| Ειδήσεις | Ο Κυνηγός | Λεωφόρος Αθηνών | "Κουλου - Βάχατα" | +/- | "Μας ακούνε" | Fundamentalist | Marx - Soros | Start Trading |

 

 

Δευτέρα, 00:01 - 01/08/2022

 

Περίληψη: 

 

Θα ήταν ίσως λογικό να σκεφτούμε ότι ο Κινέζος ηγέτης θα επαναβαθμονομήσει μόλις διασφαλιστεί το πολιτικό μέλλον του. Αλλά εκείνοι που αναμένουν από τον Σι να αμβλύνει τις πολιτικές του μετά το 20ο Συνέδριο του Κόμματος είναι πιθανό να απογοητευτούν.

 

 

----------

 

Καθώς η Κίνα προετοιμάζεται για το 20ο Συνέδριο του [Κομμουνιστικού] Κόμματος (20th Party Congress) του φθινοπώρου, οι πιθανότητες αυξάνονται ημέρα με την ημέρα ότι ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ θα αναδυθεί από τη συνάντηση έχοντας εξασφαλίσει μια τρίτη θητεία στα καθήκοντα του. Αυτό θα σηματοδοτήσει μια ρήξη με το κινεζικό προηγούμενο, από τότε που ο Ντενγκ Ξιαοπίνγκ έγραψε ένα όριο δύο θητειών στο σύνταγμα της χώρας το 1982—ένα όριο που αφαιρέθηκε το 2018. Ο Σι, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2013 και είναι τώρα 69 ετών, θα μπορούσε προβλέψιμα να παρατείνει την θητεία του έως και την δεκαετία του 2030.

 

 

Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ στο Πεκίνο, τον Σεπτέμβριο του 2021. CarlosGarciaRawlins / Reuters
 

----------------------------------------------------------

 

Η εδραίωση της εξουσίας του Σι έρχεται καθώς η κυβέρνησή του αντιμετωπίζει σημαντικές δυσκολίες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Η πολιτική [1] μηδενικής COVID της Κίνας έχει προκαλέσει οικονομική επιβράδυνση και λαϊκή δυσαρέσκεια. Η αντιπαλότητα της με τις Ηνωμένες Πολιτείες εντείνεται, και η ευθυγράμμιση [2] του Σι με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, έχει δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα λογάριαζε το Πεκίνο. Υπό αυτές τις συνθήκες, θα ήταν ίσως λογικό να σκεφτούμε ότι ο Κινέζος ηγέτης θα επαναβαθμονομήσει μόλις διασφαλιστεί το πολιτικό μέλλον του. Αλλά εκείνοι που αναμένουν από τον Σι να αμβλύνει τις πολιτικές του μετά το 20ο Συνέδριο του Κόμματος είναι πιθανό να απογοητευτούν.

 

Η προσωπικότητα και οι πολιτικές πεποιθήσεις του Σι [3] αφήνουν ελάχιστα περιθώρια για μια επανεξέταση, πόσω μάλλον για μια ανατροπή, του οράματός του για την χώρα. Αυτό που έχει περιγράψει ως το «Κινεζικό Όνειρο» - ή αλλιώς τη «μεγάλη αναζωογόνηση του κινεζικού έθνους» - βλέπει το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) να οδηγεί την επανεμφάνιση της Κίνας ως μεγάλης δύναμης. Ο Σι έχει δείξει σημάδια αυτοσυγκράτησης από τότε που το Πεκίνο φιλοξένησε [4] τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες τον Φεβρουάριο, δίνοντας προτεραιότητα στην σταθερότητα έναντι της τολμηρής δράσης, που θα διακινδύνευε να υπονομεύσει την ατζέντα του στο Συνέδριο του Κόμματος, αλλά η απογοήτευσή του για την στρατηγική θέση της Κίνας και τα εσωτερικά προβλήματα έχει αυξηθεί. Όταν αρθεί η πολιτική πίεση μετά το Συνέδριο του Κόμματος, ο Σι φαίνεται έτοιμος να ανανεώσει την διεκδικητική εξωτερική του πολιτική, επεμβαίνοντας πιο άμεσα στις διαμάχες στην περιφέρεια της Κίνας και απωθώντας πιο σθεναρά την παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών στον Ειρηνικό. Ο Σι θα επιστρέψει δυναμικά - και θα έχει την αδιαμφισβήτητη εξουσία και την πλήρη ισχύ του κινεζικού κράτους πίσω του.

