00:01 - 22/11/24

Ελληνική Οικονομία

Ενδιαφέροντα τα όσα έγραψε για την ελληνική οικονομία σε άρθρο του στον Ο.Τ. ο Γιάννης Αγουρίδης. Συγκεκριμένα, μεγάλο πρόβλημα παραμένει το επενδυτικό κενό στην Ελλάδα, κάτι το οποίο επισημαίνει πλήθος οικονομικών αναλυτών σχετικά με την ελληνική οικονομία. Αν και εμφανίζεται μια τάση μείωσης της «ψαλίδας» με την Ευρώπη, το ζήτημα παραμένει υπαρκτό και δείχνει ότι η χώρα μας είναι…πίσω.

Eίναι χαρακτηριστικό ότι ο λόγος επενδύσεων προς ΑΕΠ βρέθηκε το 2023 στο 13,9% του ΑΕΠ ενώ ο μέσος όρος της Ευρωζώνης για το ίδιο έτος ήταν 22,2%, κάτι που αντιστοιχεί σε 8 και πλέον μονάδες. Σύμφωνα με το σχέδιο του προϋπολογισμού που κατατέθηκε χθες στη Βουλή,  το 2025 οι πραγματικές επενδύσεις (σε σταθερές τιμές) στην Ελλάδα προβλέπεται να ανακάμψουν περαιτέρω, σε 17,5% του ΑΕΠ έναντι του 20,8% του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη. Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών «Αυτό αντιστοιχεί σε σωρευτική βελτίωση άνω των δύο τρίτων (69,4%) του επενδυτικού κενού της Ελλάδας το 2025 έναντι του 2019, με το ύψος του επενδυτικού κενού για το έτος να διαμορφώνεται σε 3,3 ποσοστιαίες μονάδες, το χαμηλότερο ποσοστό από το 2010 έως σήμερα». Ωστόσο, πρώτα από όλα αυτό θα πρέπει να αποδειχθεί στην πράξη, διότι η κυβέρνηση της ΝΔ δε φαίνεται να τα έχει πάει και ιδιαίτερα καλά σε σχέση με τις επενδύσεις. Δευτερευόντως, ακόμη κι αν η παραπάνω πρόβλεψη υλοποιηθεί στο ακέραιο, τότε αυτό θα σημαίνει ότι η Ελλάδα θα υπολείπεται και πάλι της ευρωζώνης στο τέλος του 2025. 

                                        

Επενδυτικό κενό και επενδύσεις; Οι άστοχες κυβερνητικές προβλέψεις

Ας δούμε όμως και λίγο πιο αναλυτικά το θέμα των επενδύσεων στη χώρα, αλλά κυρίως την αποτυχία σε σχέση με τις προβλέψεις. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2025, την επόμενη χρονιά «οι επενδύσεις αναμένεται να αναδειχθούν σε κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης αντικαθιστώντας την ιδιωτική κατανάλωση, η οποία είχε την πρωταρχική συμβολή τα προηγούμενα έτη, ως αποτέλεσμα της φιλοεπενδυτικής οικονομικής πολιτικής, της εντατικότερης αξιοποίησης των ευρωπαϊκών πόρων, των κεκτημένων από τις εθνικές διαρθρωτικές πολιτικές για το επιχειρηματικό περιβάλλον και των ευνοϊκών συνθηκών χρηματοδότησης, σε συνέχεια της χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ και της εμπέδωσης του κλίματος εμπιστοσύνης από την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας για τη χώρα.

Ο ρυθμός της αύξησης των επενδύσεων προβλέπεται να διαμορφωθεί σε 8,4% το 2025, ενισχυμένος έναντι του 2024 (6,7%) και 6,6% του 2023, και με ικανούς επιμέρους ρυθμούς αύξησης τόσο σε εξοπλισμό (11,1%) όσο και σε κατασκευές (8,1%). όμως, το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση της ΝΔ προέβλεπε επενδύσεις της τάξης του 15% και πλέον τόσο για το 2023 όσο και για το 2024. Συνεπώς, τίθεται ένα ζήτημα σχετικά με το αν θα επιτευχθεί ο στόχος που έχει τεθεί για την επόμενη χρονιά. Πηγές του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών ανέφεραν στον ΟΤ πως «ο στόχο του 2024 επηρεάζεται και από τις διεθνείς συνθήκες», φέροντας το παράδειγμα της ευρωζώνης όπου «Ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου είναι στο -1,9%».

