"Kουλου-βάχατα"

00:01 - 15/10/24

Ελληνική Οικονομία

Έχοντας παρά πολλές φορές αναφερθεί σε τέτοια ζητήματα, με τους αριθμούς να συνεχίζουνε να προβληματίζουνε παρά την όποια βελτίωση της ελληνικής οικονομίας. Μόνο έκπληξη δε μας έκαναν τα όσα διαβάσαμε και συγκεκριμένα πως ανησυχίες για το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, που αντανακλά έλλειμμα στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, μετέφεραν, σύμφωνα με πληροφορίες, οι εκπρόσωποι των κοινοτικών θεσμών, που βρέθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα στην Αθήνα, στο πλαίσιο της τακτικής, μεταπρογραμματικής εποπτείας.

Επίσης, αναφερόμενοι στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας σε πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα, χτύπησαν καμπανάκι για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, που υπονομεύει την ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών.

Όπως σημειώνει ρεπορτάζ της Καθημερινής, η αξιολόγηση της οικονομίας δεν θυμίζει πλέον σε τίποτα τη μνημονιακή περίοδο. Γι’ αυτό, άλλωστε, και οι επισκέψεις των θεσμών περνούν σχεδόν απαρατήρητες. Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στους συνετούς Ευρωπαίους, σε ό,τι αφορά τις δημοσιονομικές της επιδόσεις, ενώ στο αναπτυξιακό μέτωπο είναι πάνω από τον μέσο όρο της Ευρώπης, όπως άλλωστε και γενικότερα ο ευρωπαϊκός Νότος.

Τα γεγονότα αυτά επιβεβαίωσαν, σύμφωνα με πληροφορίες, και οι εκπρόσωποι των θεσμών στα στελέχη του οικονομικού επιτελείου με τα οποία συναντήθηκαν.

Συγκεκριμένα, σημείωσαν ικανοποίηση για τις εξής επιδόσεις:

1. Τον ρυθμό ανάπτυξης, που ήταν 2,3% σε ετήσια βάση το β΄ τρίμηνο και 1,1% σε τριμηνιαία βάση, η οποία αποτελεί και τη δεύτερη καλύτερη επίδοση στην Ε.Ε.

2. Την εκτέλεση του προϋπολογισμού φέτος, που προβλέπεται πλέον να κλείσει με πρωτογενές πλεόνασμα 2,4% του ΑΕΠ, έναντι προηγούμενης πρόβλεψης για 2,1% (ενώ υπάρχουν και εκτιμήσεις για ακόμη μεγαλύτερη αύξηση).

3. Το προσχέδιο προϋπολογισμού του 2025, που κρίνεται συνετό, θέτοντας στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 2,5% του ΑΕΠ.

4. Τον ρυθμό αποκλιμάκωσης του δημοσίου χρέους, που αναμένεται φέτος να περιοριστεί στο 149,1% του ΑΕΠ από 153,7% του ΑΕΠ το 2023. Μάλιστα, στο τέλος του 4ετούς μεσοπρόθεσμου, το 2028, προβλέπεται να έχει μειωθεί κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2023.

5. Την προσπάθεια και τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής.

6. Την αποπληρωμή των οφειλών προς τις τράπεζες των δανείων με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, που δόθηκαν σε ειδικές ομάδες πληθυσμού, όπως π.χ. πλημμυροπαθείς, σεισμοπαθείς κ.λπ. Εκτιμάται ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχουν αποπληρωθεί 2 δισ. ευρώ.

Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, οι θεσμοί εκφράζουν πλέον ανησυχίες για τις πιο διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας. Αυτές που απειλούν την ανάπτυξη σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα και τελικά και τη βιωσιμότητα του χρέους, για την οποία ενδιαφέρονται άμεσα αφού είναι οι βασικοί δανειστές της χώρας.

