|
Το θέαμα
ήταν συντονισμένο σε όλες του τις λεπτομέρειες,
χωρίς ίχνος αυθορμητισμού ή αυτοσχεδιασμού. Ο
στόχος προφανής. Ο «Ηγέτης» Ντόναλντ
Τραμπ εφάρμοζε κατά γράμμα όλα όσα είχε
προαναγγείλει, αλλά μόνος του. Χωρίς να
περιστοιχίζεται από υπουργούς, θεσμικούς ή
συμβούλους. Ήταν αυτός μόνος στο επίκεντρο και
γύρω του οι ψηφοφόροι, σε μια σχέση χωρίς
διαμεσολαβητές ή μεσάζοντες. Το όνειρο, δηλαδή
το φτηνό τρικ που παρουσιάζεται ως το απόλυτο
δόλωμα κάθε «Φύρερ» φαιού ή ερυθρού χρώματος και
εκδοχής πάνω σε τούτη δω τη Γη. Το δόλωμα της
δήθεν «άμεσης δημοκρατίας», το οποίο είναι στην
πραγματικότητα το απόλυτο εργαλείο χειραγώγησης.
Λίγο πριν ή
λίγο μετά, δεν έχει απολύτως καμία σημασία, ο
«Μέγας Χορηγός» χαιρέτησε με υψωμένο το χέρι
του, δύο μάλιστα φορές. Όταν του θύμισαν πως
αυτή η χειρονομία είναι ναζιστικός
χαιρετισμός, απάντησε με έκδηλη φυσικότητα.
«Κουράσατε πια με τις συνεχείς αναφορές στον
Χίτλερ και τους Ναζί». Ο Ίλον Μασκ με δύο
κουβέντες κατέδειξε το πώς θα διαρθρωθεί εφεξής
η ιδεολογική επιχειρηματολογία της διακυβέρνησης
στις ΗΠΑ. Στόχος η αποδαιμονοποίηση του απόλυτου
Κακού. Γυρίζουμε πίσω πολλές δεκαετίες.
Λίγες ώρες
πριν, στο Καπιτώλιο, πίσω από τον πρόεδρο είχαν
στηθεί οι νέοι «φρούραρχοι» της Νέας Τάξης
Πραγμάτων. Είχαν δει τον συνολικό τζίρο τους να
αυξάνεται μέσα στο 2023-2024 κατά περίπου 13
τρισεκατομμύρια δολάρια. Για να συνεννοηθούμε: Ο
συνολικός τζίρος της Big Tech αυξήθηκε περίπου
130 φορές περισσότερο από το Ακαθάριστο Εθνικό
Εισόδημα της Ελλάδας. Και η Ελλάδα δεν είναι από
τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Πώς είναι
δυνατόν να κατανοήσει ο απλός πολίτης μιας χώρας
σαν την Ελλάδα το μέγεθος της ισχύος των
«χορηγών» του Ντόναλντ Τραμπ, όταν η αύξηση του
τζίρου τους σε μόλις δύο χρόνια ξεπερνά κατά 130
φορές κατά προσέγγιση τον συνολικό ετήσιο πλούτο
της χώρας μας; Αλλά αυτό ισχύει και για τον απλό
κάτοικο της Αϊόβα στις ΗΠΑ. Πώς είναι δυνατόν ο
καλλιεργητής πατάτας σ’ αυτή την πολιτεία να
συλλάβει την πραγματική διαφορά που τον χωρίζει
από εκείνους που τον διοικούν.
Όταν τα
θηριώδη αυτά μεγέθη προκαλούν αναπόφευκτα
κοινωνικές κρίσεις, όταν οι κρίσεις αυτές
πολλαπλασιάζονται από τις αντιφάσεις του
συστήματος, όταν οι ανισότητες γίνονται χαώδεις
και μη διαχειρίσιμες, τότε κάποιοι προσφεύγουν
αναγκαστικά σε «New Deal» για να μαζέψουν τις
ζημιές.
Ένας
Δημοκρατικός, ο Ρούσβελτ, συμμάζεψε την
κατάσταση μετά τη Μεγάλη Κρίση στον Μεσοπόλεμο
και τροχοδρόμησε το «αμερικανικό όνειρο»
για τα καλά. Το «New Deal» κράτησε δεκαετίες. Το
κηδειόσημο το ανάρτησε ο Ρόναλντ Ρίγκαν
καταργώντας τις πρόνοιές του. Την τελική πράξη
ταφής όμως την έβαλαν δύο Δημοκρατικοί. Ο Μπιλ
Κλίντον και ο Μπαράκ Ομπάμα. Έκτοτε άνοιξε ο
δρόμος για τον «υπερκαπιταλισμό», που από τη
Δευτέρα που μας πέρασε φιλοδοξεί να πυροδοτήσει
ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου. Γράφει ο Τομά
Πικετί στη Le Monde ένα 24φωρο πριν από την
ορκωμοσία.
