|
-----------------
Από το δημοψήφισμα για
το Brexit τον Ιούνιο του
2016 -όταν το Ηνωμένο
Βασίλειο ψήφισε υπέρ της
αποχώρησης από την
Ευρωπαϊκή Ένωση- οι
σχέσεις μεταξύ Βρετανίας
και ΕΕ είναι εξαιρετικά
τεταμένες. Η κυρίαρχη
θεωρία μεταξύ των
συντηρητικών που
τάσσονται υπέρ του
Brexit στο Λονδίνο ήταν
ότι οι αξιωματούχοι της
ΕΕ συμπεριφέρθηκαν σαν
αδικημένοι πρώην
εραστές: αποδέχθηκαν
απρόθυμα το τέλος της
σχέσης, αλλά τώρα ήταν
αποφασισμένοι να κάνουν
το Ηνωμένο Βασίλειο να
πληρώσει για την απόφασή
του να αποχωρήσει. Οι
αξιωματούχοι της ΕΕ, από
την πλευρά τους, είχαν
κουραστεί από τα
βρετανικά καμώματα˙ κάθε
φορά που συμφωνούσαν
οτιδήποτε κεκλεισμένων
των θυρών με το Ηνωμένο
Βασίλειο σχετικά με το
πώς θα λειτουργούσε η
σχέση τους, οι συμφωνίες
αυτές διέρρεαν ή δεν
τηρούνταν. Επιπλέον, η
ΕΕ απεχθανόταν το
γεγονός ότι η βρετανική
κυβέρνηση δεν μίλησε
ποτέ ανοιχτά για τους
συμβιβασμούς που
ενυπάρχουν στην έξοδο
από την ΕΕ -η μεγαλύτερη
[εθνική] κυριαρχία είχε
σημαντικό οικονομικό
κόστος- ενώ το Ηνωμένο
Βασίλειο αισθανόταν
δικαιωμένο για την
μακροχρόνια πεποίθησή
του ότι η ΕΕ είχε
πρόβλημα δημοκρατίας˙ οι
Βρυξέλλες φαίνονταν
αποφασισμένες να
δυσκολέψουν το Λονδίνο
να τηρήσει τις επιθυμίες
του βρετανικού εκλογικού
σώματος.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός,
Ρίσι Σούνακ, και η
πρόεδρος της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής, Ούρσουλα φον
ντερ Λάιεν, στο Windsor,
στο Ηνωμένο Βασίλειο,
τον Φεβρουάριο του 2023.
Dan Kitwood / Pool /
Reuters
------------------------------------------------------------
Καλώς ή κακώς, το
Ηνωμένο Βασίλειο
αποχώρησε τελικά από την
ενιαία αγορά και την
τελωνειακή ένωση της
Ευρωπαϊκής Ένωσης τον
Ιανουάριο του 2021, μετά
από χρόνια πικρών
διαπραγματεύσεων και
πολιτικού θεάτρου. Και
παρόλο που οι πλήρεις
επιπτώσεις του διαζυγίου
στο Ηνωμένο Βασίλειο
επισκιάστηκαν αρχικά από
τον αντίκτυπο της
πανδημίας COVID-19, το
πραγματικό τίμημα του
Brexit άρχισε να γίνεται
σαφές από τα τέλη του
2022. Η επαναφορά των μη
δασμολογικών εμπορικών
φραγμών, όπως οι
τελωνειακές επιθεωρήσεις
και διαδικασίες, αύξησε
το κόστος των
επιχειρηματικών
δραστηριοτήτων με την
Ευρώπη. Ως αποτέλεσμα, η
βρετανική ανάπτυξη
υστέρησε σε σχέση με
όλες τις άλλες χώρες του
G-7, και οι επενδύσεις
δεν έχουν ακόμη
ανακάμψει στα επίπεδα
που απολάμβαναν πριν από
το δημοψήφισμα για το
Brexit.
