|
00:01 - 03/10/23 |
|
|
Ποια Ελλάδα;
Χρόνια τώρα
ασχολούμαστε με το δημογραφικό, επισημαίνοντας σε κάθε
ευκαιρία πως είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της
χώρας, έχοντας γράψει χαρακτηριστικά. Πως καμία εθνική
οικονομία χωρίς πληθυσμό από πίσω της δε μπορεί εύκολα να
έχει μια σταθερή, μακροπρόθεσμη υψηλή ανάπτυξη.
Περαιτέρω
μείωση λοιπόν κατά 10,3% σημείωσαν οι γεννήσεις στην Ελλάδα
πέρυσι και ανήλθαν σε 76.541 (39.558 αγόρια και 36.983
κορίτσια) σε σχέση με το 2021 που ήταν 85.346 (43.998 αγόρια
και 41.348 κορίτσια). Στις γεννήσεις δεν συμπεριλαμβάνονται
οι γεννήσεις νεκρών βρεφών, οι οποίες το 2022 ανήλθαν σε
446, μειωμένες κατά 1,5% σε σχέση με το 2021 που ήταν 453.
Από την άλλη
πλευρά, οι θάνατοι το 2022 ανήλθαν σε 140.801 (70.802 άνδρες
και 69.999 γυναίκες), καταγράφοντας μείωση 2,2% σε σχέση με
το 2021 που ήταν 143.923 (73.420 άνδρες και 70.503
γυναίκες). Οι θάνατοι βρεφών ηλικίας κάτω του έτους ανήλθαν
σε 239, μειώνοντας το δείκτη βρεφικής θνησιμότητας (θάνατοι
βρεφών ηλικίας κάτω του έτους ανά 1.000 γεννήσεις ζώντων)
από 3,48 το 2021 σε 3,12 το 2022.
Σύμφωνα
επίσης με τα στοιχεία φυσικής κίνησης πληθυσμού από
την ΕΛΣΤΑΤ, οι γάμοι το 2022 ανήλθαν σε 43.355 (21.381
θρησκευτικοί και 21.974 πολιτικοί), παρουσιάζοντας αύξηση
κατά 6,4% σε σχέση με το 2021, κατά το οποίο είχαν
πραγματοποιηθεί 40.759 (18.487 θρησκευτικοί και 22.272
πολιτικοί). Τα σύμφωνα
συμβίωσης ανήλθαν σε 13.157, παρουσιάζοντας αύξηση
13,9% σε σύγκριση με το 2021 που ήταν 11.550. Στα σύμφωνα
συμβίωσης του 2022 περιλαμβάνονται 394 σύμφωνα συμβίωσης
μεταξύ ανδρών και 113 μεταξύ γυναικών.
Τα διαζύγια ανήλθαν
σε 14.477, παρουσιάζοντας αύξηση 4% σε σχέση με το 2021
(13.921διαζύγια). Αναφορικά με τον τύπο διαζυγίου, οκτώ στα
δέκα διαζύγια που εκδόθηκαν την τελευταία πενταετία είναι
συναινετικά. Το 2022, εκδόθηκαν 11.638 συναινετικά (80,4%)
και 1.906 κατ' αντιδικία διαζύγια (13,2%), ενώ για 933
διαζύγια (6,4%) δεν δηλώθηκε ο τύπος διαζυγίου. Οι
περισσότερες αποφάσεις διαζυγίων αφορούν σε άτομα ηλικίας
40-44 ετών (άνδρες 17,8% και γυναίκες 20%) και ακολουθούν τα
άτομα ηλικίας 45- 49 ετών (άνδρες 17,6% και γυναίκες 16,4%).
Το 65,6% των διαζυγίων που εκδόθηκαν το 2022 αφορά σε γάμους
που διήρκησαν 10 και πλέον έτη (9.500 διαζύγια).
Η αναλογία
διαζυγίων ανά 100 γάμους ήταν 33,4 το 2022, έναντι 34,2 το
2021, από 41,2 το 2020, από 32,1 το 2019 και από 32,8 το
2018. |
|
|
|
Πολύ πιο
εύκολα από ότι πιστεύαμε πριν από μερικούς μήνες….