«Σε αυτή
την παγκόσμια μάχη μεταξύ Δημοκρατίας και
Ολιγαρχίας, ελπίζουμε ότι οι Ευρωπαίοι θα βγουν
από τον λήθαργο και θα παίξουν πλήρως τον ρόλο
τους. Η Ευρώπη εφηύρε το κοινωνικό κράτος και τη
σοσιαλδημοκρατική επανάσταση τον εικοστό αιώνα
και έχει να χάσει τα περισσότερα από τον
τραμπικό υπερκαπιταλισμό. Και εδώ πρέπει να
παραμείνουμε αισιόδοξοι: Μετά την πανδημία, η
κοινή γνώμη περιμένει πολλά από την Ευρωπαϊκή
Ένωση και είναι λιγότερο επιφυλακτική από τους
ηγέτες της. Ας ελπίσουμε ότι αυτοί θα σταθούν
στο ύψος των περιστάσεων και θα καταφέρουν να
απεγκλωβιστούν από την αμοιβαία δυσπιστία και τη
μόνιμη αυτομαστίγωση, που τους εμποδίζουν να
προχωρήσουν μπροστά».
Ο Ντόναλντ
Τραμπ σηκώθηκε ήρεμα, πέταξε κάτι στιλό στις
κερκίδες εν είδει συμβολισμού, χαιρέτησε και
κατέβηκε από το αυτοσχέδιο πόντιουμ. Τα πλήθη
ήταν πλέον εκτός εαυτού. Τη δεκαετία του ’30 στη
Γερμανία δεν υπήρχε τηλεόραση ούτε social media
και διαδίκτυο. Δεν υπήρχαν δορυφόροι που
αναμεταδίδουν σε δευτερόλεπτα εικόνα και ήχο.
Αλλά μια χαρά έκαναν τη δουλειά τους τότε και τα
ραδιόφωνα, που μετέδιδαν τους αλαλαγμούς του
πλήθους σ’ εκείνες τις εκδηλώσεις λατρείας προς
τον «Ηγέτη» στα στάδια και τις πλατείες της
Ευρώπης.
Τώρα η
δουλειά των ειδικών στην πολιτική επικοινωνία
είναι απείρως ευκολότερη. Και αποδοτικότερη.
Αυτή η αμεσότητα μεταξύ «Ηγέτη» και οπαδών, η
τέλεια παγίδα, αποτελεί την επιτομή της
σύγχρονης άποψης περί αναπαραγωγής του πολιτικού
θεάματος.
Δύο 24ωρα
πριν από την ορκωμοσία, σε μια ανήκουστη για τα
πολιτικά δρώμενα στις δυτικές δημοκρατίες
κίνηση, ο Ντόναλντ Τραμπ σε δημόσια παρέμβασή
του εξήγγειλε τη διάθεση του δικού του
κρυπτονομίσματος. Ζήτησε από τους πολίτες να
«το(ν) αγοράσουν». Πρωτοφανές ακόμη και για τα
ήθη ενός φαρ ουέστ υπερκαπιταλισμού. Διαβάζουμε
στη Le Monde:
«Στις 9 το
βράδυ (της Κυριακής 19 Ιανουαρίου), ο εκλεγμένος
πρόεδρος δημοσίευσε την όψη αυτού του
κρυπτονομίσματος, η οποία τον απεικονίζει με τη
γροθιά του υψωμένη να κραυγάζει “Fight, fight,
fight”, φράση που ειπώθηκε τον Ιούλιο του 2024
μετά την απόπειρα δολοφονίας του στην
Πενσιλβάνια. “Ήρθε η ώρα να γιορτάσουμε όλα όσα
πρεσβεύουμε. Τη νίκη! Γίνετε μέλος της πολύ
ιδιαίτερης κοινότητάς μου για τον Τραμπ.
Αποκτήστε το νόμισμα Τραμπ σας τώρα”, προέτρεψε
ο νέος πρόεδρος στο κοινωνικό δίκτυο Truth.
» Οι
κερδοσκόποι αναρωτήθηκαν αν επρόκειτο για φάρσα.
