Πάρτε τη Γαλλία, για παράδειγμα. Ο αριθμός των ατόμων που παίρνουν αναρρωτική άδεια έχει αυξηθεί τόσο απότομα τα τελευταία χρόνια που έχει συμπεριληφθεί στον γαλλικό προϋπολογισμό ως οικονομικό ζήτημα ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ. Οι Γερμανοί εργαζόμενοι παίρνουν περισσότερες από 19 ημέρες άδειας λόγω ασθένειας, Τα αρρωστημένο φύλλα γίνονται όλο και περισσότερο μια οικονομική πίεση που οι εργοδότες και οι χώρες δεν είναι σίγουροι για το πώς θα αντιμετωπίσουν.σε μια στιγμή που η οικονομία είναι γεμάτη προκλήσεις. Αυτό κοστίζει στην οικονομία 200 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, ή ισοδύναμο του 4,5% του γερμανικού ΑΕΠ.

Η εικόνα δεν είναι πολύ διαφορετική στους Σκανδιναβούς, όπου η ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής είναι ενσωματωμένη στην κουλτούρα. Στην πραγματικότητα, η Νορβηγία ηγείται της κατηγορίας όσον αφορά την κοπάνα, με τον αριθμό των ημερών ασθενείας που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι να φτάνει σε υψηλό 15 ετών, σύμφωνα με το Bloomberg.

Σε αντίθεση με τις ημέρες διακοπών, όπου οι εργαζόμενοι δικαιούνται συγκεκριμένο αριθμό, οι ημέρες ασθενείας λαμβάνονται με βάση την ανάγκη. Υπάρχουν περιορισμοί στο πώς και πότε οι εργαζόμενοι τις χρησιμοποιούν σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Αλλά καθώς το ποσοστό των απουσιών που σχετίζονται με ασθένειες αυξάνεται, αρχίζει να βλάπτει τις οικονομίες που παλεύουν με τις ελλείψεις εργαζομένων και τη χαμηλή παραγωγικότητα.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η ασθένεια των εργαζομένων έχει κοστίσει στην οικονομία 30 δισεκατομμύρια λίρες σε διάστημα πέντε ετών, σύμφωνα με μια έκθεση της IPPR τον Ιούλιο. Οι ηγέτες δίνουν περισσότερη προσοχή τώρα από ποτέ: ο πρώην πρωθυπουργός Rishi Sunak χαρακτήρισε την «κουλτούρα της απουσίας λόγω ασθενείας» απειλή για το δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας.

«Η αύξηση των απουσιών λόγω ασθένειας στο Ηνωμένο Βασίλειο προκαλεί όχι μόνο τεράστιο κόστος στην οικονομία, αλλά και σημαντικές επιπτώσεις για τις επιχειρήσεις, οι οποίες μένουν με έλλειψη προσωπικού και με μεγάλα κενά δεξιοτήτων στο εργατικό δυναμικό τους», δήλωσε στο Fortune η Lydia Christie, νομική διευθύντρια στο δικηγορικό γραφείο Howard Kennedy. «Αυτό προσθέτει επίσης βάρος στο προσωπικό στην εργασία που προσπαθεί να καλύψει τα κενά».

Τι συμβαίνει με την Ευρώπη και γιατί η κοπάνα λόγω ασθένειας αποτελεί τέτοιο πρόβλημα;

Οι παράγοντες διαφέρουν ανάλογα με τη χώρα, αλλά σχετίζονται με ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα: ψυχική υγεία, ένα υπερβολικά γενναιόδωρο σύστημα πρόνοιας και πολιτισμικούς παράγοντες.

Οι άνθρωποι δεν παίρνουν απλώς περισσότερες αναρρωτικές άδειες, αλλά λείπουν και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Η πανδημία του COVID-19 επέστησε την προσοχή των ανθρώπων σε ανησυχίες για τη σωματική και ψυχική υγεία, όπως η μακροχρόνια ασθένεια, η κατάθλιψη και το άγχος, που έχουν γίνει πλέον ένας μεγάλος παράγοντας κοπάνας από την εργασία. Αυτό προκαλεί επίσης ένα μεγαλύτερο πρόβλημα αδράνειας των εργαζομένων στο Η.Β.

Η Ευρώπη πάντα πρόσφερε γενναιόδωρα προνόμια κοινωνικής πρόνοιας στο χώρο εργασίας, καθιστώντας την παράδειγμα για άλλες περιοχές. Αλλά αυτά τα προνόμια μπορεί να τη βλάψουν. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, η εθνική ασφάλιση υγείας ξεκινά την τέταρτη ημέρα που κάποιος είναι άρρωστος και πληρώνει περίπου το 50% του μισθού του εντός ενός συγκεκριμένου ορίου. Η Γερμανία επιτρέπει στους εργαζόμενους να λαμβάνουν έως και έξι εβδομάδες αναρρωτικής άδειας μετ’ αποδοχών, την οποία οι επικριτές έχουν κατηγορήσει ως υπερβολική.

Οι απουσίες λόγω ασθενείας δεν βοηθούν κανέναν – ούτε τις εταιρείες ούτε την οικονομία. Αλλά αν ληφθούν όταν οι εργαζόμενοι τις χρειάζονται πραγματικά, βελτιώνουν την παραγωγικότητα, δήλωσε ο ειδικός στον τομέα της απασχόλησης του ΟΟΣΑ, Christopher Prinz.

«Θέλουμε οι άνθρωποι όταν είναι άρρωστοι να είναι σε αναρρωτική άδεια. Υπάρχει ένα ισχυρό επιχείρημα ότι τα προγράμματα ασθενειών βοηθούν πραγματικά την παραγωγικότητα, την υγεία και τη συμμετοχή στην αγορά εργασίας», είπε στους Financial Times τον περασμένο μήνα.

Οι χώρες πρέπει να βρουν μια λεπτή ισορροπία μεταξύ της ενθάρρυνσης των εργαζομένων να λαμβάνουν αναρρωτική άδεια και της αποτροπής τους από το να την εκμεταλλεύονται, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική πίεση. Αλλά αυτό μπορεί να είναι το κλειδί για τη μάχη παραγωγικότητας στην Ευρώπη, καθιστώντας ακόμη πιο κρίσιμο για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τις εταιρείες το να πάρουν τις σωστές αποφάσεις.

Πηγή: Fortune.com