Βλέπαμε τις
προβλέψεις του προϋπολογισμού για το 2023 και κυρίως
εστιάσαμε την προσοχή μας στον στόχο για το πρωτογενές
πλεόνασμα, στο δρόμο της επιστροφής (μετά τις κρίσεις του
Covid και του πληθωρισμού) στα πρωτογενή πλεονάσματα. Το
έχουμε σχολιάσει και άλλες φορές, στα πλαίσια των
ανακοινώσεων της πορείας του προϋπολογισμού. Πως το 2,1% που
τίθεται ως στόχος είναι με βάση αυτά που έχουμε δει ένας
απόλυτα εφικτός στόχος. Μπορεί να ακούγεται πολύ απλό αυτό.
Αλλά δεν είναι, θυμίζοντας πως μήνες πιο πριν, ανησυχούμε
πάρα πολύ πως η ανάγκη επιστροφής στα πλεονάσματα θα
δημιουργούσε μια σειρά από προβλήματα, ακόμη και με κίνδυνο
επιβολής νέων μέτρων, με ότι αυτό συνεπάγεται. Είμαστε
λοιπόν χαρούμενοι πως αυτό που θεωρούσαμε τόσο δύσκολο, με
βάση την πορεία των στοιχείων τους τελευταίους μήνες,
φαίνεται απόλυτα επιτεύξιμο, απόδειξη πως πραγματικά υπάρχει
βελτίωση της ελληνικής οικονομίας, όσο και αν αυτό ακούγεται
αρκετά αισιόδοξο…. |
|
|
|
Για να μη
λέμε μόνο τα αρνητικά
Είχαμε
αναφερθεί χθες στον αριθμό των ιδιωτών που χρωστούνε στην
εφορία, αριθμός εξαιρετικά μεγάλος, όπως χαρακτηριστικά
είχαμε γράψει, για μια χώρα με μόλις 10εκ πολίτες. Για να μη
λέμε όμως μόνο τα αρνητικά. Αρκετά θετικά είναι τα στοιχεία
αναφορικά με τη φορολογική συνέπεια των επιχειρήσεων.
Όπως έγραψε
το capital.gr, οι πιο συνεπείς στις φορολογικές τους
υποχρεώσεις και συγκεκριμένα στον φόρο εισοδήματος
εμφανίζονται οι επιχειρήσεις απέναντι στην εφορία. Σύμφωνα
με στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, 98 στις
100 επιχειρήσεις πληρώνουν τον φόρο τους εμπρόθεσμα, ποσοστό
το οποίο και αποτελεί ρεκόρ για το Υπουργείο Οικονομικών.
Παράλληλα, υψηλά είναι και τα ποσοστά εμπρόθεσμων πληρωμών
ΦΠΑ και ΕΝΦΙΑ, ενώ ο φόρος εισοδήματος κινήθηκε σε χαμηλά
επίπεδα τον Ιούλιο.
Σύμφωνα με
τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων
Εσόδων:
- Οι
εμπρόθεσμες πληρωμές ΦΠΑ ανήλθαν σε 84,95% καθώς από
βεβαιωμένες οφειλές ύψους 1,5 δισ. ευρώ στα κρατικά ταμεία
εισέρρευσαν στην ώρα τους τα 1,28 δισ. ευρώ.
- Φόρος
Ακίνητης Περιουσίας. Στο πρώτο εξάμηνο του έτους το ποσοστό
εισπραξιμότητας του ΕΝΦΙΑ διαμορφώθηκε σε πολύ υψηλά και
συγκεκριμένα ανήλθε στο 80,27%. Σύμφωνα με τα στοιχεία της
ΑΑΔΕ από τα 232 εκατ. ευρώ που θα έπρεπε να εισπραχθούν τέλη
Ιουλίου εισπράχθηκαν 186 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται ότι το 2022
η εισπραξιμότητα του ΕΝΦΙΑ είχε κινηθεί στα επίπεδα του
77,22%.
- Φόρος
εισοδήματος Νομικών Προσώπων. Πληρώθηκε εμπρόθεσμα το 98,4%
του φόρου. Από τα 112 εκατ. ευρώ που είχαν βεβαιωθεί
εισπράχθηκαν 110 εκατ. ευρώ.
- Φόρος
εισοδήματος Φυσικών Προσώπων. Η χειρότερη απόδοση σε όλες
τις κατηγορίες καταγράφεται στα φυσικά πρόσωπα. Καταβλήθηκε
εμπρόθεσμα το 47,79% του φόρου.
