Τα διαμερίσματα αυτής της κατηγορίας είναι τα πιο δημοφιλή, καθώς καλύπτουν τις ανάγκες νέων ζευγαριών και οικογενειών με ένα ή δύο παιδιά, ή και τρία παιδιά, ανάλογα με τη διαρρύθμιση του κάθε ακινήτου. Αν κάποια νοικοκυριά δεν μπορούν να διαθέσουν περισσότερα από 700 ευρώ, οι επιλογές τους περιορίζονται σε μόλις 2.000 διαμερίσματα στην Αττική, η οποία φιλοξενεί περίπου 5 εκατομμύρια κατοίκους. Σημαντικό είναι ότι το 65% των κατοίκων ζει σε ιδιόκτητο ακίνητο, ενώ το υπόλοιπο 35% (περίπου 1,75 εκατ. άτομα) αποτελεί τη δυνητική αγορά για ενοικιάσεις. Η ζήτηση είναι λοιπόν πολύ μεγαλύτερη από την προσφορά, και πολλά ακίνητα ενοικιάζονται προτού καν αναρτηθούν σε αγγελίες. Παρά το γεγονός ότι δεν αναζητούν όλοι ταυτόχρονα ενοικίαση, καθημερινά αρκετές χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται σε αναζήτηση στέγης.

Αυτή η ανισορροπία προσφοράς και ζήτησης εξηγεί την συνεχιζόμενη αύξηση των ενοικίων και την απόγνωση των ενδιαφερόμενων, οι οποίοι συχνά αναγκάζονται να αποδεχτούν υψηλότερα ενοίκια, πολλές φορές για ακίνητα χαμηλής ποιότητας.

Σύμφωνα με τα δεδομένα της πλατφόρμας Spitogatos, το τέταρτο τρίμηνο του 2024 η αύξηση των ζητούμενων ενοικίων στο κέντρο της Αθήνας ήταν 26,4% σε ετήσια βάση. Ειδικότερα, περιοχές όπως η Πλατεία Κλαυθμώνος, το Σύνταγμα, το Ζάππειο και άλλες ανέφεραν σημαντικές αυξήσεις. Το Μοσχάτο σημείωσε αύξηση 28,5%, ενώ περιοχές όπως ο Μαραθώνας και η Δραπετσώνα ακολούθησαν με αύξηση 28,2% και 23,2%, αντίστοιχα.

Ένα σοβαρό ζήτημα που απαιτεί λύση είναι η μεγάλη ποσότητα κλειστών ακινήτων. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή της ΕΛΣΤΑΤ το 2021, στην Αττική καταγράφηκαν 255.300 κλειστά σπίτια, ενώ πανελλαδικά το νούμερο ανέρχεται σε 793.000. Στα περισσότερα από αυτά, παρατηρείται φαινόμενο πολυιδιοκτησίας, καθώς σχεδόν το 75% των κλειστών κατοικιών ανήκει σε περισσότερους από έναν ιδιοκτήτες, γεγονός που εμποδίζει την εκμετάλλευσή τους και συντηρεί το πρόβλημα.