Όπως αναφέρει η Επιτροπή «η ελληνική βιομηχανία αντιμετωπίζει, ήδη, πολύ υψηλές τιμές ενέργειας και αυξημένο κόστος για την επίτευξη των κλιματικών στόχων που έχει θέσει η Ευρώπη». 

Η επιπλέον επιβολή ενός στόχου μείωσης της κατανάλωσης φυσικού αερίου κατά 15% θα θέσει σε κίνδυνο την ομαλή λειτουργία της βιομηχανίας, δεδομένου ότι οι δυνατότητες μείωσης της κατανάλωσης φυσικού αερίου είναι πολύ περιορισμένες, ιδίως σε σημαντικούς κλάδους έντασης ενέργειας, με εξαιρετικά δυσμενείς συνέπειες σε καθοριστικές αλυσίδες αξίας, τόσο για την ελληνική όσο και για την ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία. 

«Η χρήση φυσικού αερίου δεν μπορεί να μειωθεί βραχυπρόθεσμα χωρίς να διαταραχθεί η λειτουργία τους» επισημαίνεται σχετικά, αφού σε ορισμένους κλάδους, «η αναγκαστική μείωση της παραγωγής  θα έχει ως συνέπεια σειρά αρνητικών επιπτώσεων, την ίδια στιγμή, που η βιομηχανία με σημαντικές επενδύσεις επιχειρεί, ήδη, να αξιοποιήσει τις διαθέσιμες τεχνολογίες για την εξοικονόμησης ενέργειας». 

Η Επιτροπή σημειώνει ακόμη ότι ελληνικές βιομηχανικές επιχειρήσεις θα υποστούν σημαντικές συνέπειες, διότι το κόστος παραγωγής τους επηρεάζεται έμμεσα λόγω της υψηλής συμμετοχής του φυσικού αερίου (άνω του 70%) στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.

Σημειώνεται, επίσης, ότι η  βάση σύγκρισης για τη μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου κατά 15% -που είναι η τελευταία πενταετία- είναι μια περίοδος κατά την οποία, εκτός από την πανδημία του κορονοϊού, η ελληνική βιομηχανία είχε να αντιμετωπίσει και τη μειωμένη ζήτηση που προκάλεσε η δημοσιονομική κρίση και η εφαρμογή των μνημονίων. Ως εκ τούτου, η βιομηχανική παραγωγή, άρα και η κατανάλωση ενέργειας, ήταν ήδη μειωμένη, δηλαδή στην περίπτωση της Ελλάδας ο ευρωπαϊκός στόχος για μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου κατά 15% προσεγγίζει στην πραγματικότητα το 25%.