Οπως
προκύπτει από τα στατιστικά της ΑΑΔΕ χιιάδες φορολογούμενοι
έχουν αμφισβητήσει τις αποφάσεις των εφοριών στο διάστημα
Ιανουαρίου-Ιουλίου. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 31,2% των
φορολογούμενων και των επιχειρήσεων που προσέφυγαν στη
Διεύθυνση Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών δικαιώθηκαν. Πολλοί
από τους φορολογούμενους και τις επιχειρήσεις, των οποίων η
προσφυγή απορρίφθηκε, προσέφυγαν στα διοικητικά δικαστήρια.
Η νομοθεσία ορίζει ότι είναι υποχρεωτικό πριν οι υποθέσεις
φθάσουν στα δικαστήρια να "περάσουν" πρώτα από τη Διεύθυνση
Επίλυσης Διαφορών. Συγκεκριμένα 1.866 φορολογούμενοι
αποφάσισαν να προσφύγουν στα δικαστήρια προκειμένου να
διεκδικήσουν το δίκιο τους. Από τις 4.813 προσφυγές που
παραπέμφθηκαν στη ΔΕΔ μέχρι τα τέλη Ιουλίου εξετάστηκαν οι
4.444. Από αυτές:
- 1.390
φορολογούμενοι δικαιώθηκαν
- 2.782
προσφυγές απορρίφθηκαν
- 21
φορολογούμενοι παραιτήθηκαν
- Σε
251 εξέπνευσε η προθεσμία για την εξέτασή τους (τέσσερις
μήνες την υποβολή της προσφυγής).
Σημειώνεται
ότι η υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής γίνεται
αποκλειστικά ηλεκτρονικά μέσω του διαδικτυακού τόπου της
ΑΑΔΕ (www.aade.gr)με τη χρήση των προσωπικών κωδικών
πρόσβασης του TAXISnet. Όταν ο υπόχρεος είναι νομικό πρόσωπο
ή νομική οντότητα, σε περίπτωση που η ενδικοφανής προσφυγή
υποβάλλεται ψηφιακά από το νόμιμο εκπρόσωπό τους, τότε η
υποβολή γίνεται με χρήση των προσωπικών κωδικών πρόσβασης
του τελευταίου.
Οι
ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να συμπληρώσουν κατά την υποβολή
της προσφυγής:
- τα ακριβή
στοιχεία του υποχρέου,
- την
προσβαλλόμενη πράξη,
- τους
λόγους, τους ισχυρισμούς και τα έγγραφα στα οποία ο υπόχρεος
βασίζει το αίτημά του,
- τη
διεύθυνση στην οποία θα πραγματοποιούνται οι κοινοποιήσεις
των αποφάσεων, των πράξεων και των λοιπών εγγράφων της
Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, τη διεύθυνση του ηλεκτρονικού
ταχυδρομείου και τα εν γένει στοιχεία επικοινωνίας του
υπόχρεου.
Σε κάθε
περίπτωση μεταβολής των στοιχείων επικοινωνίας που επήλθε
μετά από την υποβολή του αιτήματος της ενδικοφανούς
προσφυγής, ο υπόχρεος οφείλει να γνωστοποιεί εγγράφως αυτά
στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, διαφορετικά οι
κοινοποιήσεις γίνονται νομίμως βάσει των αρχικά δηλωθέντων
στοιχείων. |
|
|
|
Η διαδρομή
του χρήματος
Πάμε τώρα σε
ένα διαφορετικό θέμα και τα όσα είπε σε συνέντευξη του στην
Καθημερινή ο Σκοτ Γκρέιτακ: Πώς χάνουμε τη διαδρομή του
χρήματος.
Θα περίμενε
κανείς ότι η έξαρση των εισοδηματικών ανισοτήτων θα ασκούσε
πιέσεις στα κράτη να πετύχουν άλματα στο κυνήγι των χαμένων
πόρων για τα δημόσια ταμεία, δημιουργώντας καλύτερες
προϋποθέσεις αφενός για μείωση των φόρων, αφετέρου για
ενδυνάμωση της κοινωνικής πολιτικής. Κι όμως, ο πλανήτης
παίρνει κάτω από τη βάση στην καταπολέμηση της διαφθοράς,
τουλάχιστον αν εμπιστευτεί κανείς τον παγκόσμιο δείκτη
αντίληψης της διαφάνειας· βαθμολογείται με 43 στα 100, κατά
μέσο όρο, την τελευταία δεκαετία.
