Παράλληλα, τόνισε ότι «η ΕΕ πρέπει να επικεντρωθεί τώρα σε ταχεία δράση για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Ο παγκόσμιος ανταγωνισμός για τις επενδύσεις, την απασχόληση, την ανάπτυξη και την τεχνολογική καινοτομία κρίνεται από τους όρους-πλαίσιο και όχι μόνο από τις επιδοτήσεις».

Στη συνέχεια, ο Markus J. Beyrer επισημαίνει ότι «οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν πρέπει να ξεγελιούνται από τις ελαφρώς βελτιωμένες οικονομικές προοπτικές και τις μειωμένες τιμές της ενέργειας. Οι τιμές της ενέργειας στην Ευρώπη θα παραμείνουν υψηλότερες από ό,τι για τους κύριους ανταγωνιστές μας, οι εταιρικοί φόροι είναι υψηλοί σε σχέση με τα παγκόσμια πρότυπα. Οι σημερινοί αριθμοί πτωχεύσεων και η απόσυρση επενδυτικών αποφάσεων σε όλη την Ευρώπη δείχνουν ότι ο κίνδυνος αποβιομηχάνισης είναι πραγματικός».

«Η συσσώρευση κανονισμών είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για τις εταιρείες μετά τις υψηλές τιμές ενέργειας», σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της BusinessEurope flash. «Μόνο για το 2023, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδιάζει να καταθέσει 43 νέες πολιτικές πρωτοβουλίες, επιπλέον των ήδη 116 προτάσεων που εκκρεμούν – πολλές από αυτές με σημαντικό αντίκτυπο στις επιχειρήσεις και ολοένα και περισσότερες χωρίς κατάλληλη εκτίμηση επιπτώσεων. Η αγνόηση του ζητήματος της κανονιστικής επιβάρυνσης ωθεί περαιτέρω τις εταιρείες και τις επενδύσεις εκτός της ηπείρου και βλάπτει την Ευρώπη ως τόπο εγκατάστασης επιχειρήσεων», προσθέτει ο Beyrer.

Ταυτόχρονα, σχολιάζει πως «αντί να ελέγχουν τις επιχειρήσεις με όλο και περισσότερους κανονισμούς μικρής κλίμακας, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της ΕΕ πρέπει να δημιουργήσουν ρυθμιστική ανάσα. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να μειωθούν τυχόν επικαλύψεις και επικαλυπτόμενες απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων στις πρωτοβουλίες για το περιβάλλον, την κοινωνία και τη διακυβέρνηση (ESG), όπως η οδηγία για τη δέουσα επιμέλεια ή η οδηγία για τις βιομηχανικές εκπομπές. Ο πραγματικός έλεγχος της ανταγωνιστικότητας για νέες πολιτικές και κανονισμούς είναι καθοριστικής σημασίας για την εξέταση του σωρευτικού κόστους συμμόρφωσης και άλλων πρακτικών επιπτώσεων στο επιχειρηματικό περιβάλλον».

Και καταλήγει αναφέροντας ότι «Οι εταιρείες όλων των μεγεθών υποφέρουν σήμερα από την προσέγγιση «business-as-usual» των φορέων χάραξης πολιτικής. Ωστόσο, αποτελούν κινητήρια δύναμη για τον μελλοντικό πλούτο, την απασχόληση, την καινοτομία και μια επιτυχημένη πράσινη και ψηφιακή μετάβαση».