|
Ο
νικητής, στην ουσία αποτελείται από όλες τις
εκφάνσεις της αριστεράς. Τον σκληροπυρηνικό Ζαν
Λικ Μελανσόν της Ανυπότακτης Γαλλίας, τον
μετριοπαθή σοσιαλιστή Ραφαέλ Γκλικσμάν και την
Πράσινη, Μαρίν Τοντελιέ. Πιο ετερόκλητος
συνασπισμός δύσκολα μπορεί να υπάρξει.
Προεκλογικά είχε λεχθεί πως το μόνο που τους
ένωνε ήταν η δίψα τους να κόψουν το δρόμο στην
Μαρίν Λεπέν. Οι θέσεις τους σε πολλά ζητήματα
είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Μετεκλογικά, που
πρέπει να βρουν και πρωθυπουργό, οπόταν ρόλο θα
παίξουν και οι προσωπικές φιλοδοξίες, τα
πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα.
Παρά τις
αντιρρήσεις των συμμάχων του και χωρίς να έχουν
υπάρξει διαβουλεύσεις, ο Ζαν Λικ Μελανσόν έχει
ήδη προσφερθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του.
Οι υπόλοιποι δεν είδαν με ενθουσιασμό την κίνηση
αυτή και επιπλέον έχουν τη δυνατότητα να τον
σταματήσουν. Η Ανυπότακτη Γαλλία είναι η
μεγαλύτερη δύναμη του Λαϊκού Μετώπου με 72
έδρες, αλλά όλα τα υπόλοιπα κόμματα μαζί το
ξεπερνούν. Με λίγα λόγια μύλος.
Αλλά
ακόμη και να βρεθεί μια λύση για το νέο
πρωθυπουργό, ο πραγματικός άθλος να είναι να
γίνουν συγκλίσεις και να υπάρξουν συμφωνίες σε
θέματα που υπάρχουν μεγάλες διαφωνίες. Οι
συζητήσεις που θα γίνουν θα έχουν να κάνουν με
συγκεκριμένες πολιτικές, για τις οποίες άλλα
λέει ο ένας και άλλα ο άλλος. Για παράδειγμα,
πως το Νέο Λαϊκό Μέτωπο θα υποστηρίξει μια
κυβέρνηση, η οποία δεν θα πειράξει, τη
συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση του Εμανουέλ Μακρόν,
που ήταν η βασική αιτία κατάρρευσης της
δημοφιλίας του Γάλλου προέδρου;
Προμηνύονται, επομένως θύελλες κάτι που μπορεί
να οδηγήσουν σε κρίση διαρκείας. Ό,τι χειρότερο,
δηλαδή για τη χώρα που το τελευταίο πράγμα που
χρειάζεται αυτή τη στιγμή είναι αστάθεια και
ακυβερνησία. Αυτό σημαίνει πως ούτε
μεταρρυθμίσεις θα μπορούν να γίνουν, αλλά ούτε
και να περάσουν οποιεσδήποτε πολιτικές από την
εθνοσυνέλευση. Ειδικά, όταν η Γαλλία έχει ένα
τσαλακωμένο πρόεδρο, ο οποίος δεν θα είναι σε
θέση να παίρνει μεγάλες πρωτοβουλίες.
Ξένια
Τούρκη (Φιλελεύθερος της Κύπρου) |
