"Kουλου-βάχατα"

00:01 - 02/05/24

…. Είναι αρκετά καλό νέο….

Μπορεί ο περισσότερος κόσμος να μην αντιλαμβάνεται αυτά τα πράγματα και να μην τα πολύ-συζητάει …. Όπως όμως συνεχώς αναφέρουμε η πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού είναι καθοριστικής σημασίας για το μέλλον της χώρας και της ελληνικής οικονομίας … Κατά την άποψη μας λοιπόν τα τελευταία στοιχεία είναι ένα αρκετά καλό νέο για τη χώρα και την ελληνική οικονομία …. Όπως γράφουμε και σε αντίστοιχες ανακοινώσεις των τελευταίων μηνών, η διαφαινόμενη δυνατότητα της χώρας να επιτύχει τους στόχους κατά τα επόμενα χρόνια, μετά μάλιστα από μια σειρά φορ-ελαφρύνσεων, είναι ένα πολύ καλό νέο και ένδειξη πως παρά τα όποια προβλήματα, η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μια σχετικά καλύτερη οικονομική κατάσταση….

Σύμφωνα με τα στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού, σε τροποποιημένη ταμειακή βάση, για την περίοδο του Ιανουαρίου - Μαρτίου 2024, παρουσιάζεται έλλειμμα στο ισοζύγιο του κρατικού προϋπολογισμού ύψους 44 εκατ. ευρώ έναντι στόχου για έλλειμμα 817 εκατ. ευρώ που έχει περιληφθεί για το αντίστοιχο διάστημα του 2024 στην εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού 2024 και πλεονάσματος 220 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2023.

Το πρωτογενές αποτέλεσμα σε τροποποιημένη ταμειακή βάση διαμορφώθηκε σε πλεόνασμα ύψους 2.987 εκατ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 2.133 εκατ. ευρώ και πρωτογενούς πλεονάσματος 3.079 εκατ. ευρώ για την ίδια περίοδο το 2023.

Σημειώνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος της διαφοράς του πρωτογενούς πλεονάσματος έναντι του στόχου σε ταμειακούς όρους δεν προσμετράται στο πρωτογενές αποτέλεσμα του 2024 σε δημοσιονομικούς όρους. Ενδεικτικά, ποσό ύψους 159 εκατ. ευρώ που αφορά σε έσοδα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, δεν επηρεάζει το αποτέλεσμα σε δημοσιονομικούς όρους, ενώ σημαντικό μέρος της διαφοράς στις εισπράξεις των φορολογικών εσόδων ύψους 647 εκατ. ευρώ προσμετράται στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα του έτους 2023.

Ελληνική Οικονομία

Αρκετά ενδιαφέρουσα για την ελληνική και την Ευρωπαϊκή οικονομία ήταν η τελευταία έκθεση της UBS. Για όποιον δεν την έχει διαβάσει, ανάπτυξη 2,5% της ελληνικής οικονομίας το 2024 προβλέπει η ελβετική τράπεζα UBS στις προβλέψεις της (UBS World at a Glance), σε ένα ευρύτερο ευρωπαϊκό περιβάλλον υποτονικής ανάκαμψης.

Η τράπεζα αναφέρει ακόμη ότι το πρωτογενές πλεόνασμα ήταν υψηλότερο από τον στόχο στο πρώτο τρίμηνο του 2024 και έφτασε τα 3 δις. ευρώ. Το 2023 ξεπέρασε επίσης τον στόχο, φθάνοντας το 1,9% του ΑΕΠ.

Για τον πληθωρισμό σημειώνει ότι αυξήθηκε τον Μάρτιο στο 3,1% λόγω των υψηλότερων τιμών ενέργειας, ενώ ο πληθωρισμός τροφίμων επιβραδύνθηκε περαιτέρω μετά τα μέτρα της κυβέρνησης.

Για την παγκόσμια οικονομία, η UBS αναφέρει ότι επιταχύνεται, κυρίως χάρη στην κατανάλωση. H πρόσφατη ανάσχεση της πτώσης του πληθωρισμού στις ΗΠΑ φαίνεται να αποτελεί την εξαίρεση, αλλά η καθυστέρηση στη μείωση των επιτοκίων από τη Fed έχει επηρεάσει το χρονοδιάγραμμα μείωσής τους από άλλες κεντρικές τράπεζες.

