"Kουλου-βάχατα"

00:01 - 08/11/23

Ελλάδα – Κίνα

Ας ξεκινήσουμε με ένα ενδιαφέρον, διαφορετικό άρθρο. Σε έρευνα της βελγικής Business AM της MediaNation για την κινεζική οικονομία έγινε σύγκριση με την ελληνική. Μπορεί μια τέτοια χώρα να φτάσει το ελληνικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ με τα προβλήματα που έχει; Οι απαντήσεις είναι απογοητευτικές.

Όπως έγραψε το in.gr, το δημοσίευμα αναφέρει σχετικά:

«Ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ έθεσε πρόσφατα τον στόχο της επίτευξης κατά κεφαλήν εισοδήματος ισοδύναμο με αυτό μιας «μέτριας ανεπτυγμένης χώρας» έως το 2035. Είναι αυτό ρεαλιστικό;

Γιατί είναι σημαντικό;

Αν και η Κίνα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο εδώ και αρκετό καιρό, ο αγώνας ανταπόκρισης στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ χωρών όπως η Ελλάδα φαίνεται καταδικασμένος.

Ο Χάντερ Λ. Κλαρκ και ο Μάθιου Χίγκινς, δύο οικονομολόγοι στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης, εκτίμησαν πόσος χρόνος θα χρειαζόταν για να φτάσει η Κίνα το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μιας μέτριας ανεπτυγμένης χώρας, λαμβάνοντας ως παράδειγμα την Ελλάδα.

Το δημόσιο χρέος της Κίνας, συμπεριλαμβανομένου του χρέους της κεντρικής και τοπικής κυβέρνησης, έχει αυξηθεί γρήγορα από περίπου 40% του ΑΕΠ το 2008 σε περισσότερο από 70% το 2022. Σύμφωνα με τους συγγραφείς της έρευνας, αυτό το επίπεδο είναι υψηλό σε σύγκριση με άλλες αναδυόμενες αγορές.

Αν και η Κίνα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο εδώ και αρκετό καιρό, ο αγώνας ανταπόκρισης στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ χωρών όπως η Ελλάδα φαίνεται καταδικασμένος

Ωστόσο, ο δείκτης χρέους της Κίνας παραμένει χαμηλότερος από αυτόν των περισσότερων προηγμένων οικονομιών. Η Ελλάδα ξεχωρίζει με δείκτη χρέους κοντά στο 200% του ΑΕΠ.

Το υψηλό χρέος της Ελλάδας είναι αποτέλεσμα χρόνιων υπερβολικών δαπανών, μιας οικονομικής κρίσης και των προγραμμάτων διάσωσης που ξεκίνησαν το 2010. Η αύξηση του χρέους έχει σταθεροποιηθεί, αλλά παραμένει πολύ υψηλή.

Με τους σημερινούς ρυθμούς, το χρέος της Κίνας θα μπορούσε να φτάσει τα ελληνικά επίπεδα στα επόμενα 5 με 10 χρόνια. Αυτή η ταχεία συσσώρευση χρέους σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα αυξάνει τους οικονομικούς κινδύνους.

Μια μεγάλη διαφορά είναι ότι το χρέος της Κίνας κρατείται στο εσωτερικό, στα χέρια των κρατικών τραπεζών και των εγχώριων κατόχων ομολόγων. Η Κίνα έχει περισσότερο έλεγχο στη διαχείριση του εσωτερικού της χρέους, αλλά οι τράπεζές της θα μπορούσαν να υποστούν ζημιές.

Από την άλλη, η Ελλάδα έχει ξένους πιστωτές όπως το ΔΝΤ και η ΕΚΤ. Έτσι, η Ελλάδα υπόκειται σε αυστηρούς όρους που επιβλήθηκαν από αυτούς τους ξένους πιστωτές όσον αφορά τα δάνεια και τη δημοσιονομική πολιτική.

Οι δημογραφικές προκλήσεις της Κίνας, που αντιμετωπίζει μια ραγδαία γήρανση του πληθυσμού, θα επιδεινώσουν τα προβλήματα χρέους, λένε οι δύο οικονομολόγοι. Η οικονομική ανάπτυξη θα μπορούσε να υποφέρει από το χρέος, το οποίο τείνει να μειώσει την παραγωγικότητα.

