|
Το
«διπλό βήμα» είναι ένας τρόπος με τον οποίο
ορισμένοι λιανοπωλητές χρησιμοποιούν μια
κερκόπορτα στους αμερικανικούς εμπορικούς
κανόνες, γνωστή ως απαλλαγή «de minimis», που
σημαίνει «πολύ μικρό για να ασχοληθεί κανείς»
και επιτρέπει σε πακέτα αξίας μικρότερης των 800
δολαρίων να εισέρχονται στην Αμερική χωρίς να
πληρώνουν δασμούς. Περισσότερα από 1,4 δισ.
πακέτα, αξίας τουλάχιστον 66 δισ. δολαρίων,
αναμένεται να φθάσουν φέτος βάσει της απαλλαγής,
από 500 εκατ. το 2019 (βλ. διάγραμμα 1). Ο
κανόνας εκθέτει τα ελαττώματα στη δασμολογική
στρατηγική του θείου Σαμ: οι λιανοπωλητές που
εισάγουν από την Κίνα πρέπει να πληρώνουν
δασμούς, ενώ οι υπεράκτιοι ανταγωνιστές τους
τούς παρακάμπτουν εντελώς. Ορισμένοι νομοθέτες
θέλουν τώρα να κλείσουν αυτήν την κεκρόπορτα,
μια κίνηση που θα έπληττε τους φτωχούς
Αμερικανούς.
Στα όρια
της τρέλας
Το
Κογκρέσο δημιούργησε την απαλλαγή τη δεκαετία
του 1930 για να μειώσει την ταλαιπωρία, μεταξύ
άλλων, των τουριστών που έφερναν αναμνηστικά
πίσω στην πατρίδα. Ωστόσο, οι πολιτικές της
εποχής Trump και η άνοδος του ηλεκτρονικού
εμπορίου την έχουν καταστήσει πιο σημαντική. Το
2016 οι νομοθέτες αύξησαν το όριο για τα δέματα
από 200 σε 800 δολάρια για να εξοικονομήσουν
χρήματα από την επιβολή της νομοθεσίας. Το
2018-19 αύξησαν τους δασμούς στα κινεζικά
προϊόντα, αυξάνοντας τα κίνητρα για την εξεύρεση
υπεκφυγής. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του
Covid-19, οι αμερικανικές εισαγωγές φθηνών
προϊόντων, όπως ρούχα και είδη σπιτιού, τα οποία
συχνά έρχονται κάτω από το όριο, εκτοξεύτηκαν.
Το
εμπόριο μέσω της απαλλαγής -κυρίως η κανονική
εισαγωγή μικρών συσκευασιών και όχι κάποιο
τέχνασμα- είναι πλέον τόσο μεγάλο, που
διαστρεβλώνει τα εθνικά δεδομένα. Επτά στα δέκα
δέματα «de minimis» φθάνουν από την Κίνα. Μόνο η
Shein και η Temu, δύο μεγάλοι διαδικτυακοί
λιανοπωλητές με κινεζικές αλυσίδες εφοδιασμού,
αντιπροσωπεύουν τρία στα δέκα δέματα. Βάσει των
υπολογισμών, από τους επίσημους αριθμούς, όσον
αφορά το μερίδιο της Κίνας στις εισαγωγές «de
minimis», το εμπορικό έλλειμμα της Αμερικής σε
αγαθά είναι 13% μεγαλύτερο με την Κίνα και 5%
μεγαλύτερο με τον κόσμο. Αυτό μπορεί να συμβάλει
στην εξήγηση του πολύπλοκου γρίφου στις
στατιστικές του σινοαμερικανικού εμπορίου. Η
Κίνα λέει ότι εξάγει περίπου 73 δισ. δολάρια
περισσότερα απ’ όσα η Αμερική πιστεύει ότι
λαμβάνει και ορισμένοι οικονομολόγοι
διατείνονται ότι το πραγματικό χάσμα μπορεί να
υπερβαίνει τα 150 δισ. δολάρια. Τα στοιχεία από
την αμερικανική Υπηρεσία Τελωνείων και
Προστασίας των Συνόρων (CBP) υποδηλώνουν ότι
τουλάχιστον 37 δισ. δολάρια από το χάσμα
προέρχονται από αγαθά που εμπίπτουν κάτω από το
όριο των 800 δολαρίων.
