"Kουλου-βάχατα"

00:01 - 20/10/23

Αγορά εργασίας

Στην χαμηλή συμμετοχή των νέων και των γυναικών στην απασχόληση, καθώς και στην αναντιστοιχία των δεξιοτήτων του ανθρώπινου κεφαλαίου με τις απαιτούμενες από την αγορά εργασίας, αποδίδει μελέτη της Alpha Bank την παραμονή της ανεργίας στην Ελλάδα σε υψηλά επίπεδα, την ώρα που το δεύτερο τρίμηνο του έτους, οι κενές θέσεις εργασίας αυξήθηκαν στο 1,6% επί των συνολικών θέσεων εργασίας, με το εμπόριο να μετρά 18,6 χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας και τον τομέα των καταλυμάτων  και της εστίασης 10,7 χιλιάδες. Οι επενδύσεις και οι μεταρρυθμίσεις που θα υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια στο πλαίσιο και του Ταμείου Ανάκαμψης στοχεύουν να αντιμετωπίσουν τα θέματα αυτά, σημειώνει η ανάλυση. 

Όπως αναφέρεται στην ενδιαφέρουσα ανάλυση της Alpha Bank με την οποία θα ξεκινήσουμε, το εποχικά διορθωμένο ποσοστό της ανεργίας διαμορφώθηκε, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, οριακά κάτω από το 11%, προσεγγίζοντας τα επίπεδα που είχαν καταγραφεί πριν από την οικονομική κρίση (Νοέμβριος και Δεκέμβριος 2009: 10,7%). Σύμφωνα με τις διαθέσιμες προβλέψεις, η απασχόληση θα συνεχίσει να αυξάνεται στη χώρα μας με ρυθμό 0,9%, το 2024 (από 1,4%, το 2023), με αποτέλεσμα το ποσοστό της ανεργίας να παραμείνει σε πτωτική τροχιά στον μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Παρά την τάση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας που υπαγορεύεται από την ισχυρή δυναμική των επενδύσεων, το ποσοστό της ανεργίας προσεγγίζει το φυσικό του επίπεδο, δηλαδή εκείνο που οφείλεται στη διαρθρωτική ανεργία και όχι σε διαταραχές του οικονομικού κύκλου.

Ένας πολύτιμος δείκτης είναι το ποσοστό «υποτονικότητας» της αγοράς εργασίας (Labour Market Slack), το οποίο αντανακλά το βαθμό υποχρησιμοποίησης του ανθρώπινου κεφαλαίου, είτε οφείλεται σε κυκλικούς παράγοντες είτε σε διαρθρωτικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Το ποσοστό αυτό, αν και έχει βελτιωθεί το πρώτο εξάμηνο του 2023, παραμένει σε υψηλό επίπεδο. Ορισμένα χαρακτηριστικά, όπως το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής συγκεκριμένων ομάδων του πληθυσμού στο εργατικό δυναμικό, των νέων και των γυναικών, καθώς και η αναντιστοιχία των δεξιοτήτων του ανθρώπινου κεφαλαίου με τις απαιτούμενες από την αγορά εργασίας, είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους η ανεργία στη χώρα μας παραμένει σε συγκριτικά υψηλό επίπεδο, σημειώνει η Alpha Bank. 

Οι επενδύσεις και οι μεταρρυθμίσεις που θα υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα, πρωτίστως στο πλαίσιο της απορρόφησης των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, στοχεύουν, μεταξύ άλλων, στην αύξηση των   θέσεων εργασίας και στην προώθηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας, στην ψηφιοποίηση της εκπαίδευσης όλων των επιπέδων, στην αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης και στην ενίσχυση των δεσμών μεταξύ του ακαδημαϊκού και του παραγωγικού τομέα, με αποτέλεσμα την προώθηση της έρευνας και της καινοτομίας. Ειδικά σε ό,τι αφορά στο τελευταίο, θα απαιτηθεί αναπροσανατολισμός των κινήτρων στο πεδίο της μετάβασης των επιχειρήσεων σε καινοτομίες και νέες αγορές, έτσι ώστε με τη σειρά τους να προσελκύσουν το ταλέντο υψηλής εξειδίκευσης και καινοτομίας που θα αποτελέσει το φυτώριο για τη διαμόρφωση ενός ισχυρού οικοσυστήματος εταιρειών υψηλής τεχνολογίας, τονίζει η ανάλυση. Αξίζει να σημειωθεί ότι, αν και το ποσοστό για επενδύσεις σε Έρευνα και Ανάπτυξη (R&D) έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία έτη,  από 0,6% του ΑΕΠ το 2010 σε 1,5% το 2021, απέχει σημαντικά από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (2,3% του ΑΕΠ).