Το υψηλό χρέος περιορίζει επίσης τις στρατηγικές επιλογές της Κίνας. Η αύξηση των δαπανών για την τόνωση της ανάπτυξης συμβάλλει στο χρέος. Αντίθετα, μια πιο αυστηρή πολιτική για τον περιορισμό των κινδύνων που σχετίζονται με το χρέος βλάπτει την ανάπτυξη.

Μεταξύ των μέτρων που θα μπορούσε να λάβει η Κίνα είναι η αναδιάρθρωση του χρέους της τοπικής αυτοδιοίκησης, το άνοιγμα των αγορών ομολόγων για μεγαλύτερη διαφάνεια και η μεταρρύθμιση των δημόσιων οικονομικών για τη μείωση των μη παραγωγικών δαπανών. Ωστόσο, η πρόκληση εντείνεται καθώς το χρέος αυξάνεται.

Μπορεί η Κίνα να πετύχει τον στόχο της;

«Κατά τη γνώμη μας, όχι», γράφουν οι δύο συγγραφείς της μελέτης. «Η ταχεία και σταθερή ανάπτυξη αντιμετωπίζει ολοένα και περισσότερο αντίσταση λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και των μειωμένων αποδόσεων από το μοντέλο ανάπτυξης της Κίνας που βασίζεται στις επενδύσεις».

Πρόσθετα εμπόδια στην ανάπτυξη φαίνεται να διαφαίνονται, όπως η στροφή προς την αυξημένη κρατική διαχείριση της οικονομίας, η αποκρυστάλλωση των περιουσιακών στοιχείων, τα πιστωτικά προβλήματα στον τομέα των ακινήτων και άλλων τομέων και περιορισμοί στην πρόσβαση σε βασικές ξένες τεχνολογίες.

Ακόμη και με αισιόδοξες υποθέσεις σχετικά με τα θεμελιώδη στοιχεία της μελλοντικής ανάπτυξης, η Κίνα φαίνεται να είναι σε θέση να κλείσει μόνο ένα κλάσμα του χάσματος με τις χώρες υψηλού εισοδήματος τα επόμενα χρόνια.

Σύριζα – Τσακαλώτος

Στα του Σύριζα τώρα, παρακολουθώντας τις τελευταίες εξελίξεις, σε σχέση και με τα όσα έχουμε γράψει τον τελευταίο καιρό. Τα πράγματα εξελίσσονται όλο και πιο άσχημα. Όχι ότι διαφορετικά βλέπουμε και ιδιαίτερο μέλλον. Αλλά αν συμβεί αυτό που ανοιχτά είπε ο Ε. Τσακαλώτος πως πάει για αποχώρηση και ίδρυση νέου κόμματος ….. Νομίζουμε πως τα διψήφια ποσοστά του Σύριζα τελειώνουνε …. Καλά για κόμμα εξουσίας σχεδόν το αποκλείουμε …. Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς, πλέον θεωρούμε δύσκολα και τα διψήφια ποσοστά....

Μετά τις ευρωεκλογές …

Επαναλαμβάνουμε λοιπόν ένα σενάριο που είχαμε γράψει και το πιστεύουμε όλο και περισσότερο …. Ο κ. Κασσελάκης σχεδόν αποκλείεται να επιτύχει. Σιγά – σιγά τα πράγματα στο Σύριζα θα γίνονται όλο και πιο αρνητικά. Στις ευρωεκλογές το επόμενο καλοκαίρι, το κόμμα θα πάρει πολύ χαμηλά ποσοστά, χαμηλότερα από τις εθνικές εκλογές. Εν συνεχεία θα τεθεί επίσημα θέμα ηγεσίας και ο κ. Κασσελάκης θα βρεθεί εκτός κόμματος, με πιθανότερο, σε δεύτερο χρόνο, την εκλογή της κα Αχτζιόγλου στην ηγεσία του Σύριζα….

