Η Ελλάς, που από τα
πρώτα χρόνια της
ανεξαρτησίας της είχε
φιλοδοξήσει να
αποτελέσει «το πρότυπον
Βασίλειον της Δύσεως εις
την Ανατολή», τείνει να
καταντήσει η χλεύη των
κληρονόμων της
Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας.
Δεν είναι άξιον απορίας.
Συχνότατα συμβαίνει
«στην πραγματική ζωή» η
έκπτωση του ιδεώδους στο
επίπεδο της
πραγματικότητος. Με άλλα
λόγια, το
αποπληθωρισμένο
διαμέτρημα των ηγετών
μιας χώρας, του επιπέδου
της πολιτικής,
οικονομικής, κοινωνικής
αναπτύξεως και άλλα
ηχηρά παρόμοια.
«Η Κόλαση εκκενώθη και
όλοι οι δαίμονες είναι
εδώ», και –για ένα
διήμερο– θα κατακλύσουν
το ελληνικό Κοινοβούλιο
έως ότου γίνει η
ψηφοφορία για την
πρόταση μομφής που
κατέθεσε χθες ο κ.
Τσίπρας. Δεν πρόκειται,
ωστόσο, να
παρακολουθήσουμε μια
παράσταση της
«Τρικυμίας» του Σαίξπηρ.
Ερασιτεχνικοί
αυτοσχεδιασμοί και
αυθαιρεσίες, παράλληλοι
μονόλογοι, με όλα τα
σκάνδαλα να ανασύρονται
από το παρελθόν. Αλλά ας
μην καταθλιβόμεθα.
Ελληνες είμαστε, η
εμφύλια αναμέτρηση, ο
διχασμός χαρακτηρίζουν
διαχρονικώς τη
συμπεριφορά μας. Από
μιαν άποψη ενεργούμε
κατά τη φύση και τις
παραδόσεις μας.
Εως πριν από λίγους
μήνες, σύμπασα η Ελλάς
προεξοφλούσε μία μάχη
φονική μέχρις εσχάτων
στην Τουρκία ενόψει
εκλογών, αναμένοντας πως
θα οδηγούσε σε ανατροπή
του προέδρου Ερντογάν
από την εξουσία. Σήμερα,
ακόμη, τα κόμματα της
τουρκικής
αντιπολιτεύσεως δεν
έχουν συμφωνήσει να
ορίσουν κοινό υποψήφιο.
Αδηλο τι θα συμβεί σε
αυτήν τη χώρα.
Οσο για εμάς τους
εκπολιτισμένους, τους
Ευρωπαίους, τους
κατόχους των πρωτείων
ανάμεσα στις χώρες της
περιοχής, απλώς
κατολισθαίνουμε
ακαταπαύστως. Και ως
προς τη θλιβερή αυτή
πορεία ουδείς από τους
πολιτικούς ηγέτες μας
μπορεί να ισχυρισθεί πως
είναι αμέτοχος των
ευθυνών.
Κώστας Ιορδανίδης
(Καθημερινή) |