Τα προβλήματα
επιχειρηματικής
δραστηριότητας ήταν
ιδιαίτερα έντονα στην
Βόρεια Ιρλανδία, η οποία
μοιράζεται το νησί της
Ιρλανδίας με την
Δημοκρατία της
Ιρλανδίας, ένα
κράτος-μέλος της ΕΕ.
Αντιμετώπισε μια
μοναδική διαταραχή στις
εμπορικές της ροές με
την Μεγάλη Βρετανία (που
περιλαμβάνει τα τρία
άλλα συστατικά μέρη του
Ηνωμένου Βασιλείου:
Αγγλία, Σκωτία, και
Ουαλία). Τόσο το Ηνωμένο
Βασίλειο όσο και η ΕΕ
είχαν καταβάλει
προσπάθειες να αποφύγουν
την δημιουργία νέων
σκληρών συνόρων μεταξύ
της Βόρειας Ιρλανδίας
και της Δημοκρατίας της
Ιρλανδίας -η de facto
εξαφάνιση των φυσικών
αυτών συνόρων αποτελούσε
κεντρικό στοιχείο της
Συμφωνίας της Μεγάλης
Παρασκευής (Good Friday
Agreement) του 1998.
Έτσι, ο πρωθυπουργός,
Μπόρις Τζόνσον,
διαπραγματεύτηκε το 2019
το Πρωτόκολλο της
Βόρειας Ιρλανδίας
(Northern Ireland
Protocol -NIP) που έθεσε
ένα νέο τελωνειακό
σύνορο στην Θάλασσα της
Ιρλανδίας, μεταξύ της
Βόρειας Ιρλανδίας και
της Μεγάλης Βρετανίας.
Αυτή η συμβιβαστική λύση
διατήρησε την Βόρεια
Ιρλανδία στην τελωνειακή
ένωση και την ενιαία
αγορά αγαθών της ΕΕ.
Αλλά περιέπλεξε την
σχέση της Βόρειας
Ιρλανδίας με το
γενικότερο Ηνωμένο
Βασίλειο, δημιουργώντας
πολιτικό πρόβλημα για τα
ενωτικά κόμματα στο
Μπέλφαστ, τα οποία
έπρεπε πλέον να ζουν με
το ένα πόδι στην ΕΕ και
το άλλο στο Ηνωμένο
Βασίλειο.
Θεωρητικά, η Βόρεια
Ιρλανδία είχε τα
καλύτερα και από τους
δύο κόσμους, καθώς θα
μπορούσε να έχει πλήρη
πρόσβαση τόσο στην
ενιαία αγορά της ΕΕ όσο
και στην ενιαία αγορά
του Ηνωμένου Βασιλείου.
Στην πράξη, όμως, πολλοί
νόμοι που θα ψηφίζονταν
στο Westminster δεν θα
ίσχυαν για την Βόρεια
Ιρλανδία, ενώ οι
κάτοικοι της Βόρειας
Ιρλανδίας δεν θα είχαν
λόγο για τους νέους
κανονισμούς της ΕΕ που
θα τους αφορούσαν.
Επιπλέον, πολλές
συνήθεις επιχειρηματικές
και ταξιδιωτικές
δραστηριότητες -από τον
ανεφοδιασμό των
σούπερ-μάρκετ με
προϊόντα που παράγονται
στην Μεγάλη Βρετανία έως
την διέλευση των συνόρων
με ένα κατοικίδιο- θα
υπόκεινται πλέον σε
αυξημένο έλεγχο, που
συνεπάγεται σημαντική
γραφειοκρατία και
καθυστερήσεις. Το
προσωπικό της ΕΕ
επάνδρωσε τις νέες
φυσικές τελωνειακές
εγκαταστάσεις στα
λιμάνια της Βόρειας
Ιρλανδίας, προκαλώντας
ταραχή στους
συνδικαλιστές που
επιμένουν ότι η Βόρεια
Ιρλανδία αποτελεί
αναπόσπαστο τμήμα του
Ηνωμένου Βασιλείου. Η
Βόρεια Ιρλανδία
εντάσσεται αμήχανα σε
έναν κόσμο μετά το
Brexit, εγείροντας
ερωτήματα σχετικά με την
δυνατότητα αποδέσμευσης
από την Ευρώπη και
σχετικά με το πόσο καιρό
το Ηνωμένο Βασίλειο
μπορεί στην
πραγματικότητα να
παραμείνει ενωμένο.
ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΑ
Σε αυτό το ευρύτερο
πλαίσιο, ο Ρίσι Σούνακ
έγινε πρωθυπουργός τον
Οκτώβριο του 2022, μετά
την καταστροφική 49ήμερη
θητεία της προκατόχου
του, Λιζ Τρας. Μετά την
ταφή της βασίλισσας
Ελισάβετ Β' τον
Σεπτέμβριο, η κυβέρνηση
της Τρας προκάλεσε σοκ
στις χρηματοπιστωτικές
αγορές όταν ο υπουργός
Οικονομικών της, Kwasi
Kwarteng, ανακοίνωσε μια
σειρά από μη
χρηματοδοτούμενες
φορολογικές περικοπές
και ενεργειακές
επιδοτήσεις κατά την
διάρκεια του διαβόητου
πλέον «μίνι
προϋπολογισμού» του. Ο
Σούνακ, ο οποίος είχε
χάσει την κούρσα για την
ηγεσία από την Τρας
μόλις λίγες εβδομάδες
νωρίτερα, ανέλαβε
γρήγορα τα ηνία της
Ντάουνινγκ Στριτ 10 μετά
την παραίτησή της. Αν
και ορκίστηκε να
αποκαταστήσει την
δημοσιονομική τάξη,
άρχισε επίσης να
εργάζεται αθόρυβα με την
ΕΕ για μια βιώσιμη λύση
στο Πρωτόκολλο της
Βόρειας Ιρλανδίας. Ως
πρώην υπουργός
Οικονομικών του Τζόνσον,
κατάλαβε ότι οι
ιδιωτικές επενδύσεις
-τόσο οι ξένες όσο και
οι εγχώριες- θα άρχιζαν
να επιστρέφουν στην
βρετανική οικονομία μόνο
όταν το Brexit θα είχε
πραγματικά διευθετηθεί.
Έδωσε αμέσως σήμα στην
ομόλογό του στην ΕΕ, την
πρόεδρο της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής, Ούρσουλα φον
ντερ Λάιεν, ότι και
σοβαρολογούσε για την
εξεύρεση λύσης και θα
ήταν πρόθυμος να σταθεί
απέναντι στους
σκληροπυρηνικούς του
Brexit στο δικό του
κόμμα, καθώς και στους
Δημοκρατικούς Ενωτικούς
στην Βόρεια Ιρλανδία,
για να την φέρει εις
πέρας.
Ο Σούνακ πόνταρε ότι οι
διαπραγματεύσεις θα
έπρεπε να γίνουν
μυστικά, χωρίς διαρροές.
Ήταν πρόθυμος να
στοιχηματίσει την
πρωθυπουργία του για το
αποτέλεσμα. Η φον ντερ
Λάιεν, από την πλευρά
της, αποφάσισε ότι η ΕΕ
είχε την πολυτέλεια να
κάνει πιο ουσιαστικές
παραχωρήσεις στον Σούνακ
παρά στον Τζόνσον, καθώς
σε αντίθεση με τον
τελευταίο, ο Σούνακ ήταν
αξιόπιστος στο ότι θα
κρατούσε τον λόγο του.