Στο υπουργείου υποστηρίζουν δια του προϋπολογισμού ότι το επενδυτικό κενό της Ελλάδας σε σχέση με τις χώρες της Ευρωζώνης, το οποίο κορυφώθηκε το 2019, μετά τη διεύρυνσή του κατά την περίοδο της οικονομικής προσαρμογής , θα συνεχίσει να περιορίζεται το 2025, για έκτη συνεχή χρονιά. Μάλιστα, σύμφωνα με τα αναθεωρημένα στοιχεία εθνικών λογαριασμών για το 2023 που δημοσίευσε η ΕΛΣΤΑΤ τον Οκτώβριο 2024, το κλείσιμο του επενδυτικού κενού συντελείται με ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα σε σύγκριση με τα σχετικά στοιχεία του προσχεδίου του κρατικού προϋπολογισμού 2025, λόγω της δυναμικότερης αύξησης των πραγματικών επενδύσεων μετά το 2019, κυρίως κατά τα έτη 2022 και 2023. 

Το ποσοστό της ετήσιας πραγματικής ανάπτυξης του 2025, που δεν εξηγείται από τη δυναμική των επενδύσεων, εκτιμάται ότι θα προέλθει σε καθαρή βάση από την αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης (+1,6% σε ετήσια βάση), η οποία συντηρείται από τις θετικές τάσεις στην απασχόληση (+0,7%), στα ονομαστικά εισοδήματα από μισθωτή εργασία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα (+3,4%) και στα πραγματικά εισοδήματα των νοικοκυριών, υπό τη μειούμενη επίδραση του πληθωρισμού.

Οι κίνδυνοι

Πάντως, όπως είναι προφανές υπάρχουν και σημαντικές αβεβαιότητες. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, οι κίνδυνοι που περιβάλλουν τις μακροοικονομικές προβλέψεις, τόσο για το 2024 όσο και για το 2025, περιλαμβάνουν το ενδεχόμενο κλιμάκωσης των γεωπολιτικών κρίσεων στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή καθώς και πιθανές νέες εστίες γεωπολιτικών εντάσεων, με αντίκτυπο στο διεθνές εμπόριο και στην πορεία αποκλιμάκωσης του πληθωρισμού, ενώ σημαντικές επιπτώσεις ενδέχεται να έχει και η εκδήλωση νέων ακραίων κλιματικών φαινομένων. Το ενδεχόμενο πιο επίμονου πληθωρισμού και η διατήρηση περιοριστικής νομισματικής πολιτικής για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα θα επιδρούσε, επίσης, αρνητικά στην ανάπτυξη, ενώ μία σημαντικά περιοριστική δημοσιονομική πολιτική σε μεγάλες οικονομίες της ΕΕ, θα επιδρούσε αρνητικά στις ξένες επενδύσεις και στις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών.

Ανοδικά στον ρυθμό ανάπτυξης θα μπορούσαν να επιδράσουν η ευνοϊκότερη του αναμενομένου εξέλιξη των τουριστικών εσόδων και των εσόδων από μεταφορές, η ενδεχόμενη ταχύτερη αποκλιμάκωση του πληθωρισμού, η ενίσχυση των επενδύσεων, ως αποτέλεσμα της ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας, η ταχύτερη αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και των άλλων ευρωπαϊκών πόρων καθώς και η περαιτέρω ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, μέσω των μεταρρυθμίσεων που έχουν δρομολογηθεί.

Ελληνική Οικονομία – ΑΕΠ

Πάρα πολύ σημαντικά ήτανε και τα όσα ανέφερε ο ΙΟΒΕ στην έκθεση του για την ελληνική οικονομία, με τα βασικά συμπεράσματα να είναι δύο. Πως στην Στην Αττική το μισό ΑΕΠ της χώρας. Την ίδια ώρα που είναι περισσότεροι οι θάνατοι από τις γεννήσεις και στις 13 περιφέρειες της χώρας!!!

