Οι γιατροί εξακολουθούν να χαίρουν μεγάλης εκτίμησης από τους Αμερικανούς για την τιμιότητα και τα ηθικά τους πρότυπα, ωστόσο τα επίπεδα της εμπιστοσύνης έχουν μειωθεί σημαντικά από το 2021, σύμφωνα με την ετήσια αξιολόγηση των επαγγελματιών που διεξάγει η Gallup. Τους γιατρούς αξιολόγησε θετικά ή πολύ θετικά περίπου το 53% των συμμετεχόντων στην έρευνα του 2024, ποσοστό μειωμένο σε σύγκριση με 67% το 2021.

Είναι κάτι το αξιοσημείωτο. Μέχρι πρόσφατα είχαμε εμπιστοσύνη στους γιατρούς ότι θα γιατρέψουν τους πόνους μας, θα πάρουν αποφάσεις για να σώσουν ζωές και θα ενεργούν με βάση το συμφέρον μας. Σήμερα ο κόσμος δείχνει λιγότερη εμπιστοσύνη. Βλέπουν μια σειρά γιατρών που, υπό διαρκή πίεση χρόνου, έχουν περιορίσει τη διάρκεια των ραντεβού και δυσκολεύονται να χτίσουν μια σχέση με τον κάθε ασθενή.

Eτσι, συχνά δημιουργείται η εντύπωση ότι δεν δίνουν σημασία στις ανησυχίες των ασθενών τους ή ότι επιτρέπουν στις προκαταλήψεις τους να παρεισφρέουν στη θεραπευτική πράξη. Αυτό έχει πραγματικό κόστος. Ο κόσμος ψάχνει στο Ιντερνετ πληροφορίες για προβλήματα υγείας, κάνοντας συχνά μόνος του διαγνώσεις. Είναι εύκολο να βρει κανείς πληροφορίες, αλλά μπορεί να μην κάνει καλή έρευνα, και αυτό μπορεί να είναι επικίνδυνο.

Οι διαμεσολαβητές

Κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο απελπισμένοι από τις επαφές τους με τους γιατρούς που πληρώνουν επαγγελματίες διαμεσολαβητές για να συντονίσουν την ιατρική τους περίθαλψη. Η εμπιστοσύνη προς τους γιατρούς είναι σήμερα πιο σημαντική από ποτέ, δεδομένου ότι ο πληθυσμός των ΗΠΑ γερνάει. Οταν οι ασθενείς νιώθουν παραμελημένοι ή μπερδεμένοι από τους γιατρούς τους, μπορεί να μη δώσουν σημασία σε συμβουλές ζωτικής σημασίας ή να μην τις συγκρατήσουν. Υπάρχει κίνδυνος να αμελήσουν απαραίτητες θεραπείες.

Αυτό απασχολεί τον Τέρι Φάλμερ, νοσηλευτή και πρόεδρο του Ιδρύματος John A. Hartford. Το ίδρυμα, που ασχολείται με τη φροντίδα των ηλικιωμένων, πρόσφατα εγκαινίασε μια συνεργασία με την εταιρεία AgeWave, που ειδικεύεται σε ζητήματα τρίτης ηλικίας, με στόχο τη διεξαγωγή μιας έρευνας σε δείγμα 5.000 ενηλίκων, οι μισοί εκ των οποίων άνω των 65 ετών. Οι ηλικιωμένοι συχνά υποφέρουν από περισσότερες χρόνιες παθήσεις και παραπέμπονται σε μια σειρά ειδικών, ο καθένας από τους οποίους συνταγογραφεί την ανάλογη θεραπεία και φαρμακευτική αγωγή. Ο μέσος ενήλικος μεγαλύτερης ηλικίας παίρνει τέσσερα φάρμακα την ημέρα. Ο Φάλμερ γνωρίζει κάποιους ηλικιωμένους που παίρνουν 15.

Υπάρχει η αίσθηση ότι η περίθαλψη είναι αποσπασματική. Περίπου 30% των ασφαλισμένων του Medicare βλέπουν τουλάχιστον πέντε διαφορετικούς γιατρούς τον χρόνο. «Κάθε φορά που βλέπουν έναν καινούργιο γιατρό, πρέπει να ξαναπούν την ιστορία από την αρχή, γεγονός που πλήττει την εμπιστοσύνη γιατί αισθάνονται ότι δεν τους ακούν ή δεν τους γνωρίζουν» λέει ο Φάλμερ.

Η 74χρονη Σίλβια Ο’ Μπράιαν κατά καιρούς αισθάνεται ότι οι γιατροί δεν την ακούν. Λέει ότι οι γιατροί της πρωτοβάθμιας περίθαλψης υποτίμησαν τα πρώιμα σημάδια άνοιας που εμφάνισε ο σύζυγός της, όπως απώλεια πρόσφατης μνήμης και ξεσπάσματα οργής, λέγοντας ότι ήταν φυσιολογικά σημάδια γήρανσης. Χειροτέρεψε και έγινε πιο επιθετικός. Τον πήγε σε διάφορους γιατρούς μέχρι που στο τέλος ένας νευρολόγος διέγνωσε ότι έπασχε από άνοια εδώ και 7 χρόνια. Η Ο’ Μπράιαν ανακουφίστηκε όταν πήρε επιτέλους μια απάντηση, αλλά ο νευρολόγος που εμπιστευόταν μετακόμισε.

