Ωστόσο, η Αμερική απέχει
πολύ από το να λύσει τα
προβλήματα στις μικρές
και μεσαίες τράπεζές
της. Οι αγορές είναι
ήρεμες κυρίως επειδή η
ομοσπονδιακή κυβέρνηση
έχει βάλει φρένο το
σύστημα. Αυτό σημαίνει
ότι η οικονομία θα
μπορούσε να
αντιμετωπίσει μια πιο
βραδυφλεγή κρίση.
Τα υποκείμενα προβλήματα
είναι προφανή. Από τις
15 Μαρτίου, τράπεζες
πέραν των 25 μεγαλύτερων
ιδρυμάτων είχαν χάσει
141 δισεκατομμύρια
δολάρια καταθέσεων
φέτος, που ισοδυναμεί με
σχεδόν το 5% εκείνων που
δεν καλύπτονται από την
ομοσπονδιακή ασφάλιση
καταθέσεων (η οποία
περιορίζεται στα 250.000
δολάρια ανά πελάτη).
Τράπεζες με αθροιστικά
περιουσιακά στοιχεία
σχεδόν 4
τρισεκατομμυρίων
δολαρίων έχουν
απραγματοποίητες ζημίες
που αντιστοιχούν σε
περισσότερο από το ήμισυ
των μαξιλαριών ασφαλείας
των βασικών μετοχών
τους. Για τις μικρότερες
τράπεζες, οι απώλειες
από δάνεια για εμπορικά
ακίνητα θα μπορούσαν να
εξαλείψουν ακόμη
περισσότερο το απόθεμα
ασφαλείας. Οι απώλειες
ορισμένων δανειστών
είναι πιθανώς πολύ
χειρότερες.
Επικρατεί ηρεμία λόγω
της γενναιόδωρης και
αδιάκριτης υποστήριξης
προς τις τράπεζες. Μέχρι
τις 22 Μαρτίου,
η Ομοσπονδιακή
Τράπεζα των ΗΠΑ είχε
δανείσει 164
δισεκατομμύρια δολάρια
μέσω οργανισμών που
εκδίδουν δάνεια αξίας
μεγαλύτερης από τους
τίτλους που
καταχωρούνται ως
εξασφάλιση. Σύμφωνα με
την Barclays, οι
Ομοσπονδιακές Τράπεζες
Στεγαστικών Δανείων,
δανειστές με σιωπηρή
υποστήριξη της
κυβέρνησης, μπορεί να
έχουν προκαταβάλει 300
δισεκατομμύρια δολάρια
στις τράπεζες μέσα σε
μόνο μία εβδομάδα.
Η Fed και το Υπουργείο
Οικονομικών υπαινίχθηκαν
επίσης έντονα ότι θα
διασώσουν τους
ανασφάλιστους καταθέτες
σε περίπτωση πτώχευσης
άλλων τραπεζών, όπως
έκαναν για τους πελάτες
της Silicon Valley Bank
(SVB). Ο Ομοσπονδιακός
Οργανισμός Ασφάλισης
Καταθέσεων (Federal
Deposit Insurance
Corporation-FDIC)
υποσχέθηκε να
παρουσιάσει σχέδια
επιλογών για την
επέκταση των εγγυήσεών
του έως την 1η Μαΐου.
Αναμένει ότι η διάσωση
των καταθετών της SVB θα
κοστίσει 20 δισ.
δολάρια, ρεκόρ σε όρους
χρημάτων.
Αυτά τα μέτρα προφανώς
πέτυχαν να επιβραδύνουν
τη διαρροή καταθέσεων.
Αλλά η στήριξη των
τραπεζών που έχουν
απραγματοποίητες ζημίες
φέρνει νέα προβλήματα
από μόνη της. Ο κίνδυνος
είναι να γίνουν ζόμπι
που κρατούν τα κεφάλαια
δεμένα σε μη παραγωγικά
περιουσιακά στοιχεία από
το παρελθόν – ένα
πρόβλημα που έπληξε για
τελευταία φορά την
Αμερική τη δεκαετία του
1980, ταλαιπώρησε την
Ιαπωνία τη δεκαετία του
1990 και ανησύχησαν την
Ευρώπη στις αρχές της
δεκαετίας του 2010. Ένας
κίνδυνος είναι ότι τα
ζόμπι προσπαθούν να
αποκαταστήσουν τους
δείκτες κεφαλαίου τους
δανείζοντας λιγότερο.
Ένας άλλος είναι ότι
αναβάλλουν την
αναγνώριση ζημιών στα
χαρτοφυλάκια δανείων
τους που μπορεί ακόμη να
πραγματοποιηθούν καθώς
τα υψηλότερα επιτόκια
δείχνουν τα δόντια τους.
