"Kουλου-βάχατα"

00:01 - 17/06/24

Ανασχηματισμός

Θα ξεκινήσουμε με τον ανασχηματισμό που ανακοίνωσε την Παρασκευή το πρωί η κυβέρνηση …. Δεν νομίζουμε να περιμένετε να σας πούμε και πολλά … Όπως σχεδόν πάντα (και σχεδόν με όλες τις κυβερνήσεις) χωρίς ουσία, καθαρά και μόνο για επικοινωνιακούς λόγους ….. Αυτό ωστόσο που μας άρεσε είναι πως μιλάμε για ένα μικρό ευέλικτο σχήμα … Βλέπαμε το κατεβατό του κυβερνητικού σχήματος, αυθόρμητα γελάσαμε αφού νιώσαμε πως σε αυτό συμμετέχουν σχεδόν όλοι οι βουλευτές της ΝΔ …. Όχι τίποτα άλλα γιατί πολλές φορές στο παρελθόν ο κ. Μητσοτάκης είχε μιλήσει για μικρό κυβερνητικό σχήμα, το οποίο φυσικά ποτέ δεν είδαμε. Και όχι μόνο δεν το είδαμε, είδαμε σε προηγούμενους ανασχηματισμούς τον αριθμό των υπουργών και υφυπουργών να αυξάνεται, φυσικά για ευνόητους λόγους…

Αγορά εργασίας

Αρκετά ενδιαφέροντα βρήκαμε και τα τελευταία στοιχεία από την αγορά εργασίας …. Με βάση αυτά, τη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση στην Ε.Ε. σε ό,τι αφορά τις κενές θέσεις εργασίας εμφάνισε το α΄τρίμηνο η Ελλάδα, παρότι το ποσοστό ανεργίας στη χώρα το ίδιο διάστημα ανήλθε στο 12,1%, με αύξηση των ανέργων κατά 4,3% από πέρυσι, στα πλαίσια των γνωστών στρεβλώσεων της αγοράς εργασίας στη χώρα μας …

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, την περίοδο Ιανουαρίου-Μαρτίου φέτος, η Ελλάδα εμφάνισε το έβδομο υψηλότερο ποσοστό κενών θέσεων εργασίας στην Ε.Ε. με 3,1%. Το μερίδιο αυτό είναι υψηλότερο σε σύγκριση με τον μέσο όρο του μπλοκ (2,6%) και της Ευρωζώνης (2,9%). 

Στις πρώτες θέσεις με το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας το α’ τρίμηνο βρίσκονται η Αυστρία (4,5%), το Βέλγιο και η Ολλανδία (αμφότερες 4,4%) και η Γερμανία, δηλαδή χώρες με πολύ χαμηλότερη ανεργία από την Ελλάδα.

Απεναντίας, το μικρότερο ποσοστό κενών θέσεων εργασίας εμφανίζουν η Ρουμανία (0,7%), η Βουλγαρία (0,8%), η Πολωνία και η Ισπανία (αμφότερες 0,9%), εκ των οποίων μόνο η τελευταία «ανταγωνίζεται» σε ποσοστό ανεργίας με τη χώρα.

Σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2023, η Ελλάδα εμφάνισε τη μεγαλύτερη αύξηση στην Ε.Ε. με +1.6 ποσοστιαίες μονάδες στις κενές θέσεις εργασίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που δημοσιεύθηκαν χθες, ο αριθμός των κενών θέσεων εργασίας στη χώρα εμφάνισε εκρηκτική άνοδο 115,6% σε ετησιοποιημένη βάση. Ειδικότερα, οι κενές θέσεις εργασίας έφτασαν τις 70.826, έναντι 32.850 πέρυσι.

Στην Ε.Ε., μετά την Ελλάδα, η δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση στο συγκεκριμένο διάστημα παρατηρήθηκε στη Μάλτα (0,6%). Απεναντίας, οι μεγαλύτερες μειώσεις καταγράφηκαν στη Φινλανδία και τη Σουηδία (κατά 0,8% και στις δύο), το Λουξεμβούργο και την Αυστρία (-0,7%) και την Τσεχία και τη Γερμανία (-0,6%).

Συνολικά στην Ευρωζώνη, το ποσοστό των κενών θέσεων εργασίας διαμορφώθηκε στο 2,9%, αντίστοιχα με το τελευταίο τρίμηνο του 2023 και έχοντας υποχωρήσει από το 3,2% πέρυσι. Στην Ε.Ε. το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 2,6%, αμετάβλητο από το τέλος του 2023 και εμφανίζοντας πτώση από το 2,9% την ίδια περίοδο πέρυσι.