Στις 27 Φεβρουαρίου
2023, ένας
ενθουσιασμένος Σούνακ
αποκάλυψε το «Πλαίσιο
Windsor» (Windsor
Framework) για την
εφαρμογή του NIP δίπλα
σε μια εμφανώς
ανακουφισμένη φον ντερ
Λάιεν. Σύμφωνα με το νέο
πλαίσιο, τα περισσότερα
αγαθά που εξάγονται από
την Μεγάλη Βρετανία προς
την Βόρεια Ιρλανδία θα
περνούν πλέον από μια
«πράσινη λωρίδα» με
ελάχιστους τελωνειακούς
ελέγχους και
γραφειοκρατία, ενώ το
90% των αγαθών που
καταναλώνονται στην
Βόρεια Ιρλανδία δεν θα
χρειάζεται να ακολουθούν
τους κανόνες της ενιαίας
αγοράς της ΕΕ. Οι
κάτοικοι της Βόρειας
Ιρλανδίας θα έχουν το
δικαίωμα να αντιταχθούν
στους νέους νόμους της
ΕΕ για τα αγαθά, εάν
αρκετά μέλη της
νομοθετικής τους
συνέλευσης τους
απορρίψουν (το λεγόμενο
«Stormont Break»). Σε
αντάλλαγμα, ο Σούνακ
υποσχέθηκε να
εγκαταλείψει ένα κομμάτι
της προτεινόμενης
νομοθεσίας του που θα
επέτρεπε στην βρετανική
κυβέρνηση να καταργήσει
μονομερώς το πρωτόκολλο
ανά πάσα στιγμή˙ ένας
αξιωματούχος της ΕΕ είχε
αναφερθεί σε αυτήν την
πιθανή διάταξη ως ένα
γεμάτο όπλο στο τραπέζι.
Το Πλαίσιο του Windsor
δεν είναι τέλειο -οι
εμπορικές τριβές μεταξύ
της Βόρειας Ιρλανδίας
και της Μεγάλης
Βρετανίας έχουν μειωθεί
δραστικά, αλλά σε καμία
περίπτωση δεν έχουν
εξαλειφθεί, αφού τα
εμπορεύματα που
προορίζονται για την
Δημοκρατία της Ιρλανδίας
πρέπει ακόμη να περάσουν
από μια «κόκκινη λωρίδα»
με πλήρεις τελωνειακούς
ελέγχους- αλλά η
συμφωνία προχωρά πολύ
περισσότερο από όσο θα
πίστευε οποιοσδήποτε
αναλυτής πριν από λίγους
μήνες. Η ΕΕ εγκατέλειψε
την συχνά σκληρή και
ακριβόλογη
διαπραγματευτική της
στάση όταν επρόκειτο να
προστατεύσει την
ακεραιότητα της ενιαίας
αγοράς της, επιτρέποντας
πιο ρεαλιστικές λύσεις
δεδομένης της ιδιότυπης
θέσης της Βόρειας
Ιρλανδίας. Επίσης, για
πρώτη φορά, η βρετανική
κυβέρνηση παραδέχεται,
με καθυστέρηση, ότι το
Brexit είχε πραγματικούς
συμβιβασμούς, πιο
ορατούς στην Βόρεια
Ιρλανδία. Αν και το
Μπέλφαστ θα αναγκαστεί
να συμμορφωθεί με τους
νέους κανόνες της
ενιαίας αγοράς της ΕΕ
χωρίς να έχει δικαίωμα
ψήφου γι' αυτούς στις
Βρυξέλλες, το
αναθεωρημένο πρωτόκολλο
θα φέρει επίσης την
Βόρεια Ιρλανδία στην
μοναδική θέση να έχει de
facto εμπορική πρόσβαση
χωρίς τριβές τόσο στην
βρετανική όσο και στην
ενιαία αγορά της ΕΕ.
Ο Σούνακ ελπίζει τώρα
ότι η διαπραγματευτική
του λύση για μια πιο
ρεαλιστική εφαρμογή του
πρωτοκόλλου θα ανοίξει
το δρόμο στο Δημοκρατικό
Ενωτικό Κόμμα να
εγκαταλείψει την
αντίθεσή του στην ένταξή
του στην περιφερειακή
κυβέρνηση με το
φιλοϊρλανδικό Sinn Fein
και να προχωρήσει στην
διακυβέρνηση. Αυτό θα
πρέπει να απαλύνει τυχόν
άμεσες απαιτήσεις για
την ιρλανδική επανένωση
από τους Ρεπουμπλικάνους
που ισχυρίζονται ότι το
σύστημα αποκεντρωμένης
κυβέρνησης που
δημιουργήθηκε στο
πλαίσιο της Συμφωνίας
της Μεγάλης Παρασκευής
δεν λειτουργεί πλέον.
