"Kουλου-βάχατα"

00:01 - 06/06/24

Αποταμιεύσεις

Yποχώρηση για δεύτερη συνεχή χρονιά σημείωσαν οι αποταμιεύσεις του ιδιωτικού τομέα ως ποσοστό του ΑΕΠ το 2023 και διαμορφώθηκαν στο 8,4% του ΑΕΠ από 10,1% τον προηγούμενο χρόνο, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η Τράπεζα της Ελλάδος στο τελευταίο τεύχος του ενημερωτικού σημειώματός της για την ελληνική οικονομία.

Oπως επισημαίνει ρεπορτάζ της Καθημερινής, οι αναλυτές της τράπεζας αναφέρουν στο Σημείωμα σχετικά με τις αποταμιεύσεις του μη χρηματοπιστωτικού ιδιωτικού τομέα:

1. Οι αποταμιεύσεις των επιχειρήσεων έχασαν τη δυναμική τους, αν και παρέμειναν πολύ υψηλότερα σε σύγκριση με τα επίπεδα προ πανδημίας. Το 2017-2019 ήταν 8,3% του ΑΕΠ, το 2022 ανέβηκαν στο 12,6% και το 2023 υποχώρησαν στο 10,3%. Σύμφωνα με το Σημείωμα, οι αποταμιεύσεις των επιχειρήσεων τροφοδοτήθηκαν τελευταίως, μεταξύ άλλων, από τα υψηλά κέρδη που σημείωσαν οι τομείς του τουρισμού και των κατασκευών. Επίσης, οι αποταμιεύσεις των επιχειρήσεων ενισχύθηκαν από τις επιχορηγήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης, αναφέρουν οι αναλυτές της τράπεζας.

2. Αντιθέτως, οι αποταμιεύσεις των νοικοκυριών επηρεάστηκαν πολύ αρνητικά από την απόσυρση των μέτρων στήριξης του κράτους έναντι της COVID-19 και της ενεργειακής κρίσης. Eτσι, οι αποταμιεύσεις των νοικοκυριών έμειναν σε αρνητικό έδαφος, αν και ελαφρώς υψηλότερα από τον αρνητικό μέσο όρο της περιόδου πριν από την πανδημία. Εχοντας υποχωρήσει σε αρνητικό έδαφος από το 2011, το 2017-2019 ήταν -2,4% του ΑΕΠ, στη συνέχεια το πρόσημο έγινε θετικό έως το 2021, για να επιστρέψει σε αρνητικό από το 2022. Η Ελλάδα είναι ουραγός στις αποταμιεύσεις των νοικοκυριών σε όλη την Ευρώπη, με περίπου 10 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά, όπως είπε πρόσφατα σε εκδήλωση της Eurobank για τις αποταμιεύσεις ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας.

Η ανάλυση της τράπεζας αναφέρει εξάλλου ότι την ίδια χρονιά το ονομαστικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών αυξήθηκε κατά 7,3%, λόγω της αύξησης του εισοδήματος των αυτοαπασχολούμενων και των υπαλλήλων, αλλά και της αύξησης της απόδοσης των ακινήτων. Το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών όμως αυξήθηκε πολύ λιγότερο, κατά 2,5%, αντανακλώντας την επίδραση του αυξημένου πληθωρισμού.

Το θέμα της αποταμίευσης απασχολεί ιδιαιτέρως την Τράπεζα της Ελλάδος, με τον κ. Στουρνάρα να επανέρχεται σ’ αυτό συστηματικά το τελευταίο διάστημα. «Το λεγόμενο “κενό αποταμίευσης”, με άλλα λόγια το έλλειμμα της αποταμίευσης σε σχέση με τις επενδύσεις, αποτυπώνει τις διαρθρωτικές αδυναμίες του ελληνικού παραγωγικού υποδείγματος και την υψηλή εξάρτηση της χώρας από εξωτερική χρηματοδότηση», είπε ο κ. Στουρνάρας στην εκδήλωση της Eurobank, όπου παρουσιάστηκε μελέτη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών για το θέμα.

