|
Οσο για
τον προβληματισμό, αυτός προκύπτει από το
γεγονός ότι για περισσότερες από δύο δεκαετίες ο
H5N1 θεωρούνταν πολύ επικίνδυνος. Θυμίζουμε ότι
ο ιός της γρίπης των πτηνών έκανε την εμφάνισή
του ως ιός που προσβάλλει και τους ανθρώπους το
1997 στο Χονγκ Κονγκ και στη συνέχεια έδωσε μια
δεύτερη έξαρση στην Αίγυπτο.
Από τα
970 κρούσματα που έχουν αναφερθεί αθροιστικά από
τότε που ο H5N1 πέρασε στους ανθρώπους, πέθαναν
τα 470. Αυτό ισοδυναμεί με θνητότητα περίπου
48% και κάνει τον Η5Ν1 να συναγωνίζεται τον
ιό Εμπολα!
Τι
συμβαίνει λοιπόν με το πρόσφατο στέλεχος του
ιού; Αλλαξε άραγε προς το ηπιότερο, ή όχι; Οσο
καλοδεχούμενη και αν είναι η πιθανή ηπιότητα του
πρόσφατου στελέχους, οι ερευνητές παραμένουν
ανήσυχοι καθώς δεν μπορούν να την εξηγήσουν.
Πράγμα που σημαίνει ότι ίσως αδυνατούν να
ανιχνεύσουν κάτι που θα μπορούσε στο εγγύς
μέλλον να μας εκπλήξει δυσάρεστα.
Μεταξύ
των θεωριών που έχουν προταθεί για να εξηγηθεί η
παρατηρούμενη ηπιότητα είναι και αυτή της οδού
μετάδοσης: το ιικό φορτίο στο γάλα
προσβεβλημένων αγελάδων είναι τεράστιο και η
συνήθης οδός μετάδοσης δεν είναι το αναπνευστικό
σύστημα, αλλά τα μάτια (στα οποία ο ιός φτάνει
όταν οι εργαζόμενοι τα τρίβουν ή όταν το γάλα
πιτσιλάει).
Μια
δεύτερη θεωρία αποδίδει την ηπιότητα σε
ομοιότητες του πρόσφατου ιού με στελέχη που
έχουν στο παρελθόν συναντηθεί με το
ανοσοποιητικό μας σύστημα. Ειδικότερα, η
πρωτεΐνη νευραμινιδάση (το Ν στον συμβολισμό
Η5Ν1) του ιού της γρίπης των πτηνών έχει πολλές
ομοιότητες με την αντίστοιχη των στελεχών της
γρίπης που προσβάλλουν ανθρώπους, και αυτό ίσως
προσφέρει μια σχετική προστασία.
Και οι
δύο θεωρίες ακούγονται πιθανές αλλά κανείς δεν
μπορεί να τις αποδείξει προς το παρόν. Και
κανείς δεν μπορεί να εφησυχάσει, καθώς υπάρχουν
και περιπτώσεις όπως αυτή ενός καναδού εφήβου
του οποίου η επιπεφυκίτιδα που εμφάνισε στις
αρχές Νοεμβρίου εξελίχθηκε σε τόσο σοβαρή
πνευμονία ώστε σήμερα να παραμένει ακόμη
διασωληνωμένος.
Ας
ελπίσουμε ότι σύντομα η εικόνα θα ξεκαθαρίσει
και ότι θα είναι ευοίωνη.
Πρώτη
δημοσίευση στο Βήμα
|
