"Kουλου-βάχατα"

00:01 - 17/07/23

Χρέος

Με τη συζήτηση για το ελληνικό χρέος να είναι μόνιμη και δικαιολογημένα λόγω του ότι η χώρα μας έχει ένα από τα μεγαλύτερα χρέη ως ποσοστό του ΑΕΠ στον κόσμο. Πάμε στα όσα ενδιαφέροντα έγραφε το Bloomberg.

Συγκεκριμένα, σε μια "ακτινογραφία" της πορείας και των προοπτικών του ελληνικού χρέους προχωρά, σε ανάλυση του, το Bloomberg Intelligence, σημειώνοντας πόσο χαμηλές είναι οι χρηματοδοτικές ανάγκες αναχρηματοδότησης από πλευράς της χώρας για το 2024 κυμαίνονται μόλις στα 9 δισ. ευρώ, αλλά και ότι οι λήξεις ελληνικών τίτλων μέσα στην επόμενη πενταετία δεν ξεπερνούν τα 21 δισ. ευρώ.

Πιο ειδικά, όπως σημειώνει ο αναλυτής Huw Worthington, τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται με χαμηλότερες αποδόσεις έναντι της Ιταλίας σε όλη την καμπύλη εδώ και αρκετό καιρό, ωστόσο με τις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας των δύο χωρών να απέχουν μία βαθμίδα, τις φετινές εκδόσεις ολοκληρωμένες σε μεγάλο βαθμό και την ποσοτική σύσφιξη (QT) να μην αφορά την Ελλάδα, οι τρέχουσες αποτιμήσεις έχουν πολλές πιθανότητες να συνεχιστούν.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, οι ξένοι επενδυτές κατείχαν τα τρία τέταρτα του εκκρεμούς χρέους των 356 δισεκατομμυρίων ευρώ της ελληνικής κυβέρνησης στις 31 Δεκεμβρίου 2022. Είναι το μεγαλύτερο - αναλογικά - στη ζώνη του ευρώ, είναι όμως επίσης μια κληρονομιά των προγραμμάτων διάσωσης της χώρας, με το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος αυτού του χρέους να οφείλεται σε φορείς της Ευρωπαϊκής Ένωσης,  με τη μορφή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και του Ελληνικού Δανειακού Μηχανισμού (GLF).

Η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) κατείχε το 12% του συνόλου του εκκρεμούς ελληνικού χρέους, ενώ άλλες ελληνικές τράπεζες αποτελούσαν περίπου το 8% των κατόχων, με βάση τα στοιχεία του τέλους του περασμένου έτους.

Η Ελλάδα δεν ήταν επιλέξιμη γα το πρόγραμμα αγορών περιουσιακών στοιχείων της ΕΚΤ (APP) κατά την περίοδο της ποσοτικής χαλάρωσης, όταν αυτή ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2015, ωστόσο αυτό δεν ίσχυε για το Πανδημικό Πρόγραμμα Έκτακτης Αγοράς (PEPP) που τέθηκε σε λειτουργία τον Μάρτιο του 2020.

Αυτό οδήγησε το μερίδιο των μακροπρόθεσμων τίτλων του ελληνικού δημοσίου που κατέχει η ΤτΕ από μόλις 6% στο ανώτατο όριο του 46% στις 30 Σεπτεμβρίου 2022.

Οι δανειστές με έδρα την ΕΕ κυριαρχούν στον ελληνικό κατάλογο πιστωτών, σημειώνει ο αναλυτής του BI. Ο μεγαλύτερος μεμονωμένος Έλληνας πιστωτής είναι ο EFSF, στην κατοχή του οποίου βρίσκεται χρέος περίπου 130 δισεκατομμυρίων ευρώ, ακολουθούμενος από τον ESM, στον οποίο η Ελλάδα οφείλει περίπου 60 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ ακολουθεί ο GLF στα 45 δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΔΔΗΧ. Ο λοιπός δανεισμός που βρίσκεται στα χέρια της ΕΕ ανέρχεται συνολικά σε περίπου 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η ΕΤΕπ και η ΕΚΤ αποκλείστηκαν από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2012 και εξακολουθούν να κατέχουν 10,25 δισ. ευρώ ελληνικού χρέους. Το ΔΝΤ δεν κατέχει πλέον κανένα μέρος του, μετά την αποπληρωμή της τελευταίας δόσης του δανείου στο πλαίσιο του ελληνικού προγράμματος βοήθειας το 2021.