 

Η ΚΑΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΕΚΙΝΟΥ

 

Μέχρι στιγμής, το 2022 δεν έχει πάει καλά για την Κίνα. Το Πεκίνο είχε ελπίσει ότι ο ανταγωνισμός με τις Ηνωμένες Πολιτείες θα επιβραδυνόταν υπό τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, αλλά αντίθετα έχει επιταχυνθεί, καθώς η Ουάσιγκτον ενισχύει το δίκτυο των συμμαχιών και των συνεργασιών της για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα την Κίνα. Σε μια προσπάθεια να μειώσει την απομόνωσή του, το Πεκίνο ενδυνάμωσε την στρατηγική ευθυγράμμιση του με τη Μόσχα. Ο Σι και ο Πούτιν διακήρυξαν [5] ότι «δεν υπάρχουν όρια» στην συνεργασία των δύο χωρών κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Πούτιν στην Κίνα για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες - και ο Πούτιν δοκίμασε αυτή την δήλωση με την εισβολή του στην Ουκρανία, γνωρίζοντας προφανώς ότι εκμεταλλευόταν την κινεζική αφέλεια ενόσω βασιζόταν στην κινεζική υποστήριξη. Ο ρωσικός πόλεμος προκάλεσε την διεθνή κατακραυγή και τις κυρώσεις, περιπλέκοντας τις εξωτερικές σχέσεις της Κίνας και θέτοντας εν αμφιβόλω την λογική της απόφασης του Σι να ευθυγραμμιστεί στενά με την Ρωσία. Σκεπτικιστικές απόψεις για την πολιτική της Κίνας όσον αφορά την Ρωσία έχουν κυκλοφορήσει στις κινεζικές πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Σε ευρέως αναγνωσμένες αναρτήσεις, ο Hu Wei, ένας ανώτερος μελετητής που είναι συνδεδεμένος με το Γραφείο Συμβούλων (Counselors’ Office) του Κρατικού Συμβουλίου (State Council), ενός κυβερνητικού συμβουλευτικού οργάνου, αμφισβήτησε την «αυτοδέσμευση με την Ρωσία» της Κίνας, και ο Gao Yusheng, πρώην πρέσβυς της Κίνας στην Ουκρανία, προέβλεψε ότι «ο Πούτιν είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει» στην πολεμική του προσπάθεια.

 

Η πολιτική του Πεκίνου για μηδενική COVID και τα παρατεταμένα lockdown στην Σαγκάη και σε άλλες πόλεις αυτή την άνοιξη ήταν άλλη μια πηγή εσωτερικής δυσαρέσκειας. Κάποιοι Κινέζοι παρατηρητές είκασαν [6] ότι η πολιτική μηδενικής COVID αναπτύχθηκε για να υπονομεύσει την βάση της ισχύος της «συμμορίας της Σαγκάης» -μιας ομάδας κομματικών στελεχών που απέκτησαν επιρροή υπό τον πρώην πρόεδρο Jiang Zemin- αφότου η ηγεσία της πόλης της Σαγκάης υιοθέτησε μια πιο φιλελεύθερη προσέγγιση στην διαχείριση της πανδημίας και την οικονομική ανάπτυξη από όσο προτιμούσε ο Σι. Ο απολογισμός των περιορισμών για την COVID [7] ήταν τεράστιος τόσο σε ανθρώπινη δυστυχία όσο και σε οικονομικό κόστος. Το ΑΕΠ της Σαγκάης συρρικνώθηκε κατά 5,7% το πρώτο εξάμηνο του 2022. Η συνολική αύξηση του ΑΕΠ της Κίνας το δεύτερο τρίμηνο του 2022 ήταν 0,4%, το χαμηλότερο ποσοστό εδώ και δεκαετίες.