Ποσοστό ανεργίας και άνοδος της απασχόλησης ανά κλάδο

Πιο αναλυτικά, το εποχικά διορθωμένο ποσοστό της ανεργίας διαμορφώθηκε σε 10,9%, τον Αύγουστο, μειωμένο κατά 1,4 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα του 2022. Ο αριθμός των απασχολουμένων αυξήθηκε κατά 0,7% σε ετήσια βάση, των ανέργων αντίστοιχα μειώθηκε κατά 12,2%, ενώ τα άτομα εκτός εργατικού δυναμικού κατέγραψαν ετήσια αύξηση, τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους, ύψους 0,4%. Παράλληλα, ο δείκτης επιχειρηματικών προσδοκιών για την απασχόληση, αν και σημείωσε πτώση, το τρίτο τρίμηνο του 2023, σε σύγκριση με το προηγούμενο, παραμένει σημαντικά υψηλότερος από τον αντίστοιχο δείκτη της Ευρωζώνης (114 μονάδες, έναντι 102,8 μονάδες).

Συνολικά, στο διάστημα Ιανουαρίου-Αυγούστου 2023, το ποσοστό της ανεργίας διαμορφώθηκε σε 11,2%, κατά μέσο όρο, έναντι 12,7%, στο ίδιο διάστημα του 2022, ενώ βάσει των πρόσφατων προβλέψεων που περιλαμβάνονται στο Προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2024, εκτιμάται ότι το μέσο ετήσιο ποσοστό του 2023 θα διαμορφωθεί σε αυτό το επίπεδο και  θα μειωθεί περαιτέρω σε 10,6%, το 2024. Σύμφωνα με τα τριμηνιαία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την αγορά εργασίας, οι κλάδοι στους οποίους δημιουργήθηκαν οι περισσότερες θέσεις εργασίας, το πρώτο εξάμηνο του έτους, ήταν η γεωργία, η υγεία, η μεταφορά και αποθήκευση και ακολούθησαν η μεταποίηση, οι κατασκευές, οι χρηματοπιστωτικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες και οι διοικητικές και υποστηρικτικές δραστηριότητες.

«Yποτονικότητα» της αγοράς εργασίας 

Η βελτίωση της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα αντανακλάται επιπρόσθετα στη συνεχιζόμενη αποκλιμάκωση του ποσοστού της υποχρησιμοποίησης των πόρων της εργασίας, όπως αυτή μετριέται από το ποσοστό «υποτονικότητας» της αγοράς εργασίας (Labour market slack) της Eurostat. Η «υποτονικότητα» της αγοράς εργασίας ορίζεται ως το ποσοστό του  εργατικού δυναμικού υπό τον ευρύ του ορισμό που:

·         είτε είναι άνεργοι, 

·         είτε υποαπασχολούνται με μερική απασχόληση, 

·         είτε είναι διαθέσιμοι για εργασία, αλλά όχι σε αναζήτηση εργασίας και, τέλος,

·         βρίσκονται σε αναζήτηση εργασίας, αλλά δεν είναι άμεσα διαθέσιμοι.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, η «υποτονικότητα» της αγοράς εργασίας υποχώρησε στο 16,1%, το δεύτερο τρίμηνο του 2023, έναντι 17,3%, το πρώτο τρίμηνο και 18,4%, το δεύτερο τρίμηνο του 2022. Μείωση του εν λόγω ποσοστού καταγράφεται για δέκατο διαδοχικό τρίμηνο και αποδίδεται, κατά κύριο λόγο, στη μείωση των ανέργων και, δευτερευόντως, στη μείωση των ποσοστών των λοιπών κατηγοριών. Ωστόσο, παρά την αύξηση της χρησιμοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού, το ποσοστό της «υποτονικότητας» της αγοράς εργασίας στη χώρα μας είναι το τρίτο υψηλότερο στην Ευρωζώνη, μετά από τα αντίστοιχα ποσοστά της Ισπανίας (19,9%) και της Ιταλίας (17,9%), υπερβαίνοντας κατά 3,1 ποσοστιαίες μονάδες τον μέσο όρο αυτής.

