Με
τις συζητήσεις γύρω από τον κίνδυνο πληθωρισμού να είναι
μόνιμες, όπως χαρακτηριστικά έγραψε πριν από μερικές ημέρες
ο Gerard
O’Reilly (co-CEO και επικεφαλής επενδύσεων στην Dimensional
Fund Advisors, εταιρεία διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων,
με κεφάλαια υπό διαχείριση ύψους 660 δισ. δολ.), τo
να προσπαθήσει κανείς να ξεπεράσει τις εκτιμήσεις των
χρηματιστηριακών αγορών για την προοπτική του πληθωρισμού,
είναι μάταιο. Οι τελευταίες 3 δεκαετίες ήταν μία περίοδος
όπου ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ κινούνταν σε ήπια επίπεδα, με
την ετήσια αύξηση του δείκτη τιμών καταναλωτή να κινείται
κατά μέσο όρο περίπου στο 2,3%. Η επίδραση ακόμη και αυτού
του ποσοστού του πληθωρισμού είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση
της αγοραστικής δύναμης.
Και
όπως σχολίασε ο
Gerard
O’Reilly
… συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό εάν η πρόσφατη
άνοδος του ρυθμού αύξησης των τιμών είναι προσωρινή, όπως
προβλέπει ο πρόεδρος της ομοσπονδιακής τράπεζας των ΗΠΑ,
Τζερόμ Πάουελ, ή εάν αυτή θα διατηρηθεί. Μια βραχυπρόθεσμη
άνοδος του πληθωρισμού έχει σημαντικά μικρότερο αντίκτυπο
στην αγοραστική δύναμη σε σύγκριση με έναν πληθωρισμό που
παραμένει σε υψηλά επίπεδα για παρατεταμένη περίοδο. Ωστόσο,
το περυσινό σοκ που προκάλεσε η επέλαση της COVID-19 στην
αγορά εργασίας, αλλά και στην εφοδιαστική αλυσίδα
καταδεικνύει ότι είναι δύσκολο να καταλάβουμε εάν η
οικονομία βρίσκεται σε αυτή τη φάση ή εάν μπαίνει σε μία
φάση παρατεταμένων πληθωριστικών πιέσεων.
Οι εκτιμήσεις της αγοράς για τον πληθωρισμό οδηγούν στο
συμπέρασμα πως θα υπάρξει μια ήπια αύξηση του δείκτη τιμών
καταναλωτή τα επόμενα χρόνια, ωστόσο αυτές ευθυγραμμίζονται
με την άποψη του κ. Πάουελ, πως μία πρόσφατη άνοδος του
πληθωρισμού θα αποδειχθεί προσωρινή. Για παράδειγμα,
στοιχεία από την oμοσπονδιακή τράπεζα του Σεντ Λιούις που
αφορούν τις εκτιμήσεις για τον πληθωρισμό σε ορίζοντα
πενταετίας, δείχνουν πως αυτός διαμορφώνεται ετησίως κοντά
στο 2,6%, ή κοντά στον μέσο όρο των τελευταίων 30 ετών.
Δύσκολα μπορεί να βρεθεί καλύτερος οδηγός για το τι μπορεί
να κρύβει το μέλλον από τη συλλογική εκτίμηση των επενδυτών,
όπως φαίνεται από τις τιμές των αγορών.
Οι επενδυτές μπορούν επομένως να μην ασχολούνται με τους
ειδικούς και να καταλήγουν από μόνοι τους στο πώς θα
κινηθούν, είτε πιο επιθετικά είτε πιο αμυντικά, έναντι του
πληθωρισμού, ο οποίος ήδη προεξοφλείται στις τιμές των
αγορών. Κατά τις τρεις δεκαετίες που προηγήθηκαν οι
αμερικανικές μετοχές, οι μη αμερικανικές ανεπτυγμένες αγορές
και οι μετοχές στις αναδυόμενες αγορές είχαν όλες θετικές
πραγματικές αποδόσεις. Προσαρμοσμένο στον πληθωρισμό, ένα
δολάριο που επενδύθηκε στον δείκτη S&P 500 το 1991 θα είχε
φτάσει σήμερα σε πάνω από 12 δολάρια. Αυτό συνιστά αύξηση
της αγοραστικής δύναμης κατά 12 φορές. Αντιστοίχως, οι
αποδόσεις των εταιρικών ομολόγων ξεπέρασαν τα επίπεδα του
πληθωρισμού των ΗΠΑ κατά την ίδια περίοδο. |