Η First
Citizens Bank αγοράζει
τώρα δάνεια 72
δισεκατομμυρίων δολαρίων
της SVB με
έκπτωση άνω του 20%,
γεγονός που υποδηλώνει
ότι προβλέπει αθέτηση
υποχρεώσεων στο μέλλον.
Οι συνέπειες της
αγνόησης των ζημιών
μπορεί να είναι σοβαρές:
στην Ιαπωνία συνέβαλε σε
μια «χαμένη δεκαετία»
οικονομικής ανάπτυξης.
Η αποφυγή της
ζομπι-οποίησης απαιτεί
γρήγορη αναγνώριση των
ζημιών και τροφοδοσία
των τραπεζών με νέα
κεφάλαια. Κατά τον
υπολογισμό των
αποθεμάτων ασφαλείας
τους, οι τράπεζες
κολοσσοί πρέπει να
θέσουν προς πώληση
μεγάλο μέρος των
χαρτοφυλακίων τίτλων
τους. Οι μικρότερες
τράπεζες θα πρέπει να
υποχρεωθούν να κάνουν το
ίδιο. Οι υπεύθυνοι
χάραξης πολιτικής θα
πρέπει να
χρησιμοποιήσουν τεστ
αντοχής για να
υπολογίσουν τι θα
συνέβαινε με τα
μαξιλάρια κεφαλαίου των
τραπεζών εάν
πραγματοποιηθούν όλες οι
απραγματοποίητες
απώλειές τους κατά τη
διάρκεια μιας περιόδου
απότομων μαζικών εκροών
καταθέσεων (bank run)
και εάν τα επιτόκια
αυξάνονταν περαιτέρω. Οι
τράπεζες που φαίνονται
σε μεγάλο κίνδυνο θα
πρέπει να αναγκαστούν να
ανακεφαλαιοποιηθούν
αναστέλλοντας την παροχή
μερισμάτων και να
αποθαρρύνονται από το να
προσπαθήσουν να
βελτιώσουν τους δείκτες
κεφαλαίου τους με
λιγότερο δανεισμό.
Όλα αυτά θα έβλαπταν
τους μετόχους. Επομένως,
ο κίνδυνος είναι ότι η
άσκηση πίεσης σε
μικρότερες τράπεζες
καθυστερεί την ατζέντα.
Σχεδόν 5.000 είναι
διασκορπισμένες σε όλη
τη χώρα και πολλοί
βρίσκουν ευήκοα ώτα
ανάμεσα στους
εκπροσώπους των
περιφερειών τους στο
Κογκρέσο. Το 2018 το
Κογκρέσο μείωσε τους
κανόνες που διέπουν την
ελάχιστη ρευστότητα και
τον σχεδιασμό κρίσεων
των μικρότερων τραπεζών.
Πολλοί υπεύθυνοι χάραξης
πολιτικής υποστηρίζουν
ότι οι μικρότερες
τράπεζες είναι ζωτικής
σημασίας για τις τοπικές
τους γνώσεις και ως πηγή
ανταγωνισμού—ένα
συναίσθημα που εξέφρασε
πρόσφατα η υπουργός
Οικονομικών Τζάνετ
Γιέλεν στην American
Bankers Association.
Αυτό αληθεύει, αλλά
αποτελεί επιπλέον λόγο
για να αποφύγουμε πιο
χαλαρούς κανόνες και
ζόμπι-οποίηση.
Ένα κρίσιμο τεστ θα
είναι εάν η Fed θα
κλείσει τις
διευκολύνσεις έκτακτης
ανάγκης όπως έχει
προγραμματιστεί για τον
Μάρτιο του 2024. Εάν
παραταθεί και εάν το
Κογκρέσο επεκτείνει την
ασφάλιση καταθέσεων
χωρίς να προσπαθήσει να
διορθώσει τα υποκείμενα
προβλήματα στις
τράπεζες, τότε τα ζόμπι
θα μπορούσαν να
πολλαπλασιαστούν. Είναι
ανησυχητικό, ακόμη και
με παρατεταμένη
υποστήριξη, ορισμένες
τράπεζες μπορεί να μην
έχουν διέξοδο προς την
κερδοφορία και μπορεί να
αναλάβουν μεγάλους
κινδύνους για να
αναστηθούν,
στοιχηματίζοντας στην
πραγματικότητα με
χρήματα των
φορολογουμένων. Οι
τράπεζες υποτίθεται ότι
κυκλοφορούν
τρισεκατομμύρια δολάρια
κεφαλαίων σε όλη την
Αμερική, αλλά θα
μπορούσαν όμως, ακόμη να
αποτελέσουν τροχοπέδη
για την οικονομία.
Πηγή: The Economist |