Ο Διευθυντής
Συνηγορίας στον οργανισμό για την καταπολέμηση της διαφθοράς
Transparency International US, Σκοτ Γκρέιτακ, περιγράφει
στην «Κ» πώς οι κυβερνήσεις χάνουν τη διαδρομή του χρήματος.
Προειδοποιητικό μήνυμα: Στη συζήτηση που θα ακολουθήσει
εμφανίζονται «αυστηρώς ακατάλληλοι» όροι για την υγιή
πτέρυγα του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος, όπως
υπεράκτιες εταιρείες που επενδύουν στην ανωνυμία τους,
αμφιλεγόμενα κέντρα χρηματοδοτούμενου λόμπινγκ αλλά και
κλεπτοκρατίες, οι οποίες χρησιμοποιούν ακόμη και τις ΗΠΑ ως
πλυντήριο για ξέπλυμα χρήματος.
*Ο
επικεφαλής δικηγόρος της Transparency International U.S.
συμμετείχε στο 11ο Athens Democracy Forum, το οποίο διεξήχθη
στην Αθήνα από τις 27 μέχρι τις 29 Σεπτεμβρίου.
Μιλώντας για
διαφάνεια σε διεθνές επίπεδο, θα λέγατε ότι τα πράγματα
πηγαίνουν καλύτερα ή χειρότερα;
Η
Transparency International, η οποία λειτουργεί από το 1993,
είναι ο παλαιότερος και μεγαλύτερος οργανισμός κατά της
διαφθοράς σε όλο τον κόσμο. Διατηρούμε παραρτήματα σε
περισσότερες από 120 χώρες. Ο παγκόσμιος μέσος όρος στον
δείκτη της αντίληψης διαφάνειας, σε κλίμακα από το 0 έως το
100, έχει «κολλήσει» στο 43. Την τελευταία δεκαετία λοιπόν
υπάρχει έλλειψη αλλαγής και βελτίωσης. Ο δυτικός κόσμος έχει
σημαντικό μερίδιο ευθύνης σε αυτήν τη στασιμότητα, υπό την
έννοια ότι οι δυτικές οικονομίες είναι συχνά αυτές στις
οποίες μεταφέρονται και κρύβονται χρήματα που έχουν κλαπεί
από επιτήδειους σε άλλες περιοχές του κόσμου.
Πώς θα
ορίζατε την έννοια της διαφθοράς σήμερα και ποιες μορφές της
απασχολούν κατά κύριο λόγο τον χρόνο σας;
Ο ορισμός
που δίνουμε στη διαφθορά είναι «η κατάχρηση εξουσίας για
προσωπικό όφελος», η οποία ενέχει τόσο τη δημόσια όσο και
την ιδιωτική διαφθορά. Λαμβάνει διάφορες μορφές, ανάλογα με
την περιοχή. Συναντάμε κλεπτοκρατίες, δηλαδή κυβερνήσεις που
υπάρχουν για να κλέβουν χρήματα από τους πολίτες, όπως και
διάφορα είδη δωροδοκίας, τα οποία αφαιρούν χρήματα από τα
δημόσια ταμεία. Έπειτα, έχουμε το ξέπλυμα χρήματος. Όταν
λαμβάνεις παράνομα χρήματα, θέλεις να τα βάλεις κάπου όπου
θα είναι ασφαλή. Συνήθως, ασφαλή καταφύγια είναι οι
ανεπτυγμένες οικονομίες, οι οποίες εφαρμόζουν ισχυρούς
νόμους ιδιοκτησίας. Μια τέτοια χώρα είναι οι ΗΠΑ. Γι’ αυτό
και τον περασμένο Δεκέμβριο ακούσαμε την υπουργό Οικονομικών
Τζάνετ Γέλεν να λέει ότι οι ΗΠΑ είναι ίσως ο υπ’ αριθμόν 1
προορισμός μαύρου χρήματος σε όλο τον κόσμο.
Αυτό είναι
πάντως εντυπωσιακό. Θα περίμενε κανείς ότι θα συνέβαινε το
αντίθετο, σε μια χώρα με ισχυρούς θεσμούς, οι οποίοι
θεωρητικά ελέγχουν αντίστοιχες δραστηριότητες.
