«Ζητάμε από τις τράπεζες να επανεξετάσουν την πορεία των κεφαλαιακών δεικτών τους, περιλαμβάνοντας επαρκώς συντηρητικά και αναθεωρημένα μακροοικονομικά σενάρια, κυρίως με την ενσωμάτωση υποθέσεων για ύφεση που είναι συνεπείς με τις επίσημες καθοδικές προβλέψεις», είπε ο Ενρία σε ομιλία του σε συνέδριο του Συνδέσμου Ευρωπαϊκών Τραπεζών. «Αυτές οι προβλέψεις θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν από τις τράπεζες για την ανακοίνωση των σχεδίων τους για την καταβολή μερισμάτων, μετά από διάλογο με τις εποπτικές Αρχές», πρόσθεσε.

Το δυσμενές σενάριο της ΕΚΤ

Ο Ενρία τόνισε ότι, για πρώτη φορά από το 2020, οι μακροοικονομικές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τον Ιούνιο, περιλάμβαναν – εκτός από το βασικό σενάριο για ανάπτυξη στην Ευρωζώνη 2,8% φέτος και 2,1% το 2023 - ένα δυσμενές σενάριο για συρρίκνωση της οικονομίας κατά 1,7% το 2023.

«Επιπλέον αυτού, οι αποφάσεις της Ρωσίας για τις ροές φυσικού αερίου στις τελευταίες εβδομάδες και το ρεαλιστικό σενάριο μίας πλήρους διακοπής των εισαγωγών ενέργειας από τη Ρωσία στο άμεσο μέλλον» έχουν αυξήσει κάπως την πιθανότητα να υλοποιηθούν τα δυσμενή σενάρια, τόνισε ο επικεφαλής του SSM.

Επιταχύνεται η αύξηση των επιτοκίων αναφοράς

O Ενρία προειδοποιεί επίσης ότι οι αυξήσεις των επιτοκίων από πολλές κεντρικές τράπεζες για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού και οι προσδοκίες των αγορών για περαιτέρω αύξηση του πληθωρισμού και των επιτοκίων έχουν επιταχύνει σημαντικά την αύξηση των επιτοκίων αναφοράς στις αγορές και τα spreads, η οποία μπορεί με τη σειρά της να ωθήσει προς τα επάνω το κόστος δανεισμού για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.

Θετικά τα αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου

Τα αποτελέσματα του φετινού πρώτου τριμήνου για τον τραπεζικό κλάδο ήταν γενικά θετικά όσον αφορά τα κέρδη και επιβεβαίωσαν την ανθεκτικότητα των τραπεζών ως προς τα κεφάλαια και τη ρευστότητα, σημείωσε ο Ενρία, προσθέτοντας: «Ωστόσο, το πρώτο τρίμηνο σημειώθηκε μία μικρή αύξηση στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια τόσο των επιχειρήσεων όσο και των νοικοκυριών, μία αύξηση των δανείων που κατατάσσονται ως έχοντα λιγότερο καλή επίδοση (stage 2) καθώς και μία αύξηση στο κόστος του τραπεζικού κινδύνου πάνω από τα προ πανδημίας επίπεδα, αντανακλώντας αυξημένη αβεβαιότητα και την πιθανή υλοποίηση εκκρεμοτήτων που σωρεύτηκαν στην περίοδο της πανδημίας».