Σύμφωνα με τη μελέτη, βάσει των μικροοικονομικών δεδομένων της Ερευνας Οικογενειακών Προϋπολογισμών του 2019 προκύπτει ότι:

– Η Ελλάδα έχει τη χαμηλότερη εθνική αποταμίευση ως ποσοστό του ΑΕΠ από όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, καθώς και από όλες τις ανεπτυγμένες χώρες.

– Η διαφορά στα ποσοστά εθνικής αποταμίευσης μεταξύ της Ευρωζώνης και της Ελλάδας διευρύνθηκε, κάτι που οφείλεται στη μεγάλη πτώση του ποσοστού αποταμίευσης του ιδιωτικού τομέα, ενώ η αποταμίευση του δημοσίου τομέα αυξήθηκε μετά το 2010.

Σχετική έρευνα

Επί του θέματος της αποταμίευσης θυμίζουμε και τη σχετική έρευνα της Eurobank που είχε βγει στα τέλη του προηγούμενου μήνα.

Για κατάρρευση της αποταμίευσης στη χώρα μας την περίοδο από το 2002 και μετά, με έμφαση στην ιδιωτική αποταμίευση, δηλαδή των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, κάνει λόγο η Eurobank σε ειδική μελέτη με θέμα «Η αποταμίευση στην Ελλάδα – Γιατί δεν αποταμιεύουμε», στην οποία μάλιστα διαπιστώνεται επιδείνωση του ποσοστού αποταμίευσης την 5ετία 2018-2022. Είναι χαρακτηριστικό ότι:

• Τα νοικοκυριά με δύο ενήλικες και παιδιά εμφανίζουν αρνητική αποταμίευση (κατά -2.159 ευρώ), ενώ η μέση ετήσια αποταμίευση για το σύνολο του πληθυσμού ανέρχεται στα 1.076 ευρώ.

• Η μέση ετήσια αποταμίευση των συνταξιούχων ανέρχεται σε 2.248 ευρώ, των μισθωτών σε 542 ευρώ και των αυτοαπασχολούμενων σε 63 ευρώ.

• Το 40% της συνολικής αποταμίευσης προέρχεται από το 1% των νοικοκυριών με τα υψηλότερα εισοδήματα.

• Οι αυτοαπασχολούμενοι έχουν το μικρότερο και σχεδόν μηδενικό ποσοστό αποταμίευσης σε σχέση με το διαθέσιμο εισόδημά τους, ενώ οι συνταξιούχοι είναι η κατηγορία με το μεγαλύτερο ποσοστό αποταμίευσης.

• Τα ποσοστά αποταμίευσης διαφέρουν σημαντικά ανά κλίμακα εισοδήματος και είναι αρνητικά για τέσσερα στα δέκα νοικοκυριά του δείγματος.

• Οι δαπάνες για υγεία και εκπαίδευση σχετίζονται αρνητικά με την αποταμίευση.

Οι αιτίες για το χαμηλό επίπεδο αποταμίευσης την τελευταία 20ετία δεν είναι μόνο η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος. Οπως διαπιστώνεται στη μελέτη, συνδέεται και με δομικά χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας όπως οι γονικές παροχές, που είναι πολύ πιο διαδεδομένες στην Ελλάδα σε σχέση με τις άλλες χώρες και έχουν σοβαρές συνέπειες στην αποταμίευση, καθώς οι νεότερες γενιές δεν έχουν κίνητρο στην αποταμίευση.

Φοροδιαφυγή

Το πολύ μεγάλο ποσοστό αυτοαπασχόλησης στην ελληνική οικονομία συνδέεται επίσης αρνητικά με την αποταμίευση στον βαθμό που η φοροδιαφυγή είναι πιο εκτεταμένη μεταξύ των αυτοαπασχολούμενων. Ως βασική αιτία αναφέρεται επίσης η τεράστια επιβάρυνση των νοικοκυριών, ιδιαίτερα μετά το 2010, με δαπάνες στέγασης σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την αποταμίευση.