Αναφορικά με τα επιμέρους ποσοστά ανά φύλο, το δεύτερο τρίμηνο του έτους, η «υποτονικότητα» της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα ήταν σημαντικά υψηλότερη στις γυναίκες (21,5%) σε σύγκριση με τους άνδρες (11,7%), καταγράφοντας υψηλότερα ποσοστά σε όλες τις επιμέρους κατηγορίες. Σε σύγκριση με τις ευρωπαϊκές επιδόσεις, η «υποτονικότητα» της αγοράς εργασίας στους άνδρες είναι πολύ κοντά στον μέσο όρο της Ευρωζώνης (11,1%). Αντίθετα, στις γυναίκες υπάρχει σημαντική απόσταση από τον αντίστοιχο μέσο όρο (15,2%), γεγονός που αποδίδεται εξ ολοκλήρου στο ποσοστό της ανεργίας των γυναικών στη χώρα μας, το οποίο -αν και μειώνεται- παραμένει το υψηλότερο μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης.

Κενές θέσεις εργασίας και αναντιστοιχία δεξιοτήτων στην αγορά εργασίας

Παρά την άνοδο της απασχόλησης και της αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού, αυξήθηκαν παράλληλα οι κενές θέσεις εργασίας στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, ανήλθαν σε 37,1 χιλ., το δεύτερο τρίμηνο του 2023, έναντι 32,9 χιλ., το πρώτο τρίμηνο του έτους και 27,2 χιλ., το δεύτερο τρίμηνο του 2022, καταγράφοντας αύξηση κατά 36,2% σε ετήσια και 13% σε τριμηνιαία βάση, αντίστοιχα. Οι περισσότερες κενές θέσεις εντοπίζονται στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο (18,6 χιλ.) και στην παροχή καταλύματος και εστίασης (10,7 χιλ.). Επιπλέον, το δεύτερο τρίμηνο του έτους, οι κενές θέσεις εργασίας αυξήθηκαν στο 1,6% επί των συνολικών θέσεων εργασίας, με το εν λόγω ποσοστό να διαμορφώνεται σε πολυετή υψηλά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με έρευνα της Manpower, το 77% των συμμετεχόντων, Ελλήνων εργοδοτών, δήλωσαν ότι αντιμετώπισαν, το 2023, δυσκολία ως προς την εύρεση ανθρωπίνου δυναμικού με τον κατάλληλο συνδυασμό ικανοτήτων και τεχνικών δεξιοτήτων, προκειμένου να καλύψουν τις ανοιχτές θέσεις εργασίας. Το αντίστοιχο ποσοστό στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας ανερχόταν σε περίπου 60%. Οι κλάδοι στους οποίους καταγράφονται τα υψηλότερα ποσοστά δυσκολίας εύρεσης εξειδικευμένου προσωπικού είναι η ενέργεια, η βιομηχανία, οι κατασκευές, ο τομέας της υγείας και των βιοεπιστημών, η ενημέρωση και επικοινωνία, οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, η πληροφορική, ο τουρισμός και το εμπόριο. Επιπρόσθετα, βάσει σχετικού δείκτη που παράγεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και αποτυπώνει την αποτελεσματική αντιστοίχιση δεξιοτήτων στην αγορά εργασίας, η Ελλάδα βρισκόταν το 2022 στην προτελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά την Ισπανία. 

Τέλος, σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ, στην Ελλάδα καταγράφονται υψηλά ποσοστά αναντιστοιχίας των δεξιοτήτων των απασχολούμενων, με τις απαιτούμενες από τη θέση εργασίας που κατέχουν. Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά στις γνώσεις γραφής και ανάγνωσης (literacy), το 27,8% των εργαζομένων δηλώνει ότι διαθέτει υψηλότερες ικανότητες από αυτές που απαιτούνται (overqualified), ενώ το 6,6% χαμηλότερες (underqualified). Το σύνολο των δύο κατηγοριών στην Ελλάδα συνιστά το υψηλότερο ποσοστό ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ. Το αντίστοιχο ποσοστό αναντιστοιχίας ως προς τις μαθηματικές γνώσεις είναι 26%, το τρίτο υψηλότερο μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ (22,1% overqualified, 3,9% underqualified).

