"Kουλου-βάχατα"

00:01 - 22/03/24

Ελλάδα – Νότος & Ανταγωνιστικότητα

Με αναφορές στη χώρα μας και την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας, θα ξεκινήσουμε με μια αρκετά ενδιαφέρουσα ανάλυση της ING, η οποία διαπιστώνει ανατροπή του σκηνικού της ανταγωνιστικότητας στην Ευρωζώνη, με τις χώρες του Βορρά να χάνουν το πλεονέκτημα που είχαν από την δημιουργία του ευρώ. Όπως αναφέρουνε οι αναλυτές της ING, καταγράφεται σημαντική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα όπως και τις άλλες οικονομίες της περιφέρειας, έστω και εάν αυτή επιτεύχθηκε μέσω μιας επώδυνης προσαρμογής. Πάντα σύμφωνα με την ING, ο Νότος ξεπερνά πλέον τον Βορρά σε αύξηση των εξαγωγών, το οικονομικό μοντέλο πάνω στο οποίο στηρίχθηκαν χώρες όπως η Γερμανία τίθεται σε αμφισβήτηση, ενώ η Ευρωζώνη επιτυγχάνει μια υγιή εξισορρόπηση.

Η ING εντοπίζει το πρόβλημα της χαμένης ανταγωνιστικότητας των οικονομιών του Νότου από την πρώτη κιόλας δεκαετία του κοινού νομίσματος, όταν μεγάλες εισροές κεφαλαίων στην περιφέρεια οδήγησαν σε μη παραγωγικές επενδύσεις. Η αύξηση της παραγωγικότητας ήταν πρακτικά ανύπαρκτη στην Ιταλία και την Ισπανία, καθώς οι μισθοί αυξάνονταν εξίσου γρήγορα ή και γρηγορότερα από ό,τι στις χώρες του Βορρά. 

Την εποχή εκείνη, η Ελλάδα σημείωσε σημαντική βελτίωση της παραγωγικότητάς της, αλλά η  αύξηση των μισθών ήταν τέτοια ώστε τα οφέλη από την αύξηση της παραγωγικότητας εξουδετερώθηκαν, εξηγούν οι αναλυτές. Αυτό οδήγησε σε σημαντικό χάσμα στο εργατικό κόστος σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. 

Βέβαια, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, καθώς ήδη τότε υπήρχαν επικρίσεις σε βάρος χωρών όπως η Γερμανία και η Ολλανδία, οι οποίες εμφάνιζαν υψηλά εμπορικά πλεονάσματα, αλλά την ίδια στιγμή κρατούσαν περιορισμένη την εσωτερική ζήτηση, δυσκολεύοντας την προσαρμογή των χωρών του Νότου. 

Με το ξέσπασμα της κρίσης χρέους, οι χώρες της περιφέρειας οδηγήθηκαν σε μια αναγκαστική και επώδυνη διαδικασία εσωτερικής υποτίμησης που στις περισσότερες περιπτώσεις είχε ως αποτέλεσμα μια παρατεταμένη ύφεση και υψηλή ανεργία.

«Ενώ δεν θα ισχυριζόμασταν ότι αυτή είναι η προτιμώμενη γιατρειά για τις δομικά προβληματικές χώρες, το αποτέλεσμα ήταν ορατό στο τέλος», σημειώνουν οι αναλυτές της ING. Το μεγάλο χάσμα που είχε δημιουργηθεί στο σχετικό εργατικό κόστος πριν από την κρίση, πλέον είχε κλείσει.

Η επώδυνη προσαρμογή απέφερε καρπούς, αφότου τη δεκαετία του 2010 ο ρυθμός αύξησης των μισθών μειώθηκε αισθητά στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία, ενώ έγινε αρνητικός στην Ελλάδα. Μπορεί η παραγωγικότητα να επιβραδύνθηκε στις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης στο διάστημα αυτό, λόγω των χαμηλών επενδύσεων, αλλά η Ισπανία και η Πορτογαλία κατάφεραν να  έχουν ισχυρότερη αύξηση της παραγωγικότητας από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης.

Στη μεταπανδημική περίοδο, η αύξηση του εργατικού κόστους επιταχύνθηκε στις χώρες του Βορρά, λόγω του υψηλού πληθωρισμού και της έλλειψης εργατικού δυναμικού.

Αντίθετα, η Ιρλανδία και η Ελλάδα είναι οι χώρες με τη μεγαλύτερη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους.

Το αποτέλεσμα είναι ότι οι εξαγωγικές υπερδυνάμεις του Βορρά βλέπουν τα τελευταία χρόνια τις υπόλοιπες χώρες να τις ξεπερνούν.  Ασφαλώς όχι σε απόλυτα ποσά, αλλά ο ρυθμός των εξαγωγών στη Γερμανία και την Ολλανδία είναι χαμηλότερος από ό,τι στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Ιταλία, διαπιστώνει η ING.