Μετά την κρίση, το ποσοστό των νοικοκυριών με υπερβολική επιβάρυνση παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητο στις υπόλοιπες χώρες, κοντά στο 9%, ενώ στην Ελλάδα εκτοξεύθηκε στο 37%. Στις αιτίες καταγράφεται επίσης το υψηλό ποσοστό αναπλήρωσης του εισοδήματος που παρείχε το συνταξιοδοτικό σύστημα στην Ελλάδα στο παρελθόν, κάτι που έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια και αναμένεται να επηρεάσει θετικά την αποταμίευση των νοικοκυριών.

Η μελέτη παρουσιάστηκε χθες σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποίησε η Eurobank, στο πλαίσιο της οποίας ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, απέδωσε τη χαμηλή αποταμίευση:

• Στο υψηλό ποσοστό της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής, που ευνοεί «την κατανάλωση και όχι την αποταμίευση».

• Στο ασφαλιστικό σύστημα, που, με εξαίρεση την πρόσφατη προσπάθεια δημιουργίας ενός κεφαλαιοποιητικού πυλώνα, του ΤΕΚΑ, επί πολλά χρόνια παρέμενε αμιγώς διανεμητικό και με υψηλό ποσοστό αναπλήρωσης, γεγονός που αποθάρρυνε την ιδιωτική αποταμίευση.

• Στα χαμηλά επιτόκια καταθέσεων προθεσμίας σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, που και αυτά αποθαρρύνουν την ιδιωτική αποταμίευση.

• Στην έλλειψη κουλτούρας ή και κινήτρων ιδιωτικής ασφάλισης των περιουσιακών στοιχείων των ιδιωτών έναντι φυσικών καταστροφών, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να παρουσιάζει το υψηλότερο αντίστοιχο ασφαλιστικό κενό στην Ευρωζώνη.

Κηρύσσοντας την έναρξη της εκδήλωσης, ο διευθύνων σύμβουλος της Eurobank Φωκίων Καραβίας επεσήμανε την ανάγκη «να αυξηθεί το επίπεδο της αποταμίευσης, ώστε οι επενδύσεις να χρηματοδοτούνται και από εγχώριους πόρους, που προσφέρουν αφενός ανθεκτικότητα απέναντι σε πιθανές εξωγενείς διαταραχές και αφετέρου επανεπένδυση των αποδόσεων στην Ελλάδα και διατήρηση ενός ενάρετου επενδυτικού κύκλου». Ο πρόεδρος της Eurobank Γιώργος Π. Ζανιάς υπογράμμισε ότι «η χώρα μας σήμερα βρίσκεται στην τελευταία θέση σε όρους εθνικής αποταμίευσης, όχι μόνο της Ευρωζώνης, αλλά και όλων των ανεπτυγμένων χωρών». Οπως διαπιστώνει η μελέτη την οποία εκπόνησαν οι καθηγητές στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Σαράντης Καλυβίτης, Μαργαρίτα Κατσίμη και Θωμάς Μούτος, με συντονιστή τον επικεφαλής οικονομολόγο του ομίλου Eurobank, Τάσο Αναστασάτο, «αποταμιεύουμε λιγότερο όχι μόνο σε σύγκριση με πλουσιότερες, αλλά και με πολύ φτωχότερες χώρες». «Η αύξηση της εθνικής αποταμίευσης δεν πρέπει να αφεθεί στην πλάνη ότι η αποταμίευση θα αυξηθεί όταν παγιωθεί η οικονομική ανάπτυξη.

Η μεγάλη πτώση

Την περίοδο 2002-2007, αλλά και το 2022, η οικονομική ανάπτυξη ήταν εντυπωσιακή, αλλά τόσο η εθνική αποταμίευση όσο και η αποταμίευση των νοικοκυριών ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα», επισημαίνεται χαρακτηριστικά στη μελέτη. Οπως προκύπτει από τη μελέτη, η διεύρυνση της διαφοράς μεταξύ των ποσοστών εθνικής αποταμίευσης της Ελλάδας οφείλεται, εξ ολοκλήρου, στη μεγάλη πτώση του ποσοστού αποταμίευσης του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα και δη της αποταμίευσης των νοικοκυριών.

Ενώ το ποσοστό εθνικής αποταμίευσης μειώθηκε κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ από την πενταετία 2002-2006 στην πενταετία 2018-2022, η πτώση του ποσοστού αποταμίευσης του ιδιωτικού τομέα μεταξύ των δύο περιόδων έφθασε στις 8 ποσοστιαίες μονάδες (από 16,9% του ΑΕΠ σε 9%).