Βλέπει ανάπτυξη μόλις 0,6% στην Ευρωζώνη

Για την Ευρωζώνη προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης 0,6% το 2024 (με καθοδικούς κινδύνους) και 1,25% για το 2025.

Η Γερμανία έχει χαμηλότερες επιδόσεις από την Ευρωζώνη συνολικά, αλλά πρόσφατα έδειξε σημάδια ανάκαμψης. Η UBS βλέπει καθοδικούς κινδύνους στην πρόβλεψή της για αύξηση του γερμανικού ΑΕΠ κατά 0,3% φέτος. «Η αδύναμη παγκόσμια ζήτηση, η δημοσιονομική σύσφιξη και διαρθρωτικοί παράγοντες επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη», σημειώνει.

Για τη Γαλλία προβλέπει ανάπτυξη 0,8% το 2024, ενώ σημειώνει ότι το έλλειμμα στον προϋπολογισμό της διαμορφώθηκε στο 5,5% του ΑΕΠ το 2023, υψηλότερα από το αναμενόμενο.

Για την Ιταλία προβλέπει ανάπτυξη επίσης 0,8% φέτος και σημειώνει ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού διαμορφώθηκε στο 7,4% του ΑΕΠ πέρυσι, κατά δύο μονάδες υψηλότερα από το αναμενόμενο.

Τέλος, για την Ισπανία προβλέπει ανάπτυξη 1,5% το 2024 και 1,9% το 2025.

Millennials – Ενδιαφέρουσα μελέτη

Σε μια ενδιαφέρουσα μελέτη τώρα για τους Millenials την οποία παρουσίασε πριν από μερικές ημέρες το CNBC. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, το χάσμα πλούτου μεταξύ των πλούσιων millennials και της υπόλοιπης ηλικιακής τους ομάδας είναι το μεγαλύτερο από κάθε άλλη γενιά, δημιουργώντας ένα νέο κύμα ταξικής αντίθεσης και δυσαρέσκειας, σημειώνει το CNBC.

Ακόμα και όταν η συντριπτική πλειοψηφία των millennials παλεύει με τις χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας, την απρόσιτη στέγαση και τις χαμηλές αποταμιεύσεις, η ελίτ των millennials ξεπερνά τις προηγούμενες γενιές. Σύμφωνα με τη μελέτη, ο μέσος millennial έχει 30% λιγότερο πλούτο στην ηλικία των 35 ετών από ό,τι είχαν οι baby boomers στην ίδια ηλικία. Ωστόσο, το κορυφαίο 10% των millennials έχει 20% περισσότερο πλούτο από ό,τι οι κορυφαίοι baby boomers στην ίδια ηλικία.

«Οι Millennials είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους που δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να μιλάμε για τη “μέση” εμπειρία των Millennials», έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης, Rob Gruijters, Zachary Van Winkle και Anette Eva Fasang. «Υπάρχουν ορισμένοι Millennials που τα πάνε εξαιρετικά καλά – σκεφτείτε τον Mark Zuckerberg και τον Sam Altman – ενώ άλλοι αγωνίζονται να επιβιώσουν».

Η μελέτη διαπιστώνει ότι οι millennials – τυπικά ορίζονται ως όσοι σήμερα είναι μεταξύ 28 και 43 ετών – έχουν αντιμετωπίσει επανειλημμένες οικονομικές αντιξοότητες. Καθώς ενηλικιώθηκαν κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, έχουν χαμηλότερα επίπεδα ιδιοκατοίκησης, μεγαλύτερα χρέη από τα περιουσιακά στοιχεία, χαμηλόμισθες και ασταθείς θέσεις εργασίας και χαμηλότερα ποσοστά δημιουργίας οικογένειας με δύο εισοδήματα.

Ταυτόχρονα, οι συγγραφείς λένε ότι το κορυφαίο 10% των millennials έχει επωφεληθεί από μεγαλύτερες ανταμοιβές για εξειδικευμένες θέσεις εργασίας. Όπως το θέτουν, «οι αποδόσεις σε διαδρομές εργασίας υψηλού κύρους έχουν αυξηθεί, ενώ οι αποδόσεις σε διαδρομές χαμηλού κύρους έχουν μείνει στάσιμες ή μειωθεί».