Γαλλία

Στα της Γαλλίας τώρα και τις τελευταίες εξελίξεις, ένα αρκετά ενδιαφέρον άρθρο έγραψε στον Οικονομικό Ταχυδρόμο ο Αλέξανδρος Καψύλης. Εξελίξεις στην Γαλλία χειρότερες από ότι περιμέναμε και εκτιμούσαμε όταν ο Ε. Μακρόν ανακοίνωσε την απόφαση του να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Ένας Ε. Μακρόν που φαίνεται να βρίσκεται σε πολύ πιο δεινή θέση, από ότι ενδεχομένως και ο ίδιος πίστευε όταν ανακοίνωνε την προκήρυξη εκλογών.

Όπως λοιπόν έγραψε ο Αλέξανδρος Καψύλης στον Ο.Τ. είναι μεγάλο το πολιτικό ρίσκο που πήρε ο Εμανουέλ Μακρόν διαλύοντας το Κοινοβούλιο και προκηρύσσοντας πρόωρες βουλευτικέςε εκλογές μετά το αποτέλεσμα-σοκ των ευρωεκλογών και την εκτίναξη της Ακροδεξιάς την περασμένη Κυριακή. Η εκτίμηση αυτή που εξέφρασαν πολλοί αναλυτές επιβεβαιώνεται από την πρώτη μετεκλογική δημοσκόπηση που δημοσίευσε την Πέμπτη η εφημερίδα «Les Echos» και έδειξε ότι η εμπιστοσύνη των Γάλλων ψηφοφόρων προς τον πρόεδρό τους υποχώρησε κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες στο 24%.

Πρόκειται για το χαμηλότερο ποσοστό δημοτικότητας του Μακρόν από την αρχή της δεύτερης θητείας του. Μόνο στο αποκορύφωμα της κρίσης των «κίτρινων γιλέκων», το Δεκέμβριο του 2018 η εμπιστοσύνη που απολάμβανε ο γάλλος πρόεδρος ήταν ακόμα μικρότερη, έχοντας υποχωρήσει στο 23%.

«Τα ευρήματα της δημοσκοπικής έρευνας δεν αποτελούν έκπληξη μετά από μια εκλογική αποτυχία τέτοιου μεγέθους, που επισκίασε τα θετικά για το προφίλ του προέδρου γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας, τις τελετές για τα 80 χρόνια από την απόβαση των Συμμάχων στη Νορμανδία και την επίσκεψη του αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν. Στη συνείδηση των Γάλλων ψηφοφόρων είναι η εκλογική πανωλεθρία της Κυριακής που επικρατεί», εξήγησε στη «Les Echos» ο Μπερνάρ Σανανές, πρόεδρος της εταιρείας Elabe που διενήργησε τη δημοσκόπηση.

Ούτε οι πλούσιοι

Ο δείκτης εμπιστοσύνης του αρχηγού της Γαλλικής Δημοκρατίας συνεχίζει να υποχωρεί μεταξύ των «ενδιάμεσων επαγγελμάτων», που ονομάζουν οι Γάλλοι τα μεσαία μισθωτά στελέχη του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, τους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους και τους μικρομεσαίους εμπόρους και επιχειρηματίες. Στην κατηγορία αυτή που συγκροτεί τη ραχοκοκαλιά της γαλλικής κοινωνίας – στη μεσαία τάξη με άλλα λόγια – το ποσοστό εμπιστοσύνης του Μακρόν έπεσε στο 20% από 22% που ήταν πριν από τις ευρωεκλογές.

Στους συνταξιούχους το ποσοστό δημοτικότητας του προέδρου υποχώρησε κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες και διαμορφώθηκε στο 26%. Αίσθηση προκάλεσε, ωστόσο, η καταβαράθρωση κατά 12 ολόκληρες μονάδες του αντίστοιχου ποσοστού αποδοχής μεταξύ των ανώτερων στελεχών των επιχειρήσεων, των μεγαλοϊδιοκτητών και των εργοδοτών, των μεγαλοεμπόρων και εν γένει των ευκατάστατων Γάλλων. 

