|
Η SVB έγινε τόσο
επιτυχημένη μεταξύ των
startups και των
επενδυτικών κεφαλαίων,
ώστε και οι δύο τη
συνιστούσαν συχνά ο ένας
στον άλλο. Το οξύμωρο
είναι ότι αυτή η
δικτύωση οδήγησε και στο
τέλος της τράπεζας. Εχει
ενδιαφέρον όμως το πώς
εξελίχθηκε το φαινόμενο:
Στο Ηνωμένο Βασίλειο,
πολλοί ιδρυτές
συμμετέχουν σε ομάδες
WhatsApp που στοχεύουν
στην ανταλλαγή ιδεών και
συμβουλών για τη
λειτουργία των εταιρειών
τους. Αρκετοί λένε ότι
τρόμαξαν επειδή είδαν
μηνύματα άλλων, σχετικά
με την αφαίρεση χρημάτων
από την SVB και έτρεξαν
και αυτοί με τη σειρά
τους να κάνουν
αναλήψεις. Κάπως έτσι
δημιουργήθηκε ένας μίνι,
τραπεζικός πανικός που
οδήγησε σε μαζική
απόσυρση καταθέσεων
(bank run).
Η καταστροφή της Silicon
Valley Bank υπογραμμίζει
τα πλεονεκτήματα και τα
μειονεκτήματα της
δικτύωσης, εκφάνσεις της
οποίας ζούμε και στην
Ελλάδα. Πρόκειται για τη
λογική του όχλου. Αν σας
θυμίζουν κάτι τα παλιά
δημόσια λιντσαρίσματα,
φανταστείτε ότι οι
σύγχρονες μορφές
δημόσιας μαζικής
αποδοκιμασίας
αναπτύσσονται στα μέσα
κοινωνικής δικτύωσης. Η
τάση αυτή είναι γνωστή
και τη βλέπουμε και στις
αντιδράσεις της
τραγωδίας των Τεμπών.
Αυτό που δεν ξέραμε
μέχρι τώρα και δεν είναι
σαφές αν έχει αναλυθεί
επαρκώς ως συστημικός
κίνδυνος, είναι πως η
δικτύωση μπορεί σε μια
βραδιά, μέσω ενός
δικτύου που συμμετέχει
μια ομάδα ανθρώπων να
προκαλέσει μια
υπολογίσιμη ζημιά στην
οικονομία. Προφανώς όσο
αυξάνεται η χρήση των
μέσων δικτύωσης τόσο θα
αυξάνουν και οι κίνδυνοι
«αυθόρμητης» δράσης και
για την οικονομία.
Το δεύτερο πρόβλημα που
αναδείχτηκε από την
κατάρρευση της τράπεζας,
ήταν η οικονομική
συμπεριφορά των νεοφυών
αυτών επιχειρήσεων. Η
κατάρρευση της Silicon
Valley Bank απέδειξε ότι
δεν αρκεί να έχεις μια
καλή ιδέα, να βρεις
επενδυτές και να την
αναπτύξεις. Πρέπει να
έχεις και ικανότητες
διοικητικής διαχείρισης.
Περίπου οι μισές από τις
ενεργές νεοφυείς,
εταιρείες τεχνολογίας
στο Ηνωμένο Βασίλειο
διατηρούσαν όλα τους τα
ταμειακά διαθέσιμα στη
βρετανική μονάδα της
SVB. Μετά τη σωτηρία των
χρημάτων τους οι
επιχειρηματίες των
νεοφυών επιχειρήσεων,
είναι βέβαιο ότι έλαβαν
το πιο σημαντικό μάθημα
της σύντομης
επιχειρηματικής τους
δραστηριότητας, που
είναι η διασπορά
κινδύνου. Διασπορά ακόμα
και των καταθέσεων
μετρητών. Εδώ στην
Ελλάδα ακόμα θυμόμαστε
το… πλεονέκτημα που
είχαν όσοι είχαν το 2015
λογαριασμούς ενεργούς σε
πολλές τράπεζες.
Στη «στραβή» του
κλεισίματος των τραπεζών
και των capital controls
μπορούσαν και έκαναν
καθημερινά μεγαλύτερες
αναλήψεις βάσει του
ορίου αναλήψεων ανά
τράπεζα. Ακόμα και αν
κατέρρεαν, όπως
κατέρρευσε η SVB, η
προστασία αφορά μέχρι
ενός ποσού, ανά
λογαριασμό. Αλλο αν
τελικά προστατεύτηκαν
όλες οι καταθέσεις
ανεξαρτήτως ύψους. Αυτό
αποφασίστηκε τη Δευτέρα
το πρωί. Ελάτε στη θέση
εταιρειών τεχνολογίας
που είχαν κατατεθειμένα
το 80-90% των διαθεσίμων
τους σε μια τράπεζα και
αντιμετώπιζαν για 48
ώρες το ενδεχόμενο
εξαΰλωσής τους…
Νίκος Φιλιππίδης (in.gr) |