Σε σύγκριση
με τον υπόλοιπο κόσμο, οι ΗΠΑ είναι πράγματι πολύ πιο
αποτελεσματικές σε ό,τι αφορά την εγχώρια διαφθορά. Η
αλήθεια είναι όμως ότι δεν έχουν τις ασφαλιστικές δικλίδες
που θα έπρεπε ως η χώρα με τη μεγαλύτερη οικονομία και το
ισχυρότερο αποθεματικό νόμισμα. Ειδάλλως, δεν θα είχαμε έναν
πρώην πρωθυπουργό της Μαλαισίας ή έναν πρώην αξιωματούχο της
Ουκρανίας να κλέβουν δισεκατομμύρια δολάρια από τις χώρες
τους και να τα κρύβουν στις ΗΠΑ. Ή πρώην ανώτερους
στρατιωτικούς της Βενεζουέλας να αποσπούν εκατομμύρια
δολάρια και να τα «ξεπλένουν» με επιχειρήσεις στη χώρα μας.
Επομένως, στις ΗΠΑ έχουμε πράγματι ισχυρούς θεσμούς για την
εσωτερική διαφθορά, ωστόσο, δεν έχουμε κάνει ό,τι χρειάζεται
ώστε να μην μας χρησιμοποιούν ως «πλυντήριο».
Εντοπίζετε
ενδεχομένως κάποια ευρύτερα χαρακτηριστικά των πιο
διεφθαρμένων χωρών; Διακρίνετε κάποια κοινά στοιχεία τους;
Τείνουν
σαφώς να έχουν ένα επιδεινούμενο κράτος δικαίου, και
ευρύτερη δημοκρατική υστέρηση. Συνήθως, αντιμετωπίζουν
επίσης ζητήματα ασφάλειας. Υπάρχει ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα
σε αυτούς τους παράγοντες και στο επίπεδο της διαφθοράς που
καταγράφουμε. Αδιαμφισβήτητα, οι πιο διεφθαρμένες χώρες
είναι εκείνες που βρίσκονται σε ζώνες συγκρούσεων. Όσο πιο
δημοκρατική είναι μια χώρα, τόσο πιο ισχυρή οικονομία
διαθέτει, τόσο πιο αποτελεσματική είναι στον έλεγχο της
διαφθοράς. Υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις. Δεν είναι ότι
δεν βλέπουμε σκάνδαλα και στις ανεπτυγμένες οικονομίες,
ιδίως σε ό,τι αφορά υποθέσεις μεταφοράς χρημάτων από
αναπτυσσόμενες χώρες μέσω των τραπεζικών συστημάτων τους.
Ορισμένοι
θεωρούν ότι οι υπεράκτιες εταιρείες είναι σχεδόν εξ ορισμού
βασικό μέρος του παγκόσμιου προβλήματος της διαφθοράς. Ποια
είναι η γνώμη σας;
Ας θυμηθούμε
τα Pandora Papers ή τα Panama Papers. Ήταν στην
πραγματικότητα μαζικές λίστες δεδομένων, που κατέδειξαν σε
μεγάλο βαθμό πώς αντίστοιχες εταιρείες δουλεύουν με τους
πελάτες τους, σε συνθήκες μυστικότητας. Όταν μιλάμε για
διεφθαρμένους αξιωματούχους, καρτέλ ναρκωτικών,
τρομοκρατικές οργανώσεις, εμπόρους ανθρώπων και οργανωμένο
έγκλημα, ένας από τους τρόπους που μπορούν και κρύβουν τα
λεφτά τους είναι να ανοίξουν μια ανώνυμη υπεράκτια εταιρεία,
έξω από τη χώρα τους. Πρόκειται για εξαιρετικά προηγμένα
χρηματοοικονομικά οχήματα, τα οποία πρώτος ο δυτικός κόσμος
επινόησε και ανέπτυξε. Τώρα τα χρησιμοποιεί όλος ο κόσμος.
Και δεν έχει ακολουθήσει η νομοθεσία με ανάλογες προσαρμογές
ώστε να υπάρχει λογοδοσία από αυτές τις εταιρείες. Κλέβεις
χρήματα, φτιάχνεις μια εταιρεία, και δεν λες ποιοι είναι οι
πραγματικοί ιδιοκτήτες της. Στη συνέχεια βάζεις τα χρήματα
σε ακίνητα, ιδιωτικά κεφάλαια και πολυτελή περιουσιακά
στοιχεία. Δεν υπάρχει εδώ κανένας σύνδεσμος που να οδηγεί
στην προέλευση αυτών των χρημάτων. Αυτή η θεσμική αδυναμία
είναι προτεραιότητα για εμάς που παλεύουμε να υπάρχει
λογοδοσία, και να αναφέρεται στην κεντρική κυβέρνηση ο
πραγματικός ιδιοκτήτης μιας αντίστοιχης εταιρείας.