 

Η διαμάχη για την Ρωσία και την πολιτική για την COVID ίσως να μην είναι αρκετή για να αμφισβητήσει τη βασιλεία του Σι, αλλά η χρονική συγκυρία είναι ιδιαίτερα άβολη για αυτόν. Με το να ξεκινήσει μια πρωτόγνωρη τρίτη θητεία, ο Σι θα αναγγείλει ένα νέο [μοντέλο] διακυβέρνησης και πολιτικό μοντέλο για την Κίνα. Ακόμη και για έναν ηγέτη τόσο ισχυρό όσο ο Σι, η απομάκρυνση από την καθιερωμένη παράδοση απαιτεί σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο. Ο ίδιος πρέπει να επιστρατεύσει ευρεία υποστήριξη μεταξύ των κομματικών ελίτ. Στο αξιοκρατικό σύστημα της Κίνας, οποιαδήποτε αλλαγή πρέπει να είναι αιτιολογημένη. Ο Σι πρέπει να αποδείξει την ανώτερη λογική και τις ικανότητές του στην λήψη αποφάσεων - και χρειάζεται απτές επιτυχίες να τονίσει προς υποστήριξη των ισχυρισμών του.

 

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΙΑ

 

Ο Σι έχει αποφύγει τις μεγάλες πρωτοβουλίες στην εξωτερική πολιτική που θα μπορούσαν φέτος να κλιμακώσουν τις εντάσεις με τους γείτονες ή τους αντιπάλους. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν θέλει να εμπλακεί η Κίνα [8] σε μια σύγκρουση που θα τον αποσπούσε ή θα υπονόμευε την θέση του στις εγχώριες πολιτικές μάχες που αποτελούν πλέον την κορυφαία προτεραιότητα του. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Κίνα δεν θα αντιδράσει εάν απειληθούν τα συμφέροντά της - μολονότι οι κινεζικές αντιδράσεις στις αντιληπτές προκλήσεις, όπως η ενίσχυση της άμυνας της Ταϊβάν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ήταν μέχρι στιγμής φέτος σχετικά ήπιες. Η αναφερόμενη επίσκεψη της Αμερικανίδας προέδρου της Βουλής (Speaker of the House) Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν, εάν συμβεί, θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια κινεζική στρατιωτική απάντηση, αλλά είναι ιδιαίτερα απίθανο η Κίνα να χρησιμοποιήσει την ευκαιρία για να επιτεθεί στην Ταϊβάν. Η Κίνα δίνει προτεραιότητα στην σταθερότητα, τουλάχιστον μέχρι να τελειώσει το Συνέδριο του Κόμματος.

 

Αυτή η αυτοσυγκράτηση είναι εμφανής στον χειρισμό από την Κίνα των επίμαχων ζητημάτων στην περιφέρειά της. Για παράδειγμα, από το 2020 και μετά, η Κίνα και η Ινδία έχουν διεξάγει 16 γύρους συνομιλιών σχετικά με την συνοριακή τους διαμάχη. Μολονότι οι συνομιλίες έχουν αποφέρει ελάχιστη ουσιαστική πρόοδο μέχρι στιγμής, η Κίνα έχει επιδιώξει πρόθυμα την βελτίωση των διπλωματικών δεσμών με την Ινδία στον απόηχο της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Και καθώς ο νέος πρόεδρος της Νοτίου Κορέας Yoon Suk-yeol αναπροσανατολίζει την εξωτερική πολιτική της Σεούλ για να τονίσει την συνεργασία ασφαλείας με τις Ηνωμένες Πολιτείες - μια σημαντική παρέκκλιση από την εξισορρόπηση του πρώην προέδρου Moon Jae-in μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας - το Πεκίνο έχει μέχρι στιγμής απόσχει από το να μιλήσει κατηγορηματικά εναντίον της αλλαγής ή να λάβει εκδικητικά μέτρα.

