Ο Carlos Slim είναι
αυτοδημιούργητος, μπήκε
στον κόσμο των
επιχειρήσεων από πολύ
μικρή ηλικία, και όπως
έχει πει, χρωστά την
επιτυχία του σε έναν
άνθρωπο: Στον πατέρα
του.
Όταν μεγάλωνε, ο πατέρας
του, Julián Slim Haddad,
διατηρούσε ένα κατάστημα
και επένδυε σε ακίνητα
στο κέντρο του Μέξικο
Σίτι.
Κάθε Κυριακή, έδινε στον
γιο του το χαρτζιλίκι
των 5 πέσος, με μία
προϋπόθεση: Έπρεπε να
τηρεί «λογιστικό
βιβλίο», στο οποίο θα
έγραφε κάθε αγορά που
έκανε με τα χρήματά του.
Μαζί, πατέρας και γιος
μελετούσαν το βιβλίο και
ανέλυαν τα έξοδα, τις
αγορές και τις κινήσεις
του Slim.
Αυτό τον βοήθησε να
μάθει από πολύ μικρή
ηλικία να διαχειρίζεται
το εισόδημά του και να
κρατά τα έξοδά του υπό
έλεγχο. Μέχρι και
σήμερα, ο Slim διατηρεί
μερικά από τα λογιστικά
βιβλία των παιδικών του
χρόνων σε ένα ράφι στο
γραφείο του.
«Το χρήμα που βγαίνει
από την επιχείρηση
εξατμίζεται», «όλες οι
εποχές είναι καλές εάν
δουλεύεις με τον σωστό
τρόπο», ήταν μερικά από
τα μαθήματα στα
οικονομικά και το
επιχειρείν που πήρε από
τον πατέρα του.
Ακολουθώντας αυτές τις
συμβουλές, ο Slim
σύντομα άρχισε να χτίζει
τη δική του περιουσία.
Στα 10 του, άνοιξε τον
πρώτο του αποταμιευτικό
λογαριασμό. Αργότερα
άρχισε να «σηκώνει»
χρήματα από αυτόν και να
αγοράζει κρατικά
ομόλογα, όταν διαπίστωσε
ότι οι καταθέσεις του
δεν απέφεραν αρκετούς
τόκους. Στα 12 άρχισε
να αγοράζει μετοχές της
Banco Nacional de
México.
Ο Slim συνέχισε να
επενδύει όσο ήταν
μαθητής λυκείου και σαν
έφηβος ακόμα, πήρε μέρος
στο πρώτο του διοικητικό
συμβούλιο: Επρόκειτο για
μια εταιρεία εξορύξεων
στην οποία ήθελε να
επενδύσει.
Όταν αποφοίτησε από το
πανεπιστήμιο με πτυχίο
πολιτικού μηχανικού,
άρχισε να αγοράζει
μετοχές εταιρειών και να
χτίζει την περιουσία
του. Όμως έγινε
πραγματικά πλούσιος όταν
η οικονομία του Μεξικό
έπεσε σε μεγάλη κρίση,
το 1982. Τότε, ο Slim
εκμεταλλεύτηκε τις πολύ
χαμηλές τιμές για να
αγοράσει ποσοστά
εταιρειών και να
επενδύσει σε
επιχειρήσεις.
Ήταν, όπως έχει πει, ένα
ακόμα μάθημα που πήρε
από τον πατέρα του:
Συνεχίζεις να επενδύεις
και να επανεπενδύεις
στις επιχειρήσεις σου
ακόμα και κατά τη
διάρκεια των κρίσεων.
Η Slimlandia
Σήμερα, οι επιχειρήσεις
του βρίσκονται όπου και
εάν κοιτάξει κανείς στο
Μεξικό, μια χώρα που
κάποιοι αποκαλούν και
«Slimlandia». «Κάποιες
φορές είναι δύσκολο να
πεις πού σταματά ο
Carlos Slim και πού
αρχίζει το Μέξικο Σίτι»,
είχε γράψει για αυτόν ο
Guardian πριν από μερικά
χρόνια.
Μπορεί το μεγαλύτερο
μέρος της περιουσίας του
να προέρχεται από την
America Movil, τον
μεγαλύτερο όμιλο
τηλεπικοινωνιών της
Λατινικής Αμερικής,
όμως ο Slim έχει επίσης
συμφέροντα στο banking,
στον τομέα των εξορύξεων
και στις κατασκευές.
Επίσης, έχει επενδυτικές
συμμετοχές σε διάφορες
εισηγμένες εταιρείες ανά
τον κόσμο.
Η στρατηγική του για να
βγάζει χρήματα είναι
σαφής: Αγοράζει
εταιρείες που
αντιμετωπίζουν
προβλήματα και τις
αναδιαρθρώνει, πριν να
πουλήσει το ποσοστό του
με κέρδος.
Αυτό έκανε κατά την
κρίση χρέους στο Μεξικό
του 1982, ενώ κάτι
παρόμοιο εφάρμοσε και το
2009 στις ΗΠΑ, όταν
δάνεισε 250 εκατ.
δολάρια στους New York
Times με επιτόκιο 14%,
με αποτέλεσμα να γίνει
μεγαλομέτοχος της
εφημερίδας.
Οι επικριτές του τον
κατηγορούν για
μονοπωλιακές πρακτικές,
λέγοντας ότι η
επιχειρηματική του δράση
ανεβάζει τις τιμές και
την ανεργία.
Όμως, ο
δισεκατομμυριούχος δεν
αφήνει τις επικρίσεις να
τον επηρεάζουν. «Όταν
ζεις για τη γνώμη των
άλλων είσαι νεκρός. Δεν
θέλω να ζω σκεφτόμενος
πώς θα με θυμούνται»,
έχει πει.
Ο ίδιος, πάντως, δεν
ακολουθεί το lifestyle
άλλων
δισεκατομμυριούχων. Δεν
έχει σκάφη και ιδιωτικά
αεροπλάνα και ζει εδώ
και 40 χρόνια στο ίδιο
σπίτι. Στη ζωή του
φαίνεται να επιτρέπει
κυρίως δύο πολυτέλειες:
Τα κουβανέζικα πούρα και
τα έργα τέχνης.
Πηγή: Money Review |