Ετσι, το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών κυριάρχησε στην αξιολόγηση της προηγούμενης εβδομάδας. Υποστήριξαν ότι το επίπεδο του 6,5% του ΑΕΠ περίπου, στο οποίο βρίσκεται, είναι υψηλό δεδομένου ότι η τιμή του πετρελαίου είναι σχετικά χαμηλή. Μάλιστα το έλλειμμα αυτό παρατηρείται παρά το γεγονός ότι ο τουρισμός σημειώνει ρεκόρ, βοηθώντας τον τομέα των εξαγωγών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, το 2023 το έλλειμμα του ισοζυγίου ήταν 6,3% του ΑΕΠ. Το 7μηνο Ιανουαρίου – Ιουλίου το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε κατά 1,3 δισ. ευρώ σε 8,6 δισ. ευρώ, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους. Το έλλειμμα του ισοζυγίου αγαθών διευρύνθηκε λόγω της ταυτόχρονης αύξησης των εισαγωγών και μείωσης των εξαγωγών, με συνεισφορά των φαρμακευτικών, των τροφίμων και των κλωστοϋφαντουργικών. Σε ό,τι αφορά τις εισαγωγές, αυξήθηκαν κυρίως αυτές των κεφαλαιουχικών αγαθών και λιγότερο των καταναλωτικών. Σε κάθε περίπτωση, η αύξηση των εισαγωγών καθώς και η διεύρυνση του ελλείμματος του ισοζυγίου φαίνεται πως είναι αναπόφευκτη συνέπεια της επενδυτικής προσπάθειας (μέσω της εισαγωγής κεφαλαιουχικών αγαθών) αλλά και αυτόματο αποτέλεσμα της ανάπτυξης και της αύξησης των εισοδημάτων (λόγω της αύξησης της κατανάλωσης).

Μείωση ξένων επενδύσεων

Μειωμένες εμφανίζονται και οι άμεσες ξένες επενδύσεις, όπως καταγράφονται στα στοιχεία του ισοζυγίου: το 7μηνο ήταν 2,6 δισ. ευρώ έναντι 3,1 δισ. ευρώ την ίδια περίοδο το 2023 και έναντι 5,3 δισ. ευρώ το 2022. Μάλιστα τα στοιχεία δείχνουν ότι πάνω από το 50% των άμεσων ξένων επενδύσεων προορίζεται και φέτος για ακίνητα, επομένως όχι για παραγωγικές επενδύσεις που θα αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Ισοζύγιο

Και θυμίζουμε τα όσα μόλις πριν από λίγο καιρό είχε αναφέρει το ΚΕΠΕ:

Καμπανάκι για την επιδείνωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών την τελευταία τριετία κρούει το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), τονίζοντας ότι η τάση αυτή πρέπει να αναχαιτιστεί προκειμένου να διασφαλιστεί ο στόχος της εξωτερικής ισορροπίας της οικονομίας.

Όπως τονίζει ανάλυση του ΚΕΠΕ, το έλλειμμα αυτό, μεταξύ άλλων, στην εξαγωγική εξειδίκευση της ελληνικής παραγωγής και στο υψηλό ποσοστό εισαγόμενου περιεχομένου των ελληνικών εξαγωγών. Παρότι το Ισοζύγιο Υπηρεσιών, κυρίως μέσω των ταξιδιωτικών υπηρεσιών, συνεισφέρει θετικά στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών, αυτό δεν επαρκεί για να αντισταθμίσει το συνολικό έλλειμμα. Για να αντιμετωπιστεί αυτή η ανισορροπία, η ελληνική οικονομία πρέπει να αναδιαρθρώσει την παραγωγική της δομή, με στόχο τη μείωση του ελλείμματος του Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών, τονίζεται.

Ειδικότερα, το ΚΕΠΕ σημειώνει ότι η ανισορροπία του Ισοζυγίου Αγαθών οφείλεται στους ακόλουθους παράγοντες:

i)                    το υψηλό επίπεδο των ελληνικών εισαγωγών,

ii)                   τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων, η οποία δεν συνδέεται άμεσα με τις τιμές και το κόστος των ελληνικών προϊόντων. Διότι αν και είχαμε σημαντική βελτίωση της πραγματικής συναλλαγματικής ισοτιμίας τιμών και κόστους αυτή δεν οδήγησε σε ανάλογη αύξηση των ελληνικών εξαγωγών. Το γεγονός αυτό ίσως οφείλεται στο ότι η μετακύλιση των μεταβολών του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στις τιμές παραγωγών και εξαγωγών παραμένει ατελής, αντανακλώντας παράγοντες όπως (α) η διατήρηση των εμποδίων που περιορίζουν τον ανταγωνισμό στις αγορές προϊόντων και (β) οι αυξήσεις των έμμεσων φόρων,

iii)                 το υψηλό εισαγωγικό περιεχόμενο των ελληνικών εξαγωγών,

iv)                 η εξαγωγική εξειδίκευση της ελληνικής παραγωγής,

v)                  ο χαμηλός βαθμός εξαγωγικής διείσδυσης των ελληνικών προϊόντων,

vi)                 η ενεργειακή εξάρτηση της οικονομίας.

