Η
τεχνητή επικονίαση είναι
μια διαδικασία μέσω της
οποίας οι άνθρωποι
μεταφέρουν χειροκίνητα
τη γύρη από το ένα
λουλούδι στο άλλο, με
εξελίξεις όπως η
μηχανική επικονίαση
μεταξύ των τεχνικών που
αναπτύσσονται. Η ιδέα
της χρήσης ρομποτικών
εντόμων δεν είναι
καινούργια – αλλά ένα
πρόβλημα που
αντιμετώπισαν οι
προηγούμενες γενιές
ρομπότ σε μέγεθος
εντόμου ήταν η έλλειψη
αντοχής, ταχύτητας και
εναέριας ευελιξίας σε
σύγκριση με τις μέλισσες
και άλλα πραγματικά
έντομα.
Ωστόσο,
σε μια νέα εργασία που
δημοσιεύθηκε στις 15
Ιανουαρίου στο
περιοδικό Science
Robotics, η ομάδα
αποκάλυψε ότι μπόρεσε να
κατασκευάσει ένα σχέδιο
με χαρακτηριστικά που να
αντιμετωπίζει τους
σημερινούς περιορισμούς
στη μηχανική επικονίαση.
Τα νέα
σχέδια των ρομποτικών
εντόμων μπορούν να
πετάξουν 100 φορές
περισσότερο από τις
προηγούμενες εκδόσεις,
ενώ είναι ελαφρύτερα και
διαθέτουν αρκετό
αποθηκευτικό χώρο για
μπαταρίες, δήλωσαν οι
επιστήμονες. Πρόσθεσαν
ότι η ακρίβεια και η
ευκινησία των ρομπότ
έχουν βελτιωθεί, ενώ η
καταπόνηση στις κάμψεις
των φτερών τους που
συνήθως υφίστανται κατά
τη διάρκεια της πτήσης
έχει μειωθεί.
Ο
συν-επικεφαλής
συγγραφέας Κέβιν Τσεν,
αναπληρωτής καθηγητής
ρομποτικής στο ΜΙΤ
δήλωσε: «Με τη
βελτιωμένη διάρκεια ζωής
και την ακρίβεια αυτού
του ρομπότ, πλησιάζουμε
σε μερικές πολύ
συναρπαστικές εφαρμογές,
όπως η υποβοηθούμενη
επικονίαση».
|