Συγκεκριμένα:

Στη συστηματική καταγραφή των τάσεων στις ελληνικές περιφέρειες εστιάζει η πρόσφατη έκθεση του ΙΟΒΕ, με σκοπό την ανάδειξη προτεραιοτήτων πολιτικής για την άμβλυνση των περιφερειακών ανισοτήτων, προκειμένου η οικονομική ανάπτυξη να είναι διατηρήσιμη, ισόρροπη και κοινωνικά βιώσιμη.

Πρόκειται για το δεύτερο τεύχος της εξαμηνιαίας Έκθεσης για τις κοινωνικές και οικονομικές τάσεις στις ελληνικές περιφέρειες, που εκπονήθηκε με την υποστήριξη του Παρατηρητηρίου Περιφερειακών Πολιτικών (ΠΠΠ).

Τι έδειξε έκθεση του ΙΟΒΕ

Η περιγραφική ανάλυση επιλεγμένων δεικτών σε περιφερειακό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, ανέδειξε ότι υπάρχουν περιθώρια για βελτίωση και ευκαιρίες για σύγκλιση των ελληνικών περιφερειών σε μια σειρά από τομείς.

·         Η μείωση και γήρανση του πληθυσμού αποτελούν εθνικό πρόβλημα, συσχετίζονται με τους ρυθμούς ανάπτυξης σε περιφερειακό επίπεδο, ενώ παρουσιάζουν μειωμένη ένταση σε επιμέρους περιοχές όπως η Κρήτη και το Νότιο Αιγαίο. Οι γεννήσεις υπολείπονται των θανάτων πλέον και στις 13 περιφέρειες. Η τάση μετριάζεται από θετικές καθαρές μεταναστευτικές ροές σε 10 περιφέρειες.

·         Η οικονομική δραστηριότητα παρουσιάζει αμείωτα υψηλή συγκέντρωση στην Αττική, όπου καταγράφεται με διαφορά και το υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Ο ρυθμός επενδύσεων και πιστωτικής επέκτασης ανακάμπτουν με διαφορετική ταχύτητα μεταξύ των περιφερειών.

·         Η ανάγκη για σύγκλιση μεταξύ περιφερειών σε βασικούς οικονομικούς δείκτες παραμένει βασικός στόχος και πρόκληση, καθώς οι περιφέρειες των δύο μεγαλύτερων αστικών κέντρων και μεγάλο μέρος της νησιωτικής Ελλάδας καταγράφουν ταχύτερες επιδόσεις σε πολλούς τομείς.

·         Η ετερογένεια μεταξύ περιφερειών σε βασικούς κοινωνικούς δείκτες και η απόκλιση από τον μέσο Ευρωπαϊκό όρο παραμένει έντονη, όπως για θέματα εισοδηματικής ανισότητας, υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής προστασίας.

Δημογραφικές τάσεις

Η μείωση και γήρανση του πληθυσμού της χώρας αποτελούν μείζον εθνικό πρόβλημα. Το φυσικό ισοζύγιο, δηλαδή η διαφορά μεταξύ γεννήσεων και θανάτων, καταγράφεται πλέον αρνητική και στις 13 περιφέρειες, κυρίως λόγω σημαντικής μείωσης των γεννήσεων σε συνδυασμό με αναβολή των γεννήσεων σε μεγαλύτερη ηλικία. Το μεταναστευτικό ισοζύγιο μετριάζει την πληθυσμιακή πτώση σε 10 περιφέρειες, εκτός από την Αττική, τη Δυτική Ελλάδα και τη Δυτική Μακεδονία, όπου είναι αρνητικό. Η Κρήτη είναι η μόνη περιφέρεια στην Ελλάδα που παρουσιάζει οριακά θετικό ρυθμό πληθυσμιακής ανάπτυξης, καθώς το θετικό μεταναστευτικό ισοζύγιο υπερκαλύπτει το οριακά αρνητικό φυσικό ισοζύγιο.