Επιπλέον, οι βιομηχανικές επιχειρήσεις στον Νότο είναι πιο αισιόδοξες για την ανταγωνιστικότητά τους και βλέπουν την αύξηση των εξαγωγών τους να βελτιώνεται.

Σε αυτό συμβάλλουν και οι επενδύσεις, οι οποίες μετά την πανδημία ακολουθούν ένα παρόμοιο μοτίβο και αναμένεται να βελτιωθούν περαιτέρω στις χώρες του Νότου, με το Ταμείο Ανάκαμψης.

Τι σημαίνει για την Ευρωζώνη

Όπως αναφέρουνε οι οικονομολόγοι της ING, πρόκειται για καλά νέα σε ό,τι αφορά τις ανισορροπίες στην Ευρωζώνη, καθώς οι εξελίξεις αυτές οδηγούν σε πιο ομοιόμορφες επιδόσεις μεταξύ των χωρών.

Βέβαια, το ιδανικό σενάριο θα ήταν  εάν η παραγωγικότητα στον Βορρά δεν είχε υποχωρήσει, αλλά η προσαρμογή ήταν αποτέλεσμα κυρίως της ταχύτερης αύξησης των μισθών στον Βορρά και της ταχύτερης αύξησης της παραγωγικότητας στον Νότο.

«Σε αυτό το σημείο, μοιάζει περισσότερο με μία κούρσα προς τα κάτω σε ό,τι αφορά τις δομικές επιδόσεις, κάτι που δεν βοηθά την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης σε παγκόσμια κλίμακα», τονίζουν οι αναλυτές.

Και την ώρα που η Γερμανία θεωρείται και πάλι «ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης», οι ανησυχίες για την ανταγωνιστικότητα του εργατικού της κόστους προστίθενται στις ανησυχίες για το μοντέλο ανάπτυξής της, καταλήγει η ING.

Απίστευτο και όμως ελληνικό

Τώρα για τα όσα ανέφερε σε άρθρο του ο ΣΚΑΙ είχε τη φράση “Απίστευτο και όμως ελληνικό” …. Και είναι σίγουρο πως διαβάζοντας τα όσα αναφέρονται το μόνο που δε μπορούμε είναι αν διαφωνήσουμε με αυτό:

Μια αδιανόητη κατάσταση που επικρατεί στο εξωτερικό εμπόριο κρεάτων της χώρας μας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια φέρνει απόψε στη δημοσιότητα ο ΣΚΑΙ. Είναι πρακτικά αδύνατες οι εξαγωγές στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, επειδή η χώρα μας αδυνατεί όλο αυτό το διάστημα να συμμορφωθεί με τις απαιτουμενες προδιαγραφές. Μάλιστα, λέγεται ότι απηυδισμένοι έμποροι κάνουν τις εξαγωγές των προϊόντων τους μέσω Σκοπίων.

Ελληνικά κρέατα «βαφτίζονται» σκοπιανά για να εξαχθούν: Ελλάδα -> Σκόπια-> ΗΠΑ-Καναδάς.

Εδώ και 14 χρόνια, από την εποχή των τρελών αγελάδων, οι έλληνες κτηνοτρόφοι απαγορεύεται να εξάγουν τα προϊόντα τους σε ΗΠΑ και Καναδά. 

«Τις προϋποθέσεις τις έχουμε πάνω από μια δεκαετία όμως κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να κάνει τον φάκελο και να τον στείλει», δηλώνει ο Λευτέρης Γίτσας, Πρόεδρος Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Κρέατος.

«Είναι μια διαδικασία που έχει κρατήσει πάνω από 14 χρόνια», αναφέρει ο Γιώργος Στρατάκος, Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

Οι αρμόδιες αμερικανικές αρχές θεωρούν ότι η Ελλάδα δεν πληρεί τα στάνταρ σε ότι αφορά τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας των προϊόντων κρέατος.

«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει σοβαρός έλεγχος γύρω  από τα προϊόντα μας, κυκλοφορούν προϊόντα που δεν πρέπει να υπάρχουν στα καταστήματα και αυτό είναι γιατί ο έλεγχος δεν είναι σοβαρός», σημειώνει ο Λούστας Νίκος, ιδιοκτήτης εταιρείας εμπορία κρεάτων.

Ο ίδιος προσθέτει πως «σε κεμπάπ μοσχαρίσιο, το κρέας που υπερισχύει είναι το κοτόπουλο. Άρα ποιος θα μας εμπιστευθεί σαν χώρα για να μπορούμε να εξάγουμε. Σοβαρές προδιαγραφές έχουν δύο τρία εργοστάσια στην Ελλάδα».

Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις αρμόδιες ελληνικές αρχές με τις αντίστοιχες των ΗΠΑ προκειμένου να αρθούν τα εμπόδια ξεκινήσαν το μακρινό 2010 και μέχρι σήμερα δεν έχουν τελεσφορήσει.