Οι millennials που «πήγαν στο πανεπιστήμιο, βρήκαν δουλειές μεταπτυχιακού επιπέδου και έκαναν οικογένεια σχετικά αργά», κατέληξαν με «υψηλότερα επίπεδα πλούτου από τους Baby Boomers με παρόμοιες πορείες ζωής», σύμφωνα με την έκθεση.

Ακόμη ένας παράγοντας

Μπορεί να υπάρχει ένας άλλος παράγοντας που δημιουργεί τόσο μεγάλο πλούτο μεταξύ των millennials: οι κληρονομιές. Σε αυτό που είναι γνωστό ως «η μεγάλη μεταφορά πλούτου», οι baby boomers αναμένεται να κληρονομήσουν μεταξύ 70 και 90 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε πλούτο τα επόμενα 20 χρόνια. Μεγάλο μέρος αυτού του ποσού αναμένεται να πάει στα millennial παιδιά τους. Σύμφωνα με την Cerulli Associates, τα άτομα με υψηλή περιουσία που διαθέτουν 5 εκατομμύρια δολάρια και άνω θα αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ήμισυ αυτού του συνόλου. Οι εταιρείες διαχείρισης πλούτου λένε ότι μέρος αυτού του πλούτου έχει ήδη αρχίσει να διαχέεται στην επόμενη γενιά.

«Η μεγάλη μεταφορά πλούτου, για την οποία όλοι μιλάμε τα τελευταία 10 χρόνια, βρίσκεται σε εξέλιξη», δήλωσε ο John Mathews, επικεφαλής του τμήματος Private Wealth Management της UBS. «Ο μέσος όρος ηλικίας των δισεκατομμυριούχων του κόσμου είναι σχεδόν 69 ετών αυτή τη στιγμή. Έτσι, όλη αυτή η μετάβαση ή η παράδοση του πλούτου θα αρχίσει να επιταχύνεται».

Οι εντάσεις μεταξύ των τάξεων των millennials είναι πιθανό να κλιμακωθούν καθώς θα μεταβιβάζεται περισσότερος πλούτος τα επόμενα χρόνια. Οι επιδείξεις πλούτου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τα millennial «nepo babies» θα μπορούσαν να προσθέσουν στον ενδογενεακό πόλεμο των τάξεων και να οδηγήσουν τους μη πλούσιους millennials να υπερβάλλουν σε δαπάνες ή να δημιουργήσουν την εντύπωση ενός πολυτελούς τρόπου ζωής για να συμβαδίσουν.

Η μάχη μεταξύ των πλούσιων millennials και των υπολοίπων θα μπορούσε επίσης να διαμορφώσει τη στάση τους απέναντι στον πλούτο. Για πάνω από τέσσερις δεκαετίες, η συντριπτική πλειονότητα των εκατομμυριούχων και δισεκατομμυριούχων που δημιουργήθηκαν στην Αμερική ήταν αυτοδημιούργητοι, κυρίως επιχειρηματίες. Μια μελέτη της Fidelity Investments διαπίστωσε ότι το 88% των Αμερικανών εκατομμυριούχων είναι αυτοδημιούργητοι. Ωστόσο, ο κληρονομικός πλούτος θα μπορούσε να γίνει πιο συνηθισμένος.

Καλλιόπη Αθανασιάδη: Κορυφαία θωρακοχειρουργός συγκλονίζει, 54 χρόνια μετά το φρικτό ατύχημα

Κλείνουμε με ένα θέμα που μας διαβάσαμε και μας έκανε εντύπωση, μην κρύβοντας πως ούτε τη συγκεκριμένη κυρία γνωρίζαμε ούτε την ιστορία της:

Ήταν 26 Ιανουαρίου του 1970, όταν η 4χρονη τότε Καλλιόπη Αθανασιάδη, μαζί με 8 συμμαθητές της, κινδύνευσαν να χάσουν τη ζωή τους, αφού το σχολικό λεωφορείο στο οποίο επέβαιναν έπιασε φωτιά. Ευτυχώς, τα παιδιά σώθηκαν έχοντας υποστεί, όμως, σοβαρά εγκαύματα.