Ο
πραγματικός απολογισμός των «de minimis» μπορεί
να είναι ακόμα μεγαλύτερος. Η CBP βασίζεται σε
τιμές που δηλώνονται από αλλοδαπούς φορτωτές, οι
οποίοι δεν έχουν ούτε την εκπαίδευση, ούτε
κάποιον λόγο να δηλώνουν τα εμπορεύματα με
ακρίβεια. Σύμφωνα με στοιχεία από ιδιωτικούς
μεταφορείς, ένα απίθανα υψηλό 16% των δεμάτων
ισχυρίζεται ότι η αξία τους είναι 1 δολάριο ή
λιγότερο. Μια έρευνα της Γερουσίας το 2018
διαπίστωσε ότι τα δεδομένα των ξένων αποστολών
ήταν συχνά μια «μακρά σειρά από παράλογα
γράμματα και χαρακτήρες», αντί για πληροφορίες
σχετικά με την προέλευση και την αξία των
δεμάτων.
Ορισμένοι πωλητές εκμεταλλεύονται το όριο με
άλλους τρόπους από την απλή αποστολή δεμάτων
αξίας μικρότερης των 800 δολαρίων. Μια επιλογή
είναι να δηλώνουν ψευδώς την αξία του αγαθού. Ο
Amit Khandelwal του Πανεπιστημίου Yale και ο
Pablo Fajgelbaum του Πανεπιστημίου της
Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες διαπιστώνουν ότι η
Αμερική λαμβάνει 79% λιγότερες αποστολές από την
Κίνα με δηλωθείσα αξία λίγο πάνω από 800
δολάρια, παρά λίγο κάτω από 800 δολάρια, σε
σύγκριση με 24% λιγότερες αποστολές απ’ όλες τις
άλλες χώρες, οι οποίες αντιμετωπίζουν
χαμηλότερους δασμούς (βλ. διάγραμμα 2). Αν και
ένα μέρος αυτού μπορεί να αντανακλά τους
καταναλωτές που επιλέγουν φθηνότερα είδη για να
αποφύγουν τους δασμούς, φαίνεται απίθανο όλη
αυτή η διαφορά να ισχύει. Οι αμερικανικές Αρχές
διαπίστωσαν πρόσφατα ότι σχεδόν το ένα δέκατο
των δεμάτων παραβίαζε τους κανόνες εισαγωγής,
συνήθως αναφέροντας ψευδές περιεχόμενο ή αξία
εισαγωγών.
Μια
διαφορετική προσέγγιση είναι αυτό που η CBP
αποκαλεί «διάρθρωση». Οι αποστολείς χωρίζουν μια
παραγγελία υψηλής αξίας από έναν πελάτη σε
πολλαπλά δέματα που πληρούν τις προϋποθέσεις για
αφορολόγητη αποστολή. Πολλές πλατφόρμες
ηλεκτρονικού εμπορίου συμβουλεύουν τους
αγοραστές να χωρίζουν τις παραγγελίες όταν ένα
καλάθι υπερβαίνει το όριο των 800 δολαρίων, το
οποίο επιτρέπεται εφόσον οι παραγγελίες
τοποθετούνται με διαφορά 24 ωρών. Το «διπλό
βήμα» της Τιχουάνα είναι μια άλλη πονηρή, αλλά
όχι παράνομη λύση, κατά την οποία τα
εμπορευματοκιβώτια προσγειώνονται στην Αμερική,
πριν ταξιδέψουν με «δεσμευμένα» φορτηγά στο
Μεξικό, πράγμα που σημαίνει ότι τα εμπορεύματα
αντιμετωπίζονται σαν να μην έχουν εισέλθει στη
χώρα. Μόλις φτάσουν σε ένα μεξικανικό κέντρο
διανομής, χωρίζονται σε μικρότερα πακέτα και
αποστέλλονται πίσω στην Αμερική, φτάνοντας κάτω
από το όριο των 800 δολαρίων. Ο ελιγμός αυτός,
σύμφωνα με την Divey Gulati της ShipBob, μιας
εταιρείας logistics, εξοικονομεί στους πωλητές
ένα ποσοστό της τάξης του 6%-12% ανά πακέτο.