Η κατάρρευση του ποσοστού αποταμίευσης του ιδιωτικού τομέα που παρατηρείται στην Ελλάδα, δεν συναντάται στις άλλες χώρες. Για το σύνολο της Ευρωζώνης, το αντίστοιχο ποσοστό αυξήθηκε από 21,5% του ΑΕΠ την περίοδο 2002-2006 σε 25,1% την περίοδο 2018-2022. Για την Ισπανία, το ποσοστό αυξήθηκε από 17,7% την πρώτη περίοδο σε 24,9% τη δεύτερη, για την Ιταλία αυξήθηκε από 20,1% σε 22,8%, και για την Πορτογαλία από 16,6% σε 17,7%.

Η Ευρώπη των χαμένων ευκαιριών

Με τις ευρωεκλογές του 2024 να απέχουν μόλις πέντε ημέρες και τα προεκλογικά συνθήματα των υποψηφίων να ηχούν μονότονα στα αυτιά των ψηφοφόρων σε όλη την Ευρώπη, είναι ενδιαφέρον – αν και απογοητευτικό – να διαπιστώνει κανείς πόσο ανήμπορη παραμένει η «ευρωπαϊκή μας οικογένεια» στο να προσφέρει ευκαιρίες και ποιότητα ζωής στους πολίτες της και δη στους νέους.

Όπως χαρακτηριστικά έγραφε το in.gr, χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ένας στους πέντε (20%) ενήλικες ηλικίας 30 έως 34 ετών στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να ζει με τους γονείς του, σύμφωνα με νέα ανάλυση του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (Eurofound).

Επιπλέον, πάνω από δύο στους πέντε (42%) ενήλικες της ΕΕ, στην ηλικιακή κατηγορία των 25 έως 29 ετών, ζουν με τους γονείς τους – με ποσοστό που κυμαίνεται από 67% σε πυκνοκατοικημένες περιοχές έως 82% σε αραιοκατοικημένες και μεσοαστικές περιοχές!

Μόλις το 2% των εργαζομένων ηλικίας 25-34 ετών στην Σουηδία και την Φινλανδία ζουν με τους γονείς τους, σε σύγκριση με το 65% στην Κροατία, το 57% στην Ελλάδα και το 52% στην Πορτογαλία

«Η στέγαση αποτελεί ένα από τα κύρια εμπόδια για την ανεξαρτητοποίηση των νέων, με την ευρωπαϊκή στεγαστική κρίση να αντανακλά σε διάφορες πτυχές της ζωής των νεότερων ενηλίκων – συμπεριλαμβανομένης της ψυχικής ευημερίας», τονιζει το Eurofound.

Στην  ηλικιακή ομάδα 30-34 ετών υπάρχει διαφορά πέντε ποσοστιαίων μονάδων στα ποσοστά απασχόλησης μεταξύ εκείνων που ζουν με (έναν από) τους γονείς τους (73%) και εκείνων που ζουν ανεξάρτητα (78%). «Αυτό δείχνει ότι η απασχόληση από μόνη της δεν είναι ένας σίγουρος τρόπος για την απόκτηση ανεξαρτησίας».

Αποκλεισμένοι από την αγορά κατοικίας

Η έκθεση του Eurofound, «Το να γίνεσαι ενήλικας: Οι νέοι σε έναν μετα-πανδημικό κόσμο», διερευνά τις επιθυμίες και τα σχέδια των νέων για το μέλλον – και τα αποτελέσματα της ευημερίας που σχετίζονται με αυτά τα σχέδια – στο πλαίσιο της τρέχουσας αγοράς εργασίας, της κατάστασης της στέγασης και της προόδου στην εφαρμογή των «ενισχυμένων εγγυήσεων» της ΕΕ για τη νεολαία.

«Οι εκθέσεις διαπιστώνουν ότι, ενώ υπάρχουν θετικά σημάδια για τους νέους όσον αφορά την απασχόληση, πολλοί νέοι στην Ευρώπη βρίσκονται αποκλεισμένοι από την αγορά κατοικίας και αδυνατούν να δημιουργήσουν την ανεξαρτησία που απαιτείται για να αποκτήσουν δική τους οικογένεια», σημειώνεται.

