Οι σημαίνοντες της Νέας Υόρκης δεν έχουν πολλά να τους ανησυχούν αυτές τις μέρες. Στη μάχη μεταξύ των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών κέντρων, η πόλη γίνεται όλο και περισσότερο μια δύναμη που δεν επιδέχεται σύγκριση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν πρόκειται για χρηματιστήρια, όπου ο οικονομικός κόμβος της Αμερικής επεκτείνει το ήδη άνετο προβάδισμά του.

Στις 3 Μαρτίου, η Arm, μια βρετανική εταιρεία ημιαγωγών που ανήκει στη ιαπωνική επενδυτική εταιρεία SoftBank, ανακοίνωσε ότι θα εγγραφεί μόνο στη Νέα Υόρκη, αποκρούοντας συντονισμένη προσπάθεια Βρετανών υπουργών να ενθαρρύνουν δημόσια εγγραφή στο Λονδίνο. Μια μέρα νωρίτερα, η εισηγμένη στο Λονδίνο εταιρεία δομικών υλικών CRH ανακοίνωσε ότι θα μεταφέρει την κύρια εγγραφή της στη Νέα Υόρκη. Άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν επίσης υποστεί απώλειες. Την ίδια εβδομάδα, η εταιρεία χημικών Linde, που ήταν μέχρι πρόσφατα το μεγαλύτερο συστατικό του γερμανικού δείκτη DAX, εγκατέλειψε τη Φρανκφούρτη, ενώ διατήρησε την αμερικανική της εγγραφή.

Μετά από μια παύση σχεδόν δύο ετών, οι κινεζικές εταιρείες κοιτάζουν επίσης προς τα δυτικά. Οι νέοι κανόνες που δημοσιεύθηκαν τον περασμένο μήνα από τη ρυθμιστική αρχή κινητών αξιών της χώρας σημαίνουν ότι οι εισαγωγές στο εξωτερικό θα ελεγχθούν πιο στενά, αλλά προσφέρουν επίσης μια δίοδο ώστε περισσότερες εταιρείες να εισαχθούν στο εξωτερικό. Τον περασμένο μήνα η κινεζική εταιρεία ηλεκτρονικών ειδών Hesai Group συγκέντρωσε 190 εκατομμύρια δολάρια στο NASDAQ, τη μεγαλύτερη κινεζική εισαγωγή στην Αμερική από το 2021. Η εταιρεία μόδας Shein φέρεται επίσης να θέλει να διακινήσει τις μετοχές της στη Νέα Υόρκη. Οι αμερικανικές ρυθμιστικές αρχές μπορεί να σκληραίνουν τη στάση τους απέναντι στις κινεζικές εταιρείες, εφαρμόζοντας κυρώσεις και ελέγχους εξαγωγών, αλλά το Big Apple φαίνεται να έχει διατηρήσει τη γοητεία του.

Η τάση αντανακλά τις αποτυχίες του Χονγκ Κονγκ και του Λονδίνου, των μόνων χρηματιστηρίων που μπορούν πραγματικά να ανταγωνιστούν τη Νέα Υόρκη. Τα τελευταία τέσσερα τρίμηνα, τα οποία οι δουλειές ήταν υποτονικά, τα αμερικανικά χρηματιστήρια κέρδισαν 24 δισ. δολάρια από εγγραφές από το εξωτερικό, οκτώ φορές περισσότερα από αυτά που διαχειρίζονται από κοινού το Λονδίνο και το Χονγκ Κονγκ (εξαιρουμένων των κινεζικών μετοχών), σύμφωνα με τον πάροχο δεδομένων Dealogic. Το 2019, αντίθετα, η Νέα Υόρκη εισέπραξε μόνο τρεις φορές παραπάνω από παρόμοιες επιχειρήσεις.

Το χρηματιστήριο του Χονγκ Κονγκ κάποτε προσέλκυε ξένες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της ρωσικής εταιρείας αλουμινίου Rusal, του ιταλικού οίκου μόδας Prada, και την αμερικανική εταιρεία αποσκευών Samsonite. Αλλά η λίστα με τις μελλοντικά προγραμματισμένες εισαγωγές στην Νέα Υόρκη περιέχει λίγες εταιρείες εκτός Κίνας. Εν τω μεταξύ, το Λονδίνο έχει τα δικά του μειονεκτήματα. Ένα κοινό παράπονο είναι η έλλειψη φυσικής βάσης επενδυτών. Τα συνταξιοδοτικά ταμεία και οι ασφαλιστές της Βρετανίας επενδύουν ένα πολύ μικρό ποσοστό των περιουσιακών τους στοιχείων σε εγχώριες μετοχές.

Τα χρηματιστήρια στη Σαγκάη και στη Σενζέν είναι τεράστια, με συνδυασμένες συνολικές κεφαλαιοποιήσεις αγοράς άνω των 12 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Αλλά το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα είναι μια διαρκώς παρούσα απειλή και τα κινεζικά χρηματιστήρια εξακολουθούν να συμπεριφέρονται κάπως παράλογα. Πράγματι, οι μετοχές σε εταιρείες εισηγμένες στα χρηματιστήρια στην ηπειρωτική χώρα και στο Χονγκ Κονγκ είναι σχεδόν 40% ακριβότερες στην ηπειρωτική χώρα. Το χρηματιστήριο του Τόκιο είναι επίσης μεγάλο, με συνολική κεφαλαιοποίηση σχεδόν 5,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, αλλά αυτές τις μέρες καταφέρνει να προσελκύσει ελάχιστες διεθνείς επιχειρήσεις.

Άλλα μέρη απλά δεν μπορούν να ταιριάξουν με το βάρος των τριών μεγάλων. Το Άμστερνταμ και το Ντουμπάι έχουν αναπτυχθεί, αλλά παραμένουν περιφερειακά, θολά ή και τα δύο. Η Σιγκαπούρη, η οποία ξεπέρασε το Χονγκ Κονγκ στον περσινό Παγκόσμιο Δείκτη Χρηματοπιστωτικών Κέντρων, που καταρτίστηκε από την συμβουλευτική εταιρεία Z/Yen, είναι ένας αναπτυσσόμενος κόμβος διαχείρισης πλούτου, αλλά παραμένει άγνωστος όταν πρόκειται για μετοχές.

Όπως μπορούν να επιβεβαιώσουν οι κύριοι Σούμερ και Μπλούμπεργκ, ο οικονομικός ανταγωνισμός μερικές φορές αλλάζει με απρόβλεπτους τρόπους. Αυτήν τη στιγμή, ωστόσο, η Νέα Υόρκη φαίνεται να είναι ο τόπος εισαγωγής που επιλέγουν εταιρείες από την Αμερική, την Ευρώπη και —όταν οι αξιωματούχοι και από τις δύο πλευρές το επιτρέπουν— και την Κίνα. Το Μεγάλο Μήλο αφήνει τους αντιπάλους πολύ πίσω.

Πηγή: The Economist