Στην κατηγορία αυτή ο δείκτης εμπιστοσύνης έπεσε στο 33% και πλέον ο Μακρόν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι δεν είναι και τόσο «ο πρόδρος των πλουσίων», ρετσινιά που του κόλλησε τόσο η εξ αριστερών όσο και η εκ δεξιών αντιπολίτευση (ο Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν, βέβαια, όχι οι Ρεπουμπλικανοί).

«Υπάρχει ανησυχία για την αστάθεια που προκάλεσε ο ίδιος ο Μακρόν με τη διάλυση του Κοινοβουλίου», σημειώνει στη «Les Echos» ο δημοσκόπος Σενανές. Και είναι βέβαια γνωστό ότι σε όλες τις χώρες του κόσμου η εργοδοσία και εν γένει η οικονομική ελίτ απεχθάνεται την πολιτική αστάθεια, φθάνοντας να αντιπαθεί ακόμα και τη διεξαγωγή εκλογών διότι εξ ορισμού προκαλούν πολιτικές ανακατατάξεις και διαταράσσουν τη λειτουργία της αγοράς.

Η αισιόδοξη εκδοχή

Η δημοσκόπηση της Elabe έδειξε πάντως ότι ο Μακρόν διατηρεί εν πολλοίς την εμπιστοσύνη μεταξύ των ψηφοφόρων του στον πρώτο γύρο των τελευταίων προεδρικών εκλογών (του Μαΐου 2022 που επανεκλέχθηκε), καθώς το ποσοστό μειώθηκε μεν κατά 3%, αλλά βρίσκεται στο αρκετά υψηλό 71%.

Στους ψηφοφόρους του δεύτερου γύρου των εκλογών του 2022, όταν ο Μακρόν αναμετρήθηκε με την Λεπέν κερδίζοντάς την κατά κράτος βέβαια, το ποσοστό αποδοχής του υποχώρησε στο 51%, «κάτι που μαρτυρά ότι ο πρόεδρος απολαμβάνει ακόμα την έστω και οριακή εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας όσων πηγαίνουν στις κάλπες για να τον ψηφίσουν, έστω για να αποφύγουν τα χειρότερα και μόνο», όπως σημειώνει ο πρόεδρος της Elabe.

Αν έχουν έτσι τα πράγματα, τότε η ζαριά που έριξε ο πρόεδρος προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές να να φέρει τους Γάλλους εκλογείς ενώπιον των ευθυνών τους για την εκτίναξη της Ακροδεξιάς, πιθανώς θα του βγει σε ένα δεκαπενθήμερο που θα κριθούν όλα.

Οι ψηφοφόροι δηλαδή θα προσέλθουν στις 30 Ιουνίου στις κάλπες για να διαμορφώσουν μια «θεσμική» κυβερνητική πλειοψηφία. Έστω κι αν η Εθνική Συσπείρωση έρθει πρώτο κόμμα, έστω κι αν χρειαστούν ευρείες διακομματικές συναινέσεις της Κεντροδεξιάς ακόμα και με τους Σοσιαλιστές, που επί Γκλιγκσμάν φαίνεται πως έχουν πάρει τα πάνω τους και πιθανότατα θα εξασφαλίσουν διψήφιο ποσοστό (και) στις βουλευτικές εκλογές.

Η απαισιόδοξη εκδοχή

Η περιγραφείσα εκδοχή είναι η αισιόδοξη, που όμως δεν συμμερίζεται ο πρόεδρος της Elabe, Μπερνάρ Σανανές. «Η δημοσκόπηση που διενεργήσαμε χτυπά το καμπανάκι του συναγερμού. Οι ψηφοφόροι των Ρεπουμπλικανών και οι σοσιαλδημοκράτες ψηφοφόροι δεν είναι έτοιμοι για την ώρα να ανταποκριθούν στην προσκληση ενότητας του Εμανουέλ Μακρόν. Δεν διακρίνουμε την απαρχή μιας συσπείρωσης γύρω από τον Εμανουέλ Μακρόν, ούτε ακόμα και μεταξύ των ψηφοφόρων του», σημειώνει ο Σανανές.

Ο εκλογολόγος βάζει στο παζλ των υπολογιστικών του σεναρίων και το νέο πρωθυπουργό που διόρισε πριν από λίγους μόλις μήνες ο Μακρόν, τον Γκαμπριέλ Ατάλ, ο δείκτης εμπιστοσύνης του οποίου υποχώρησε κατά 4 μονάδες τον Ιούνιο στο 29% στο σύνολο του πληθυσμού.