 

Παρά την υποτιθέμενη συμμαχία της με τη Μόσχα, η Κίνα έχει αρνηθεί επίσης να λάβει σαφή θέση στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η οικονομική και στρατιωτική υποστήριξή της στην Ρωσία είναι αναπάντεχα ισχνή, δεδομένης της προοπτικής ότι η πίεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες για καταδίκη της συμπεριφοράς της Μόσχας θα πυροδοτούσε περισσότερη κινεζική αψήφηση. Σε διπλωματικές δηλώσεις, η Κίνα έχει υπερασπιστεί τις ενέργειες της Ρωσίας και έχει κατηγορήσει το ΝΑΤΟ για επιθετικότητα, αλλά ο φόβος του Πεκίνου για τις κυρώσεις των ΗΠΑ και την περαιτέρω διατάραξη των σχέσεων ΗΠΑ-Κίνας έχει αμβλύνει τις πολιτικές του σε αυτό το ευαίσθητο έτος της πολιτικής μετάβασης. Ως αποτέλεσμα, η Ρωσία έχει παραπονεθεί [9] έντονα σε Κινέζους αξιωματούχους ότι η Κίνα δεν έχει εκπληρώσει το δικό της μέρος της συνεργασίας των δύο χωρών.

 

Ακόμη και για την Ταϊβάν, το πιο ευαίσθητο ζήτημα του Πεκίνου, οι πολιτικές της κινεζικής κυβέρνησης είναι σε μεγάλο βαθμό αντιδραστικές σε αυτή που αντιλαμβάνεται ως αμερικανική και ταϊβανέζικη στρατηγική «σαλαμοποίησης» - μια προσπάθεια προώθησης των διμερών δεσμών. Αντί να κλιμακώσει, το Πεκίνο, ως επί το πλείστον, έχει διατηρήσει την ένταση των ενεργειών του κάτω από το κατώφλι που είχε οριστεί τα προηγούμενα χρόνια. Μέχρι στιγμής το 2022, ο αριθμός των εισβολών κινεζικών πολεμικών αεροσκαφών στην ταϊβανέζικη Ζώνη Ταυτοποίησης Αεράμυνας (Air Defense Identification Zone) σε μία μόνο ημέρα δεν έχει ξεπεράσει το ρεκόρ των 56, που σημειώθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2021. Το Πεκίνο έχει συνεχίσει τον διπλωματικό, οικονομικό και νομικό καταναγκασμό της Ταϊβάν, αλλά δεν έχει προχωρήσει περαιτέρω στο να προσελκύσει τους εναπομείναντες διπλωματικούς συμμάχους της Ταϊπέι, από τότε που η Νικαράγουα διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με την Ταϊβάν, τον Δεκέμβριο του 2021. Ούτε το Πεκίνο αντέδρασε έντονα όταν ο αντιπρόεδρος της Ταϊβάν, William Lai, επισκέφθηκε το Τόκιο για να παραστεί στην κηδεία του Ιάπωνα πρώην πρωθυπουργού Σίνζο Άμπε τον Ιούλιο -ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα αυτοσυγκράτησης δεδομένης της ανωτερότητας [στην ιεραρχία] της θέσης του Lai και της υποστήριξης του στην ανεξαρτησία της Ταϊβάν στο παρελθόν.

 

Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ

 

Η περίοδος των εκλογών στις δημοκρατικές χώρες χαρακτηρίζεται συχνά από ευγενή προεκλογική ρητορική και πολιτική επιτήδευση, με τους υποψηφίους να δίνουν υποσχέσεις που μπορεί να τηρήσουν ή να μην τηρήσουν όταν αναλάβουν τα καθήκοντά τους. Στην Κίνα, ωστόσο, οι αγώνες πολιτικής ισχύος διεξάγονται και κερδίζονται εντός του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Για τον Σι [10], ως τον ενεργεία [πρόεδρο] που ελπίζει να επεκτείνει την εξουσία του, η σταθερότητα είναι χρήσιμη ενόσω εξελίσσεται αυτός ο ανταγωνισμός. Αλλά η ίδια λογική δεν ισχύει αφότου εξασφαλίσει την τρίτη θητεία. Κάποιοι παρατηρητές έχουν υποθέσει ότι, μετά το Συνέδριο του Κόμματος, ο Σι θα αμβλύνει την εξωτερική του πολιτική διότι δεν θα χρειάζεται πλέον να αποδεικνύει την δύναμή του στην ελίτ του κόμματος. Αυτή είναι μια σοβαρή παρανόηση. Η εσωτερική πολιτική ίσως να μην απαιτεί πλέον από τον Σι να δείχνει σκληρός, αλλά η επιθυμία του να διατηρήσει αυτή την εικόνα και οι φιλοδοξίες του για την Κίνα δεν θα έχουν αλλάξει.

