Αλλά το πώς μοιάζει η εταιρική κουλτούρα σε έναν υβριδικό κόσμο εργασίας όπου η σχέση πολλών εργαζομένων με τις δουλειές τους έχει αλλάξει είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, πόσο μάλλον να καλλιεργηθεί. Σε κάθε περίπτωση, τα αφεντικά καλό θα ήταν να αρχίσουν να σκέφτονται σε μικρή κλίμακα εάν πρόκειται να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν έναν «τρόπο ζωής» σε ολόκληρη την εταιρεία.

Οι «μικροκουλτούρες» του γραφείου είναι εξαιρετικά σημαντικές για να κάνουν τους εργαζομένους να αισθάνονται ότι υποστηρίζονται και να έχουν την καλύτερη απόδοσή τους, σύμφωνα με μια νέα έκθεση. Αυτές είναι καθορισμένες μεμονωμένες ομάδες μέσα σε έναν οργανισμό με μικρές διαφορές στον τρόπο επικοινωνίας, εμπλοκής και ολοκλήρωσης της εργασίας.

Περίπου το 71% των ηγετών επιχειρήσεων και ανθρώπινου δυναμικού πιστεύουν ότι οι μεμονωμένες ομάδες σε έναν οργανισμό είναι το καλύτερο μέρος για την καλλιέργεια κουλτούρας, σύμφωνα με την έρευνα Global Human Capital Trends της Deloitte για το 2024. Αλλά μόνο το 45% λένε ότι ο οργανισμός τους κάνει κάτι γι’ αυτό και μόνο το 12% λένε ότι ο οργανισμός τους κάνει «σπουδαία πράγματα» για να υποστηρίξει τις μικρο-κουλτούρες στο χώρο εργασίας.

Ωστόσο, όταν το κάνουν, οι οργανισμοί έχουν 1,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να επιτύχουν τα επιθυμητά επιχειρηματικά αποτελέσματα και 1,8 φορές περισσότερες πιθανότητες να επιτύχουν θετικά ανθρώπινα αποτελέσματα, όπως η δημιουργικότητα, η συνεργασία και η επίλυση προβλημάτων. Όταν οι εταιρείες υποστηρίζουν μικρο-κουλτούρες, αυτό οδηγεί σε βελτιώσεις σε «πράγματα όπως η υγεία, η ευεξία, η ψυχική και σωματική ασφάλεια, οι ισχυρότερες δεξιότητες και η απασχολησιμότητα και η βιώσιμη αμοιβή», λέει ο Michael Griffiths, επικεφαλής μετασχηματισμού εργατικού δυναμικού της Deloitte.

«Οι οργανισμοί εμβαθύνουν πραγματικά στο πώς δεν θα έχουν μια στρατηγική μονολιθικής κουλτούρας επειδή αυτό δεν λειτουργεί και δεν τροφοδοτεί την ιδέα της ανθρώπινης βιωσιμότητας – δηλαδή την ικανότητα ενός οργανισμού να δημιουργεί αξία για τους ανθρώπους ως ανθρώπινα όντα, και όχι ως εργαζομένους», λέει ο Griffiths.

Πολλοί διευθυντές έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι παραδοσιακές απόψεις για την εταιρική κουλτούρα έχουν αποτύχει – 73% των ανθρώπων έχουν εγκαταλείψει τη δουλειά τους λόγω κακής κουλτούρας, σύμφωνα με την έκθεση, και η ιδέα μιας γενικής εταιρικής κουλτούρας είναι ακόμη λιγότερο αποτελεσματική σε ένα ολοένα και πιο ποικιλόμορφο εργατικό δυναμικό που απαιτεί περισσότερη αυτονομία και ευελιξία. Αυτό είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο σε ένα περιβάλλον στο οποίο οι εταιρείες ανταγωνίζονται για να διατηρήσουν κορυφαία ταλέντα.

Αν και οι εταιρείες στο σύνολό τους έχουν αρχίσει να αναγνωρίζουν ότι οι μικρο-κουλτούρες είναι σημαντικές, οι ηγέτες δεν γνωρίζουν πώς να δημιουργήσουν σπουδαίες μικρο-κουλτούρες. Τα μισά από τα στελέχη στην έκθεση της Deloitte λένε ότι «η κουλτούρα ενός οργανισμού είναι πιο επιτυχημένη όταν υπάρχει μέτριος βαθμός διαφοροποίησης», αλλά το να υπάρχουν πολλαπλές κουλτούρες ορίζεται ως η πιο δυσεπίλυτη πρόκληση.

Επιπλέον, το πόσο σημαντικές είναι οι μικρο-κουλτούρες δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο στα ανώτατα επίπεδα των οργανισμών. Οι ανώτεροι ηγέτες αξιολογούν τις μικρο-κουλτούρες ως λιγότερο πολύτιμες σε σχέση με τους διευθυντές και τους εργαζόμενους που βρίσκονται πιο κοντά στην καθημερινή εργασία. Περίπου το 70% των εργαζομένων και το 60% των διευθυντών αναγνωρίζουν το πόσο σημαντικές είναι οι μικρο-κουλτούρες, σε σύγκριση με το 53% των μελών της C-suite και το 46% των μελών του διοικητικού συμβουλίου.

Πηγή: fortune.com