Δεύτερη η Ελλάδα στους «27»

Υπάρχουν εντυπωσιακές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών: στις σκανδιναβικές χώρες, είναι πολύ λιγότερο σύνηθες για τα άτομα ηλικίας 20 και 30 ετών να ζουν με τους γονείς τους από ό,τι στη νότια Ευρώπη: η έκθεση δείχνει ότι μόλις το 2% των εργαζομένων ηλικίας 25-34 ετών στην Σουηδία και την Φινλανδία ζουν με τους γονείς, σε σύγκριση με το 65% στην Κροατία, το 57% στην Ελλάδα και το 52% στην Πορτογαλία.

Ενώ το Eurofound αναγνώρισε ότι μέρος αυτού του χάσματος είναι πολιτισμικό, η έκθεση υπογράμμισε ότι μπορεί επίσης να αποδοθεί στην επισφάλεια της αγοράς εργασίας των προσωρινά απασχολούμενων στη νότια Ευρώπη. «Οι νέοι είναι πιο πιθανό να εργάζονται με προσωρινή απασχόληση και αυτή η επισφάλεια μπορεί να τους εμποδίσει να εξασφαλίσουν στέγη εκτός της οικογενένειας».

Πρόσθετη ανάλυση έδειξε ότι κατά μέσο όρο, το ποσοστό των εργαζομένων ηλικίας 25 έως 34 ετών που ζουν στο πατρικό τους σπίτι είχε αυξηθεί από 24% σε 27% μεταξύ 2017 και 2022.

Στην Ιρλανδία, όπου τα ενοίκια έχουν διπλασιαστεί από το 2013, σημειώθηκε αύξηση 13% στους εργαζόμενους νέους που ζουν με τους γονείς τους (από 27% σε 40%). Άλλες χώρες που κατέγραψαν αυξήσεις μεταξύ 2017 και 2022 ήταν η Πορτογαλία (από 41% σε 52%) και η Ισπανία (από 35% σε 42%). Στη Γαλλία αυξήθηκε από 10% σε 12%, ενώ η Ιταλία κατέγραψε αύξηση από 41% σε 48% και η Κροατία από 58% σε 65%.

Πώς βλέπουν οι νέοι το μέλλον τους

Υπάρχουν ωστόσο και κάποιες θετικές εξελίξεις. Για παράδειγμα, το 2022 το συνολικό ποσοστό απασχόλησης των νέων στην ΕΕ ήταν κοντά στο 50% – υψηλότερο από κάθε άλλη φορά από το 2007. Το ποσοστό των νέων που δεν βρίσκονται σε απασχόληση, εκπαίδευση ή κατάρτιση (NEET) ήταν ιστορικά χαμηλό, στο 11,7%.

Υπάρχουν επίσης ενδείξεις βελτίωσης της ποιότητας της εργασίας για τους νέους, με λιγότερες συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, μεγαλύτερη εργασιακή ασφάλεια και καλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής σε σχέση με τα χρόνια της πανδημίας.

Μεγαλύτερος ο κίνδυνος κατάθλιψης

«Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη βελτιώσεις που πρέπει να γίνουν. Συχνά, υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ των προσδοκιών των νέων και των συγκεκριμένων σχεδίων», διαπιστώθηκε στην έκθεση. «Όσοι αγωνίζονται να βρουν δουλειά, είναι πιο πιθανό να έχουν υψηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης, ένα ζήτημα που προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία, δεδομένου ότι η ψυχική ευημερία των νέων δεν έχει βελτιωθεί τόσο πολύ όσο του μεγαλύτερου ηλικιακά πληθυσμού, μετά την πανδημία του Covid-19».

Οι νέοι είναι επίσης λιγότερο ικανοποιημένοι από την εργασία τους σε σχέση με τις μεγαλύτερες ηλικίες και θα ήθελαν περισσότερη αυτονομία. Σχεδόν οι μισοί νέοι θέλουν να αλλάξουν δουλειά μέσα σε ένα χρόνο, ενώ τα ποσοστά είναι υψηλότερα μεταξύ εκείνων που δεν έχουν ποτέ τη δυνατότητα να εργάζονται από το σπίτι και εκείνων με ανασφαλείς συμβάσεις.

