|
Στην
πραγματικότητα, ο Τραμπ προσπάθησε να πει πώς θα
μπορούσε να γίνει «ειρηνικά» αυτό που διάφορες
φωνές της ισραηλινής ακροδεξιάς – που είναι
τμήμα του κυβερνητικού συνασπισμού – έχουν
ήδη πει. Και στο οποίο κατέτεινε η ίδια η λογική
της στρατιωτικής επιχείρησης στη Γάζα που πολύ
νωρίς ξεπέρασε το όριο μιας «απάντησης σε όσα
έγιναν στις 7 Οκτωβρίου». Δηλαδή, τι άλλο μπορεί
να σημαίνουν τέτοιας κλίμακας βομβαρδισμοί και η
καταστροφή των βασικών υποδομών;
Η λύση του
Τραμπ δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Αλλά, μας
δείχνει ότι δεν μπορούμε άλλο να εθελοτυφλούμε.
Γιατί η λογική ότι αυτό που συμβαίνει είναι
απλώς «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» ισοδυναμεί
με εθελοτυφλία απέναντι στο ότι υπάρχει
παλαιστινιακό πρόβλημα. Δηλαδή, υπάρχει το
πρόβλημα ότι οι Παλαιστίνιοι στερούνται το
δικαίωμα στην πατρίδα. Και όσο το στερούνται δεν
θα μπορέσει να υπάρχει μια διαρκής και βιώσιμη
ειρήνη σε όλη την περιοχή.
Γι’ αυτό
όσο σημαντικό και αν είναι που υπήρξε ένας
παγκόσμιος ξεσηκωμός ενάντια στις δηλώσεις του
Τραμπ, αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Όλοι αυτοί
που ορθά τώρα κατήγγειλαν τον Τραμπ για
εθνοκάθαρση, θα πρέπει με την ίδια ζέση να
απαιτήσουν να υπάρξουν πραγματικά βήματα για μια
ειρηνική λύση. Η εκεχειρία δίνει αυτή την
ευκαιρία και ειδικά για την Ευρώπη είναι επίσης
και ένας τρόπος να δείξει ότι όντως μπορεί να
είναι μια υπεύθυνη δύναμη στην παγκόσμια σφαίρα.
Διαφορετικά, οι επικρίσεις στον Τραμπ θα είναι
απλώς το προπέτασμα για να συνεχιστεί η άρνηση
ανάληψης ευθύνης για την ειρήνη.
Λευτέρης Θ.
Χαραλαμπόπουλος (in.gr)
|