Ένας σημαντικός παράγοντας επιδείνωσης του Ισοζυγίου Αγαθών είναι το υψηλό εισαγωγικό περιεχόμενο των εξαγωγών, το οποίο είναι υψηλό, η Ελλάδα έχει το 4ο υψηλότερο ποσοστό εισαγωγικού περιεχομένου στην παραγωγή των εξαγόμενων προϊόντων της, σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες τις Ευρωζώνης, επιπλέον αυτό δείχνει μια αυξητική τάση. Αυτή η εξάρτηση της εγχώριας παραγωγής από ξένα αγαθά έχει αρνητικές επιπτώσεις σε μια σειρά παραμέτρων, όπως η απασχόληση, η παραγωγική βάση της οικονομίας, η ανταγωνιστικότητα, και ο βαθμός ευαισθησία της χώρας σε εξωτερικές διαταραχές. Επιπρόσθετα, δεδομένου ότι η εισαγόμενη συνιστώσα των εξαγωγών είναι υψηλή, ένα σημαντικό μέρος των κερδών από τις εξαγωγές διοχετεύεται σε ξένες οικονομίες, μειώνοντας έτσι τα οφέλη για την εγχώρια οικονομία. Η κατάσταση αυτή θα πρέπει να αναστραφεί, καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη στήριξης της εγχώριας παραγωγής με κάθε διαθέσιμο μέσο, τονίζει το ΚΕΠΕ.

Όσον αφορά την εξαγωγική εξειδίκευση της ελληνικής οικονομίας, αναφορικά με τα μερίδια εξαγωγών βιομηχανοποιημένων προϊόντων διαπιστώνεται ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη χειρότερη θέση σε σύγκριση με τις 20 χώρες της Ευρωζώνης. Επιπλέον, τα μερίδια εξαγωγών βιομηχανοποιημένων προϊόντων συρρικνώνονται σταθερά. Η βαθιά οικονομική ύφεση είχε σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα, έπληξε και τον βιομηχανικό τομέα της οικονομίας. Ο ρυθμός συρρίκνωσης των μεριδίων των ελληνικών εξαγωγών βιομηχανοποιημένων προϊόντων, πριν και μετά τη βαθιά ύφεση, ανήλθε στο 31,3%. Παρά τη επιβράδυνση αυτής της αρνητικής τάσης, η μείωση συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Σχετικά με τον βαθμό τεχνολογικής έντασης των βιομηχανικών προϊόντων, η χώρα μας υστερεί σημαντικά σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, όσον αφορά τα μερίδια των προϊόντων μέσης τεχνολογικής έντασης.

Στη βελτίωση της εικόνας του ΙΤΣ συνέβαλε σημαντικά το Ισοζύγιο Υπηρεσιών. Το Ισοζύγιο Υπηρεσιών διαχρονικά χαρακτηρίζεται από σταθερά πλεονάσματα και συμβάλλει στη μείωση του ελλείμματος του ΙΤΣ. Οι ταξιδιωτικές υπηρεσίες είναι αυτές που κυρίως οδηγούν τη βελτίωση του ισοζυγίου, οι οποίες την τελευταία διετία έχουν επανέλθει στα επίπεδα προ πανδημίας. Σημειώνεται ότι οι ταξιδιωτικές υπηρεσίες, ή με άλλα λόγια ο τουρισμός, είναι μια μεταβλητή που επηρεάζεται από εσωτερικές και εξωτερικές διαταραχές, ενώ και τα τελευταία χρόνια συνδέεται άμεσα με την κλιματική αλλαγή. Επιπρόσθετα, το γενικό αποτύπωμα του τουρισμού στο ελληνικό ΑΕΠ εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Τέλος, την τελευταία διετία παρατηρείται μια αξιοσημείωτη αύξηση στις πληρωμές για ταξιδιωτικές υπηρεσίες, υποδεικνύοντας μια ξεκάθαρη τάση των Ελλήνων για ταξίδια στο εξωτερικό, γεγονός που αποτελεί αρνητική εξέλιξη για το Ισοζύγιο Υπηρεσιών.

