Θα περίμενε κανείς πως
διαβάζοντας για NFTs στο
Fortune θα αντίκριζε κάποιο ψηφιακό ζώο που
πουλήθηκε για εκατομμύρια. Σίγουρα αυτό μας
δίδαξε η προηγούμενη διετία, που μέσα στον χώρο
της τεχνολογίας αποκεντροποίησης έχει την
αίσθηση δεκαετίας – αλλά στην προκειμένη
περίπτωση, αν μη τι άλλο, θα εξετάσουμε εις
βάθος τι πραγματικά είναι τα μη
ανταλλάξιμα διακριτικά και
πως συμβάλλουν στον ψηφιακό μετασχηματισμό ίσως
των πιο εδραιωμένων επιχειρηματικών μοντέλων και
λύσεων αυθεντικοποίησης.
Βιομηχανικοί τιτάνες
όπως Walmart, IBM, Microsoft,
κ.α. χρησιμοποιούν ήδη
την τεχνολογία
blockchain σε εφοδιαστικές
αλυσίδες. Η πλειοψηφία
των τεχνολογικά
ανεπτυγμένων χωρών, αν
όχι όλες, έχουν υπ όψιν
πως τα NFTs είναι
εφικτό να
χρησιμοποιηθούν ως βάση
για κυβερνητικές
ψηφιακές ταυτότητες ή
ένα social credit system
αντίστοιχο της Κίνας, ή
του Black Mirror, ναι.
NFTs – έλα μου;
Στην
προηγούμενη ανάρτηση,
είχαμε μιλήσει για τα
tokens ως ψηφιακά
αποδεικτικά στοιχεία.
Εν ολίγοις, τα NFTs
όντας tokens
(Non-Fungible Token)
διαμορφώνουν τις
πρακτικές αποθήκευσης,
διανομής, πιστοποίησης,
και εμπορικοποίησης των
πληροφοριών.
Τα NFTs
αρχικά υπηρέτησαν τον
αναπτυσσόμενο χώρο
της ψηφιακής και
τεχνητής τέχνης (AI
Art), ως ένα πρωτόκολλο
αμετάβλητης ιδιοκτησίας.
Στην ουσία, επέτρεπε
σε ψηφιακούς
καλλιτέχνες, εικαστικούς
κατά κόρον, να
δημοσιεύσουν τα έργα
τους, και όποιος τα
αγόραζε, ήταν ο νέος,
μόνος, πραγματικός
κάτοχος του εκάστοτε
έργου/συμβολαίου.
Ως εδώ
όλα είναι πρότυπες
διαδικασίες που
συμβαίνουν και χωρίς
NFTs, αν και
καταναλώνουν μεγαλύτερο
χρόνο, τόσο ο
καλλιτέχνης όσο και ο
συλλέκτης υποκύπτουν σε
εξαντλητική
γραφειοκρατία, και όλες
οι διαδικασίες θα πρέπει
να γίνουν χειροκίνητα.
Τώρα, σε
αντίθεση με το
ξεπερασμένο σύστημα
ιδιοκτησίας, τα NFT σου
δίνουν μερικά extra
perks υπό την έννοια των
πνευματικών δικαιωμάτων.
Χωρίς να έχεις υπογράψει
τίποτα και με καμία
εταιρεία το NFT μπορεί
να προγραμματιστεί με
τρόπο που να επιστρέφει
κέρδη σε έναν δημιουργό,
σε περίπτωση που το έργο
δεν πουληθεί, η
χρησιμοποιηθεί με άλλους
επικερδής τρόπους (π χ.
έκθεση). Αυτό γίνεται
αυτόματα και αυτόνομα,
χωρίς να απαιτείται
καμία κίνηση από
μέρους του αρχικού
δημιουργού, πωλητή ή
αγοραστή.
Δεν πήρε
πολύ καιρό, αν
υποθέσουμε ότι τα NFTs
ξεκίνησαν την πορεία
τους κάπου το 2018, μέσα
σε 3 χρόνια, το 2021
δηλαδή και επί κορόνα,
υπερβαίνει πολλές φορές
τα 60 δις αξίας σε
συναλλαγές NFTs την
ημέρα. Δεν ξέρω αν
πουλάμε καν τόσα αμάξια,
ή σπίτια την ημέρα.