Ασφαλιστικό – Δημογραφικό

Σε κάθε ευκαιρία θα ασχολούμαστε με το τόσο σοβαρό πρόβλημα του δημογραφικού προβλήματος της χώρας και τις επιπτώσεις αυτού του προβλήματος. Έχοντας πει πως δεν ξέρουμε πόσο ρεαλιστικό είναι να έχουμε ως χώρα προσδοκίες για βιώσιμους, υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης με τόσο σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα. Πάμε να δούμε τα όσα έγραψε σε ένα τελευταίο του άρθρο ο Κώστας Παπαδής:

Η επιδείνωση του δημογραφικού προβλήματος θέτει επώδυνα διλήμματα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων που επιφέρει στο ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο χωρίς τη λήψη μέτρων θα οδηγηθεί -αργά αλλά σταθερά- σε κατάρρευση.

Τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αλλά και οι εκθέσεις διεθνών οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ καταγράφουν τη δυσοίωνη εικόνα της επιδείνωσης των στοιχείων του δημογραφικού προβλήματος.

Όρια ηλικίας συνταξιοδότησης

Η αντιμετώπιση των επιπτώσεων είναι σύνθετη: ο  ΟΟΣΑ εκτιμά ότι η χώρα μας θα υποχρεωθεί σε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κατά σχεδόν 1,5 χρόνο έως το 2035 και κατά συνολικά 2,8 χρόνια έως το 2050.  Αντιστοίχως, ελληνικές μελέτες πανεπιστημιακών παραθέτουν το δίλημμα ανάμεσα στο οποίο θα κληθεί να επιλέξει το πολιτικό σύστημα της χώρας: Μέτρα σοκ ή χρηματοδότηση του συστήματος με πρόσθετους πόρους ύψους 0,5% του ΑΕΠ.

Το δίλλημα αύξηση ορίων ή κατάρρευση, παραμένει, υπό το βάρος των διαρκώς επιδεινούμενων στοιχείων του δημογραφικού προβλήματος. Κι αυτό ανεξαρτήτως των επιμέρους μέτρων που ενδέχεται να ληφθούν, προκειμένου να βελτιωθούν παραμετρικά προβλήματα του ασφαλιστικού.

Η επιδείνωση αυτή συνίσταται αφενός στην αναμενόμενη αύξηση του προσδόκιμου ζωής, και αφετέρου στην μείωση του πληθυσμού που είναι σε εργασιακή ηλικία (20-64 ετών) που στην Ελλάδα θα φτάσει έως και το 35%.!

Η έκθεση του ΟΟΣΑ επαναλαμβάνει ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα. Έως το 2050 θα διπλασιαστεί ο αριθμός των συνταξιούχων που αντιστοιχεί σε κάθε 100 εργαζόμενους. Δηλαδή, ενώ το 1990 η αναλογία ήταν 22,9 άτομα άνω των 65 ετών ανά 100 εργαζόμενους, το 2020 η αναλογία βρέθηκε στο 37,8 και το 2050 θα φτάσει στο 75.

Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία – εάν δεν επιλυθεί το οξύτατο εθνικό δημογραφικό πρόβλημα – κατά το έτος 2070, κάθε ένα άτομο ηλικίας άνω των 65 ετών θα αντιστοιχεί σε ένα – ίσως και λιγότερο –  άτομο σε ηλικία εργασίας, δηλαδή οικονομικά ενεργό.

Οι επανειλημμένες μειώσεις των συντάξεων και οι αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης,  καθίστανται ανενεργές – σε βάθος χρόνου –, εάν δεν βρεθούν λύσεις στο οξυμένο δημογραφικό πρόβλημα.

Η σημερινή επίσημη εικόνα της σχέσης απασχολούμενων συνταξιούχων δείχνει ότι σε κάθε συνταξιούχο αντιστοιχούν 1,5 εργαζόμενοι, ενώ πριν δεκαπέντε χρόνια η σχέση αυτή ήταν κοντά στο ένας συνταξιούχος προς δύο εργαζόμενοι, όταν  το ασφαλιστικό σύστημα είχε δομηθεί με την παραδοχή ότι για κάθε τέσσερις εργαζόμενους θα υπάρχει ένας συνταξιούχος.