Κενές θέσεις εργασίας

Ενδιαφέροντα βρήκαμε και τα τελευταία στοιχεία για τις κενές θέσεις εργασίας, με τον τουρισμό να βρίσκεται στην κορυφή…. Στις 53.814 ανήλθαν οι κενές θέσεις εργασίας στο σύνολο της οικονομίας κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2024, αυξημένος κατά 54,4% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2023.

Οι περισσότερες κενές θέσεις συναντώνται στον κλάδο του Τουρισμού (16,4%), στο Δημόσιο Τομέα (Δημόσια Διοίκηση, Άμυνα και Κοινωνική Ασφάλιση) (14,6%) και στις Διοικητικές και Υποστηρικτικές Δραστηριότητες (13,7%).

Οι κενές θέσεις εργασίας

Αυτό προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της Eurostat και της  ΕΛΣΤΑΤ τα οποία περιλαμβάνει η τελευταία τρίμηνη έκθεση του γραφείου προϋπολογισμού της Βουλής. Οι κενές θέσεις εργασίας αφορούν στο άμεσο μέλλον, δηλαδή αυτές  που θα πρέπει να καλυφθούν σε διάστημα όχι μεγαλύτερο των τριών μηνών. Εξαιρούνται ο πρωτογενής τομέας και οι δραστηριότητες των νοικοκυριών.

Σύμφωνα με την έκθεση, ο ολοένα αυξανόμενος αριθμός των κενών θέσεων εργασίας, παρά το διαθέσιμο εργατικό δυναμικό που υποδηλώνει το επίπεδο της ανεργίας, καταδεικνύει την αναντιστοιχία ζητούμενων και προσφερόμενων δεξιοτήτων στην ελληνική αγορά εργασίας.

Η αναντιστοιχία αυτή αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης της πρόσφατης έρευνας που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2024 από το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ) σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Εξαγωγέων (ΣΕΒΕ).

Η έρευνα

Τα βασικά ευρήματα της έρευνας, στην οποία συμμετείχαν συνολικά 1.600 επιχειρήσεις όλων των μεγεθών, μπορούν να συνοψισθούν στα εξής:

Νέες θέσεις λόγω ανάπτυξης: Οι περισσότερες επιχειρήσεις (52,4%) αναζητούν προσωπικό για να καλύψουν τακτικές ανάγκες τους λόγω ανάπτυξης (είτε από την αύξηση των πωλήσεων είτε από την επέκτασή τους χάρη στην έγκριση χρηματοδοτήσεων) παρά για την κάλυψη προσωρινών/εποχικών αναγκών.

Δυσκολία εύρεσης κατάλληλου εργατικού δυναμικού: Το 76,7% των επιχειρήσεων της έρευνας δήλωσε ότι αντιμετωπίζει δυσκολίες στην εύρεση κατάλληλου προσωπικού, με κύριους παράγοντες την απουσία κατάλληλων δεξιοτήτων ή προϋπηρεσίας και την έλλειψη ενδιαφέροντος από τους υποψηφίους.

Η ζήτηση επικεντρώνεται σε νέους εργαζόμενους: Οι περισσότερες επιχειρήσεις εστιάζουν στην πρόσληψη προσωπικού με μικρή προϋπηρεσία (έως πέντε έτη), πιστοποιημένων γνώσεων (κατάρτιση, εξειδίκευση, εκπαίδευση), ανεξαρτήτως φύλου και προσφέρουν μισθό έως 1.500 ευρώ. Η ζήτηση δεν επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο δεξιοτήτων: οι περισσότερες επιχειρήσεις (43,4%) αναζητούν επαγγελματίες υψηλής εξειδίκευσης με τη αναζήτηση ανειδίκευτων εργατών να ακολουθεί (26,6%).

Κίνητρα για νέους εργαζόμενους: Το 52% των επιχειρήσεων αναφέρουν την απόκτηση εμπειρίας και το χτίσιμο του βιογραφικού ως το βασικότερο προσφερόμενο κίνητρο για να γίνουν ελκυστικές στην προσέλκυση προσωπικού. Το 44,5% των επιχειρήσεων θεωρεί τις αυξημένες απολαβές ως το επόμενο πιο βασικό κίνητρο.

