Οπως αποδεικνύεται, το προφίλ της αυτό ήταν ακριβώς ο λόγος που η Κατερίνα Στροπονιάτη (Katerina Stroponiati) επέλεξε να επενδύσει σε εκείνη. Η Στροπονιάτη έχει ένα επενδυτικό κεφάλαιο και μια μη συνηθισμένη θεωρία για την επιχειρηματική επιτυχία: Πιστεύει ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ιδρυτές εταιρειών είναι καλύτεροι σε αυτόν τον ρόλο.

Το τυπικό προσόν

Πρόσφατα ξεκίνησε ένα μικρό fund το οποίο θα χρηματοδοτεί ιδρυτές νεοσύστατων τεχνολογικών εταιρειών, οι οποίοι διαθέτουν τα χαρακτηριστικά που αναζητεί κάθε επενδυτής, και ένα άλλο που αναζητεί χαρακτηριστικά τα οποία δεν ψάχνει κανένας άλλος επενδυτής. Οι άνθρωποι τους οποίους στηρίζει πρέπει να έχουν μια συγκεκριμένη ηλικία: να είναι από 50 ετών και πάνω. Αυτό γιατί οι μεγαλύτερης ηλικίας ιδρυτές επιχειρήσεων έχουν πολλά πλεονεκτήματα, τα οποία οι επενδυτές που έχουν εμμονή με την ανακάλυψη νεαρών ταλέντων τείνουν να παραβλέπουν.

Εχουν διασυνδέσεις, έχουν αξιοπιστία, έχουν κλαδική εμπειρία, εξειδίκευση στον τομέα, και εκείνο το είδος των σχέσεων που χρειάζονται χρόνια για να καλλιεργηθούν. Τα έχουν δει όλα, οπότε μπορούν να εντοπίσουν ευκαιρίες που διαφεύγουν από τους άλλους. Ξέρουν τους κανόνες της δουλειάς τους – και πώς να τους σπάνε. Ξέρουν επίσης ποια προβλήματα χρειάζεται να λυθούν γιατί έχουν συναντήσει πάρα πολλές φορές αυτά τα προβλήματα και οι ίδιοι. Αυτές είναι οι αρετές που η Στροπονιάτη είχε στο μυαλό όταν της ήρθε η ιδέα για το πρότζεκτ Brilliant Minds.

Η άποψή της ήταν ότι οι μεγαλύτερης ηλικίας ιδρυτές επιχειρήσεων είναι υποτιμημένοι λόγω της ηλικίας τους και ότι η σοφία τους θα είναι ολοένα και πολυτιμότερη. Τελικά, αν η τεχνητή νοημοσύνη αποδειχθεί εξυπνότερη από τον άνθρωπο, τα άυλα στοιχεία που δεν μπορούν να αυτοματοποιηθούν και δεν θα εμπορευματοποιηθούν, θα έχουν προστιθέμενη αξία.

Υπάρχουν απολύτως λογικές εξηγήσεις για το ότι οι επενδυτές εξαίρουν τη νεότητα. Ενας από τους λόγους αυτούς είναι ότι το να εντοπίζεται ένα ταλέντο νωρίς είναι μια πρακτική που, από επενδυτικής άποψης, έχει πετύχει εκπληκτικές αποδόσεις. Οι αμερικανικές εταιρείες με τη μεγαλύτερη αποτίμηση σήμερα είχαν όλες ιδρυθεί από οραματιστές επιχειρηματίες όταν ήταν στα 30 τους ή και νεότεροι – και κάποιες φορές πολύ νεότεροι.

Αλλά το να είσαι νεότερος δεν είναι πάντα καλύτερο. Σε άλλα πεδία, δεν χρειάζεσαι απλώς ένα πτυχίο πανεπιστημίου για να φτιάξεις μια επιχείρηση. Μπορεί να χρειάζεσαι και ένα διδακτορικό δίπλωμα. Είναι δύσκολο να γνωρίζεις πώς να μπεις σε οποιονδήποτε κλάδο αν δεν έχεις δουλέψει ποτέ εκεί.

Ολο αυτό εξηγεί το γιατί η εικόνα που σου έρχεται στο μυαλό όταν φαντάζεσαι τον αρχετυπικό ιδρυτή μιας startup είναι λάθος. Το άτομο που φαντάζεσαι είναι σχεδόν σίγουρα υπερβολικά νέο. Οταν οικονομολόγοι από το MIT, το Northwestern, το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και την Αμερικανική Στατιστική Υπηρεσία μελέτησαν εκατομμύρια επιχειρήσεις στις ΗΠΑ οι οποίες ξεκίνησαν τη λειτουργία τους ανάμεσα στο 2007 και στο 2014, ανακάλυψαν ότι η μέση ηλικία των ιδρυτών αυτών των εταιρειών δεν ήταν τα 20 και τα 30. Ηταν σχεδόν τα 42.

Από τη μέση ηλικία

Η έρευνά τους έδειξε ότι η ηλικία ήταν ένα κρίσιμο προγνωστικό για την επιτυχία – όχι όμως κατά τον τρόπο που θα νόμιζε οποιοσδήποτε. «Το υψηλότερο ποσοστό επιτυχίας στην επιχειρηματικότητα προερχόταν από ανθρώπους που ξεκίνησαν την επιχείρησή τους από τη μέση ηλικία και μετά» έγραψαν οι συντάκτες της μελέτης.

