|
Τους τελευταίους μήνες η
Γαλλία έχει καταγράψει
μια έντονη ρωσική
εκστρατεία με στόχο να
σπείρει τη διαίρεση, να
δυσφημήσει τη χώρα και
να δοκιμάσει τον στρατό
της. Γαλλικές πηγές λένε
ότι οι ρωσικές υπηρεσίες
ασφαλείας ήταν αυτές που
παρήγγειλαν τον
περασμένο Οκτώβριο να
χαραχθούν τα αστέρια του
Δαβίδ σε τοίχους στο
Παρίσι, για να
προκαλέσουν
διαθρησκευτικές
εντάσεις. Τον Μάρτιο
κυβερνοεπιθέσεις έθεσαν
για λίγο εκτός
λειτουργίας ορισμένες
από τις ιστοσελίδες της
γαλλικής κυβέρνησης και
χάκερ έκλεψαν δεδομένα
από την υπηρεσία
εργασίας της. Με την
πρόσθετη βοήθεια των
απολογητών της Ρωσίας
στη Γαλλία, ρωσικά
bot farms
εκτόξευσαν τρομοϊστορίες
για κοριούς στο Παρίσι,
χρησιμοποίησαν ένα
ψεύτικο γαλλικό δελτίο
ειδήσεων για να
κατασκευάσουν μια
υποτιθέμενη απόπειρα
δολοφονίας εναντίον του
κ. Macron
και διέδωσαν άθλιες
ψευδείς φήμες για τη
σύζυγό του,
Brigitte.
Αυτή η συστηματική
στόχευση, λένε όσοι
βρίσκονται κοντά στον
πρόεδρο, κρύβεται πίσω
από την αλλαγή που
συνεχίζει να
προβληματίζει πολλούς
παρατηρητές: τη
μετατροπή του κ.
Macron
από ηγέτη που επιδίωκε
να συνεργαστεί με τον
Ρώσο Vladimir
Putin σε
μία από τις πιο
επιθετικές φωνές της
Ευρώπης. Ο πρόεδρος που
κάποτε προέτρεπε τους
συμμάχους να μην
«ταπεινώσουν» τη Ρωσία
τώρα ζητεί την ήττα της,
προτρέπει τους συμμάχους
να μην είναι «δειλοί»
και προειδοποιεί ότι μια
ρωσική νίκη θα σημάνει
«το τέλος της ευρωπαϊκής
ασφάλειας». Ο κ.
Macron
έχει να μιλήσει με τον
κ. Putin
από τον Σεπτέμβριο του
2022. Στις 26
Φεβρουαρίου αρνήθηκε να
αποκλείσει το ενδεχόμενο
να στείλει χερσαίες
δυνάμεις για να βοηθήσει
την Ουκρανία.
Πώς εξηγείται αυτή η
αλλαγή; Σε ένα βασικό
επίπεδο, λέει ο
Bruno Tertrais
του Institut
Montaigne,
ενός κέντρου μελετών, ο
κ. Macron
«έπεσε θύμα της
πραγματικότητας». Ο κ.
Putin
του είπε ψέματα και τον
κορόιδεψε. Η προπολεμική
διπλωματική προσέγγιση
του Γάλλου προέδρου
αποδείχθηκε αποτυχημένη,
ακόμα και αν γνώριζε ότι
ήταν υψηλού κινδύνου
εκείνη την εποχή. Η
δολοφονία του
Alexei Navalny
τον Φεβρουάριο
λειτούργησε ως ένα
επιπλέον πλήγμα. Όπως
δήλωσε ένας πρώην
υπουργός στη Le
Monde, ο
κ. Macron
«ριζοσπαστικοποιήθηκε
εξαιτίας της
απογοήτευσης».
Οι δυσκολίες που
αντιμετωπίζει η Ουκρανία
επί του πεδίου, καθώς
και η προοπτική μιας
νέας προεδρίας του
Donald Trump,
έχουν καταστήσει πιο
επείγουσα την
αντιμετώπιση της Ρωσίας.
Αυτό συμβαίνει τη στιγμή
που ο κ. Macron
έχει ήδη καταλήξει στο
συμπέρασμα, σε ομιλία
του στην Μπρατισλάβα τον
περασμένο Μάιο, ότι η
ένταξη της Ουκρανίας
τόσο στην Ευρωπαϊκή
Ένωση όσο και στο ΝΑΤΟ
θα ενίσχυε στην
πραγματικότητα τη
φιλοδοξία του για
ευρωπαϊκή συλλογική
άμυνα, δεν θα την
αποδυνάμωνε.