Όπως αναφέρει ο Worthington, οι μη τραπεζικές ξένες συμμετοχές κινούνται πολύ χαμηλά στο ελληνικό χρέος. Η χώρα διαθέτει έναν όγκο χρέους άνω των 350 δισεκατομμυρίων ευρώ στο τέλος του 2022, ωστόσο τα ελληνικά κρατικά ομόλογα αποτελούσαν λίγο περισσότερα από 80 δισεκατομμύρια ευρώ εξ αυτών. Τα στοιχεία της ΤτΕ αναφέρουν ότι το 43% αυτού του τμήματος το κατείχε η ελληνική κεντρική τράπεζα, ενώ άλλες ελληνικές τράπεζες κατείχαν το 29%.

Οι αλλοδαποί κάτοχοι ελληνικών ομολόγων κατέχουν μόλις 8,7 δισεκατομμύρια ευρώ, ωστόσο το Πρόγραμμα Τίτλων και Αγορών (SMP) της ΕΚΤ αντιπροσώπευε τα 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ από αυτά - αφήνοντας τις πραγματικές ξένες κατοχές σε περίπου 7 δισεκατομμύρια ευρώ. Το ποσό ελληνικού χρέους σε ξένα ιδιωτικά χέρια μειώνεται ακόμη περισσότερο στα περίπου 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ, με τη μη τραπεζική έκθεση να αποτελεί ακόμη μικρότερο μέρος της συγκεκριμένης πίτας.

Οι τριμηνιαίες διακρατήσεις εγχώριων κρατικών τίτλων της Τράπεζας της Ελλάδος αυξήθηκαν κατά 31 δισ. ευρώ μεταξύ της αρχής της πανδημίας και του τέλους του 2022. Την ίδια περίοδο, η καθαρή έκδοση ομολόγων ήταν της τάξης των 29 δισ. ευρώ, που σημαίνει ότι το QE υπερέβη τις ελληνικές χρηματοδοτικές ανάγκες κατά περίπου 2 δισ. ευρώ.

Ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ της Ελλάδας μειώνεται γρήγορα μετά την έκρηξη που προκάλεσε η πανδημία της Covid-19, υπογραμμίζει εξάλλου ο αναλυτής του BI, σημειώνοντας ότι παραμένει ο υψηλότερος λόγος στη ζώνη του ευρώ. Στα τέλη Δεκεμβρίου διαμορφώθηκε στο 171% - 27 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα από τον αντίστοιχο της Ιταλίας.

Ωστόσο ο δείκτης βρίσκεται σε ταχεία πτώση τα τελευταία τρίμηνα και έχει πέσει από το υψηλότερο επίπεδο που άγγιξε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν ξεπέρασε το 200%.

Ιστορικά, τα ελληνικά κρατικά ομόλογα βρίσκονταν στο κατώτατο σημείο της ιεραρχίας των spread αποδόσεων μεταξύ των εκδοτών της ζώνης του ευρώ και διαπραγματεύονταν σε μεγαλύτερο εύρος από εκείνα οποιασδήποτε άλλης χώρας, ωστόσο αυτό δεν ισχύει πλέον: τα 10ετή ελληνικά κρατικά ομόλογα διαπραγματεύονται με χαμηλότερες αποδόσεις σε σχέση με εκείνα της Ιταλίας σε ολόκληρη την καμπύλη αποδόσεων.

Σύμφωνα με το BI, ελληνικά κρατικά ομόλογα αξίας μόλις 21 δισεκατομμύρια λήγουν μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.

