Για ένα σημαντικό μέρος
της αύξησης των
καταθέσεων, ενδεχομένως
να ευθύνεται ο ίδιος ο
πληθωρισμός. Δηλαδή οι
υψηλότερες τιμές για τον
ίδιο αριθμό προϊόντων να
προκαλούν μεγαλύτερα
ονομαστικά έσοδα. Σε
αυτή την εξήγηση ωστόσο
παραγνωρίζουμε ότι βάσει
της πολιτικής
παραφιλολογίας, ο
πληθωρισμός τρώει το
εισόδημα και δεν αφήνει
περίσσευμα για
αποταμίευση. Υπάρχει και
το επίσης πολιτικό
αφήγημα, ότι οι πλούσιοι
γίνονται πλουσιότεροι
και επειδή τους
περισσεύουν τα βάζουν
στην τράπεζα.
Ο,τι και να συμβαίνει το
σημαντικό είναι ότι τα
χρήματα που είναι
κατατεθειμένα στις
τράπεζες αυξάνονται. Η
πιο καθαρή μορφή
κεφαλαίου για τα
πιστωτικά ιδρύματα είναι
διαθέσιμη σε πλεονάζουσα
μορφή και μπορεί να
γίνει δάνεια.
Χρηματοδοτήσεις που θα
κρατήσουν όρθια την
οικονομία.
Σκεφτείτε απλά ότι μετά
το σχέδιο Ηρακλής που
καθάρισε τους
ισολογισμούς των
τραπεζών σε μεγάλο βαθμό
από τα κόκκινα δάνεια,
τα πιστωτικά υπόλοιπα
επιχειρήσεων και
νοικοκυριών υποχώρησαν
κάτω από τα 110 δισ.
ευρώ στις αρχές του
2022. Ηταν πάνω από 250
δισ. στα τέλη του 2009,
πριν από τη χρεοκοπία
της χώρας. Με τα δάνεια
που δόθηκαν προς τις
επιχειρήσεις και τα
νοικοκυριά το 2022
έφτασαν οριακά στα 116
δισ. ευρώ. Αντίστοιχα οι
καταθέσεις, από τα 120
δισ. που βρέθηκαν στις
σκοτεινές μέρες του
2015, έχουν ανακάμψει
κοντά στα 190 δισ. ευρώ
στα τέλη του Δεκεμβρίου
του 2022.
Πρόκειται για μια
διαφορά άνω των 74 δισ.
ευρώ, μεταξύ των
καταθέσεων και των
χορηγήσεων που δεν έχει
απαντηθεί στη σύγχρονη
ελληνική οικονομική
ιστορία. Ενας δείκτης
υγείας μιας οικονομίας
δείχνει στην ελληνική
περίπτωση να σφύζει από
ζωή. Για να γίνει ωστόσο
αποτελεσματικό εργαλείο
ανάπτυξης, πρέπει η
εντυπωσιακή αύξηση των
χορηγήσεων κατά 3 δισ.
ευρώ, τον Δεκέμβριο που
μας πέρασε να συνεχιστεί
με ανάλογους ρυθμούς τη
χρονιά που μόλις
ξεκίνησε. Είπαμε, λεφτά
υπάρχουν, το θέμα ωστόσο
είναι να επιστρέψει ένα
μέρος τους ως ρευστότητα
στην αγορά…
Νίκος Φιλιππίδης (in.gr) |