Σήμερα η Καλλιόπη Αθανασιάδη είναι πλέον πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργών Θώρακος Καρδίας Αγγείων και υπεύθυνη του Θωρακοχειρουργικού Τμήματος στον «Ευαγγελισμό». Με αφορμή την 54η επέτειο από το ατύχημα έκανε μια ανάρτηση στο Facebook για τη διαφορετικότητα του καθενός μας και τη σημασία της αποδοχής του εαυτού μας:

«26 Ιανουαρίου 1970, 54 χρόνια μετά!

»ΔΗΛΩΣΗ…

»Είμαι μοναδική, είμαι διαφορετική και είμαι συμφιλιωμένη με τον εαυτό μου.

»Διαφορετικότητα (νεολογισμός)! Μια λέξη που ακούμε διαρκώς τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς αναφερόμαστε σε αυτήν όταν μιλάμε για διάφορες κοινωνικές ομάδες ανθρώπων οι οποίοι διαφοροποιούνται σε ένα βασικό στοιχείο (πχ. σεξουαλικός προσανατολισμός, ύπαρξη κάποιας πάθησης ή αναπηρία). Αναφερόμαστε στην ανοχή και τον σεβασμό και στην προσπάθεια αποδόμησης των στερεοτύπων, που αφορούν οποιονδήποτε αποκλίνει της πλειοψηφίας…

»Μήπως όμως η διαφορετικότητα αφορά τον καθένα από εμάς και αφορά πρώτα την αποδοχή του εαυτού μας και μετά των άλλων;

»Αποδέχομαι λοιπόν τη διαφορετικότητα μου, είμαι ένας διαφορετικός άνθρωπος με διαφορετική εμφάνιση, με έναν διαφορετικό τρόπο αντίληψης και έκφρασης, με διαφορετικά βιώματα, εμπειρίες και ανάγκες, διαφορετικές κλίσεις και ταλέντα και διαφορετικό ψυχισμό. Μόνο αν καταλάβουμε ότι είμαστε διαφορετικοί εμείς οι ίδιοι θα αποδεχθούμε τους γύρω μας και θα τους προσφέρουμε ισότητα ευκαιριών αποκλειστικά βάσει αξιοκρατικών κριτηρίων.

»Πώς θα μπορούσε μέσα σε μια κοινωνία να είμαστε όλοι ίδιοι, αφού ο καθένας από εμάς είναι μοναδικός;

»Το γεγονός ότι έχουμε διαφορετικές ικανότητες είναι αυτό που μπορεί να μας δώσει το έναυσμα να πλουτίσουμε πνευματικά τον κόσμο και να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον.

»Κι όπως είπε και η Μητέρα Τερέζα, “Ποτέ δεν πρέπει να φοβόμαστε να είμαστε ένα σημάδι αντίφασης στον κόσμο”.

»ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΝ, ΑΠΑΙΤΩ ΝΑ ΜΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΩΣ ΙΣΗ!

»“Έχω εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου,

»αντιμετωπίζω τους φόβους μου,

»ενθουσιάζομαι με τη ζωή,

»ζητώ βοήθεια, όταν τη χρειάζομαι,

»παίρνω τις δικές μου αποφάσεις,

»υπερασπίζομαι τις επιλογές μου,

»είμαι φίλη του εαυτού μου,

»δεν φοβάμαι μήπως γελοιοποιηθώ,

»ξέρω πως αξίζω να με αγαπάνε,

»θέλω να αποκτώ φήμη για τα επιτεύγματά μου,

»δεν εξαρτώμαι από την επιδοκιμασία των άλλων,

»δεν θέλω να επωμίζομαι τις ευθύνες όλων,

»συνειδητοποιώ τα συναισθήματά μου και πράττω ανάλογα,

»δεν κυνηγώ το χειροκρότημα αλλά τη δική μου ικανοποίηση απ’ αυτό που κάνω,

»δίνω γιατί θέλω,

»δεν επιβάλλω τα κριτήριά μου, αλλά ούτε επιτρέπω να μου επιβάλλουν οι άλλοι τα δικά τους,