Όπως αναφέρεται στην έρευνα του ΙΟΒΕ, οι μεταναστευτικές εισροές δεν επαρκούν να αντιστρέψουν την πληθυσμιακή μείωση που οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στην μεγάλη μείωση των γεννήσεων σε όλες τις περιφέρειες. Πολιτικές που αφορούν το φυσικό ισοζύγιο έχουν μέσο- και μακροχρόνια αποτελέσματα στο δημογραφικό, και εν συνεχεία στην κοινωνική συνοχή και την οικονομία, ενώ πολιτικές ενίσχυσης του μεταναστευτικού ισοζυγίου μπορούν να έχουν πιο άμεσα αποτελέσματα.

Οικονομική δραστηριότητα και Επιχειρηματικότητα

Η οικονομική δραστηριότητα συγκεντρώνεται κυρίως στις περιφέρειες των δύο μεγάλων αστικών κέντρων, με την Αττική να συνεισφέρει σχεδόν το μισό του συνολικού ΑΕΠ, πάνω από το ένα τρίτο των επενδύσεων και πάνω από το μισό των εξαγωγών. Παρά τις σημαντικές αποκλίσεις στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, έντονη αναπτυξιακή δυναμική καταγράφηκε τόσο στις ηπειρωτικές όσο και στις νησιωτικές περιφέρειες της χώρας, με τη Στερεά Ελλάδα, τη Δυτική Μακεδονία, την Πελοπόννησο, το Νότιο Αιγαίο, την Κρήτη και τα Ιόνια Νησιά να ξεχωρίζουν. Οι πάγιες επενδύσεις ανακάμπτουν με υψηλό ρυθμό στη νησιωτική Ελλάδα και την Ήπειρο, ωστόσο το επενδυτικό κενό συγκριτικά με τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο παραμένει σημαντικό.

Προτεραιότητα πολιτικής αποτελεί η στροφή του παραγωγικού υποδείγματος προς παραγωγικές επενδύσεις, καθώς και η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας σε εξωστρεφείς τομείς με υψηλή προστιθέμενη αξία. Παρά την έντονη διαπεριφερειακή ετερογένεια και τη συστηματική απόσταση από την Ευρώπη στο ποσοστό του εργατικού δυναμικού που απασχολείται σε τομείς επιστήμης και τεχνολογίας, ενθαρρυντικό είναι το γεγονός ότι ο αριθμός των απασχολουμένων σε θέσεις Έρευνας και Ανάπτυξης αυξήθηκε κατά την περίοδο 2019-21 στις περισσότερες ελληνικές περιφέρειες, ακολουθώντας την ευρωπαϊκή τάση.

Τι είδε ο ΙΟΒΕ για το χρηματοπιστωτικό τομέα

Η ετερογένεια σε δείκτες χρηματοοικονομικής ένταξης, τραπεζικών καταθέσεων, χορηγήσεων και πιστωτικής επέκτασης, αναδεικνύει τη σημασία του τοπικού ρόλου των τραπεζών. Η περιφέρεια της Κρήτης, η Αττική, το Νότιο Αιγαίο, τα Ιόνια Νησιά και η Ήπειρος εμφανίζονται υψηλά στη σχετική κατάταξη επιλεγμένων χρηματοοικονομικών δεικτών, ενώ αναδεικνύεται η ευκαιρία για σύγκλιση σε ορισμένες περιφέρειες, όπως η Δυτική Πελοπόννησος, η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, το Βόρειο Αιγαίο και η Δυτική Ελλάδα. Αναφορικά με τις πρόσφατες τάσεις στους ίδιους δείκτες, θετικά δείγματα σύγκλισης και ανόδου κατά μέσο όρο στην σχετική κατάταξη το 2023 κατέγραψαν κατά σειρά οι Δυτική Μακεδονία, Θεσσαλία και Δυτική Ελλάδα. Αντίθετα, στη σχετική μέση κατάταξη υποχώρησαν η Κεντρική Μακεδονία, η Αττική, η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη και το Νότιο Αιγαίο.

H ευρεία πρόσβαση των νοικοκυριών και επιχειρήσεων στο τραπεζικό σύστημα, το επίπεδο του χρηματοοικονομικού αλφαβητισμού και η αξιοποίηση της χρηματοοικονομικής τεχνολογίας (fintech) δύνανται να αναβαθμίσουν τον χρηματοδοτικό ρόλο των τραπεζών στην τοπική και εθνική οικονομία.

