|
Μάλιστα.
Τώρα ησυχάσαμε αλλά και δεν ησυχάσαμε. Ησυχάσαμε
γιατί το υπέροχο Αγαλμα της Ελευθερίας δεν θα
φύγει από το λιμάνι της Νέας Υόρκης. Δεν
ησυχάσαμε, γιατί ανοησίες όπως του Γκλικσμάν
εκθέτουν την Ευρώπη, η οποία προσπαθεί να
απαντήσει συγκροτημένα στον αυταρχισμό του Τραμπ
και του Πούτιν.
Υποτίθεται
ότι ο Γκλικσμάν είναι η ελπίδα της γαλλικής
Κεντροαριστεράς μετά το εντυπωσιακό ποσοστό του
13,8% το οποίο πέτυχε στις περυσινές
ευρωεκλογές, συνεργαζόμενος με τους Γάλλους
Σοσιαλιστές. Το όνομά του είναι άγνωστο στους
Αμερικανούς, όμως στη Γαλλία ακούγεται ακόμη και
ως υποψήφιος της Κεντροαριστεράς για τις
προεδρικές εκλογές του 2027.
Λαϊκίζοντας
ασύστολα ο διανοούμενος Γκλικσμάν – γιος του
διάσημου αριστερού φιλοσόφου Αντρέ Γκλικσμάν, ο
οποίος ξεκίνησε ως μαοϊστής και κατέληξε
φιλελεύθερος – επιτίθεται πομπωδώς στην
κυβέρνηση Τραμπ μόνον και μόνον για να ακουστεί
ο ίδιος.
Παραβλέπει
το ότι οι ΗΠΑ δεν θα κυβερνώνται αιωνίως από τον
Τραμπ (απομένουν τρία χρόνια και εννέα μήνες ως
τη λήξη της θητείας του) και ότι η σχέση της
Ευρώπης με την Αμερική δοκιμάζεται μεν πολύ,
εξαιτίας του ανεκδιήγητου αμερικανού προέδρου,
όμως δεν θα διαρραγεί πλήρως. Αν οι νέοι αστέρες
της ευρωπαϊκής πολιτικής που φιλοδοξούν να
παίξουν και διεθνή ρόλο είναι όπως ο Γκλικσμάν,
τότε αλίμονο στην Ευρώπη.
Εκτός των
άλλων, τον Ραφαέλ Γκλικσμάν διακρίνει και
έλλειψη πρακτικού πνεύματος. Διαπρύσιος
οικολόγος ο ίδιος, δεν αναλογίστηκε το
περιβαλλοντικό αποτύπωμα της ενδεχόμενης
μεταφοράς του Αγάλματος της Ελευθερίας, το οποίο
ζυγίζει 225 τόνους, από τη Νέα Υόρκη στη Γαλλία;
Εκτός και αν ο ευρωβουλευτής και συγγραφέας είχε
στο μυαλό του την αποσυναρμολόγηση του αγάλματος
και τη μεταφορά του με φορτηγίδες. Ή ακόμη
καλύτερα, και πιο ποιητικά, με ιστιοφόρα.
Πρώτη
δημοσίευση στο Βήμα
|