Προφανώς
η ίδια αγορά αγκωμαχεί
ούτε στο 10% αυτού που
είχε φτάσει το καλοκαίρι
του ‘21, ακολουθώντας
το γενικό global
downtrend. Φαίνεται όμως
να υπάρχει ένα
ξεσκαρτάρισμα της
σκηνής αναλογιζόμενοι
τις αμέτρητες απάτες,
ρέπλικες και κάλπικες
κατοχυρώσεις ιδιοκτησίας
έργων από γνωστούς
καλλιτέχνες ανάμεσα σε
άλλα δεινά. Εκείνη τη
περίοδο ο καθένας “την
είχε δει” καλλιτέχνης
και έκανε NFT ότι του
κατέβει με την ελπίδα
πως κάποιος με πολλά
Ether θα το αγοράσει για
δεκάδες χιλιάδες δολάρια
ή πολλές φορές και
εκατομμύρια.
Στην
ουσία ξεκαθαρίζει το
μέτωπο και όσοι
πραγματικά ασχολούνται
με τον χώρο της τέχνης,
και πλέον όχι μόνο με
εικαστικά, αλλά και
μουσικοί, σκηνοθέτες,
game devs, fashion
designers και άλλοι
δημιουργοί έχουν
κατασταλάξει στο μοντέλο
τους και έχουν βρει ή
αναπτύσουν το κοινό
τους.
Θα
αξίζει να κάνουμε μια
αναδρομή στο παρόν σε
μια διετία από τώρα και
μετά τις επιπτώσεις του
επόμενου halving. Εκεί
θα φανεί το ποιοί τελικά
είναι καλλιτέχνες υπό
αυτο το πρίσμα της
τεχνολογίας, και αν
υπάρχει ή όχι πραγματική
ζήτηση για τα έργα τους,
είτε μιλάμε για
κλασικά έργα τέχνης, ή
για μορφές τέχνης που
δημιουργήθηκαν και
μεταδόθηκαν χάρις την
τεχνολογία Blockchain,
όπως ψηφιακά ενδύματα
για metaverse avatars
φερειπείν.
Εφαρμογές των NFTs πέραν
της τέχνης
Εφοδιαστική αλυσίδα
Εταιρείες παροχής
υπηρεσιών δικτύου,
ψηφιακού χώρου και
υπολογιστικής ισχύος,
όπως πχ. Google,
IBM, Tencent, Microsoft,
ανάμεσα σε άλλους
κολοσσούς, έχουν ήδη
μπει με το ένα πόδι στην
εποχή του Web3, με την
IBM συγκεκριμένα να
έχει βουτήξει εξ
ολοκλήρου στο νέο ωκεανό
των πιθανοτήτων που
έρχονται με αυτή τη
τεχνολογία.
Σε
αντίθεση με τα ευρέως
γνωστά χρηματοπιστωτικά
πρότζεκτ και εφαρμογές
όπως το Bitcoin και το
Ethereum, οι εν λόγω
εταιρείες αναζητούν
χρηστικότητα σε τομείς
όπως η διαχείριση και η
καλύτερη εικόνα των
προϊόντων και διαφόρων
στοιχείων που λαμβάνουν
μέρος στις εφοδιαστικές
αλυσίδες του σήμερα.
“Όταν ένα μήλο παράγεται
από έναν παραγωγό που
συνεργάζεται με
το Walmart, η ημερομηνία
καθώς και οι συνθήκες
παραγωγής ανάμεσα σε
άλλες λεπτομέρειες
σχετιζόμενες με την
διαδικασία παραγωγής
καταγράφονται και
αρχειοθετούνται
στο blockchain χρησιμοποιώντας
ένα ή και παραπάνω
πακέτα δεδομένων κάθε
φορά που το ιστορικό της
αλυσίδας ανανεώνεται.
Φέρ’ ειπείν, μπορούμε να
στρώσουμε τη συσκευασία
του τελικού προϊόντος
προς κατανάλωση
στο Walmart, και να
έχουμε πρόσβαση σε
πληροφορίες σχετικά με
την ημερομηνία, τόπο και
συνθήκες παραγωγής,
πληροφορίες σχετικά με
το ταξίδι από τον τόπο
παραγωγής προς τον τόπο
πώλησης, τις συνθήκες
της διαδρομής, τις
θερμοκρασίες στις οποίες
υπέστη το προϊόν και
άλλες πληροφορίες που
στεγάζονται
στο blockchain.”
Εν
ολίγοις, τα NFTs δρουν
ως συσκευασίες δεδομένων
που σχετίζονται με ένα
προϊόν και μπορούν να
φέρουν περισσότερες
πληροφορίες σχετικά με
τη φύση του προϊόντος
πέρα από την τιμή και τα
συστατικά του και είναι
δυναμικά εξελισσόμενα.
Δηλάδή, εαν το προϊόν
αλλάξει χέρια,
τοποθεσία, ή σύσταση,
αυτό καταγράφεται και
γίνεται αναπόσπαστο
κομμάτι του NFT.