Επιπλέον, μετά την
παραίτηση-σοκ της Νίκολα
Στέρτζον από την ηγεσία
του Εθνικού Κόμματος της
Σκωτίας και από την θέση
της ως πρωθυπουργός της
Σκωτίας, το κίνημα για
την ανεξαρτησία της
Σκωτίας έχασε έναν από
τους πιο χαρισματικούς
και συναρπαστικούς
πρωταγωνιστές του. Ο
δημόσιος ενθουσιασμός
για την ανεξαρτησία είχε
ήδη ψυχρανθεί σημαντικά
μετά τα πανδημικά έτη
2020 και 2021, όταν η
πολιτική της Στέρτζον
για την COVID-19
αποδείχθηκε πολύ πιο
ικανή από την πολιτική
του Τζόνσον και πάνω από
το 50% των Σκωτσέζων
ήταν υπέρ της αποχώρησης
από το Ηνωμένο Βασίλειο.
Στις τελευταίες
δημοσκοπήσεις, μόνο το
40% με 45% εξακολουθεί
να είναι πεπεισμένο για
την ανεξαρτησία της
Σκωτίας, ενώ το 45% με
50% είναι κατά.
Πράγματι, το Ηνωμένο
Βασίλειο μοιάζει ξαφνικά
σήμερα πιο ενωμένο από
όσο τα τελευταία δέκα
χρόνια, και κάθε
κίνδυνος σταδιακής
αποκέντρωσης σε κάτι σαν
το «Πρώην Ηνωμένο
Βασίλειο της Αγγλίας και
της Ουαλίας» φαίνεται να
έχει εξασθενίσει προς το
παρόν.
ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ Ο ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ
Αλλά το μεγαλύτερο
έπαθλο για τον Σούνακ
που θα προκύψει από το
Πλαίσιο του Windsor, αν
όντως καταφέρει να το
περάσει από το
Κοινοβούλιο, είναι η
αρχή της αποκατάστασης
των καλών σχέσεων με την
Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ΕΕ
παραμένει ο
σημαντικότερος εμπορικός
εταίρος του Ηνωμένου
Βασιλείου και η καλή
θέληση μεταξύ των δύο
πλευρών που
δημιουργήθηκε από τη νέα
συμφωνία για την Βόρεια
Ιρλανδία θα διευκολύνει
πολλές μελλοντικές
συμφωνίες.
Βραχυπρόθεσμα, η
Ευρωπαϊκή Ένωση έχει
υποσχεθεί να προωθήσει
μια συμφωνία σύνδεσης
μεταξύ Βρετανίας και ΕΕ,
μια προϋπόθεση για να
μπορέσει το Ηνωμένο
Βασίλειο να ενταχθεί εκ
νέου στο πρόγραμμα
«Ορίζοντας Ευρώπη»
(Horizon Europe). Το
εμβληματικό ταμείο 100
δισεκατομμυρίων ευρώ της
ΕΕ που χρηματοδοτεί την
επιστημονική έρευνα είχε
σχεδόν αποκλείσει τους
Βρετανούς ερευνητές τα
τελευταία δύο χρόνια,
δεδομένων των
συνεχιζόμενων διαφωνιών
για το Brexit. Ως εκ
τούτου, δεν αποτέλεσε
έκπληξη το γεγονός ότι
οι Βρετανοί επιστήμονες
έσπευσαν να καλωσορίσουν
την συμφωνία.