Η Ελλάδα έχει 85 δισ. ευρώ σε ομόλογα και 11,8 δισ. ευρώ σε γραμμάτια δημοσίου σε εκκρεμότητα. Από αυτά τα χρηματοδοτικά εργαλεία, μόλις τα 21 δισεκατομμύρια ευρώ λήγουν μεταξύ του 2023 και του τέλους του 2027, με λήξεις ομολόγων μόλις 3,1 και 3,9 δισεκατομμυρίων ευρώ που πρέπει να αναχρηματοδοτηθούν το 2024 και το 2025.

Υπάρχει κάτι που μοιάζει με απότομη αύξηση το 2026 και το 2028 με έως και 8 και 8,5 δισεκατομμύρια ευρώ να λήγουν αυτά τα έτη, αντίστοιχα.

Αυτή η ιστορία αρχίζει να αλλάζει όταν συμπεριληφθεί το χρέος που λήγει από τα επίσημα προγράμματα βοήθειας που δόθηκαν στην Ελλάδα από το 2010 και εξής. Αυτό σημαίνει ότι το χρέος -εξαιρουμένων των χρεογράφων- που ωριμάζει την περίοδο 2024-2027 υπερδιπλασιάζεται σε περίπου 44 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η Ελλάδα θα χρειαστεί να αναχρηματοδοτήσει λίγο λιγότερο από 9 δισεκατομμύρια ευρώ το επόμενο έτος, με τις μέγιστες ανάγκες επιστροφής χρημάτων να φτάνουν το 2026 στα 13 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η Ελλάδα, εξάλλου, όσον αφορά το 2023, έχει σχεδόν φτάσει στον στόχο έκδοσης χρέους, που είχε οριστεί στα 15,4 δισ. ευρώ ακαθάριστης χρηματοδότησης για όλους τους τίτλους. Από αυτά, τα 7 δισ. ευρώ θα είναι σε ομόλογα. Περίπου 6,5 δισ. ευρώ από αυτά έχουν εκδοθεί μέχρι στιγμής, υποδηλώνοντας ότι η έκδοση έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, αν και αυτό δεν συμπεριλαμβάνει την πιθανή προσφορά πράσινων ομολόγων που θα μπορούσε να προσθέσουν 3 δισ. ευρώ στον στόχο.

Η Ελλάδα έχει επίσης ταμειακά αποθέματα 30,6 δισεκατομμυρίων ευρώ - που αντιπροσωπεύουν περισσότερα από τρία χρόνια ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών σύμφωνα με το ΟΔΔΗΧ, αναφέρει ο Worthington.

Οι πρόσφατες επιδόσεις στην Ελλάδα μπορεί να βοηθήθηκαν από πολύ βαρύτερες ανάγκες ιταλικών εκδόσεων σε σύγκριση με τα 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ της προσφοράς στην Ελλάδα, γεγονός που αφήνει τη χώρα κοντά στο να έχει ήδη χρηματοδοτηθεί για το έτος. Αλλά και η Ελλάδα έλαβε ώθηση από τον Fitch νωρίτερα φέτος με την αναβάθμιση σε BB+ στις 27 Ιανουαρίου, φτάνοντας στα ίδια επίπεδα με την S&P - η οποία δίνει θετικές προοπτικές - σε αυτή την πιστοληπτική βαθμίδα. Επιπλέον, οι εκλογές αυτόν τον μήνα οδήγησαν και πάλι σε μια σταθερή και μεταρρυθμιστικού προσανατολισμού κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας - που φαίνεται πιθανό να θεωρηθεί θετική από τους οίκους αξιολόγησης, υποστηρίζει ο αναλυτής του BI.

Αυτό αφήνει την Ελλάδα μόλις 1-2 βαθμίδες κάτω από την αξιολόγηση της Ιταλίας (η Moody's αξιολογεί την Ιταλία στη βαθμίδα Baa3 με αρνητικές προοπτικές), ωστόσο σε κρίσιμη απόσταση από την επενδυτική βαθμίδα και την καταλληλότητα για τους κύριους δείκτες κρατικών ομολόγων, δύο εκ των οποίων απαιτούν δύο από τους τρεις βασικούς αξιολογητές να δίνουν βαθμολογία BBB.

Οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας είναι το κλειδί για τη συμπερίληψη στους δείκτες κρατικών ομολόγων και την επιλεξιμότητα των τίτλων ως collateral από την ΕΚΤ. Ο Euro-Aggregate Treasury Index του Bloomberg χρειάζεται μια αξιολόγηση επενδυτικής βαθμίδας με βάση τη μέση βαθμολογία των τριών κύριων αξιολογητών και ο Δείκτης Παγκόσμιων Κρατικών Ομολόγων FTSE απαιτεί μια αξιολόγηση τόσο από τον S&P όσο και από την Moody's. Ο Παγκόσμιος Δείκτης Κρατικών Ομολόγων BofA Merrill Lynch χρειάζεται μια μέση βαθμολόγηση επενδυτικής βαθμίδας και από τους τρεις βασικούς οίκους. Για την επιλεξιμότητα, η ΕΚΤ παραδοσιακά απαιτούσε υψηλή βαθμολογία από οποιονδήποτε από τους τρεις οίκους, μαζί με την καναδική DBRS.

Με τις ελληνικές αξιολογήσεις τώρα μόλις μια βαθμίδα κάτω από την επενδυτική σε δύο από τους σημαντικότερους αξιολογητές (και με την S&P σε θετικές προοπτικές), η συμπερίληψη των ελληνικών ομολόγων στους βασικούς δείκτες φαντάζει δελεαστικά κοντά ξαφνικά δελεαστικά κοντά, καταλήγει το Bloomberg Intelligence.

Ακίνητα

Έχετε καταλάβει πως ασχολούμαστε με τον κλάδο των ακινήτων, έχοντας εδώ και καιρό πει πως περιμένουμε μια φυσιολογική διόρθωση, πιθανόν και μεγάλη. Κάτι όμως απόλυτα φυσιολογικό μετά το τρελό ράλι των τελευταίων ετών. Τώρα όσον αφορά τη χώρα μας, σε αντίθεση με τις διεθνείς εξελίξεις, δε βλέπουμε πτώση, αλλά σταθεροποίηση των τιμών κατά τα επόμενα χρόνια και μείωση των πωλήσεων.

Πάμε σε μια αρκετά ενδιαφέρουσα έρευνα για τα όσα συμβαίνουνε διεθνώς και κυρίως την Ευρώπη:

Τα ακίνητα είναι ο κλάδος που αντιμετωπίζει τα περισσότερα προβλήματα στην Ευρώπη, κατά το δεύτερο τρίμηνο του έτους, λόγω της αυξανόμενης πίεσης στη ρευστότητα και της συμπίεσης της κερδοφορίας.

Τα υψηλότερα επιτόκια, το αυξημένο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους και η πτώση της ζήτησης για χώρους γραφείων «ασκούν έντονη πίεση στην αγορά», σύμφωνα με την έκθεση Weil European Distress Index. Η μελέτη, η οποία εκπονήθηκε από τη δικηγορική εταιρεία Weil, Gotshal & Manges LLP, συγκεντρώνει δεδομένα από περισσότερες από 3.750 εισηγμένες ευρωπαϊκές εταιρείες.

Στην αγορά κατοικιών, η αύξηση των επιτοκίων επηρεάζει επίσης την οικονομική προσιτότητα των κατοικιών, αμβλύνοντας τις προοπτικές για τις τιμές των κατοικιών, σύμφωνα με την έκθεση.

Ο τομέας του λιανικού εμπορίου και των καταναλωτικών αγαθών ήταν ο δεύτερος πιο πιεσμένος στην Γηραιά Ήπειρο, καθώς η κρίση κόστους ζωής συνέχισε να περιορίζει τις δαπάνες των νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Εν τω μεταξύ, η δυσφορία μεταξύ των ευρωπαϊκών εταιρειών χρηματοοικονομικών υπηρεσιών οδηγήθηκε στο υψηλότερο επίπεδό της από τον Οκτώβριο του 2020, με την απότομη επιδείνωση των θεμελιωδών μεγεθών της αγοράς να οδηγεί τη συνολική άνοδο.