 

Ο κόσμος, επομένως, δεν θα πρέπει να αναμένει από την Κίνα να είναι λιγότερο διεκδικητική ή συγκρουσιακή μετά το 20ο Συνέδριο του Κόμματος από όσο ήταν στο μεγαλύτερο μέρος της θητείας του Σι. Οι ενέργειες του Πεκίνου θα ακολουθήσουν τις πεποιθήσεις του Σι, και ο Σι πιστεύει στην αυξανόμενη ισχύ της Κίνας και στην εξασφάλιση της θέσης που δικαιούται η χώρα στο διεθνές σύστημα. Η αποστολή του θα παραμείνει «η μεγάλη αναζωογόνηση του κινεζικού έθνους». Αν μη τι άλλο, ο Σι, έχοντας απογοητευτεί όλο και περισσότερο φέτος από τις εξωτερικές και εγχώριες προκλήσεις της Κίνας, θα είναι προετοιμασμένος να προβάλει την κινεζική ισχύ ακόμη πιο κατηγορηματικά και σθεναρά όταν ολοκληρωθεί το πολιτικό δράμα του. Απελευθερωμένος από τους σημερινούς περιορισμούς του, ο Σι θα αυξήσει τις δραστηριότητες της Κίνας στο εξωτερικό για να αφήσει αποφασιστικά πίσω του την αμηχανία του 2022.

 

Μόλις επιβεβαιωθεί η τρίτη θητεία του, το στάτους του Σι ως αδιαμφισβήτητου ηγέτη της Κίνας θα του επιτρέψει να αναλάβει τέτοια δράση με ελάχιστη έως καθόλου αντιπολίτευση εντός της κινεζικής κυβέρνησης. Οι αντίθετες απόψεις, αν και ανεπαίσθητες, έχουν επιμείνει εντός του συστήματος, αλλά η επιτυχία του Σι να διεκδικήσει προφανώς την επ’ αόριστον εξουσία και ο διορισμός πιστών του σε βασικές θέσεις θα τις εξαλείψει. Το αντηχείο (echo chamber) στο οποίο η Κίνα επινοεί την εξωτερική της πολιτική θα σφραγιστεί ακόμη πιο αεροστεγώς, ενισχύοντας τις φωνές των υπηρεσιών ασφαλείας και των τμημάτων προπαγάνδας. Χωρίς ημερομηνία λήξης στην βασιλεία του Σι, οι επικριτές του θα έχουν ελάχιστους διαύλους, επίσημους ή ανεπίσημους, μέσω των οποίων θα μπορούν να εκφράζουν τις απόψεις τους ή να ελπίζουν για μια αλλαγή στην ηγεσία. Οι γραφειοκράτες όχι μόνο θα ακολουθήσουν τις πολιτικές του Σι, αλλά θα αυξήσουν επίσης την σκληρή προσέγγιση που πιστεύουν ότι είναι η προτίμηση του Σι.

