Άλλωστε, αυτήn τη στιγμή οι ξένοι κατέχουν το 67% περίπου της αξίας των χαρτοφυλακίων, καθιστώντας ξεκάθαρη την εξάρτηση της ελληνικής αγοράς από τις προτεραιότητες των ξένων κεφαλαίων. Και στην περίπλοκη εξίσωση των μεγάλων ροών κεφαλαίων που πραγματοποιούνται τέλος κάθε έτους μπαίνει και ο «άγνωστος x» των συναλλαγματικών ισοτιμιών, με την αναμενόμενη, λόγω της πολιτικής της Fed, ανατίμηση του δολαρίου να λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν. Στην ελληνική αγορά αφορά κεφάλαια πάνω από 12 δισ. τουλάχιστον, όσο ήταν οι μερίδες πελάτη το Νοέμβριο από τις ΗΠΑ.

Χαμηλά ο πήχης… αλλά

Η Goldman Sachs έχει θέσει τον πήχη του ελληνικού γενικού δείκτη για το 2025 στις 1.475 μονάδες, επίπεδο που απέχει λιγότερο από 25 μονάδες από τα τρέχοντα επίπεδα. Την ίδια ώρα, η αποτίμηση των μετοχών στον Γενικό Δείκτη του ΧΑ, σε όρους P/E για το επόμενο δωδεκάμηνο υπολογίζεται σε 6,6x, από τη δίκαιη αποτίμηση του 7x κατά την GS. Σε όρους  EV/EBITDA η αποτίμηση είναι 5,5-5,8x τη διετία 2025-2026.

Η πλειονότητα των δημοσιευμένων θεμελιωδών στηρίζει βέβαια την αισιοδοξία για τα εταιρικά outlook του 2025, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την προεξόφληση των μελλοντικών αποτιμήσεων. Φυσικά, η επίτευξη (ή μη) των στόχων της κάθε εισηγμένης θα παραμείνει στο «μικροσκόπιο» των αναλυτών, πόσω μάλλον όταν ο «πήχης ανεβαίνει» διαρκώς και το διεθνές αλλά και το εγχώριο επιχειρηματικό περιβάλλον συνεχώς θέτουν νέες προκλήσεις.

Οι κίνδυνοι

Το σήμα που έδωσε η Federal Reserve μέσα στην εβδομάδα για λιγότερες μειώσεις επιτοκίου μέσα στο 2025 ήταν ένα reality check για όλες τις αγορές παγκοσμίως, μαζί και την ελληνική. Η νομισματική πολιτική των ΗΠΑ άλλωστε είναι και ο οδηγός για τις τιμολογήσεις τόσο των τίτλων σταθερού εισοδήματος, τις κερδοφορίες των επιχειρήσεων και τη μεταβλητότητα της αγοράς.

Και σε αυτά, έρχονται να προστεθούν και παγκόσμιες προκλήσεις, όπως τις στοιχειοθέτησε στην εξαμηνιαία έκθεση χρηματοπιστωτικής σταθερότητας η ελληνική Κεντρική Τράπεζας, ειδικότερα η ένταση των γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων, ο γεωοικονομικός κατακερματισμός και η αναβίωση της τάσης προς τον εμπορικό προστατευτισμό, η κλιματική κρίση, η ενεργειακή ασφάλεια, η μετάβαση προς μια βιώσιμη και κυκλική οικονομία, καθώς και η επέλαση των νέων ψηφιακών τεχνολογιών και ειδικότερα της τεχνητής νοημοσύνης.

Μέσα σε αυτό το «πλούσιο ναρκοπέδιο», η ζώνη του ευρώ αγκομαχά να εμφανίσει αύξηση του ΑΕΠ, αφού πιθανότατα δεν θα φτάσει καν το 1% σε ετήσια βάση το 2025, αποτυπώνοντας τις δυσκολίες στον μεταποιητικό τομέα —συμπεριλαμβανομένων των υψηλών τιμών ενέργειας και των ανταγωνιστικών πιέσεων από την Κίνα— την υψηλότερη αβεβαιότητα εμπορικής πολιτικής και τη συνεχιζόμενη δημοσιονομική εξυγίανση.

Και μέσα σε όλα αυτά, η πολιτική αναταραχή τροφοδοτεί την οικονομική αβεβαιότητα, με τους ξένους αναλυτές να επισημαίνουν σε κάθε ευκαιρία τις εξελίξεις στη Γαλλία, τις πρόωρες ομοσπονδιακές εκλογές που έχουν προγραμματιστεί τώρα για τις 23 Φεβρουαρίου στη Γερμανία, ενώ και η πολιτική της Ισπανίας παραμένει πολύ κατακερματισμένη και ασταθής με μια κυβέρνηση μειοψηφίας που αγωνίζεται να περάσει τις δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν με την ΕΕ.

Πηγή: Οικονομικός Ταχυδρόμος