Η παγκόσμια
προσπάθεια κατά τη διαφθοράς προφανώς προϋποθέτει διεθνή
συνεργασία. Υπάρχουν κυβερνήσεις που δεν είναι πρόθυμες; Και
τι ισχύει για την περίπτωση της Ρωσίας, η οποία έχει κόψει
γέφυρες με τη Δύση;
Η διεθνής
δράση κατά τη διαφθοράς μπορεί να είναι μια πολύ αργή
διαδικασία. Υπάρχουν χώρες που περιμένουν – ακόμη και από
τις ΗΠΑ – επί χρόνια για να λάβουν τα στοιχεία που
χρειάζονται. Σε ό,τι αφορά τη Ρωσία, η δική μας εκτίμηση
είναι ότι η ρωσική κυβέρνηση κλέβει από τους πολίτες της
πάνω από 100 δισ. δολάρια κάθε χρόνο. Είναι ο ορισμός της
κλεπτοκρατίας. Αυτοί οι άνθρωποι θα έκλεβαν πιο δύσκολα αν
δεν είχαν πού να κρύψουν αυτά τα χρήματα. Και οι ΗΠΑ
δυστυχώς έχουν σημαντικό ιστορικό με Ρώσους ολιγάρχες που
τοποθέτησαν χρήματα στο real estate, σε ιδιωτικά κεφάλαια,
trusts επιχειρήσεων ή εταιρείες-κελύφη.
Ενα εμπόδιο
στην καταπολέμηση της διαφθοράς είναι η διαφθορά στο
εσωτερικό των μηχανισμών ελέγχου. Τι έχετε να παρατηρήσετε;
Ένα πρόβλημα
εδώ είναι η «περιστρεφόμενη πόρτα», δηλαδή άνθρωποι που από
τη μία πλευρά έχουν δουλέψει στην κυβέρνηση και στις
δημόσιες υπηρεσίες έχοντας ρόλους στον έλεγχο της διαφθοράς,
και από την άλλη πλευρά εισπράττουν ελκυστικές επιταγές από
τον ιδιωτικό τομέα. Ουσιαστικά, πωλούν το δίκτυο, την
εξειδίκευση και τις προσβάσεις τους. Κεφαλαιοποιούν την
παρουσία τους, στους μηχανισμούς του κράτους. Το να
γνωρίζουν δημόσιοι λειτουργοί ότι η επόμενη αμοιβή τους θα
έρθει από οργανισμούς τους οποίους εποπτεύουν είναι κάτι το
οποίο δημιουργεί ιδιαίτερα ανησυχητικές δυναμικές. Και όταν
αυτοί οι ιδιώτες μαθαίνουν πώς λειτουργούν αυτές οι
υπηρεσίες ελέγχου, τότε υπάρχει πρόβλημα. Μια άλλη διάσταση
είναι το χρηματοδοτούμενο λόμπινγκ, το οποίο σε πολλές
περιοχές του κόσμου δεν είναι καν θεσμοθετημένο.
Δισεκατομμύρια δολάρια ξοδεύονται από ανθρώπους οι οποίοι
δεν είναι ανόητοι, δεν πετούν τα λεφτά τους. Περιμένουν
κάποιο χειροπιαστό αποτέλεσμα. |
|
|
|
Φαιδρότητα
στο αποκορύφωμα της
Να κλείσουμε
με ένα γρήγορο σχόλιο για τον κ. Κασσελάκη και το νέο του
show στο Βόλο. Την άποψη μας σας την είπαμε από την πρώτη
στιγμή. Πως η πρώτη μας άποψη είναι εξαιρετικά αρνητική για
το πρόσωπο του κ. Κασσελάκη. Βλέποντας λοιπόν και τα
τελευταία επικοινωνιακά show θα λέγαμε πως βλέπουμε τη
φαιδρότητα στο αποκορύφωμα της …. Και πολύ φοβόμαστε πως θα
δίνουνε απίστευτα πράγματα τα μάτια μας ….
|
|
|
|