 

Ακόμη και αν κάποιοι αξιωματούχοι της Κίνας επιθυμούν να απαλύνουν την διεκδικητική εξωτερική στρατηγική του Πεκίνου, οι περιφερειακές εξελίξεις ίσως να μην δώσουν στον Σι αυτή την επιλογή. Ο εντεινόμενος ανταγωνισμός με τις Ηνωμένες Πολιτείες έχει θέσει σε κίνηση έναν φαύλο κύκλο. Η Ουάσιγκτον εδραιώνει τις συμμαχίες και τις συνεργασίες της για να αντιμετωπίσει μια διεκδικητική Κίνα, ενισχύοντας τις διμερείς διευθετήσεις ασφαλείας με την Ιαπωνία, τη Νότιο Κορέα και την Ταϊβάν, καθώς και την συμφωνία ασφαλείας μεταξύ της Αυστραλίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου, γνωστής ως AUKUS· την Quad, με την Αυστραλία, την Ιαπωνία και την Ινδία· και το Οικονομικό Πλαίσιο του Ινδο-Ειρηνικού (Indo-Pacific Economic Framework), που ανακοινώθηκε στο Τόκιο τον Μάιο. Στην Κίνα, εν τω μεταξύ, μια αντιαμερικανική μηχανή προπαγάνδας έχει κινητοποιηθεί πλήρως, δημιουργώντας ένα υπερευαίσθητο περιβάλλον, στο οποίο οποιαδήποτε κίνηση της Ουάσιγκτον θα προκαλεί στους διπλωμάτες του τύπου «Wolf Warrior» -τη νέα γενιά επιθετικών και καταναγκαστικών εκπροσώπων του Πεκίνου στο εξωτερικό- φρενίτιδα φανατικών υπερβολικών αντιδράσεων. Αυτή η προσέγγιση έχει ένα ισχυρό εγχώριο κίνητρο: μολονότι η αυταρχική κυβέρνηση της Κίνας έχει αρκετό έλεγχο της κοινής γνώμης για να ρίξει τους τόνους, εάν το επιλέξει, μέχρι στιγμής το Πεκίνο έχει βρει συχνότερα χρήσιμο το να ρίχνει λάδι στην φωτιά του εθνικισμού καθώς προσπαθεί να καταναγκάσει ξένες κυβερνήσεις και να προωθήσει τους στόχους της πολιτικής του.

 

Ο ΣΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΣ

 

Μόλις το Συνέδριο του Κόμματος βρεθεί πίσω του, ο Σι θα επιδιώξει να επαναβεβαιώσει την κινεζική ισχύ σε περιοχές στρατηγικής προτεραιότητας. Οι διαμάχες στον δυτικό Ειρηνικό θα βρίσκονται στην κορυφή του καταλόγου του. Ήδη οι εντάσεις αναπτύσσονται γύρω από την Κορεατική Χερσόνησο, με την επόμενη πρόκληση της Βορείου Κορέας να είναι μόνο θέμα χρόνου, και την Ουάσιγκτον και την Σεούλ να προτίθενται να ενισχύσουν την αποτροπή τους έναντι της Πιονγκγιάνγκ. Κατά την άποψη του Πεκίνου, αυτές οι εξελίξεις υπονομεύουν την στρατιωτική ασφάλεια της Κίνας και την περιφερειακή της επιρροή. Εκτός από το να συνδέει στενότερα τη Νότιο Κορέα με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η εστίαση στην αποτροπή μειώνει το κίνητρο για διπλωματική εμπλοκή με την Βόρειο Κορέα – ένα εγχείρημα που ενισχύει τη μόχλευση του Πεκίνου. Καθώς η Ουάσιγκτον και η Σεούλ θα ενδυναμώνουν τις στρατιωτικές τους ικανότητες στην Κορεατική Χερσόνησο, το Πεκίνο θα εμπλακεί σε «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» ανάπτυξη των δικών του δυνάμεων εντός του κινεζικού εδάφους και θα αυξήσει την υποστήριξή και τον συντονισμό του με την Πιονγκγιάνγκ. Πολλοί Κινέζοι εμπειρογνώμονες για την Κορέα έχουν καταδικάσει τις προσπάθειες της κυβέρνησης Yoon να ευθυγραμμιστεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες για να αντισταθμίσει την Κίνα, ως μια σοβαρή στρατηγική εσφαλμένη κρίση. Κάποιοι αναμένουν ακόμη και θαλάσσιες στρατιωτικές αψιμαχίες μεταξύ της Κίνας και της Νοτίου Κορέας τους επόμενους μήνες. Μια παρόμοια δυναμική εξελίσσεται μεταξύ της Κίνας και της Ιαπωνίας, καθώς το Τόκιο ενδυναμώνει την ικανότητά του να αντιμετωπίζει τις κινεζικές στρατιωτικές και παραστρατιωτικές τακτικές, όπως τις παρεισφρήσεις πολεμικών αεροσκαφών, σκαφών του πολεμικού ναυτικού και αλιευτικών σκαφών στον εναέριο χώρο και στα ύδατα που περιβάλλουν τα αμφισβητούμενα νησιά Diaoyu (γνωστά στην Ιαπωνία ως νησιά Senkaku).