Αγορά Εργασίας

Συρρικνώθηκε περαιτέρω το ποσοστό ανεργίας το 2023 σε 11 από τις 13 περιφέρειες, πλην των Ιονίων Νήσων και της Ηπείρου, αλλά παραμένει υψηλή η διασπορά του. Ισχυρότερη πτώση το 2023 καταγράφηκε στη Δυτική Ελλάδα, το Νότιο Αιγαίο και τη Στερεά Ελλάδα, ενώ η Δυτική Μακεδονία καταγράφει το οξύτερο πρόβλημα. Το ποσοστό αυτοαπασχόλησης είναι υπερδιπλάσιο στην ελληνική περιφέρεια σε σχέση με την Αττική, ενώ η συμμετοχή στην αγορά εργασίας παραμένει χαμηλότερη του μέσου Ευρωπαϊκού όρου σε 12 από τις 13 ελληνικές περιφέρειες.  Η κατανομή της απασχόλησης μεταξύ πρωτογενούς, δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα διαφέρει σημαντικά μεταξύ των περιφερειών. Ως κοινή μακροχρόνια τάση, αναδεικνύεται η αύξηση του μεριδίου απασχόλησης στον τριτογενή τομέα.

Κρίνεται σκόπιμο να δοθεί έμφαση σε πολιτικές που θα ενισχύσουν τη  συμμετοχή στην επίσημη αγορά εργασίας, θα αμβλύνουν τη διαπεριφερειακή διασπορά του ποσοστού ανεργίας, θα τονώσουν την ανάπτυξη της μισθωτής απασχόλησης στην περιφέρεια και θα αναβαθμίζουν τις δεξιότητες του εργατικού δυναμικού.

Κοινωνικές Υπηρεσίες και Κοινωνική Ένταξη

Η ένταση της ανισότητας εισοδήματος και φύλου αμβλύνθηκε οριακά το 2023, ενώ παραμένει ανομοιογενής μεταξύ των περιφερειών. Το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών ανακάμπτει, ωστόσο από χαμηλή βάση, ενώ ο κίνδυνος φτώχειας συνεχίζει να αποτελεί σημαντική πρόκληση. Το ελληνικό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας αμβλύνει μόνο μερικώς τον κίνδυνο φτώχειας, ο οποίος καταγράφει υψηλή διασπορά και μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις, από 11,1% (Κρήτη) έως και 26,9% (Βόρειο Αιγαίο) του τοπικού πληθυσμού.  Οι γυναίκες απασχολούνται λιγότερο από τους άνδρες, όπως επισημαίνει η έρευνα του ΙΟΒΕ.

Η απόκλιση, αν και παραμένει σε όλες τις περιφέρειες μεγαλύτερη από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο (10,2%), αμβλύνθηκε το 2023 και κυμάνθηκε μεταξύ 15,6% (Αττική) και 29,3% (Στερεά Ελλάδα) του συνόλου της απασχόλησης. Κρίνεται σκόπιμο οι περιφερειακές πολιτικές να δώσουν έμφαση στην άμβλυνση του κινδύνου φτώχειας και της διασποράς αυτού, μέσα από βελτίωση της αποδοτικότητας του συστήματος κοινωνικών μεταβιβάσεων, καθώς και στοχευμένων μέτρων για την μείωση της ανισότητας εισοδήματος και φύλου στην απασχόληση.

Στον τομέα της υγείας, παρατηρούνται σημαντικές διαφορές στις υποδομές ανά περιφέρεια, που εν μέρει αντανακλώνται στη διασπορά των αυτοαναφερόμενων μη εξυπηρετούμενων ιατρικών αναγκών, οι οποίες καταγράφουν αύξηση την περίοδο 2018-2023 σε όλες τις περιφέρειες, ενώ είναι πολύ υψηλότερες του μέσου όρου στην ΕΕ. Στον τομέα της εκπαίδευσης, οι περισσότερες ελληνικές περιφέρειες (με εξαίρεση την Ήπειρο και την Αττική) υπολείπονται του μέσου όρου της ΕΕ-27 στην απόκτηση τίτλων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά πολύ περισσότερο στο ποσοστό του πληθυσμού που συνεχίζει την εκπαίδευσή του σε μεγαλύτερες ηλικίες. Από την σκοπιά της άσκησης πολιτικής, κρίνεται σκόπιμο να δοθεί προτεραιότητα σε επενδύσεις στις περιφερειακές υποδομές σε υγεία και παιδεία, καθώς και στον στρατηγικό σχεδιασμό αυτών για την αποτελεσματικότερη κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού, δεδομένων των δημογραφικών προκλήσεων και επαγγελματικών απαιτήσεων.