«Ο Ατάλ παραμένει, ωστόσο, δημοφιλέστερος του προέδρου επί πέντε συναπτούς μήνες κι αυτό είναι κάτι που δεν έχει συμβεί με άλλο πρωθυπουργό του Μακρόν από το 2017 που εκλέχθηκε πρόεδρος», παρατηρεί ωστόσο ο Σανανές.

Μεταξύ των ψηφοφόρων του Μακρόν του πρώτου γύρου των προεδρικών του 2022 ο Ατάλ κερδίζει 5 μονάδες εμπιστοσύνης και φθάνει στο εντυπωσιακό 78%. Δηλαδή έχει 7 μονάδες επιπλέον του ίδιου του προέδρου. Μεταξύ των ψηφοφόρων του Μακρόν στο δεύτερο γύρο (μεταξύ των «κοψοχέρηδων» δηλαδή που αναγκάστηκαν να ψηφίσουν το πρόεδρο για να μη βγει η Λεπέν) ο Γκαμπριέλ Ατάλ έχει 60% εμπιστοσύνη, 9 ποσοστιαίες μονάδες περισσότερες από τον πρόεδρο.

Τόπο στους ακόμα πιο νέους;

«Εδώ ανακύπτει ένα ερώτημα: πόσο πειστικός ακούγεται ο Εμανουέλ Μακρόν σ’ αυτή τη σύντομη προεκλογική εκστρατεία; Ο Γκαμπριέλ Ατάλ μοιάζει αναμφίβολα καλύτερος για να την αναλάβει», σημειώνει ο Σανανές και θυμίζει ότι άλλη έρευνα της Elabe για λογαριασμό του δικτύου BFMTV που δημοσιεύθηκε μία ημέρα νωρίτερα, την Τετάρτη δηλαδή, 7 στους 10 Γάλλους πιστεύουν ότι ο Εμανουέλ Μακρόν είναι «μάλλον ένα βαρίδι για το πολιτικό του στρατόπεδο».

Κατά τον Σενανές, ο ηλικίας μόλις 35 ετών πρωθυπουργός Ατάλ θα διεξήγαγε αποτελεσματικότερη προεκλογική εκστρατεία συγκριτικά με τον Μακρόν που διανύει ήδη στο 47ο έτος του βίου του. Εν προκειμένω υπάρχει και ένα μικρό θεσμικό θεματάκι. Κατά πόσον είναι «εντελώς υγιές» να ηγείται ο πρόεδρος μιας προεκλογικής εκστρατείας για την ανανέωση του νομοθετικού σώματος. Το ερώτημα διατύπωσε ο Εντουάρ Φιλίπ, ο πρώτος πρωθυπουργός που διόρισε ο Μακρόν (2017-2020), ο οποίος είναι σήμερα δήμαρχος της Χάβρης.

Εντάξει, οι συνταγματολόγοι θα αντέτειναν ίσως ότι σε μια Προεδρική Δημοκρατία, όπως είναι η Γαλλία, ο αρχηγός του κράτους διαθέτει αυξημένες εξουσίες και παίζει πρωταγωνιστικό πολιτικό ρόλο. Είναι μεγάλη η κουβέντα όμως, και εξάλλου ο φιλόσοφος του Διαφωτισμού Μοντεσκιέ που διατύπωσε (ακριβέστερα επαναδιατύπωσε μετά τον Αριστοτέλη) την έννοια της διάκρισης των εξουσιών, ήταν Γάλλος…

Μια διαφορετική είδηση

Πάμε τώρα σε μια διαφορετική είδηση από την παγκόσμια οικονομία. Μια είδηση που δε θα έπρεπε να την περνάμε στα ψιλά, ειδικά την ώρα που μας κατά την άποψη μας η κατάσταση στην αμερικανική οικονομία είναι δομικά αρκετά πιο άσχημη από ότι πιστεύουνε οι περισσότεροι, με μεγάλο, συνεχώς αυξανόμενο χρέος και διπλά ελλείμματα, που δυσκολευόμαστε να δούμε πως θα αντιμετωπιστούνε τα επόμενα χρόνια….

Για πρώτη φορά, οι κινεζικές αυτοκινητοβιομηχανίες πούλησαν περισσότερα αυτοκίνητα παγκοσμίως από αυτές των ΗΠΑ. Σύμφωνα με έκθεση της JATO Dynamics, οι κινεζικές μάρκες πούλησαν 13,4 εκατομμύρια νέα οχήματα το 2023, ενώ οι αμερικανικές εταιρείες αυτοκινήτων πούλησαν περίπου 11,9 εκατομμύρια.