Στην έκθεση τονίζεται η ανάγκη διασφάλισης αξιοπρεπούς εργασίας στο πλαίσιο της πολιτικής για την απασχόληση των νέων, καθώς η αγορά εργασίας παραμένει επισφαλής και άδικη για τη νέα γενιά. «Ενώ υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις εργασίας, πολλές από αυτές είναι μη ελκυστικές, κακοπληρωμένες και σε συνδυασμό με το κόστος ζωής και την κρίση στέγασης, δεν είναι σε θέση να προσφέρουν στους νέους μια αξιοπρεπή διαβίωση και την προοπτική να ζήσουν ανεξάρτητα».

Ηλεκτροκίνητα

Αφού παραδεχθούμε πως για μια σειρά λόγων είμαστε εξαιρετικά επιφυλακτικοί για τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα. Θα συνεχίσουμε με ένα διαφορετικό θέμα, που σίγουρα μας αγορά όλους.

Τα ηλεκτρικά οχήματα, αλλά και τα plug-in υβριδικά αυτοκίνητα που έχουν έστω και μικρή ηλεκτρική αυτονομία έχουν διπλάσιες πιθανότητες να χτυπήσουν πεζούς από τα αυτοκίνητα με κινητήρα εσωτερικής καύσης (ICE), σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Epidemiology & Community Health του Ηνωμένου Βασιλείου.

Η ανάλυση των στοιχείων έδειξε ότι αυτό συμβαίνει επειδή τα ηλεκτρικά οχήματα είναι πολύ πιο αθόρυβα από τα παραδοσιακά αυτοκίνητα βενζίνης ή ντίζελ. Μάλιστα σε ένα θορυβώδες αστικό μέρος είναι πολύ πιο δύσκολο να ακούσεις ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο (EV) να πλησιάζει, ενώ οι πεζοί είχαν σχεδόν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να χτυπηθούν από ηλεκτρικό αυτοκίνητο από ότι ένα αυτοκίνητο με κινητήρα εσωτερικής καύσης.

«Τα EV είναι σίγουρα κάτι για το μέλλον και ένας υπέροχος τρόπος για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης», ανέφερε ο επικεφαλής ερευνητής της μελέτης, Phil J. Edwards και συνέχισε: «αλλά πρέπει να μετριάζουμε τον κίνδυνο». Με άλλα λόγια: οι οδηγοί EV «πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με τους πεζούς».

Η απόσπαση της προσοχής των πεζών είναι επίσης πιθανός παράγοντας που συμβάλλει στην αύξηση των ατυχημάτων, καθώς αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι άνθρωποι είναι πολύ απασχολημένοι κοιτάζοντας τα κινητά τους τηλέφωνα, ακούν δυνατά μουσική ή γενικότερα είναι αφηρημένοι κατά τη διάρκεια των μετακινήσεών τους.

Λύση του προβλήματος, αποτελεί ο θόρυβος που κάνουν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα όταν αυτά κινούνται με πολύ χαμηλές ταχύτητες ώστε να γίνονται ευκολότερα αντιληπτά από τους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου. Πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες, μάλιστα, έχουν αντικαταστήσει αυτόν το θόρυβο και με μουσική.

Το πρώτο ελληνοτουρκικό success story

Όπως τώρα γράφει ο Βηματοδότης, πρόκειται για την πρώτη διεθνή ελληνοτουρκική συνεργασία ως αποτέλεσμα τα συμφωνηθέντα στη Διάσκεψη των Αθηνών.

Ελλάδα και Τουρκία κατεβαίνουν με κοινούς υποψηφίους για την ηγεσία του ΟΑΣΕ, του διεθνούς Οργανισμού 57 χωρών που καλύπτει τη γεωγραφική περιοχή από το Βανκούβερ έως το Βλαδιβοστόκ και έχει έδρα τη Βιέννη. Εμπνέεται από τις Αρχές της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι και αποτελεί ένα forum πολιτικού διαλόγου σε θέματα που άπτονται της διεθνούς ασφάλειας. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια τέτοια συνεργασία πράγμα που σημαίνει ότι τα κράτη μέλη του ΟΑΣΕ που θα ψηφίσουν θα ψηφίζουν ταυτόχρονα τους κοινούς υποψήφιους της Ελλάδα και της Τουρκίας.