Σε μερικές εβδομάδες θα είναι σχεδόν όλοι εναντίον τους…

Αναφορικά τώρα με τον πόλεμο και την επιχείρηση του ισραηλινού στρατού στο εσωτερικό της Γάζας. Πιστεύουμε εδώ και ημέρες κάτι που είδαμε να το αναφέρουνε και άλλοι, μέχρι και ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ. Πως ότι είναι να κάνει ο Ισραηλινός στρατός θα πρέπει να το κάνει άμεσα και όσο το δυνατόν γρηγορότερα, με νωπά τα όσα έκανε η Χαμάς σε άοπλους πολίτες. Πολύ σύντομα, σε μεγάλο βαθμό, οι αθλιότητες της Χαμάς θα ξεχαστούνε και η διεθνής κοινότητα θα στραφεί εναντίον του Ισραήλ. Κάτι το οποίο ήδη έχει ξεκινήσει να συμβαίνει, πόσο μάλλον σε μερικές εβδομάδες, όπου όλο και περισσότεροι άμαχοι θα πέφτουνε θύμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Πάνε για εμφύλιο

Όσο σημασία έχει η άποψη μας για τέτοια γεγονότα. Θα σας πούμε ένα σενάριο, που επίσης θεωρούμε πολύ πιθανό. Υπάρχει πιθανότητα, σχετικά σύντομα το Ισραήλ να αποχωρήσει από τη Γάζα, αν και μέρος του πληθυσμού θα παραμείνει εκτοπισμένο. Και στη συνέχεια να αρχίσει ένας εμφύλιος στο εσωτερικό των παλαιστινίων, κάτι το οποίο έτσι και αλλιώς δε θα είναι η πρώτη φορά.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα έγιναν χθες.

Ειδικότερα, ηγετικό στέλεχος της Χαμάς στον Λίβανο εξαπέλυσε βολές κατά του Μαχμούντ Αμπάς για δωσιλογισμό, διαμηνύοντας ότι η παλαιστινιακή οργάνωση θα παραμείνει στη Λωρίδα της Γάζας και δεν πρόκειται να δεχτεί μια «κυβέρνηση του Βισύ».

Το Ισραήλ έχει ανακοινώσει ότι ο στόχος του πολέμου του στη Γάζα είναι «να αφανίσει τη Χαμάς», σε απάντηση για τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου στο ισραηλινό έδαφος, από τις οποίες σκοτώθηκαν τουλάχιστον 1.400 άνθρωποι, στην πλειονότητά τους άμαχοι. Από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στη Γάζα έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 10.000 άνθρωποι, κυρίως άμαχοι, σύμφωνα με τη Χαμάς.

«Σε αυτούς που πιστεύουν ότι η Χαμάς θα εξαφανιστεί (λέω ότι) θα παραμείνει σταθερά στη συνείδηση (…) του λαού μας και καμία δύναμη στον κόσμο δεν θα μπορεί να την εξαλείψει ή να την περιθωριοποιήσει», είπε ο Ουσάμα Χαμντάν, ο επικεφαλής της Χαμάς στον Λίβανο, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε.

«Ο λαός μας δεν θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να επιβάλουν τα σχέδιά τους που στοχεύουν στη συγκρότηση μιας κυβέρνησης που βολεύει τις ίδιες και τον κατακτητή (σ.σ. το Ισραήλ) και ο λαός μας δεν θα δεχτεί μια νέα κυβέρνηση του Βισύ», συνέχισε, κάνοντας αναφορά στο φιλοναζιστικό καθεστώς της κατεχόμενης Γαλλίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Την περασμένη Τρίτη, μιλώντας στο Κογκρέσο, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν είπε ότι «κάποια στιγμή» η Παλαιστινιακή Αρχή θα πρέπει να ανακτήσει τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας και ότι τρίτα μέρη θα μπορούσαν ενδεχομένως να διαδραματίσουν κάποιον ρόλο κατά τη διάρκεια αυτής της μεταβατικής περιόδου. «Η Λωρίδα της Γάζας είναι αναπόσπαστο μέρος του κράτους της Παλαιστίνης», δήλωσε την Κυριακή ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς. Η Παλαιστινιακή Αρχή εκδιώχθηκε από τη Γάζα το 2007.

Οι τελευταίες παλαιστινιακές εκλογές στη Γάζα έγιναν το 2006 και τις κέρδισε η Χαμάς. Καθώς, παρά τη νίκη της, δεν μπορούσε να ασκήσει πραγματική εξουσία, η ισλαμιστική οργάνωση έθεσε δια της βίας τη Λωρίδα της Γάζας υπό τον έλεγχό της το επόμενο έτος, εκδιώκοντας τις υπηρεσίες ασφαλείας της Παλαιστινιακής Αρχής.

Το Ισραήλ είχε καταλάβει τον θύλακα το 1967 και αποχώρησε από αυτόν το 2005.