Από
αυτήν την αποφυγή των δασμών, υπάρχουν μεγάλοι
κερδισμένοι. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι
Κινέζοι παραγωγοί. Ωστόσο, η αποφυγή δημιουργεί
επίσης ένα απρόσμενο κέρδος για τους Αμερικανούς
καταναλωτές. Οι κ. Khandelwal και Fajgelbaum
υπολογίζουν ότι, το 2021, χωρίς την απαλλαγή, οι
καταναλωτές θα πλήρωναν 7,8 δισ. δολάρια
περισσότερα σε δασμούς. Αν συνυπολογίσουμε τα
τέλη και το γεγονός ότι οι παραγωγοί συχνά
μειώνουν τις τιμές λίγο κάτω από το όριο για να
αποφύγουν τους δασμούς, οι καταναλωτές
εξοικονομούν 22 δισ. δολάρια ετησίως, ή 69
δολάρια ο καθένας. Τα φτωχά νοικοκυριά
επωφελούνται περισσότερο, καθώς είναι οι
μεγαλύτεροι καταναλωτές φθηνών κινεζικών
προϊόντων. Πράγματι, ένα στα δύο δέματα «de
minimis» από την Κίνα καταλήγει στους
φτωχότερους ταχυδρομικούς κώδικες, σε σύγκριση
με ένα στα πέντε για τους πλουσιότερους. Χωρίς
την απαλλαγή, οι δασμοί στην Κίνα θα ήταν
περισσότερο αποκλίνοντες.
Οι
παραμεθόριες πόλεις, και όσοι αναζητούν εργασία
σε αυτές, είναι οι επόμενοι κερδισμένοι. Παρ’
όλο που ο αριθμός των εμπορικών γραμμών στο
πέρασμα Otay Mesa διπλασιάστηκε τον τελευταίο
χρόνο, οι χρόνοι αναμονής για τα φορτηγά που
εισέρχονται στο Μεξικό έχουν αυξηθεί, τόσο
μεγάλο είναι το επίπεδο της ζήτησης. Οι
επιχειρήσεις κατασκευάζουν γρήγορα αποθήκες. Η
εταιρεία εμπορευματικών μεταφορών DHL έχει
κατασκευάσει 15 στο Μεξικό από το 2016. Η
βιομηχανική επιφάνεια στην αμερικανική πλευρά
του Otay Mesa, όπου παραλαμβάνονται τα πακέτα
πριν από τη διανομή, έχει αυξηθεί κατά 45% από
το 2019. Η Amazon κατασκεύασε 340.000
τετραγωνικά μέτρα αποθηκών στην Otay Mesa και
την Τιχουάνα το 2021-22.
Υπάρχουν
όμως και χαμένοι. Το κύμα των δεμάτων «de
minimis», τα οποία είναι κυρίως γεμάτα με φτηνά
ρούχα, πλήττει τον ιδιαίτερα προστατευόμενο
τομέα της κλωστοϋφαντουργίας της Αμερικής.
Εκπρόσωποι της βιομηχανίας λένε ότι από το
περασμένο καλοκαίρι έκλεισαν 18
βαμβακοβιομηχανίες. Οι λιανοπωλητές με φυσικά
καταστήματα λαμβάνουν μαζικές αποστολές και έτσι
δεν μπορούν να αποφύγουν τις εισφορές στα
σύνορα. Για παράδειγμα, οι λιανοπωλητές που
εισάγουν μπλουζάκια από την Κίνα πρέπει να
πληρώσουν δασμό 16,5%, 7,5% σε ειδικούς δασμούς
για την Κίνα, καθώς και μεσιτικά και τελωνειακά
τέλη. Αυτό, εν μέρει, εξηγεί πώς η Shein είναι
σε θέση να πουλάει τα γυναικεία είδη μόδας κατά
39%-60% φθηνότερα κατά μέσο όρο από την αντίπαλη
εταιρεία λιανικής πώλησης ρούχων Η&Μ. Η Η&Μ
πλήρωσε 205 εκατ. δολάρια σε εισαγωγικούς
δασμούς το 2022. Η Gap, μια αντίπαλη εταιρεία,
πλήρωσε 700 εκατ. δολάρια. Αντίθετα, σύμφωνα με
πρόσφατη έκθεση του Κογκρέσου, το Shein και το
Temu δεν κατέβαλαν εισαγωγικούς δασμούς.
