαγιών σε πολλές περιοχές της χώρας​. Οι δασικές πυρκαγιές του Ιουλίου 2022 χαρακτηρίστηκαν ως οι χειρότερες των τελευταίων ετών και ανάγκασαν χιλιάδες κατοίκους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Οι πιο καταστροφικές πυρκαγιές ξέσπασαν στα προάστια της Αθήνας, στη Βόρεια και Κεντρική Εύβοια και στην Πελοπόννησο, καταστρέφοντας χιλιάδες στρέμματα δασικής γης και προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές σε καλλιέργειες και υποδομές

Η κατάσταση χαρακτηρίστηκε ανεξέλεγκτη, με ισχυρούς ανέμους να επιδεινώνουν την εξάπλωση των φλογών. Η φωτιά στην Αττική προκάλεσε μεγάλες καταστροφές, ενώ η Εύβοια, που είχε ήδη πληγεί σφοδρά το 2021, υπέστη νέες απώλειες. Οι δασικές εκτάσεις συρρικνώθηκαν περαιτέρω, επιδεινώνοντας την περιβαλλοντική και οικονομική κατάσταση της περιοχής. Το συνολικό ανθρώπινο και οικονομικό κόστος ήταν τεράστιο, με δεκάδες χιλιάδες πολίτες να αναγκάζονται να εκκενώσουν τις εστίες τους, χιλιάδες εκτάρια δάσους να μετατρέπονται σε στάχτη και τη χώρα να μετράει ακόμα τις επιπτώσεις​.

Το 2023 ήταν επίσης μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα, καθώς αντιμετώπισε τη πιο καταστροφική πλημμύρα που έχει καταγραφεί στη χώρα. Το σαρωτικό πέρασμα της κακοκαιρίας «Daniel» έπληξε ολόκληρες περιοχές στην κεντρική και στην ανατολική Ελλάδα, αφήνοντας ζημιές εκατομμυρίων πίσω της. Το 2023, παρότι καταγράφηκε μικρότερος αριθμός πυρκαγιών σε σύγκριση με τα έτη 2022, 2021, 2020 και 2019, η συνολική καμένη έκταση αυξήθηκε σημαντικά. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των πυρκαγιών μειώθηκε κατά 28,8% σε σχέση με το 2022, κατά 44,7% σε σχέση με το 2021, κατά 87,2% σε σχέση με το 2020 και κατά 11,3% σε σχέση με το 2019. Ωστόσο, οι καμένες εκτάσεις αυξήθηκαν κατά 668% σε σχέση με το 2022, κατά 32% σε σχέση με το 2021, κατά 1.057,4% σε σχέση με το 2020 και κατά 1.508% σε σχέση με το 2019, σύμφωνα με την υπηρεσία Copernicus.

Η σύγκριση αυτή αναδεικνύει μια σημαντική τάση: παρά τη μείωση των πυρκαγιών, αυτές που εκδηλώθηκαν προκάλεσαν καταστροφή μεγαλύτερης κλίμακας. Οι φωτιές που ξέσπασαν το 2023 ήταν λιγότερες αλλά πιο εκτεταμένες και καταστροφικές. Το φαινόμενο αυτό υπογραμμίζει τη σημασία όχι μόνο της μείωσης του αριθμού των πυρκαγιών αλλά και της διαχείρισης της έντασής τους. Ακραίες καιρικές συνθήκες, ανεπαρκής δασική διαχείριση και η επίδραση της κλιματικής αλλαγής πιθανώς συνέβαλαν στη μεγάλη αύξηση των καμένων εκτάσεων, παρά τη συνολική μείωση των περιστατικών.

Σοβάδες αντί για χρήματα

Όπως τώρα έγραφε ο Βηματοδότης. Αθάνατη γραφειοκρατία! Ας ξεκινήσω από τα δεδομένα, την τραγική κατάσταση διαφόρων δικαστικών μεγάρων ανά τη χώρα, συγκεκριμένα στην έδρα κάθε πρωτοδικείου. Τα κτίρια αυτά είχαν για πολλά χρόνια αφεθεί στην τύχη τους και έχουν διάφορα προβλήματα συντήρησης, για τα οποία προβλέφθηκε το Ταμείο Χρηματοδότησης Δικαστικών Κτιρίων (ΤΑΧΔΙΚ), που υπάγεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης.

Για τα λειτουργικά έξοδα (λάμπες φωτισμού, πετρέλαιο θέρμανσης, βάψιμο, κ.λπ.) αποφασίζει άμεσα η οικονομική υπηρεσία, αν όμως πρόκειται για κατασκευαστικά θέματα χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη του ΤΑΧΔΙΚ.

Οι δύο υπηρεσίες βρίσκονται σε αντικριστά γραφεία και η κάθε κοινή υπόθεση παίρνει πάνω από δύο μήνες για να διεκπεραιωθεί. Αν αναμιχθεί και το υπουργείο Οικονομικών που διατηρεί τα αποθεματικά του ΤΑΧΔΙΚ, είναι πιθανότερο να πέσουν οι σοβάδες στα κτίρια παρά τα απαιτούμενα χρήματα.

Βλέποντας την κατάσταση αυτή ο υπουργός Δικαιοσύνης, Γιώργος Φλωρίδης, αποφάσισε να απλοποιήσει τον νόμο και όπου να ‘ναι ολοκληρώνεται η επεξεργασία του. Μέχρι τότε παρακινεί τους ενδιαφερομένους, που κατά κύριο λόγο είναι οι δικηγορικοί σύλλογοι, να αξιοποιήσουν τα διαθέσιμα κονδύλια. Το αποτέλεσμα είναι ότι καθημερινά δέχεται τηλεφωνήματα για να κανονίσει το πετρέλαιο, την επιδιόρθωση υδραυλικών, τους ελαιοχρωματισμούς, σε διάφορα δικαστικά μέγαρα. Αλλά δεν φταίει μόνο η γραφειοκρατία.

Σε επίσκεψή του σε ένα καταρρέον μέγαρο της περιφέρειας συμφώνησε με τον πρόεδρο του τοπικού δικηγορικού συλλόγου να επισπεύσουν τη διαδικασία άμεσης συντήρησής του. Μετά από δύο εβδομάδες που δεν είχε νέα, του τηλεφώνησε για να μάθει τι συμβαίνει. «Πολύ μας τρέχεις, υπουργέ!» απάντησε ο συνομιλητής του.