Ο ΙΟΒΕ για περιβάλλον, χωροταξία, τουρισμό

Στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων, γεωγραφικές ιδιαιτερότητες όπως η απόσταση των νησιωτικών περιοχών και η ορεινή μορφολογία θέτουν σημαντικούς περιορισμούς. Ενδεικτικά, η αποτέφρωση εξακολουθεί να αποτελεί βασική επιλογή σε περιοχές όπως η Ήπειρος, το Βόρειο και Νότιο Αιγαίο, σε αντιδιαστολή με Ευρωπαϊκές πρακτικές και με στόχους «πράσινης» μετάβασης. Είναι κρίσιμο η περιφερειακή διοίκηση να δώσει προτεραιότητα στην αναβάθμιση των υποδομών διαχείρισης αποβλήτων προς μεθόδους οι οποίες θα διευκολύνουν την επίτευξη των «πράσινων» στόχων.

Οι περισσότερες περιφέρειες της χώρας έχουν χαμηλότερο ποσοστό χρήσεων γης για δίκτυα συγκριτικά με τον μέσο όρο της ΕΕ-27. Ειδικότερα, το σιδηροδρομικό δίκτυο σημειώνει διαχρονική στασιμότητα ή συρρίκνωση στις περισσότερες περιφέρειες της χώρας. Καθώς ο σιδηρόδρομος αποτελεί ένα από τα περιβαλλοντικά πλέον φιλικά μέσα μεταφοράς, κρίνεται σκόπιμο να δοθεί προτεραιότητα σε επενδύσεις και άρση γραφειοκρατικών ή άλλων εμποδίων για την αναβάθμιση του δικτύου, τόσο διαπεριφερειακά όσο και με γειτονικές χώρες.

Ως προς τουριστικούς δείκτες, εν μέσω διαδοχικών ετών ρεκόρ σε διεθνείς αφίξεις και έσοδα, ο ΙΟΒΕ αναγνώρισε πως τα επίπεδα πληρότητας των ξενοδοχειακών καταλυμάτων διαφέρουν συστηματικά μεταξύ περιφερειών και για το 2023, ενώ παρουσιάζουν σταδιακή αύξηση. Το μερίδιο απασχόλησης σε χώρους πολιτισμού στο σύνολο της απασχόλησης σημειώνει σημαντική αύξηση στην νησιωτική Ελλάδα και στην Αττική, ενώ συρρίκνωση σημειώνεται στην ηπειρωτική Ελλάδα. Θα ήταν υψηλής σημασίας να προταχθεί ένα βιώσιμο και ολιστικό στρατηγικό σχέδιο για τον τουρισμό, το οποίο θα αναδεικνύει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε περιφέρειας.

Συνοψίζοντας, η έκθεση αναδεικνύει ότι είναι κρίσιμο να συνεχιστεί η συστηματική παρακολούθηση των κοινωνικών και οικονομικών τάσεων σε επίπεδο περιφέρειας, ώστε να διευκολύνεται ο σχεδιασμός πολιτικών που θα λαμβάνουν υπόψιν τα πλέον πρόσφατα στοιχεία και τις ανάγκες ανά περιφέρεια.

Σύριζα

Εννοείται πως δεν έχουμε παρακολουθήσει σχεδόν καθόλου τα εσωκομματικά του Σύριζα που πλέον μετά τις χθεσινές αποχωρήσεις είναι 3ο κόμμα στη βουλή. Ωστόσο ελάχιστα που παρακολουθούμε και κυρίως βλέποντας τους υποψηφίους. Η πρόβλεψη μας λοιπόν είναι πως πολύ δύσκολα ο Σύριζα θα μπει στη βουλή. Δεν ξέρουμε και δε μας ενδιαφέρει ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος του Σύριζα. Αλλά με την εικόνα που βλέπουμε, το 3% της εισόδου στη βουλή μόνο εύκολο δε θα είναι ….