Η έκθεση αποκάλυψε ότι η Κίνα αυξάνει το μερίδιο αγοράς της στη Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Ευρασία, ενώ οι πωλήσεις της αυξάνονται και στη Λατινική Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία. Περισσότερα από 17,5 εκατομμύρια συνολικά οχήματα πουλήθηκαν στις αναδυόμενες οικονομίες πέρυσι, περισσότερες από τις συνολικές πωλήσεις στις ανεπτυγμένες οικονομίες στις ΗΠΑ ή την Ευρώπη.

Η έκθεση της JATO ισχυρίζεται ότι «η αμέλεια των παραδοσιακών αυτοκινητοβιομηχανιών, να συγκρατήσουν το κόστος είχε ως αποτέλεσμα σταθερά υψηλές τιμές αυτοκινήτων, κάτι που οδήγησε ακούσια τους καταναλωτές σε πιο προσιτές κινεζικές εναλλακτικές λύσεις». Οι παλαιού τύπου αυτοκινητοβιομηχανίες εκτείνονται σε όλες τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ασία.

Παρά την ...προσπέραση στις αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, η Κίνα εξακολουθεί να είναι πολύ πίσω από την πρώτη θέση, σύμφωνα με αυτήν την έκθεση. Αυτή ανήκει στην Ιαπωνία, η οποία είδε τις μάρκες της να πουλούν περισσότερα από 23 εκατομμύρια οχήματα το 2023.

Ανασχηματισμός: Εμπρός – πίσω με τα προβλήματα παρόντα

Όπως τώρα έγραψε ο Βηματοδότης, ήταν ένας ανασχηματισμός μικρής εμβέλειας, αλλά με σαφή «μηνύματα». Παράδειγμα; Η στόχευση των κινήσεων του πρωθυπουργού – Θεσσαλία, Βόρεια Ελλάδα και αξιοποίηση «γαλάζιων» βουλευτών συνθέτουν το παζλ των επιλογών του Μαξίμου.

Ωστόσο δεν άλλαξαν και πολλά πράγματα, όπως θα περίμενε κανείς ότι θα άλλαζαν. Όπως έλεγε και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής (ιδρυτής της ΝΔ) «ανασχηματισμός χωρίς να αλλάξεις τον υπουργό Οικονομικών, ανασχηματισμός δεν λογιέται». Υπουργός Οικονομικών παρέμεινε ο Κωστής Χατζηδάκης. Έτσι, αντί ανασχηματισμός, ας επαναφέρουμε τον όρο «διορθωτικές κινήσεις».

Αλλά δεν μπορώ να μην σχολιάσω όλο αυτό το μπες – βγες στην κυβέρνηση. Τι άραγε να δείχνει; Μήπως έλλειψη πάγκου; Για παράδειγμα, μου λένε πως έβαλε τον Λιβάνιο στο Εσωτερικών γιατί ήθελε συνέχεια στο κράτος και στήριξη της καθημερινότητας των πολιτών. Τι σημαίνει αυτό; Ότι προφανώς διαπιστώθηκε έλλειμα στο Εσωτερικών και για τη λειτουργία του κράτους, αλλά και για την καθημερινότητα των πολιτών και την υπουργό Νίκη Κεραμέως που έως τώρα ήταν υπεύθυνη για όλα αυτά και κατά τη διάρκεια της θητείας έσκασε και το «mail-gate» την μετέθεσε στο Εργασίας. Και ας ήταν η πρώτη υπουργός που «κατάφερε» να επιβληθεί στο υπουργείο της πρόστιμο 400.000 ευρώ για παραβιάση προσωπικών δεδομένων.

Εδώ που τα λέμε είναι η τρίτη μετάθεσή της στο υπουργικό σχήμα και κάθε φορά που άλλαζε υπουργείο, έλεγαν πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Εάν υποθέσουμε όμως ότι η Κεραμέως έφυγε από το Εσωτερικών γιατί πιθανόν να μην πέτυχε, ας πούμε, να βρει λύσεις στα προβλήματα του πολίτη, στο Εργασίας που μετατίθεται, τα προβλήματα του πολίτη θα είναι πολύ μεγαλύτερα (συντάξεις, συμβάσεις, απεργίες κτλ).