«Για δεκαετίες η Γαλλία
πίστευε ότι το μικρότερο
ήταν καλύτερο για την
Ευρώπη», γράφει η
Célia
Belin
του Ευρωπαϊκού
Συμβουλίου Εξωτερικών
Σχέσεων, στο αμερικανικό
περιοδικό Foreign
Affairs.
Η ρωσική επιθετικότητα,
σημειώνει, έχει αλλάξει
την επιθυμία υπέρ μιας
ευρύτερης ΕΕ. Η δεκαετής
δέσμευση της Γαλλίας για
την ασφάλεια στην
Ουκρανία έχει πλέον
εδραιωθεί μέσω διμερούς
συμφωνίας, η οποία
υπεγράφη από τον κ.
Macron
και τον Volodymyr
Zelensky
τον Φεβρουάριο. Αξίζει 3
δισ. ευρώ (3,2 δισ.
δολάρια) το 2024 και
περιλαμβάνει τη γαλλική
υπόσχεση να υποστηρίξει
την ένταξη της Ουκρανίας
στο ΝΑΤΟ.
Οι σκεπτικιστές
εξακολουθούν να
αμφισβητούν την
ειλικρίνεια της
μεταστροφής του κ.
Macron,
επισημαίνοντας τις
γαλλικές προσπάθειες για
την επιβολή ανώτατου
ορίου στις ουκρανικές
εξαγωγές γεωργικών
προϊόντων. Άλλο πράγμα
τα ωραία λόγια και άλλο
η συγκεκριμένη δράση. Τα
στοιχεία του γερμανικού
Ινστιτούτου του Κιέλου
δείχνουν ότι η γαλλική
διμερής στρατιωτική
βοήθεια είναι ένα κλάσμα
της γερμανικής, αν και
οι τελευταίοι αριθμοί
ανέρχονται μόνο στα μέσα
Ιανουαρίου. Με
δημοσιονομικό έλλειμμα
το 2023 της τάξης του
5,5% του ΑΕΠ, η Γαλλία
έχει έλλειψη ρευστού, ο
στρατός της έχει
ελάχιστο εξοπλισμό να
διαθέσει και η
βιομηχανία της παλεύει
να παράγει πολύ πιο
γρήγορα.
Άλλοι απορρίπτουν τη
σκληρή στάση του κ.
Macron
ως προεκλογική
εκστρατεία, με σκοπό να
διαφοροποιήσει τη
γεωπολιτική του από
εκείνη της Marine
Le Pen,
της οποίας ο Εθνικός
Συναγερμός (RN)
χρηματοδοτήθηκε κάποτε
από ρωσική τράπεζα. Ενώ
αυτό είναι πράγματι ένα
θέμα της προεκλογικής
εκστρατείας, η
αποτελεσματικότητά του
είναι αμφίβολη. Ο
Εθνικός Συναγερμός
φαίνεται ότι θα
συντρίψει το κόμμα του
στις κάλπες για το
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
τον Ιούνιο. Η ιδέα της
αποστολής χερσαίων
δυνάμεων στην Ουκρανία
είναι βαθιά
αντιδημοφιλής στη
Γαλλία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι
η στροφή του κ.
Macron
έχει κερδίσει την πιο
ηχηρή αποδοχή από το
άλλοτε επιφυλακτικό
ανατολικό περιθώριο της
Ευρώπης. «Πιστεύω ότι
είναι γνήσια», λέει ο
Nicu Popescu,
πρώην υπουργός
Εξωτερικών της
Μολδαβίας. «Ο Μακρόν
κατέληξε στο συμπέρασμα
ότι η ασφάλεια της ΕΕ
εξαρτάται από την
ασφάλεια των γειτόνων
της». Ο κ. Macron
υποστηρίζει την ιδέα της
Εσθονίας για κοινό
δανεισμό της ΕΕ για την
πληρωμή των όπλων στην
Ουκρανία, μια ιδέα που η
λιτή Γερμανία μισεί.
Γάλλοι διπλωμάτες
εκπόνησαν πρόσφατα
ανησυχητικά σενάρια για
τις επιπτώσεις μιας
ρωσικής νίκης. Ο κ.
Macron,
λέει μια γαλλική
στρατιωτική πηγή, δεν
τρέφει πλέον αμφιβολίες
για τις επεκτατικές
φιλοδοξίες της Μόσχας.
Αν η Ρωσία κερδίσει,
είπε ο πρόεδρος τον
περασμένο μήνα, ο κ.
Putin
δεν θα σταματήσει στην
Ουκρανία. Τώρα ο κ.
Macron
οφείλει να ενεργεί με
βάση τη νέα του
αντίληψη.
Πηγή:
The Economist |
