|
Είτε επώνυμα, μέσω των
συλλογικών τους οργάνων,
είτε μέσω διαρροών
(βλέπε κύκλοι
βιομηχανίας), ζητούν τη
λήψη μέτρων προκειμένου
να μειωθεί η επιβάρυνση
των επιχειρήσεων τους
και να συνεχιστεί
απρόσκοπτα η αναπτυξιακή
τους δραστηριότητα.
Σε πολλές από τις
ανεπίσημες διαρροές
καταγράφηκε και
επιθετική ρητορική σε
βάρος στελεχών της
κυβέρνησης αλλά και
προειδοποιήσεις για το
κλείσιμο εργοστασίων και
άλλων παραγωγικών τους
δραστηριοτήτων.
Οι επιδοτήσεις
Τι ζητάνε; Τόσο από τις
επίσημες ανακοινώσεις
όσο και από τις
ανεπίσημες ζητάνε κυρίως
επιδοτήσεις των τιμών
ηλεκτρικής ενέργειας που
καταναλώνουν καθώς και
άρση των εμποδίων που
υπάρχουν για να συνάψουν
μακρόχρονιες συμβάσεις
προμήθειας ηλεκτρικής
ενέργειας από τις φθηνές
ΑΠΕ.
Επικαλούνται για αυτά τα
αιτήματα την ενεργειακή
κρίση.
Ο καιρός πέρασε, και
φτάσαμε στο πρώτο
τρίμηνο του νέου έτους.
Η μία μετά την άλλη
βιομηχανία ανακοινώνουν
τα ετήσια οικονομικά
αποτελέσματά τους. Και
αυτά είναι κερδοφόρα.
Μεγάλες αυξήσεις στην
καθαρή κερδοφορία, στις
πωλήσεις τους και
θετικές εκτιμήσεις ως
προς την πορεία τους το
2023.
Και φυσικά κανείς δεν
ψέγει τις βιομηχανίες
για την αναπτυξιακή τους
τροχιά τα κέρδη που
αποκομίζουν και τα
μερίσματα που διανέμουν
στους μετόχους τους.
Οι χαμηλές τιμές
ρεύματος
Ωστόσο, οι συγκεκριμένες
επιχειρήσεις και κυρίως
αυτές που
ηλεκτροδοτούνται από την
υψηλή τάση ήταν
διασφαλισμένες εδώ και
τρία χρόνια με συμβόλαια
ρεύματος σε
ανταγωνιστικές τιμές με
αποτέλεσμα να μην
οδηγηθούν σε λουκέτα,
όπως συνέβη στην Ευρώπη.
Για παράδειγμα με
εργοστάσια αλουμινίου.
Τώρα σταδιακά τα
συμβόλαια που είχαν
συνάψει πριν τρία χρόνια
με τη ΔΕΗ, σταδιακά
λήγουν.
Αξίζει να τονιστεί πως
οι τιμές που συμφωνούσαν
με τη δημόσια εταιρεία
όπως έχουν κατά καιρούς
σημειώσει στελέχη της
επιχείρησης τη ζημίωναν
οικονομικά. Και συνολικά
οι βιομηχανίες, αν και
δεν επιδοτούνταν
απευθείας από το κράτος
για το ενεργειακό
κόστος, έπαιρναν
κρατικές ενισχύσεις
εμμέσως μέσα από τα
τιμολόγια ρεύματος.
Και μπορεί κάποιος να
παρατηρήσει στο
συγκεκριμένο σημείο:
«Από τη στιγμή που δεν
υπήρχε μία εθνική
στρατηγική για τη
βιομηχανική πολιτική,
τότε ναι έπρεπε αυτή να
χαράσσεται μέσα από τη
δημόσια εταιρεία…».
Όπως και να χει επί
χρόνια οι ενεργοβόρες
βιομηχανίες απολάμβαναν
την επιδοτούμενη από τη
ΔΕΗ χαμηλή τιμή
ρεύματος. Επί σειρά ετών
οι όμιλοι, αν και
κάποιοι στην εποχή των
μνημονίων επέλεξαν να
μεταφέρουν τις έδρες
τους στο εξωτερικό,
αναπτύχθηκαν,
επεκτάθηκαν σε ξένες
αγορές και πρόσφεραν
δουλειές σε χιλιάδες
εργαζόμενους.
Ικανοποίηση αιτημάτων
Και εν μέσω ενεργειακής
κρίσης εμφάνισαν
εντυπωσιακή κερδοφορία.
Κι ένας από τους λόγους
είναι και η μετακύλιση
του κόστους στις τιμές
των τελικών προϊόντων
που παράγουν. Κι έτσι
εξηγούνται η ακρίβεια
και ο υψηλός
πληθωρισμός.
Ειρήσθω εν παρόδω, η
σημερινή κυβέρνηση
ικανοποίησε τα αιτήματα
των βιομηχάνων. Και
επιδοτήσεις θα λάβουν
για τις τιμές του
ρεύματος που θα
καταναλώσουν το 2023
αλλά και τη δυνατότητα
να συμφωνήσουν με τη ΔΕΗ
για πολυετή συμβόλαια
ρεύματος με
ανταγωνιστικά τιμολόγια
χάρη στις ΑΠΕ που θα
επενδύσει η εταιρεία.
Μήπως, λοιπόν, να μπει
κι ένα τέλος από την
πλευρά βιομηχάνων στη
μόνιμη «κλάψα» και τον
έμμεσο εκβιασμό περί
κλεισίματος εργοστασίων
όταν το κράτος ψελίζει…
ένα «όχι» σε αιτήματα
για κρατικές
επιδοτήσεις;
Μήπως τελικά κάποιες
βιομηχανίες έχασαν το
τρένο… της προσαρμογής
τους στις απαιτήσεις της
παραγωγής προϊόντων με
χαμηλό περιβαλλοντικό
αποτύπωμα και της
ανάπτυξης και δικών τους
συστημάτων
ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ
θεωρώντας ότι πάντα θα
υπάρχει ένα κράτος να
τους επιδοτεί;
Και για να είμαστε και
δίκαιοι: Μήπως τελικά
και το κράτος έχει
«κακομάθει» τόσα χρόνια
συγκεκριμένες
βιομηχανίες με τις
επιδοτήσεις π.χ. στο
κόστος της ηλεκτρικής
ενέργειας;
Χρήστος Κολώνας
(Οικονομικός Ταχυδρόμος) |