Επαναπατρισμός νέων εργαζομένων: Το 14,9% των επιχειρήσεων δήλωσε ότι έχει προσλάβει άτομα που επαναπατρίστηκαν κατά την τελευταία τριετία, δείχνοντας μία μικρή τάση για σταδιακή επιστροφή Ελλήνων από το εξωτερικό.

Ο ρόλος της εκπαίδευσης και των μισθών: Το 56,7% των επιχειρήσεων εκτιμούν ότι χρειάζεται καλύτερη και αποτελεσματικότερη σύνδεση εκπαιδευτικών φορέων και επιχειρήσεων. Οι επιχειρήσεις εκτιμούν ότι παρεμβάσεις τόσο στον τομέα της εκπαίδευσης όσο και οικονομικής φύσεως αναμένεται να βελτιώσουν το πλαίσιο απασχόλησης.

Αρκετά σοβαρό ….

Οι 26 φτωχότερες χώρες του κόσμου, όπου ζει το 40% των ανθρώπων που πλήττονται από τη φτώχεια, είναι περισσότερο χρεωμένες από κάθε άλλη φορά από το 2006 και όλο και πιο ευάλωτες σε φυσικές καταστροφές και άλλες έκτακτες καταστάσεις, σύμφωνα με έκθεση που συνέταξε η Παγκόσμια Τράπεζα και έδωσε στη δημοσιότητα την Κυριακή.

Η έκθεση διαπιστώνει ότι αυτές οι οικονομίες είναι φτωχότερες σήμερα κατά μέσο όρο από ό,τι ήταν τις παραμονές της πανδημίας της COVID-19, παρόλο που ο υπόλοιπος κόσμος έχει ανακάμψει σε μεγάλο βαθμό από την COVID και συνέχισε την αναπτυξιακή του τροχιά.

Οι 26 φτωχότερες οικονομίες έχουν ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα μικρότερο από 1.145 δολάρια

Η Παγκόσμια Τράπεζα έδωσε στη δημοσιότητα την εν λόγω έκθεση μια εβδομάδα πριν από την έναρξη των ετήσιων συνεδριάσεων της Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσιγκτον.

Με βάση τα όσα παρουσιάζονται στην έκθεση, επιβεβαιώνεται μια σημαντική οπισθοδρόμηση στις προσπάθειες για την εξάλειψη της ακραίας φτώχειας και υπογραμμίζονται οι προσπάθειες της Παγκόσμιας Τράπεζας φέτος να συγκεντρώσει 100 δισεκατομμύρια δολάρια για να αναπληρώσει το χρηματοδοτικό της ταμείο για τις φτωχότερες χώρες του κόσμου χώρες, τη Διεθνή Ένωση Ανάπτυξης (IDA).

Οι 26 φτωχότερες οικονομίες που μελετήθηκαν, οι οποίες έχουν ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα μικρότερο από 1.145 δολάρια, εξαρτώνται όλο και περισσότερο από επιχορηγήσεις IDA και δάνεια σχεδόν μηδενικού επιτοκίου καθώς η χρηματοδότηση της αγοράς έχει σε μεγάλο βαθμό στερέψει, ανέφερε η Παγκόσμια Τράπεζα. Ο μέσος λόγος χρέους προς το ΑΕΠ των χωρών αυτών κυμαίνεται στο 72%, βρίσκεται σε υψηλό 18 ετών και οι μισές από αυτές τις χώρες είτε αντιμετωπίζουν προβλήματα χρέους είτε υψηλό κίνδυνο από αυτό.

Οι περισσότερες από τις χώρες της μελέτης βρίσκονται στην υποσαχάρια Αφρική, από την Αιθιοπία μέχρι το Τσαντ και το Κονγκό, αλλά η λίστα περιλαμβάνει επίσης το Αφγανιστάν και την Υεμένη.

Τα δύο τρίτα των 26 φτωχότερων χωρών είτε βρίσκονται σε ένοπλες συγκρούσεις είτε δυσκολεύονται να διατηρήσουν την τάξη λόγω της εύθραυστης θεσμικής και κοινωνικοπολιτικής κατάστασης που επικρατεί, η οποία αναστέλλει τις ξένες επενδύσεις και σχεδόν όλες τις εξαγωγές εμπορευμάτων, εκθέτοντάς τες σε συχνούς κύκλους άνθησης και κατάρρευσης, αναφέρει η έκθεση.