Με άλλα λόγια, πρόκειται για ιδρυτές εταιρειών όπως ο Μόρις Τσανγκ, ο οποίος ξεκίνησε την Taiwan Semiconductor Manufacturing όταν ήταν στη δεκαετία των 50.

Είχα γράψει πέρσι ένα άρθρο για τον Τσανγκ και την εκπληκτική δύναμη της επιχειρηματικότητας στη μέση ηλικία, και τότε ήταν που επικοινώνησε μαζί μου η Στροπονιάτη.

Επιχειρηματίας και η ίδια, μετακόμισε στις ΗΠΑ από την Ελλάδα το 2012 για να ξεκινήσει μια εταιρεία τεχνολογίας. Οταν ξεκίνησε να επενδύει, παρατήρησε ότι ήταν ασυνήθιστο να λαμβάνει προτάσεις για χρηματοδότηση από μεγαλύτερους σε ηλικία επενδυτές, αλλά ότι εκείνοι τους οποίους χρηματοδότησε και είχαν αυτά τα ηλικιακά χαρακτηριστικά αποδείχθηκαν ασυνήθιστα επιτυχημένοι. Σχημάτισε την άποψη ότι το να μην την απασχολεί η ηλικία των ιδρυτών μιας εταιρείας ήταν η ευκαιρία της να ξεχωρίσει. Αποφάσισε ότι το δικό της fund θα εστίαζε αποκλειστικά στη χρηματοδότηση επιχειρηματιών που ήταν 60 ετών ή μεγαλύτεροι.

Της είπα να μου ξαναστείλει email όταν θα έκανε την πρώτη της επένδυση. Οχι πολύ καιρό μετά, μου ξαναέστειλε email. Λόγω λαϊκής απαίτησης είχε κατεβάσει το ηλικιακό όριο στα 50. Εως τότε, η Στροπονιάτη είχε, όπως είπε, εξετάσει εκατοντάδες πιθανά deals, από τα οποία το 39% αφορούσε μεσήλικες ιδρυτές επιχειρήσεων, οι οποίοι δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν ξεκινήσει δική τους επιχείρηση. Είχε μόλις πραγματοποιήσει την πρώτη της επένδυση – σε μια εταιρία με επικεφαλής την Μπρίτζετ Τζονς.

Πριν γίνει επιχειρηματίας η Τζονς είχε εργαστεί στα Tiffany, τη Lancome και τη RetailNext, η οποία συλλέγει δεδομένα και στοιχεία ανάλυσης από καταστήματα οικοδομικών υλικών. Οταν αποχώρησε το 2021 ήταν επικεφαλής του τμήματος μάρκετινγκ και επικεφαλής του τμήματος στρατηγικής ανάπτυξης. Ηταν πιο έτοιμη να ξεκινήσει μια επιχείρηση από ό,τι άνθρωποι με τα μισά της χρόνια. Ηταν επίσης και πιο διστακτική.

Το άλμα και η ιδέα

«Δεν ήμουν μια 20χρονη επιχειρηματίας που ανοίγει μια startup», λέει. «Εγκατέλειπα έναν καλό μισθό και μια αρκετά σταθερή ζωή». Ωστόσο, με την υποστηρικτική ώθηση από τον σύζυγό της έκανε το άλμα στην επιχειρηματικότητα, Η ιδέα της ήταν ένα site ηλεκτρονικού εμπορίου, το οποίο θα χρησιμοποιεί AI για να βελτιώνει τη διαδικασία του να κάνεις δώρα online. Η Τζονς ονόμασε την εταιρεία To&From. Ηξερε από την εποχή που συνεργαζόταν με εταιρείες λιανικού εμπορίου ότι οι άνθρωποι πασχίζουν να επιλέξουν το τέλειο δώρο για την οικογένειά τους, τους φίλους ή τους πελάτες τους.

Η Τζονς σκέφτηκε ότι η αγάπη της στο να κάνει δώρα και το εύρος της επαγγελματικής της εμπειρίας την καθιστούσαν μοναδικά ικανή να παρέχει ανάλογη βοήθεια. «Η ιδέα έρχεται μέσα από το να έχεις εμπειρία στον τομέα, την οποία δεν θα είχα αν ήμουν 25 χρονών» λέει η Τζονς, η οποία είναι τώρα 55 ετών. «Στα 25 είχα πολλές άλλες ιδέες για επιχειρήσεις αλλά καμιά δεν ήταν τόσο συγκεκριμένη ούτε πήγαινε τόσο βαθιά σε κάποιο συγκεκριμένο τμήμα της αγοράς».

Της κίνησε το ενδιαφέρον η ηλικιακή προϋπόθεση του fund της Στροπονιάτη, αλλά δεν ήταν σίγουρη ότι ήθελε να έχει κάποια σχέση με αυτό. «Θέλω πραγματικά να λέω στον κόσμο την ηλικία μου;» σκεφτόταν η Τζονς. Ομως και εκείνη συμφώνησε με την ιδέα ότι η ηλικία της μπορεί να είναι πλεονέκτημά της. Μαθαίνει ότι δεν είναι ποτέ υπερβολικά αργά για να ξεκινήσεις από την αρχή ή για να ξεκινήσεις μια επιχείρηση. Ισως μάλιστα να μην είναι και καθόλου αργά.

Πηγή: The Wall Street Journal