 

Ακόμη πιο ανησυχητικά είναι τα σχέδια του Πεκίνου για την Ταϊβάν. Οι Κινέζοι ηγέτες εξοργίζονται όλο και περισσότερο με τις ενέργειες των ΗΠΑ που θεωρούν ότι υποσκάπτουν την πολιτική της Ουάσιγκτον περί «μίας Κίνας», και με τις ενέργειες της Ταϊβάν -τόσο της εγχώριας νομοθεσίας όσο και της διεθνούς προσέγγισης- που ερμηνεύουν ως κινήσεις προς την ανεξαρτησία. Η Κίνα έχει λάβει επίσης μια σειρά νομικών μέτρων τα τελευταία χρόνια, προωθώντας τις διεκδικήσεις του Πεκίνου στο Στενό της Ταϊβάν. Από το 2020 και μετά, η κινεζική κυβέρνηση έχει αρνηθεί επισήμως την ύπαρξη της διάμεσης γραμμής, η οποία επί μακρόν αναγνωρίζεται σιωπηρά ως το θαλάσσιο σύνορο μεταξύ της ηπειρωτικής Κίνας και της Ταϊβάν. Τον περασμένο Ιούνιο, το Πεκίνο προχώρησε παραπέρα ισχυριζόμενο ότι το στενό δεν μπορεί να θεωρηθεί διεθνή ύδατα. Στην συνέχεια, η Κίνα ίσως λάβει συγκεκριμένα μέτρα για να εφαρμόσει στην πράξη αυτόν τον ισχυρισμό -διαχειριζόμενη το στενό ως αποκλειστική οικονομική ζώνη, για παράδειγμα- σε μια προσπάθεια να εκδιώξει τελικά τον στρατό των ΗΠΑ από την θαλάσσια οδό, καθιστώντας πιο δύσκολο για τις Ηνωμένες Πολιτείες να επέμβουν σε μια πιθανή σύγκρουση για την Ταϊβάν. Και καθώς πλησιάζουν οι τοπικές εκλογές στην Ταϊβάν, στα τέλη του 2022, και οι προεδρικές εκλογές το 2024, η Κίνα θα εντείνει τον στρατιωτικό καταναγκασμό και τον εκφοβισμό της με την ελπίδα να γείρει την πλάστιγγα υπέρ του ταϊβανέζικου πολιτικού κόμματος που θα είναι εξυπηρετικό προς το Πεκίνο. Η σύντομη παύση της εκστρατείας διπλωματικής πίεσης της Κίνας θα τελειώσει επίσης, καθώς το Πεκίνο θα προχωρά με το πάγιο σχέδιό του να πιέσει επιπλέον χώρες, όπως το Βατικανό, να διακόψουν τους διπλωματικούς δεσμούς με την Ταϊβάν.

 