Οι ελληνικές μελέτες

Μέτρα σοκ ή χρηματοδότηση του συστήματος με πρόσθετους πόρους ύψους 0,5% του ΑΕΠ; Αυτές είναι οι δύο εναλλακτικές λύσεις για το ασφαλιστικό σε βάθος 40 έως 50 ετών, εξαιτίας του οξυμένου δημογραφικού προβλήματος.

Καθοριστικό ρόλο στην – έτι περαιτέρω – επιδείνωση του ασφαλιστικού προβλήματος διαδραματίζουν,  η μείωση των γεννήσεων, ο διπλασιασμός των ηλικιωμένων και η αύξηση του προσδόκιμου ζωής, που επιδεινώνουν περαιτέρω τα στοιχεία της ήδη απασφαλισμένης δημογραφικής βόμβας και θέτουν, εν αμφιβόλω, το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος και τη δυνατότητα παροχής εγγυημένων συντάξεων.

Σύμφωνα με μελέτη των πανεπιστημιακών κ. Σ. Ρομπόλη (ομότιμου καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου) και του αναλογιστή κ. Β. Μπέτση (διδάκτορα στο ίδιο πανεπιστήμιο) που προβάλει τα σημερινά στοιχεία στο έτος 2070, κατά το έτος αυτό « το εργατικό δυναμικό θα  μειωθεί σε σχέση με το  2020  κατά 29%, ενώ οι συνταξιούχοι θα  αυξηθούν κατά 13%  σε σχέση με το 2020».

Ο πληθυσμός της χώρας

Συνεχίζοντας με το πρόβλημα και όπως έγραψε ο κ. Παπάδης. Ο πληθυσμός της χώρας μας εκτός από μειωμένος, εμφανίζεται και εξαιρετικά γηρασμένος. Ο δείκτης εξάρτησης ηλικιωμένων από 34,6 το 2019 υπολογίζεται σε 59,9 το 2070. «Το γεγονός αυτό επηρεάζει σημαντικά, μεταξύ των άλλων, τομείς όπως είναι η υγειονομική περίθαλψη και η κοινωνική ασφάλιση», εκτιμούν οι δύο ερευνητές.

Η μελέτη για το δημογραφικό των δύο ερευνητών εκτιμά ότι το προσδόκιμο ζωής θα αυξάνεται – συνεχώς – μέχρι το 2065. Θεωρεί όλες τις άλλες οικονομικές και δημογραφικές παραμέτρους σταθερές. Στην περίπτωση αυτή το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, εκτιμάται ότι θα επιβαρυνθεί, μόνο εξαιτίας  της  αύξησης  του προσδόκιμου ζωής, κατά 49,4 δισ. ευρώ.

Ως εκ τούτου για την χρηματοδότηση της επιβάρυνσης του συστήματος, εξαιτίας της αύξησης του προσδόκιμου ζωής, θα πρέπει να βρεθούν επιπλέον πρόσθετοι πόροι ύψους 0,5% του ΑΕΠ.

Διαφορετικά απαιτούνται εφιαλτικά μέτρα όπως η μείωση των συντάξεων κατά 30%, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης  στα 73 έτη έως το 2060 η αύξηση των εισφορών για την κύρια σύνταξη από 20% που είναι σήμερα σε 27% και στην επικουρική από 6% σε 8,1%.

Προς συμφωνία με την Τουρκία για το Μεταναστευτικό;

Τώρα όπως έγραψε ο Βηματοδότης:

Πάμε τώρα σε μια άλλη είδηση που έχει άμεση σχέση με τον κίνδυνο (μετά τα όσα συμβαίνουν στην Γάζα) να αυξηθούν οι ροές μεταναστών. Μαθαίνω ότι είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία με την Τουρκία, τόσο κοντά όσο ποτέ δεν έχουμε βρεθεί. Η Τουρκία πρόκειται να σταματήσει τις ροές (ίσως το αντάλλαγμα να είναι οι βίζες σε νησιά- όπως είχε συμβεί και στο παρελθόν). Πάντως, αυτό που με πληροφορούν είναι ότι στις 23 Οκτωβρίου η συμφωνία θα έχει επιτευχθεί και θα υπογραφεί στην Άγκυρα ανάμεσα στον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Δημήτρη Καιρίδη και τον Τούρκο ομόλογό του. Το θέμα είναι πόσο θα διαρκεί αυτή συμφωνία…