Ορισμένες επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένης της
Shein, δηλώνουν ότι θέλουν κανόνες που να
επιβάλλουν μεγαλύτερη διαφάνεια για τις
αποστολές de minimis, αλλά η απαλλαγή να
παραμείνει. Από την πλευρά της, η Κίνα δεν
δείχνει σημάδια υποχώρησης. Τον Μάιο το
υπουργικό συμβούλιο της χώρας ενέκρινε ψήφισμα
με το οποίο ανακοίνωσε την επιθυμία του να
«επεκτείνει τις εξαγωγές μέσω του διασυνοριακού
ηλεκτρονικού εμπορίου και να προωθήσει την
ανάπτυξη της αποθήκευσης στο εξωτερικό». Η
απαλλαγή «de minimis» είναι ζωτικής σημασίας για
τη στρατηγική αυτήν. Χωρίς αυτήν, οι μέσοι
δασμοί για τα κινεζικά δέματα αξίας κάτω των 800
δολαρίων θα εκτοξευθούν από το μηδέν στο 15%,
καθώς και μια πάγια επιβάρυνση.
Όλα αυτά
προκαλούν ανησυχία στην Αμερική. Τον Μάιο η CBP
ανέστειλε τις εργασίες αρκετών μεσιτών από ένα
πρόγραμμα που σχεδιάστηκε για την επιτάχυνση των
αποστολών. Οι ξένοι αποστολείς υποχρεώνονται
τώρα να δηλώνουν το περιεχόμενο πριν τα πακέτα
φτάσουν στις αμερικανικές ακτές. Ένας μεσίτης
σημειώνει ότι ορισμένες αποστολές που
αποκαλύπτουν ελάχιστα στοιχεία για τις τιμές
τους καθυστερούν τώρα κατά μερικές ημέρες, καθώς
η CBP εντείνει τους ελέγχους. Στο μέλλον οι
αποστολείς ενδέχεται να υποχρεούνται να
παραπέμπουν σε ιστοσελίδα του προϊόντος, ώστε οι
αμερικανικές αρχές να είναι σε θέση να
επαληθεύσουν τις τιμές. Το Κογκρέσο
επεξεργάζεται ένα νομοσχέδιο για να κλείσει την
κερκόπορτα, αφαιρώντας τα δασμολογημένα
εμπορεύματα από την επιλεξιμότητα «de minimis».
Ένα άλλο νομοσχέδιο προβλέπει ότι η Αμερική θα
πρέπει απλώς να ταιριάζει με τα κατώτατα όρια
«de minimis» των εμπορικών εταίρων της (το όριο
της Κίνας έχει οριστεί στα 50 γουάν ή 7
δολάρια). Οποιαδήποτε κίνηση θα γίνει πιθανότατα
μετά τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου.
Καμία
από τις δύο επιλογές δεν είναι ιδιαίτερα
ελκυστική. Η κατάργηση της απαλλαγής «de
minimis» θα τιμωρούσε τους φτωχότερους
καταναλωτές της Αμερικής και θα αύξανε τις τιμές
σε μια εποχή που οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής
κάνουν ό,τι μπορούν για να τις μειώσουν. Ωστόσο,
η παραμονή της ανοιχτής κερκόπορτας δίνει στην
Κίνα κάτι που μοιάζει με συμφωνία ελεύθερου
εμπορίου για αγαθά χαμηλής αξίας, ενώ παράλληλα
φορολογεί τους Αμερικανούς λιανοπωλητές -μια
προσέγγιση που βρίσκεται σε σχεδόν κωμική
αντίθεση με την υπόλοιπη εμπορική πολιτική του
θείου Σαμ. Το «διπλό βήμα της Τιχουάνα» έχει
μπερδέψει την Αμερική.
Πηγή:
The Economist |