Η αύξηση της δυσφορίας είναι πιθανό να αντανακλά την πρόσφατη κατάρρευση της Silicon Valley Bank και την αναγκαστική πώληση της First Republic, προκαλώντας εύλογες ανησυχίες για τον κίνδυνο μετάδοσης της κρίσης, σύμφωνα με τη μελέτη. «Η υποστηριζόμενη από το κράτος συμφωνία διάσωσης της Credit Suisse από την UBS προκάλεσε επίσης ανησυχία στους επενδυτές, αν και οι κίνδυνοι φαίνεται να παραμένουν περιορισμένοι, προς το παρόν», σύμφωνα με την έκθεση.

Ο πληθωρισμός στο Ηνωμένο Βασίλειο

Οι εταιρείες στο Ηνωμένο Βασίλειο εξακολουθούσαν να είναι οι πιο πιεσμένες, καθώς ο πληθωρισμός στη χώρα παραμένει «πεισματικά» υψηλός και η πτώση του προς το ποσοστό – στόχο της Τράπεζας της Αγγλίας στο 2% είναι πιο αργή από το αναμενόμενο. Ο δομικός πληθωρισμός έφτασε στο 7,1% τον Μάιο.

Οι γερμανικές εταιρείες παρέμειναν οι δεύτερες πιο πιεσμένες, στα υψηλότερα επίπεδα από τον Νοέμβριο του 2020. Η αύξηση «αντανακλά μια ασθενέστερη από την αναμενόμενη ανάκαμψη της γερμανικής οικονομίας, η οποία οδηγήθηκε σε ύφεση το πρώτο τρίμηνο του 2023», ανέφερε η έκθεση.

Στην περίπτωση της Γαλλίας, τα επίπεδα δυσφορίας ήταν κάτω του μέσου όρου λόγω της έκτακτης κρατικής υποστήριξης, ιδίως γύρω από την ενεργειακή κρίση πέρυσι. Καθώς αυτή η υποστήριξη έχει πλέον σταματήσει, οι δυσκολίες αναμένεται να γίνουν πιο εμφανείς, δήλωσαν οι Andrew Wilkinson και Neil Devaney, εταίροι στην πρακτική αναδιάρθρωσης της Weil.

«Θα δούμε περισσότερες εταιρείες που δεν μπορούν να αναχρηματοδοτήσουν το χρέος τους με όρους που συνάδουν με το επιχειρηματικό τους σχέδιο και το νέο κόστος του χρέους θα χρειαζόταν σημαντική ρευστότητα», επισήμανε ο Wilkinson.

Χάνεται η μάχη για εξάλειψη της πείνας έως το 2030

Σε ένα από τα θέματα που ξεχωρίσαμε .. Ο κόσμος κινδυνεύει να χάσει το στοίχημα ότι θα έχει εξαλείψει την πείνα μέχρι το τέλος της δεκαετίας παρά τις ενδείξεις ότι η κρίση δεν επιδεινώνεται πλέον.

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Εθνη, το περασμένο έτος οι παρατεταμένες συνέπειες της πανδημίας και του πολέμου στην Ουκρανία είχαν ως αποτέλεσμα να υποσιτίζονται περίπου 735 εκατ. άνθρωποι, που αντιστοιχούν στο 9,2% του παγκόσμιου πληθυσμού. Πρόκειται για έναν αριθμό ελαφρώς μικρότερο από τον αντίστοιχο που είχε καταγραφεί ένα έτος νωρίτερα. Ωστόσο, σημαίνει πως υποσιτίζονται 122 εκατ. άτομα περισσότερα από όσα υποσιτίζονταν το 2019 και προπαντός σημαίνει πως ο κόσμος βρίσκεται πολύ μακριά από τον στόχο του να εξαλείψει την πείνα πριν από το τέλος της δεκαετίας.

Η πρόσβαση των ανθρώπων σε τρόφιμα εμποδίζεται από τον παρατεταμένο αντίκτυπο που είχε η πανδημία στα εισοδήματα και στις οικονομίες καθώς και από την εκτόξευση του κόστους των τροφίμων και της ενέργειας που προκάλεσε ο πόλεμος στην Ουκρανία. Η ίδια υπηρεσία αναφέρει πως το διαρκώς αυξανόμενο κόστος μιας υγιούς διατροφής και ο πληθωρισμός είχαν ως αποτέλεσμα περίπου 2,4 δισ. άνθρωποι ανά τον κόσμο να μην έχουν πρόσβαση σε τρόφιμα ασφαλή, επαρκή και με διατροφική αξία.