«Δεν είχαμε το πιστοποιητικό με το οποίο να βεβαιώνει ότι η χώρα έχει απαλλαγεί από κάποιες ζωονόσους», υπογραμμίζει ο κ. Γίτσας.

Ο ίδιος συμπληρώνει πως κατατέθηκε ο φάκελος εκπρόθεσμα και λέω εκπρόθεσμα γιατί πέρυσι τον Μάιο συνεδρίασε η Παγκόσμια Επιτροπή Υγείας των Ζώων, είδε τον φάκελο ότι ήταν εκπρόθεσμος και δεν έβγαλε απόφαση.

Πριν 10 μέρες οι ΗΠΑ απέστειλαν νέο έγγραφο προς το ελληνικό υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ζητώντας διευκρινίσεις και εγγυήσεις προκειμένου να άρουν τους περιορισμούς

«Έρχονται να ελέγξουν όλη την παραγωγική διαδικασία από τον στάβλο, από το σφαγείο , την μεταποιητική βιομηχανία , τα σημεία αποθήκευσης, τα logistics τα οποία τηρούνται ούτως ώστε να φύγει το προϊόν από τη χώρα και να φτάσει στη χώρα που θα εξαχθεί εν προκειμένω τις ΗΠΑ», αναφέρει ο κ. Στρατάκος.

Ελληνικές βιομηχανίες που παράγουν και εμπορεύονται κυρίως ελληνικό γύρο και άλλα προιόντα κρέατος περιμένουν την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων προκειμένου να επεκταθούν στην άλλη όχθη του Ατλαντικού

«Η δική μας η πλευρά επιθυμεί να τελειώσει η διαδικασία αυτή το συντομότερο δυνατόν γιατί είμαστε αυτοί που επιθυμούμε να εξάγουμε », δηλώνει ο κ. Στρατάκος.

Παράγοντες της αγοράς ωστόσο, υποστήριζουν, ότι ελληνικά κρέατα φτάνουν σε καταστήματα της Αμερικής δια της πλαγίας οδού.

Ξέραμε για τα αιγοπρόβατα από τα Σκόπια που βαφτίζονται Ελληνικά, τώρα υπάρχουν πληροφορίες για προϊόντα κρέατος που βαπτίζονται σκοπιανά για να εξαχθούν στις ΗΠΑ.

Άλλοι πάντως αποδίδουν την αμερικανική απαγόρευση σε εμπορικό πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, με την Ελλάδα να αποτελεί έναν από τους αδύναμους κρίκους.

Όταν ο πιλότος τραβά τον μοχλό εκτίναξης του μαχητικού

Όπως τώρα έγραφε ο “Βηματοδότης” …. Ένας από τους πιλότους, σμήναρχος είναι σήμερα και υπηρετεί στα Φάντομ, που είχε εκτιναχθεί από το κάθισμά του, λίγο πριν από την συντριβή του μαχητικού του, μετά από μια δύσκολη αερομαχία στο Αιγαίο, μου περιέγραψε την περιπέτειά του, με την ευκαιρία της πτώσης και της επιτυχούς διάσωσης του νεαρού υποσμηναγού του F-16 block52+ σε θαλάσσια περιοχή στη νήσο Ψαθούρα, μεταξύ Χαλκιδικής και Αλοννήσου. Είναι τρομακτικό, λέει, αυτό που συμβαίνει λίγα δευτερόλεπτα προτού ο πιλότος εγκαταλείψει το αεροσκάφος, προτού δηλαδή τραβήξει τον μοχλό εκτίναξης και βρεθεί μαζί με το κάθισμά του στο αέρα.

Μόλις διαπιστώσει ότι το αεροσκάφος πέφτει, ότι δεν υπακούει στις εντολές του και πως δεν έχει καμία ελπίδα να διασωθεί το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να προσπαθήσει να μην συντριβεί το αεροπλάνο του σε κατοικημένη περιοχή. Είναι πράγματι συγκινησιακό να μαθαίνεις ότι πιλότοι θυσίασαν την ζωή τους για να αποφύγουν τις κατοικημένες περιοχές.. Έμειναν έως την τελευταία στιγμή μέσα στο αεροσκάφος τους…

Εν συνεχεία θα φέρει το σώμα του σε ευθεία θέση, η σπονδυλική του στήλη θα πρέπει να είναι σε κατακόρυφη θέση με το κάθισμα και την στιγμή θα τραβήξει τον μοχλό, ανοίγει αυτόματα η καλύπτρα, εκτινάσσεται (με την βοήθεια μικρών πυραύλων) το κάθισμά του μαζί με αυτόν (τα g’s εκείνη την στιγμή είναι πολλά και υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού). Αμέσως μετά, το κάθισμα αποκολλάται από τον πιλότο και ανοίγει αυτόματα το δικό του αλεξίπτωτο καθώς και η σωσίβια λέμβος του που είναι δεμένη πάνω του..