Αφού μιλάμε για συμφωνίες έχω να σας αποκαλύψω και τούτο: Οι συνομιλίες που είχε ο υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για την εξωστρέφεια Κώστας Φραγκογιάννης με τον Τούρκο ομόλογό του κατέληξαν σε πέντε συμφωνίες «θετικής ατζέντας». Αυτές θα υπογραφούν στην Θεσσαλονίκη στις 7 Δεκεμβρίου ενώπιον των Κυριάκου Μητσοτάκη και Ταγίπ Ερντογάν στο περιθώριο του Ανωτάτου Συμβουλίου των δύο χωρών.

Τον Τούρκο υφυπουργό συνάντησε και η υφυπουργός Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου και έκανε μαζί του μια σοβαρή συζήτηση για τον πολιτικό διάλογο, σε πολύ παραγωγικό κλίμα, παρά τις διαφορές που υπάρχουν στις δύο χώρες, οι οποίες αντιμετωπίζουν πέραν των άλλων σχεδόν τα ίδια προβλήματα, όπως τις προσφυγικές ροές κτλ.

Αραβικά κράτη - Παλαιστίνιοι

Πάμε να κλείσουμε με μια ανάλυση την οποία διαβάσαμε στο ΑΜΠΕ, γιατί τα αραβικά κράτη είναι τόσο απρόθυμα να δεχτούν Παλαιστίνιους.

Οι αραβικές χώρες φοβούνται ότι ο τελευταίος πόλεμος του Ισραήλ με τη Χαμάς στη Γάζα θα μπορούσε να προκαλέσει νέο κύμα μόνιμων εκτοπισμών από τη γη όπου οι Παλαιστίνιοι ελπίζουν να χτίσουν κράτος.

Η Αίγυπτος, το μοναδικό αραβικό κράτος που μοιράζεται σύνορα με τη Γάζα, και η Ιορδανία, που συνορεύει με τη Δυτική Όχθη, έχουν απευθύνει προειδοποιήσεις κατά της εξώθησης των Παλαιστινίων να εγκαταλείψουν τη γη τους.

Ο πρόεδρος Σίσι έχει δηλώσει ότι είναι σημαντικό οι Παλαιστίνιοι «να παραμείνουν σταθεροί και παρόντες στη γη τους», ενώ ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντάλα προειδοποίησε κατά της όποιας απόπειρας «να εκτοπιστούν διά της βίας οι Παλαιστίνιοι από όλα τα παλαιστινιακά εδάφη ή να προκληθεί ο εσωτερικός εκτοπισμός τους».

Για τους Άραβες και τους Παλαιστινίους, η ιδέα του να φύγουν ή να εκδιωχθούν από το έδαφος όπου θέλουν να εγκαθιδρύσουν κράτος θυμίζει τη “Nakba“, ή την «καταστροφή, όπου πολλοί Παλαιστίνιοι εγκατέλειψαν ή εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους κατά τον πόλεμο του 1948, που συνόδεψε την ίδρυση του ισραηλινού κράτους.

Το Ισραήλ αμφισβητεί τον ισχυρισμό ότι εκδίωξε τους Παλαιστινίους, λέγοντας ότι έχει δεχθεί επίθεση από πέντε αραβικά κράτη μετά τη δημιουργία του.

Περίπου 700.000 Παλαιστίνιοι, ο μισός αραβικός πληθυσμούς αυτού που ήταν η υπό βρετανική εντολή Παλαιστίνη, έχασαν τα υπάρχοντά τους και εκτοπίστηκαν, πολλοί καταφεύγοντας σε γειτονικά αραβικά κράτη όπου παραμένουν οι ίδιοι και οι απόγονοί τους. Πολλοί ζουν ακόμα σε καταυλισμούς προσφύγων.

Ως εκ τούτου, πολλοί Παλαιστίνιοι λένε ότι δεν θέλουν να φύγουν από τη Γάζα –από όπου αποχώρησε το Ισραήλ το 2005 ύστερα από κατοχή 38 ετών– παρά την κλιμάκωση της πρόσφατης σύγκρουσης.