Εκτοτε, έχει αλλάξει τρεις γιατρούς πρωτοβάθμιας περίθαλψης για τον σύζυγό της και έχει αναγκαστεί να περιγράφει την κατάσταση και να επιχειρηματολογεί για τα φάρμακα που τον κατευνάζουν, αλλά δεν καλύπτονται από την ασφάλισή του. Κάποια στιγμή ένας γιατρός την κατηγόρησε ότι δεν είχε καταλάβει σωστά τη συνταγή. «Καταλαβαίνω ότι ο ιατρικός τομέας είναι υπερφορτωμένος, αλλά αισθάνομαι ότι κι εγώ είμαι αναγκασμένη να κοπιάζω εξίσου για να τα βγάλω πέρα με τους γιατρούς που αλλάζουν διαρκώς και συχνά μοιάζουν να μην καταλαβαίνουν και μπορεί να φέρονται απαξιωτικά» λέει η Ο’ Μπράιαν.

Αγανάκτηση

Οσοι είναι ενταγμένοι στο σύστημα υγείας είναι επίσης αγανακτισμένοι. Η μητέρα του Τζέρεμι Γκούρεγουιτζ, η οποία ήταν ακτινολόγος, πέθανε από καρκίνο στο πάγκρεας το 2018. Παρόλο που ήταν γιατρός και είχε καλή ασφάλιση υγείας, συχνά έπρεπε να αγωνιστεί για να κάνει εξετάσεις ή επεμβάσεις και να πάρει απαντήσεις. Οι γιατροί δεν μιλούσαν μεταξύ τους.

Η οικογένεια, μετά το σοκ της διάγνωσης, είχε να αντιμετωπίσει τον γολγοθά του συντονισμού της ιατρικής φροντίδας. Υστερα από αυτή την εμπειρία ο Γκούρεγουιτζ ίδρυσε την εταιρεία Solace, που φέρνει σε επαφή τους ασθενείς με διαμεσολαβητές περίθαλψης, οι οποίοι τους βοηθούν να κλείσουν ραντεβού, να κατανοήσουν την ιατρική ορολογία και να κάνουν ενστάσεις όταν οι ασφαλιστικές εταιρείες αρνούνται τις αποζημιώσεις.

Η Κίτι Πίτερσον λέει ότι οι γιατροί υπονόησαν ότι οι πόνοι στις αρθρώσεις της και η ινομυαλγία ήταν «στο μυαλό της». Μπήκε στο Ιντερνετ και βρήκε άλλους ανθρώπους με ανάλογες παθήσεις και θεραπείες που τους είχαν βοηθήσει.

«Τα social media μού έσωσαν τη ζωή, όταν το σύστημα υγείας με εγκατέλειψε» λέει η Πίτερσον, η οποία βρήκε ανακούφιση στον βελονισμό και στο θεραπευτικό μασάζ. Πιστεύει ότι υπάρχει χώρος τόσο για την παραδοσιακή όσο και για την εναλλακτική ιατρική. Η Πίτερσον εξακολουθεί να κάνει εμβόλια και προληπτικές εξετάσεις. Αλλά σε επίπεδο πρωτοβάθμιας περίθαλψης, την παρακολουθεί ένας φυσικοπαθητικός, που ασκεί ολιστική ιατρική.

Η Ρότσεστερ, η παιδίατρος, ξέρει γιατρούς που είναι απελπισμένοι από το γεγονός ότι η απόδοσή τους μετριέται και αποζημιώνονται με βάση τον αριθμό των ασθενών που βλέπουν και από τον χρόνο που ξοδεύουν στη γραφειοκρατία και τις διαπραγματεύσεις με τις ασφαλιστικές εταιρείες. Και η ίδια, όμως, έχει συναντήσει γιατρούς που, συνειδητά ή ασυνείδητα, υποσκάπτουν την εμπιστοσύνη των ασθενών τους. Εχει πάει τον ηλικιωμένο πατέρα της, που πάσχει από χρόνια νοσήματα, σε ιατρικά ραντεβού, τον έχει ακούσει να κάνει ερωτήσεις και έχει θέσει ερωτήματα και η ίδια. «Είμαι Αφροαμερικανή, όπως και ο πατέρας μου. Μόλις έγινα μάρτυρας μεγάλης απαξίωσης για τις δικές του και τις δικές μου ανησυχίες», λέει η Ρότσεστερ, προσθέτοντας ότι την πήραν στα σοβαρά μόνο όταν το ιατρικό προσωπικό ανακάλυψε ότι ήταν και η ίδια γιατρός.

Πηγή: The Wall Street Journal