Πορτογαλία – Brain Drain

Κλείνουμε με την Πορτογαλία και ένα άρθρο που διαβάσαμε και μας έκανε εντύπωση, αφού δε γνωρίζαμε ότι έχει τόσο σοβαρό πρόβλημα με το Brain Drain.

Όπως λοιπόν αναφέρονταν στο δημοσίευμα, αντιμέτωπη με έναν διαρκώς αυξανόμενο ρυθμό brain drain βρίσκεται η Πορτογαλία, καθώς όλο και περισσότεροι νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι περίπου το 30% των νέων που γεννήθηκαν στην Πορτογαλία ζουν και εργάζονται σήμερα στο εξωτερικό, αντιπροσωπεύοντας το υψηλότερο ποσοστό μετανάστευσης στην Ευρώπη.

Ο αντίκτυπος αυτής της απώλειας γίνεται έντονα αισθητός στην πορτογαλική κοινωνία. Μια γενιά οπλισμένη με πτυχία ιατρικής, νοσηλευτικής και μηχανικής δεν έχει καμία προοπτική να βρει καλά αμειβόμενη εργασία στην πατρίδα της. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι το κλείσιμο μαιευτικών κλινικών, λόγω χαμηλού αριθμού εργαζομένων, το οποίο πρόσφατα ανάγκασε μια γυναίκα να ταξιδέψει 200 χιλιόμετρα για να βρει κατάλληλο μέρος να γεννήσει.

Η κυβέρνηση συνασπισμού της χώρας χρησιμοποιεί τον φετινό προϋπολογισμό για να προσπαθήσει να ανακόψει τη διαρροή και να κρατήσει τους νέους πτυχιούχους στην Πορτογαλία. Η προτεινόμενη πολιτική είναι μια πολυετής φοροαπαλλαγή για άτομα ηλικίας 18 έως 35 ετών με ετήσιους μισθούς έως 28.000 ευρώ. Αλλά είναι αυτή η σωστή προσέγγιση;

Δυσοίωνες οι προβλέψεις

Η φορολογική ελάφρυνση θα εξακολουθεί να μην αφήνει στους νέους αρκετά χρήματα ώστε να παραμείνουν στην Πορτογαλία, σύμφωνα με τον Guardian. Για να είχε επιτυχία το εγχείρημα θα έπρεπε αρχικά οι μισθοί να είναι υψηλότεροι, ωστόσο, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μόνο το 2% των εργαζομένων στη χώρα ηλικίας 18 έως 35 ετών κερδίζει περισσότερα από 41.000 ευρώ ετησίως.

Ένα παράδοξο που συμβαίνει στη χώρα της Ιβηρικής χερσονήσου είναι ότι ενώ νέοι ψάχνουν απεγνωσμένα εργασία στον Καναδά, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, ταυτόχρονα νέοι από αυτές τις χώρες συρρέουν στην Πορτογαλία ως ψηφιακοί νομάδες. 

Η στέρηση των αναγκαίων αυτών φορολογικών εσόδων από τα κρατικά ταμεία όχι μόνο δεν θα λύσει τα προβλήματα της Πορτογαλίας, αλλά θα τα επιδεινώσει, σύμφωνα με αναλυτές. Η ικανότητα της χώρας να βελτιώσει το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και να διατηρήσει τους επαγγελματίες υγείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις δημόσιες επενδύσεις μέσω της είσπραξης φόρων. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει εκφράσει μια σημαντική ανησυχία: δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι αυτό το μέτρο, το κόστος του οποίου σήμερα εκτιμάται σε 525 εκατ. ευρώ, θα είναι καν επιτυχές.

Τα χρήματα αυτά θα ήταν προτιμότερο να δαπανηθούν για την αύξηση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων στις μεταφορές. Μια πρόταση για αυτή τη δαπανηρή αύξηση του μισθολογικού θα ήταν, οι πλούσιοι συνταξιούχοι και οι ψηφιακοί νομάδες που απολαμβάνουν γενναιόδωρα φορολογικά καθεστώτα, να συνεισφέρουν λίγο παραπάνω, καταλήγει ο Guardian.