»λέω ναι, μονάχα όταν το θέλω,

»ζω το σήμερα,

»ρισκάρω,

»προσπαθώ να γιατρέψω τις παλιές και τις πρόσφατες πληγές μου,

»φέρομαι και απαιτώ να μου φέρονται με σεβασμό,

»σχεδιάζω το μέλλον, αλλά ζω και το παρόν,

»εμπιστεύομαι τη διαίσθησή μου,

»καλλιεργώ σχέσεις υγιείς, όπου ο ένας στηρίζει τον άλλον,

»δέχομαι τον εαυτό μου όπως είναι και

»δεν θεοποιώ κανέναν!”

»J. Bucay (2011, El camino de la Felicidad)».

Δείτε την ανάρτησή της:

Τα «καμμένα παιδιά» και ο δικαστικός αγώνας

Το τραγικό ατύχημα που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία συνέβη στις 26 Ιανουαρίου του 1970 όταν το σχολικό λεωφορείο επέστρεφε τα παιδιά του νηπιαγωγείου και του δημοτικού στα σπίτια τους

Μόλις ξεκίνησε το δρομολόγιο, 600 μέτρα περίπου μακριά από το σχολείο, τα παιδιά που επέβαιναν σε αυτό, ειδοποίησαν τον οδηγό για μια περίεργη μυρωδιά στο εσωτερικό του. Εκείνος σταμάτησε το όχημα στην συμβολή των οδών Κεραμεικού και Περικλέους στον Χολαργό. Δεν έσβησε όμως τη μηχανή και  άνοιξε το καπό για να δει τι συνέβαινε.

Όπως αναφέρει η Μηχανή του Χρόνου, η μηχανή άρπαξε αμέσως φωτιά και οι φλόγες μέσα σε δευτερόλεπτα άρχισαν να εξαπλώνονται σε όλο το όχημα . Όπως αναφέρουν τα δημοσιεύματα της εποχής, επικράτησε πανικός. Τα παιδιά προσπαθούσαν έντρομα να βγουν από την πόρτα ενώ τα τύλιγαν οι φλόγες. Τα παιδιά μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο Παίδων όπου νοσηλεύτηκαν. Οι γιατροί ανακοίνωσαν ότι βρίσκονταν εκτός κινδύνου, αλλά ότι χρειαζόταν επιμελής νοσηλεία για την αντιμετώπιση των εγκαυμάτων. Οκτώ από τα δεκατρία παιδιά είχαν υποστεί σοβαρές βλάβες και οι ουλές δεν επρόκειτο να αποκατασταθούν χωρίς πλαστικές επεμβάσεις.

Αμέσως μετά το τραγικό συμβάν ξεκίνησαν οι ανακρίσεις για να βρεθούν τα αίτια του ατυχήματος και να εξακριβωθεί η ασφάλεια του σχολικού λεωφορείου.

Στο εδώλιο κάθισαν πέντε κατηγορούμενοι. Ο ιδιοκτήτης του σχολείου, ο οδηγός του λεωφορείου, ένας μηχανικός του Υπουργείου μεταφορών και δύο ιδιοκτήτες συνεργείων αυτοκινήτων, στους οποίους είχε ανατεθεί η συντήρηση του λεωφορείου.

Οι δίκη ορίστηκε τον Μάρτιο του 1973. Οι γονείς και τα παιδιά προήλθαν στο δικαστήριο και ζήτησαν την τιμωρία των ενόχων του τραγικού ατυχήματος. Δημοσιεύματα εκείνης της εποχής περιγράφουν την εικόνα των παιδιών που ήταν τρομακτική: συρρικνωμένα πρόσωπα, φαλακρά κεφάλια, βαθιές ουλές στην σάρκα, κλειστά μάτια, κομμένα αυτιά και καμένα χεράκια. Όπως ήταν φυσικό κανένα από τα παιδιά δεν ήταν σε θέση να καταθέσει και τον ρόλο του μάρτυρα κατηγορίας ανέλαβαν οι γονείς του.

Πηγή: Μηχανή του Χρόνου, Τα Νέα