Ο αριθμός των ανθρώπων που υποσιτίζονται σε όλο τον πλανήτη αυξήθηκε πέρυσι κατά 122 εκατ. άτομα σε σύγκριση με το 2019.

Ακόμη και το 2030 σχεδόν 600 εκατ. άνθρωποι θα αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας, δηλαδή 119 εκατ. περισσότεροι από όσους θα βρίσκονταν στην ίδια κατάσταση αν δεν είχε μεσολαβήσει η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία. Εν ολίγοις η ανθρωπότητα απέχει πολύ από τον στόχο της να εξαλείψει την πείνα μέχρι το 2030.

Στη διάρκεια του περασμένου έτους η πείνα εξακολουθούσε να αυξάνεται στη δυτική Ασία, στην Καραϊβική και σε όλη την Αφρική. Οι περισσότεροι άνθρωποι που υποφέρουν από υποσιτισμό βρίσκονται στην Ασία, αλλά σύμφωνα με τις υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών η Ασία έχει σημειώσει πρόοδο στη μείωση της πείνας, όπως και η Λατινική Αμερική. Ο αριθμός των ανθρώπων που υποσιτίζονται, που δεν λαμβάνουν δηλαδή καθημερινά αρκετές θερμίδες για μια κανονική και υγιή ζωή, βρίσκεται κάπου ανάμεσα στα 691 εκατ. και στα 783 εκατ. άτομα.

Ετσι, περίπου 148 εκατ. παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών, πάνω από το 1/5 του συνόλου, είχαν ύψος χαμηλότερο από το αναμενόμενο για την ηλικία τους. Περίπου 45 εκατ. παιδιά κάτω των 5 ετών ήταν υπερβολικά αδύνατα για το ύψος τους και κάπου 37 εκατ. παιδιά της ίδιας ηλικίας ήταν λιποβαρή για το ύψος τους. Ταυτοχρόνως αυξάνεται ο κίνδυνος της παχυσαρκίας στα παιδιά, καθώς αυξάνεται η κατανάλωση επεξεργασμένων τροφίμων.

Όταν οι σύντροφοι «έκοψαν» τον Γιώργο Χουλιαράκη

Τώρα τα παρακάτω έγραψε ο Βηματοδότης, για ένα από τα πιο σοβαρά στελέχη του Σύριζα κατά την διακυβέρνηση του, τουλάχιστον κατά την άποψη μας.

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ σήμερα, έχει να κάνει με το καλύτερο παιδί της Αριστεράς (όπως όλοι τον αποκαλούν), τον πρώην υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τον Γιώργο Χουλιαράκη, σημερινό σύμβουλο του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος. Του πρότειναν λοιπόν να διδάξει Πολιτική Οικονομία στο μεταπτυχιακό στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έλα όμως που εισέπραξε ένα μεγάλο «όχι» από καθηγητές που πρόσκεινται στον Γιάννη Βαρουφάκη: «Μόνον πάνω από το πτώμα μας θα διδάξει», είπε ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες και (γνωστούς) οπαδούς του κ. Βαρουφάκη. Αν καταλάβατε καλά οι λεγόμενοι αριστεροί απαγόρευσαν να μιλήσει σε ένα πρώην υπουργό της δικής τους κυβέρνησης. Έλα όμως που καιροί αλλάζουν. Γιατί την επομένη ο κ. Χουλιαράκης δέχθηκε πρόταση από δεξιούς (ναι δεν διαβάσατε λάθος) από δεξιούς καθηγητές να διδάξει Εφαρμοσμένη Οικονομία σε ένα άλλο τμήμα του Πανεπιστημίου. Μάλιστα η απόφαση των καθηγητών ήταν «ομόφωνη και μετά χαράς». Πώς αλλάζουν, θα πείτε, οι καιροί;