Η πολιτική των τραπεζών να στρέψουν το συναλλακτικό κοινό σε συγκεκριμένα πακέτα που του ταιριάζουν, κατά το μοντέλο των συνδρομητικών πακέτων άλλων αγορών, δεν είναι κάτι καινούργιο. Με δεδομένη, όμως, την πίεση του οικονομικού επιτελείου για χαμηλότερες χρεώσεις συναλλαγών, αλλά και εν όψει της νέας τάσης που επικρατεί εδώ και χρόνια στις ξένες τράπεζες όσον αφορά την τιμολόγηση εργασιών, η χθεσινή πρωτοβουλία της Eurobank λαμβάνει άλλο χαρακτήρα. Το μήνυμα της αγοράς είναι ότι ο δρόμος για τη μείωση των προμηθειών περνάει μέσα από τα συνδρομητικά πακέτα συναλλαγών, τα οποία μάλιστα παρέχουν πολύ περισσότερες υπηρεσίες.

Κάθε τράπεζα έχει τα δικά της πακέτα ήδη. Η Εθνική Τράπεζα, από τις πρωτοπόρους σε αυτήν την κατεύθυνση, έχει ήδη λανσάρει από χρόνια τη σειρά Value (μηνιαίο κόστος 2 ευρώ) και μέσα στις επόμενες ημέρες αναμένεται να επικαιροποιήσει το κόστος των υπηρεσιών της με νέες, μειωμένες προμήθειες. Να σημειωθεί ότι μέσα από το πακέτο αυτό παρέχονται δωρεάν εξόφληση έως 3 λογαριασμών ή παγίων εντολών και προληπτικός έλεγχος υγείας.

Αντίστοιχα, είναι θέμα χρόνου η απάντηση της Τράπεζας Πειραιώς στο νέο πακέτο τιμολόγησης της σειράς ΕξόφΛΥΣΗ (ετήσιο κόστος 10 ευρώ για έως 50 πληρωμές λογαριασμών τον χρόνο δωρεάν), καθώς και της αντίστοιχης φιλοσοφίας σειράς παρεχόμενων υπηρεσιών της Alpha Bank, που ονομάζεται My Alpha Benefit (Standard 2 ευρώ, Advanced 5 ευρώ και Premium 10 ευρώ -ανάλογα με τη συνδρομή και ο αριθμός δωρεάν πληρωμών, παγίων εντολών και μεταφορών χρημάτων).

Οι νέες χρεώσεις και η μείωση των προμηθειών δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να ανακοινωθεί ταυτόχρονα. Κάθε τραπεζικός όμιλος ακολουθεί διαφορετική πολιτική -από τη στιγμή που λειτουργεί ένας υγιής ανταγωνισμός-, ώστε ο κάθε πολίτης να επιλέγει κατά το δοκούν. Αυτό που αποτελεί κοινό παρονομαστή είναι η πρόθεση όλων των τραπεζών να προσφέρουν καλύτερες εναλλακτικές στο θέμα των χρεώσεων.

Είναι σαφές ότι τα κέρδη μιας τράπεζας βασίζονται εν πολλοίς σε τόκους και προμήθειες. Είναι τα οργανικά της κέρδη, αυτά που της επιτρέπουν τη βιώσιμη ανάπτυξη και είναι πιο ουσιώδη από άλλα, μη επαναλαμβανόμενα, με την έννοια της σταθερότητας. Αυτό το γνωρίζουν η κυβέρνηση, οι υπουργοί, οι εποπτικοί μηχανισμοί. Από την άλλη πλευρά, το κοινό παραπονιέται για μια σειρά αναίτιων κατά την κρίση του χρεώσεων, που μάλιστα είναι ανύπαρκτες σε ψηφιακές τράπεζες ή και άλλες, τράπεζες του εξωτερικού. Πρόκειται για το εισερχόμενο έμβασμα, το οποίο η Ελλάδα, αν δεν είναι η μόνη χώρα που το χρεώνει, ανήκει σίγουρα σε μια μειοψηφία. Όπως, επίσης, πολλοί συναλλασσόμενοι αντιδρούν στο γιατί να υπάρχει χρέωση στην ανανέωση μιας… χρεωστικής κάρτας, από τη στιγμή που δεν είναι πιστωτική για να αποτελεί εργαλείο δανεισμού…

Ο Έλληνας δεν είναι συνηθισμένος στις μηνιαίες συνδρομές, αλλά ήρθε η ώρα να συνηθίσει μια πρακτική που είναι διαδεδομένη από δεκαετίες στο εξωτερικό. Επιλέγοντας το πακέτο που του ταιριάζει και απολαμβάνοντας δωρεάν μια σειρά υπηρεσιών, ανάλογα με τη συνδρομή που θα επιλέξει, θα μπορεί στο τέλος να βγει κερδισμένος.

Ενδεικτικό παράδειγμα, μέσα από τα πακέτα της Eurobank, της πρώτης τράπεζας που επανέφερε το θέμα εμπράκτως στο τραπέζι, ανοίγοντας ξανά τον διάλογο για τις προμήθειες: Ο συναλλασσόμενος μπορεί να κερδίσει από 3,10 ευρώ το ελάχιστο, που αν ληφθούν υπ’ όψιν άλλα 7 ευρώ ως εξαργύρωση του προγράμματος Επιστροφή, φθάνουν τα 10 ευρώ κάθε μήνα, επιλέγοντας το πιο απλό πακέτο (συνδρομή 0,60 ευρώ τον μήνα), και να κλειδώσει όφελος 54,3 ευρώ τον μήνα στην πιο ακριβή συνδρομή (10 ευρώ). Αντίστοιχα, για συνδρομή 2 ευρώ τον μήνα το όφελος μπορεί να είναι 15,8 ευρώ και για συνδρομή 5 ευρώ τον μήνα το όφελος ανεβαίνει στα 18,7 ευρώ. Στις τιμές αυτές, αν ο συναλλασσόμενος είναι πελάτης personal/private banking ή λαμβάνει μισθοδοσία/σύνταξη, έχει σημαντικές εκπτώσεις, που ανά πακέτο είναι από… δωρεάν (στο βασικό πακέτο) έως 50% στο πιο ακριβό.

Πηγή: The Power Game