|
Αυτό
ακριβώς συμβαίνει και αυτή τη στιγμή με την
αυξημένη σεισμική δραστηριότητα στη Σαντορίνη,
την Αμοργό και τα άλλα νησιά του Αιγαίου.
Ποιος είναι
ο μηχανισμός που κινητοποιήθηκε; Είναι ο
κρατικός μηχανισμός: η Πολιτική Προστασία, η
Πυροσβεστική, ο Οργανισμός Αντισεισμικής
Προστασίας, το ΕΚΑΒ και ο μηχανισμός του
υπουργείου Υγείας, η Αστυνομία και τα άλλα
σώματα ασφαλείας.
Ποιοι είναι
οι άνθρωποι στους οποίους απευθύνθηκε η
κυβέρνηση (αλλά επί της ουσίας και όλοι μας) για
να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει και να ακούσουμε
εκτιμήσεις για τον κίνδυνο και τις πιθανές
εξελίξεις; Είναι οι επιστήμονες των δημόσιων
πανεπιστημίων των δημόσιων ερευνητικών φορέων.
Από αυτών τα χείλη κρεμόμαστε.
Και βέβαια
δεν είναι η πρώτη φορά.
Το ζήσαμε
πολύ πρόσφατα και στην πανδημία: και τότε όλα
εξαρτήθηκαν από την ενημέρωση και καθοδήγηση που
προσέφεραν οι επιστήμονες και από την ολόπλευρη
στράτευση στο καθήκον των γιατρών και νοσηλευτών
των δημόσιων νοσοκομείων, των «υπερηρώων με τις
λευκές μπλούζες» όπως λέγαμε τότε. Κάτι φυσικά
που δεν ξένισε όσους έχουν πραγματική γνώση των
όσων συμβαίνουν στα δημόσια νοσοκομεία, όπου
καταλήγουν τα βαριά περιστατικά από τα ιδιωτικά
μόλις κάτι «στραβώσει».
Και όμως
την ίδια στιγμή εξακολουθούν να υπάρχουν οι
προπαγανδιστές της θεωρίας του «λιγότερου
κράτους» και της παράδοσης στον ιδιωτικό τομέα
-συχνά μάλιστα και άνευ όρων- κρίσιμων υπηρεσιών
και δημόσιων αγαθών. Μόνο που όταν περνάει η
γραμμή τους, τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.
Στις ΗΠΑ είναι ήδη υποστελεχωμένα τα αεροδρόμια
ως προς τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας και
αυτό πιθανώς συνετέλεσε στην αεροπορική τραγωδία
στην Ουάσιγκτον, με τον Τραμπ την ίδια ώρα να
ανακοινώνει ότι αυτό που χρειάζεται είναι να
μειωθεί ακόμη περισσότερο το προσωπικό των
ομοσπονδιακών υπηρεσιών.
Για να μην
αναφερθούμε στο γεγονός ότι και στη χώρα μας
έχουμε όλους εκείνους που θεωρούν εκσυγχρονισμό
το να ιδρυθούν ιδιωτικά «σουπερμάρκετ πτυχίων»,
θεωρώντας τα «ανώτατη εκπαίδευση», παραβλέποντας
ότι αυτό που κάνει τη διαφορά, αυτό που για
παράδειγμα σήμερα όντως καθησυχάζει την κοινωνία
και την πείθει ότι «όντως ασχολούνται οι
ειδικοί», είναι ότι βρίσκονται στη Σαντορίνη
διακεκριμένοι καθηγητές από το Πανεπιστήμιο
Αθηνών και άλλα δημόσια πανεπιστήμια της χώρας.
Οι
κοινωνίες δεν σταμάτησαν να έχουν ανάγκη το
κράτος, γιατί δεν σταμάτησαν να έχουν ανάγκη
δημόσια αγαθά όπως η παιδεία, η υγεία, η
ασφάλεια, η αντισεισμική προστασία, η διάσωση.
Και αυτό παραμένει -ευτυχώς ακόμη- αυτονόητο και
για σοβαρούς εκπροσώπους του επιχειρηματικού
κόσμου που δεν επενδύουν στην αρπαχτή, και στη
μίζα για να γίνει η δουλίτσα και μετά…«έχει ο
θεός». Εξού και οι σοβαροί μιλούν προσεκτικά για
αμοιβαία επωφελείς συνέργειες μεταξύ δημόσιου –
ιδιωτικού τομέα και όχι αντικατάσταση καθετί
δημόσιου από το ιδιωτικό.
Γι’ αυτό
τον λόγο ας δούμε πώς το κάνουμε ακόμη πιο
αποτελεσματικό αντί να αναζητούμε τρόπους να το
συρρικνώσουμε και να το υπονομεύσουμε.
Λευτέρης Θ.
Χαραλαμπόπουλος (in.gr)
|