Όλα άρχισαν όταν οι δύο υπουργοί Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης και Χακάν Φιντάν αποφάσισαν να στείλουν από κοινού μια επιστολή προς τον ΟΑΣΕ δηλώνοντας ότι η Ελλάδα υποστηρίζει για την θέση του γγ του ΟΑΣΕ τον Τούρκο πρέσβη και πρώην υφυπουργό Εξωτερικών Φεριντούν Σινιρίογλου και την υποψηφιότητα της Μάνιας Τελαλιάν για την θέση της Διευθύντριας του (νευραλγικού) Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΑΣΕ (ODIHR).

Η κυρία Τελαλιάν, σύμβουλος του Πρωθυπουργού για θέματα Διεθνών Σχέσεων, ίσως η διπλωμάτης με τόσο καλές γνώσεις σε διεθνή θέματα (αλλά και για την Αλβανία, Τουρκία και Βόρεια Μακεδονία) θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην δραστηριότητα του ΟΑΣΕ. Οι εκλογές θα γίνουν σε λίγες εβδομάδες και Έλληνες διπλωμάτες χαρακτηρίζουν τη συνεργασία αυτή ως το πρώτο ελληνοτουρκικό success story.

***

Γιατί η Τουρκία στηρίζει ξαφνικά την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα

Η αλήθεια είναι ότι υπήρξε μια αντίφαση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.. Από τη μια η Ζεϊνέπ Μποζ, επικεφαλής του τμήματος καταπολέμησης της παράνομης διακίνησης αρχαιοτήτων της Τουρκίας, να δηλώνει ξεκάθαρα στην 24η Σύνοδο των Διακυβερνητικής Επιτροπής της UNESCO για την Επιστροφή των Πολιτιστικών Αγαθών στις Χώρες Προέλευσης (ICPRCP), όταν ξεκαθάρισε ότι δεν είναι σε γνώση της Άγκυρας «η ύπαρξη εγγράφου που να νομιμοποιεί την αγορά» των Γλυπτών του Παρθενώνα από τον λόρδο Έλγιν και από την άλλη όμως το πρακτορείο Ανατολού (και άλλα τουρκικά ΜΜΕ) να κάνουν προκλητικές αναφορές: Αναφέρθηκαν για «Τουρκάλες της Δυτικής Θράκης», για «τουρκική μειονότητα» και για «μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα».

Συγκεκριμένα το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, εν όψει των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου, παρουσιάζει συνέντευξη της προέδρου του κόμματος Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας, Çiğdem Asafoğlu. Το κόμμα του οποίου ηγείται κατεβαίνει στις ευρωεκλογές με 42 υποψηφίους, εκ των οποίων οι 25 είναι γυναίκες κάνοντας ωστόσο αναφορά σε «τουρκική μειονότητα της Δυτ. Θράκης» και «μακεδονική μειονότητα». Tα κρατικά ΜΜΕ της Τουρκίας προωθούν το μειονοτικό Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (ΚΙΕΦ) ενόψει των ευρωεκλογών, κατηγορώντας την ελληνική πλευρά για «εθνικισμό», «αναξιοπιστία» «παραβιάσεις δικαιωμάτων» και «έλλειμμα δημοκρατίας».

Όσον αφορά τα γλυπτά του Παρθενών η Τουρκία πέταξε στο καλάθι των αχρήστων το βασικό επιχείρημα του Ηνωμένου Βασιλείου, βάση του οποίου αρνείται την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Αθήνα. Την ίδια στιγμή τουρκικές διπλωματικές πηγές σημείωναν ότι η «απόλυτη υποστήριξη της Ελλάδας στο ζήτημα των μαρμάρων του Παρθενώνα είναι ένα από τα απτά αποτελέσματα του θετικού κλίματος μεταξύ των δυο χωρών».