Δεν ήταν όμως φάρσα. Το νόμισμα Τραμπ, που
πουλήθηκε για 10 δολάρια, εκτινάχθηκε γρήγορα
πάνω από τα 70 δολάρια. Η πώληση οργανώθηκε από
την CIC Digital, μια εταιρεία που συνδέεται με
τον Οργανισμό Τραμπ, ο οποίος διαχειρίζεται τα
συμφέροντα της οικογένειας Τραμπ. Η συνολική
αξία αυτών των ψηφιακών tokens, τα οποία δεν
έχουν εσωτερική αξία και αριθμούνται με το
ομοίωμα του Τραμπ, εκτινάχθηκε στα 12
δισεκατομμύρια δολάρια (11,7 δισεκατομμύρια
ευρώ). Λαμβάνοντας υπόψη τα tokens που κατέχει η
οικογένεια Τραμπ αλλά δεν είναι διαπραγματεύσιμα
στο χρηματιστήριο, η αποτίμηση ήταν περίπου 60
δισεκατομμύρια δολάρια το πρωί της Κυριακής».
Με απλά
λόγια: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ χρησιμοποιεί τη θέση
του προκειμένου να αυξήσει, πουλώντας τον
εικονικό εαυτό του, την περιουσία του. Για τα
μέχρι σήμερα πολιτικά ήθη της Δύσης μια τέτοια
ενέργεια θα ήταν απολύτως καταδικαστέα και
ποινικά κολάσιμη. Στην Αμερική του 2025 προφανώς
και δεν είναι.
Ένα 24ωρο
μετά, η προεδρική σύζυγος ανάρτησε στην
ιστοσελίδα της πως διαθέτει και αυτή
κρυπτονόμισμα. Το αποκαλούμενο και #MELANIA. Η
διάθεση αυτού του κρυπτονομίσματος προκάλεσε
κάθετη πτώση κατά 70% της αξίας εκείνου του
Ντόναλντ Τραμπ. Προφανώς υπάρχει μια εσωτερική
αδυναμία συνεννόησης. Ή απλώς ο άγριος
υπερκαπιταλισμός ισχύει και εντός της προεδρικής
οικογένειας.
Και το
συμπέρασμα: Πάνω απ’ όλα, η πώληση του
νομίσματος Τραμπ δείχνει ότι ο εκλεγμένος
πρόεδρος εμπορεύεται ήδη το όνομα και την
εξουσία του για να αυξήσει την περιουσία του. Η
δεύτερη θητεία Τραμπ φαίνεται ότι θα είναι μια
θητεία συμπαιγνίας και τεράστιας σύγκρουσης
συμφερόντων, για να μην αναφέρουμε την ξένη
επιρροή, όπως επισημαίνει ο Άντονι Σκαραμούτσι,
πρώην διευθυντής επικοινωνίας στον Λευκό Οίκο
του Τραμπ, στο X: «Το πιο επικίνδυνο πράγμα για
τη χώρα όσον αφορά το νόμισμα Τραμπ είναι αυτό
που έρχεται στη συνέχεια. Από τώρα και στο εξής,
οποιοσδήποτε στον κόσμο μπορεί πρακτικά να
καταθέσει χρήματα στον τραπεζικό λογαριασμό του
προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών με μερικά μόνο
κλικ. Όλες οι χάρες –γεωπολιτικές, εμπορικές ή
προσωπικές– είναι πλέον προς πώληση, μέρα
μεσημέρι», κατήγγειλε ο πρώην συνεργάτης του
Αμερικανού προέδρου το πρωί της Κυριακής, ένα
μόλις 24ωρο πριν από την ορκωμοσία.
Είναι
προφανές πώς για τη γενιά του Μάη του ’68 και,
επί το ελληνικότερον, της γενιάς της
Μεταπολίτευσης, το μονόπρακτο της ορκωμοσίας του
Αμερικανού προέδρου, τουλάχιστον συμβολικά,
επισφραγίζει εκείνη την απαράδεκτη για δεκαετίες
αίσθηση περί τέλους των ψευδαισθήσεων. Πόσο δε
μάλλον όταν ο μοναδικός, έστω και πρώην,
πολιτικός που βρέθηκε στην αντίπερα όχθη του
Ατλαντικού τις μέρες αυτές, ήταν ο Πάνος
Καμμένος, ο οποίος και πολυφωτογραφήθηκε με τη
μέλλουσα… πρέσβειρα των ΗΠΑ, υπό τις επευφημίες
του ομογενειακού πλήθους. Μία φωτογραφία χίλιες
λέξεις… δυστυχώς!
Νίκος
Γεωργιάδης (Athens Voice)
|