Παγκόσμια Τράπεζα: Μεγάλο πλήγμα από φυσικές καταστροφές

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της έκθεσης, ο επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ίντερμιτ Γκιλ δήλωσε: «Τα τελευταία πέντε χρόνια, διοχέτευσε τους περισσότερους οικονομικούς πόρους της στις 26 οικονομίες χαμηλού εισοδήματος, κρατώντας τις στη ζωή μέσα από τις ιστορικές αποτυχίες που υπέστησαν».

Το IDA κανονικά αναπληρώνεται κάθε τρία χρόνια με συνεισφορές από χώρες μετόχους της Παγκόσμιας Τράπεζας. Το 2021 σημείωσε ρεκόρ 93 δισεκατομμυρίων δολαρίων και σήμερα ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ajay Banga στοχεύει να το ξεπεράσει με περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε δεσμεύσεις έως τις 6 Δεκεμβρίου.

Οι φυσικές καταστροφές έχουν επίσης αποφέρει μεγαλύτερο τίμημα σε αυτές τις χώρες την τελευταία δεκαετία. Μεταξύ 2011 και 2023, οι φυσικές καταστροφές συνδέθηκαν με μέσες ετήσιες απώλειες 2% του ΑΕΠ, πέντε φορές τον μέσο όρο μεταξύ των χωρών χαμηλότερου μεσαίου εισοδήματος, υποδεικνύοντας την ανάγκη για πολύ υψηλότερες επενδύσεις, ανέφερε η Παγκόσμια Τράπεζα.

Η έκθεση συνέστησε επίσης σε αυτές τις χώρες, που έχουν μεγάλους άτυπους τομείς που λειτουργούν εκτός φορολογικών συστημάτων τους, να κάνουν περισσότερα για να βοηθήσουν την οικονομία τους. Αυτό περιλαμβάνει τη βελτίωση της είσπραξης φόρων με την απλούστευση της εγγραφής των φορολογουμένων και της φορολογικής διοίκησης και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δημόσιων δαπανών.

Ο Καραμανλής, ο Σαμαράς και ο Μεϊμαράκης

Όπως τώρα έγραψε ο Βηματοδότης, πάμε στο νεοδημοκρατικό χωριό όπου κυκλοφορούν διάφοροι άλλοι αναστατωμένοι και ανήσυχοι, άλλοι (κυρίως) παγερά αδιάφοροι επειδή ακόμα αναλύουν γιατί οι Καραμανλής και Σαμαράς δεν πήγαν στη Ρηγίλλης την προ-προηγούμενη Παρασκευή. Είναι συζητήσιμο το πόσο δικαιολογημένη είναι η ανησυχία και το αν το κόμμα βρίσκεται εν μέσω σοβαρών κραδασμών, όπως επιμένουν και γράφουν διάφοροι, είτε σε έντυπα είτε στα κοινωνικά δίκτυα.

Ο βαθμός της κρισιμότητας της κατάστασης μπορεί να φωτιστεί πάντως με ένα απλό ερώτημα: Τι θα κάνουν δηλαδή ο Καραμανλής και ο Σαμαράς; Και σε ποιους και πόσους ακριβώς απευθύνονται; Και κυρίως ο δεύτερος δηλαδή, αφού εξακολουθεί να είναι βουλευτής (της ΝΔ). Μόνο ο ίδιος μπορεί να το απαντήσει και πάντως άλλος έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

***

Πρέπει εδώ πάντως να σημειωθεί κάτι για αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας και για να υπάρχει πλήρης εικόνα. Είναι άδικο να στέκεται κανείς στις «ηχηρές απουσίες» Καραμανλή και Σαμαρά από τη Ρηγίλλης και να μη λέει την πλήρη αλήθεια. Ποια είναι αυτή; Οτι από το street party απουσίαζε και ο τρίτος πρώην αρχηγός της ΝΔ, που όμως δεν κατόρθωσε να γίνει και πρωθυπουργός, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Είναι άδικο για τον πρόεδρο Βαγγέλη να μην αναφέρεται η απουσία του, που κατά τα όσα διακινούν διάφοροι παρα-νεοδημοκρατικοί αναλυτές, συνθέτει μια ζοφερή εικόνα για τον Μητσοτάκη: Τον αποδοκιμάζουν, λένε, και οι τρεις «πρώην».