Η περιοχή στο σύνολό της πιθανώς θα γίνει πιο τεταμένη -και λιγότερο ασφαλής- μετά το 20ο Συνέδριο του Κόμματος. Η Κίνα έχει καθυστερήσει τις διαπραγματεύσεις με τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας όσον αφορά έναν κώδικα συμπεριφοράς για την Θάλασσα της Νοτίου Κίνας, ο οποίος θα καθόριζε κανόνες για τις θαλάσσιες δραστηριότητες και μια διαδικασία επίλυσης των διαφορών για την επιβολή τους. Και στο μεταξύ, το Πεκίνο εξοπλίζει τουλάχιστον τρία τεχνητά νησιά με στρατιωτικά αεροπλάνα, αντιπλοϊκά και αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα και τεχνολογία λέιζερ και παρεμβολών. Η απώθηση από τον κινεζικό στρατό των αμερικανικών επιχειρήσεων ελευθερίας της ναυσιπλοΐας πιθανώς θα γίνει πιο τολμηρή κατά την διάρκεια της τρίτης θητείας του Σι. Φέτος η Κίνα έχει ήδη πραγματοποιήσει αρκετές εναέριες και ναυτικές αναχαιτίσεις αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών και πλοίων που σήμαναν συναγερμό στους Αμερικανούς στρατιωτικούς αξιωματούχους. Το Πεκίνο μπορεί να θεωρήσει αποδεκτά χαμηλό τον κίνδυνο να κλιμακωθούν αυτά τα επεισόδια σε πλήρη σύγκρουση, το οποίο σημαίνει ότι θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί αυτές τις τακτικές σε μια προσπάθεια να απομακρύνει τον στρατό των ΗΠΑ από την περιφέρεια της Κίνας.

 

Είναι ευσεβής πόθος να αναμένουμε ότι η οικονομική επιβράδυνση της Κίνας θα περιορίσει την φιλοδοξία του Σι ή θα μαλακώσει τις τακτικές του. Η προηγούμενη συμπεριφορά του Σι δείχνει πως δεν θεωρεί ότι οι οικονομικές επιδόσεις αποτελούν την πρωταρχική πηγή νομιμοποίησής του—απλώς δείτε την πεισματική προσήλωσή του στην πολιτική μηδενικής COVID παρά το τεράστιο οικονομικό κόστος της. Αντίθετα, οι ενέργειές του βασίζονται στην πεποίθηση ότι η Κίνα έχει συσσωρεύσει αρκετό πλούτο για να κάνει επιδείξεις δύναμης που αξίζουν το οικονομικό τίμημα.

 

Η Κίνα έχει αντέξει περισσότερα από δύο χρόνια αυτοεπιβεβλημένης απομόνωσης που προκλήθηκε από την COVID. Το 2022, η εξωτερική πολιτική της Κίνας ήταν σχετικά ήπια σε σύγκριση με αυτή που θα μπορούσε να είναι. Μετά το 20ο Συνέδριο του Κόμματος, ωστόσο, η Κίνα θα ανοίξει ξανά σταδιακά στον κόσμο. Η επιστροφή στις κανονικές συζητήσεις, στο εμπόριο και στα ταξίδια αναμφίβολα θα είναι ευπρόσδεκτη με ανυπομονησία. Αλλά η πιο σκοτεινή όψη του ίδιου νομίσματος είναι η συνέχιση - και η δυνητική κλιμάκωση - της διεκδικητικής εξωτερικής πολιτικής της Κίνας. Όταν συνεδριάσει το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, ο Σι θα στεφθεί ως ο «Ηγέτης του Λαού»— ένας τίτλο που κατέχουν μόνο ο Μάο Τσε Τουνγκ και ο διάδοχός του, Hua Guofeng. Ένας ενισχυμένος Σι δεν πρόκειται να είναι πιο μετριοπαθής. Θα έχει λιγότερα να αποδείξει στο εγχώριο κοινό του. Αλλά θα έχει όλη την ισχύ και την ευκαιρία που χρειάζεται για να κυνηγήσει το «Κινεζικό Όνειρο» του.

 

H YUN SUN είναι ανώτερη συνεργάτις και συν-διευθύντρια του East Asia Program και διευθύντρια του China Program στο Stimson Center

 

.Foreign Affairs

 

https://www.foreignaffairs.gr/articles/73768/yun-sun/ti-na-anamenete-apo-enan-tolmirotero-si-tzinpingk?page=show

 

https://www.foreignaffairs.com/china/what-expect-bolder-xi-jinping

 

Greek Finance Forum Team

 

 

Σχόλια Αναγνωστών

 

 
 

 

 

 

 

 

 

 

 
   

   

Αποποίηση Ευθύνης.... 

© 2016-2022 Greek Finance Forum