Ο Σούνακ ελπίζει επίσης
ότι το Πλαίσιο του
Windsor θα ανοίξει τον
δρόμο για στενότερη
συνεργασία με την
Γαλλία, ιδίως στο θέμα
της μετανάστευσης προς
το Ηνωμένο Βασίλειο,
καθώς πολλοί αιτούντες
άσυλο και οικονομικοί
μετανάστες αναχωρούν από
τις ακτές της βόρειας
Γαλλίας για να κάνουν
επικίνδυνα ταξίδια με
μικρές βάρκες προς τις
βρετανικές ακτές. Από
τότε που έγινε
πρωθυπουργός, ο Σούνακ
έχει επενδύσει πάρα πολύ
στην σχέση του με τον
Γάλλο πρόεδρο, Εμμανουέλ
Μακρόν. Και οι δύο
άνδρες προέρχονται από
την ίδια γενιά, και ο
Μακρόν χαιρέτισε το
Πλαίσιο του Windsor ως
μια σημαντική απόφαση.
Εν τέλει, η αμοιβαία
εμπιστοσύνη που
αποκαταστάθηκε μέσω της
πρόσφατης συμφωνίας θα
πρέπει επίσης να
διευκολύνει την σύναψη
συμφωνιών συνεργασίας
για το εμπόριο
υπηρεσιών, τα
χρηματοοικονομικά, τον
πολιτισμό, και την
ψυχαγωγία, για να
αναφέρουμε μερικούς
τομείς που
ταλαιπωρούνται από τις
εμπορικές τριβές και οι
οποίοι έμειναν εκτός της
λιτής συμφωνίας
ελεύθερου εμπορίου
μεταξύ Βρετανίας και ΕΕ
που υπογράφηκε τον
Δεκέμβριο του 2020.
Το Windsor Framework θα
αφαιρέσει επίσης κάθε
αιχμή από την λεγόμενη
ειδική σχέση του
Ηνωμένου Βασιλείου με
τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο
Μπάιντεν, υπερήφανος για
τις ιρλανδικές του
ρίζες, είχε
επανειλημμένα εκφράσει
τις ανησυχίες του για
τις αυξανόμενες εντάσεις
στην Βόρεια Ιρλανδία που
δημιουργήθηκαν από το
πρωτόκολλο. Ο Μπάιντεν
ενθάρρυνε τις διαδοχικές
βρετανικές κυβερνήσεις
να διευθετήσουν τις
όποιες εκκρεμότητες με
την Ευρωπαϊκή Ένωση
προκειμένου να
διατηρηθεί η εύθραυστη
ισορροπία μεταξύ των
κυρίως καθολικών
ιρλανδικών
ρεπουμπλικανικών
κοινοτήτων και των
κυρίως προτεσταντικών
ενωτικών κοινοτήτων στην
Βόρεια Ιρλανδία.
Πράγματι, όσο το ζήτημα
δεν διευθετείται, το
Ηνωμένο Βασίλειο έχει
λίγες ελπίδες να συνάψει
συμφωνία ελεύθερου
εμπορίου με τις Ηνωμένες
Πολιτείες -ένα έπαθλο
που επιθυμούν εδώ και
καιρό πολλοί υπέρμαχοι
του Brexit. Επιπλέον, η
συμφωνία μπορεί να
ξεκλειδώσει αμερικανικές
επενδύσεις για την
Βόρεια Ιρλανδία,
δεδομένου ότι θα
βρίσκεται πλέον στη
μοναδική θέση να έχει
πλήρη πρόσβαση τόσο στην
βρετανική όσο και στην
ενιαία αγορά της ΕΕ.
Πράγματι, ο υπουργός της
Βόρειας Ιρλανδίας, Chris
Heaton-Harris, ξόδεψε
αρκετό χρόνο και
ενέργεια στις Ηνωμένες
Πολιτείες τους
τελευταίους έξι μήνες
για να προσελκύσει το
επιχειρηματικό
ενδιαφέρον των ΗΠΑ για
την Βόρεια Ιρλανδία.
Ορισμένα από αυτά τα
υπεσχημένα χρήματα θα
εμφανιστούν μόνο μετά
την εφαρμογή της νέας
συμφωνίας.
ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ
Σίγουρα, ο Σούνακ
εξακολουθεί να
αντιμετωπίζει τρομερές
πολιτικές και
οικονομικές προκλήσεις
αν θέλει να αψηφήσει τις
πιθανότητες και να
επανεκλεγεί πρωθυπουργός
με το συχνά ατίθασο
Συντηρητικό Κόμμα του
στα τέλη του 2024, όταν
θα διεξαχθούν οι
επόμενες γενικές
εκλογές. Το Brexit
καθεαυτό είναι και
παραμένει ένας
κολοσσιαίος οικονομικός
στόχος. Τα τελευταία
χρόνια της αυξημένης
γεωπολιτικής αναταραχής
και της διογκούμενης
οικονομικής αβεβαιότητας
έχουν σαφώς αποδειχθεί
τεράστιο πλεονέκτημα για
τα έθνη που είναι μέλη
ενός μεγαλύτερου
οικονομικού και
πολιτικού μπλοκ. Ρωτήστε
πολλούς Ουκρανούς για
ποιο λόγο αγωνίζονται
σήμερα, και η ένταξη
στην ΕΕ θα βρίσκεται
ψηλά στην λίστα τους. Το
να πορευτεί μόνη της ως
μια μικρή, σύγχρονη, και
ευημερούσα χώρα μπορεί
να ήταν ελκυστικό σε
έναν πιο ήρεμο κόσμο που
ήταν τόσο οικονομικά
ανοιχτός όσο και
πολιτικά δημοκρατικός.
Δυστυχώς, αυτές οι μέρες
έχουν περάσει
ανεπιστρεπτί.
Ο Σούνακ είχε δίκιο να
κρίνει πως λόγω της
εισβολής της Ρωσίας στην
Ουκρανία, η ανάγκη για
Δυτική ενότητα
υπερισχύει τώρα των
όποιων ενδο-Δυτικών
καυγάδων υποβόσκουν για
το Brexit. Αλλά με την
Κίνα, τις Ηνωμένες
Πολιτείες, και την
Ευρωπαϊκή Ένωση να
ποντάρουν όλες μεγάλα
ποσά στην βιομηχανική
πολιτική για να
διευκολύνουν την
οικονομική τους μετάβαση
προς τις ανανεώσιμες
πηγές ενέργειας, το
Ηνωμένο Βασίλειο
εξακολουθεί να
κινδυνεύει να μείνει
πίσω. Η βιομηχανική
πολιτική λειτουργεί μόνο
σε κλίμακα, κάτι που η
ΕΕ θα μπορούσε να
προσφέρει με τα 450
εκατομμύρια καταναλωτές
της. Το Ηνωμένο Βασίλειο
θα πρέπει να πλοηγηθεί
σε έναν κόσμο όπου η
απελευθέρωση του
εμπορίου και η
απορρύθμιση, καθώς και η
προώθηση του
εκδημοκρατισμού
αποτελούν παρελθόν. Το
στοίχημα του Σούνακ ήταν
να συμφιλιωθεί με την ΕΕ
για την Βόρεια Ιρλανδία,
ελπίζοντας ότι αυτή η
συμφιλίωση θα ανοίξει
τις πόρτες στις Ηνωμένες
Πολιτείες και στον
υπόλοιπο κόσμο, αλλά δεν
μπορεί να παρακαμφθεί το
γεγονός ότι μια σταθερή
πλειοψηφία ανθρώπων στο
Ηνωμένο Βασίλειο σήμερα
αναρωτιέται σοβαρά αν το
στοίχημα του Brexit
άξιζε τον κόπο.
Ο MATTHIAS MATTHIJS
είναι αναπληρωτής
καθηγητής Διεθνούς
Πολιτικής Οικονομίας
στην Σχολή Προηγμένων
Διεθνών Σπουδών του
Πανεπιστημίου Johns
Hopkins και ανώτερος
συνεργάτης για την
Ευρώπη στο Συμβούλιο
Εξωτερικών Σχέσεων.
Foreign Affairs
https://foreignaffairs.gr/articles/74054/matthias-matthijs/i-epanafora-toy-soynak-stin-ee?page=show
https://www.foreignaffairs.com/europe/united-kingdom-hopes-mend-fences-europe |
