Σύμφωνα με τον επενδυτικό οίκο, η αδύναμη προβλεπόμενη ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας είναι αποτέλεσμα τόσο της αβεβαιότητας στις επενδύσεις εν αναμονή των δασμών, όσο και του «βαριδιού» από τη δημοσιονομική πολιτική. Η δημοσιονομική πολιτική, όπως τονίζουν οι αναλυτές, είναι ο «ελέφαντας στο δωμάτιο» λόγω της πολιτικής κληρονομιάς της λιτότητας.

Οι δημοσιονομικοί κίνδυνοι εντοπίζονται περισσότερο στη Γαλλία και την Ιταλία, οι οποίες βρίσκονται άλλωστε και σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος. Και ενώ οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες της Ε.Ε. επιτρέπουν μια καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στην λιτότητα και την ανάπτυξη, εντούτοις οι διαπραγματεύσεις για την εφαρμογή της δημοσιονομικής προσαρμογής δεν είναι εύκολες, τονίζει η Morgan Stanley.

Η ψήφος δυσπιστίας σε βάρος της γαλλικής κυβέρνησης, ως αποτέλεσμα διαφωνιών για τον προϋπολογισμό του 2025, αποτελεί μια ξεκάθαρη ένδειξη της σκληρής πολιτικής πραγματικότητας της λιτότητας, σημειώνει ο οίκος.

Σύμφωνα με την ανάλυση της Morgan Stanley για τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες της Ε.Ε., μια σειρά από οικονομίες της Ευρωζώνης αντιμετωπίζουν χρόνια δημοσιονομικής προσαρμογής.

Η Γαλλία, μαζί με την Ιταλία, την Ισπανία και το Βέλγιο, βρίσκονται στην κορυφή της λίστας του οίκου με τις χώρες όπου η δημοσιονομική προσαρμογή είναι αναγκαία για τη σταθεροποίηση των επιπέδων του χρέους.

Για τις χώρες που βρίσκονται σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, ο νέος κανονισμός δίνει μεγαλύτερη ευελιξία για διαπραγμάτευση της δημοσιονομικής προσαρμογής στο πλαίσιο των αναγκών της εγχώριας οικονομίας. Για παράδειγμα, η διαδικασία μπορεί να επεκταθεί πέραν της αρχικής 4ετούς περιόδου προσαρμογής, έως και στα 7 χρόνια, για να μετριαστεί ο ρυθμός της λιτότητας.

Με βάση τα μοντέλα της Morgan Stanley, η Γαλλία είναι η χώρα που χρειάζεται τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή, στις 0,9 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ ετησίως εάν ακολουθήσει 4ετές σχέδιο ή 0,6 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως εάν ακολουθήσει 7ετές σχέδιο.

Η Κομισιόν συμφώνησε σε ένα 7ετές σχέδιο και έκρινε ότι αυτό ευθυγραμμίζεται με τις συστάσεις, υποθέτοντας ότι τα μέτρα προσαρμογής στοχεύουν σε έλλειμμα στο 5% του ΑΕΠ το 2025.

Όμως, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Morgan Stanley, ο προϋπολογισμός του Michel Barnier θα κατέληγε σε μεγαλύτερο έλλειμμα, εν μέρει λόγω της χαμηλότερης ανάπτυξης.

Έπειτα από την κατάρρευση της κυβέρνησης Barnier, η προοπτική ενός προϋπολογισμού έκτακτης ανάγκης ενισχύεται, κάτι που σημαίνει ότι δεν αναμένεται ιδιαίτερη πρόοδος στη μείωση του ελλείμματος.  

Μάλιστα, ο οίκος εκτιμά ότι ο προϋπολογισμός έκτακτης ανάγκης θα οδηγήσει σε έλλειμμα ελαφρώς υψηλότερο από το 2024.

«Πιστεύουμε ότι η διαδικασία για τον προϋπολογισμό των τελευταίων εβδομάδων στη Γαλλία προϊδεάζει για τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ευρωζώνη το 2025», τονίζουν οι αναλυτές.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, Γαλλία και Ιταλία θα είναι οι δύο χώρες της Ευρωζώνης με την πιο αργή ανάπτυξη τον επόμενο χρόνο και η ανάγκη για μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή αποτελεί δίκοπο μαχαίρι.

Η περισσότερη λιτότητα είναι χειρότερη για την ανάπτυξη και η πιο αργή ανάπτυξη μειώνει τα έσοδα, υπονομεύοντας την προσαρμογή.

Αντίθετα, η Γερμανία έχει δημοσιονομικό χώρο και εάν ακολουθήσει μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική,  μπορεί να φέρει ανάπτυξη καλύτερη των προβλέψεων στην Ευρωζώνη.

Τα στοιχεία της Morgan Stanley δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική από τις χώρες που εξετάστηκαν που δεν χρειάζεται δημοσιονομική προσαρμογή.