Μάλιστα
Θα
ξεκινήσουμε λέγοντας ένα μεγάλο μάλιστα για τον παρακάτω
πίνακα. Ένας πίνακα του OECD, στον οποίος παρουσιάζει η
μεταβολή των πραγματικών μισθών, μιας σειράς χωρών. Και τι
βλέπουμε; Πως στην Ελλάδα, το 2022 σε σύγκριση με το 2021,
καταγράφεται η μεγαλύτερη μείωση πραγματικών μισθών
(λαμβάνοντας υπόψη τους ονομαστικούς μισθούς και τον
πληθωρισμό). Συγκεκριμένα καταγράφεται μείωση των
πραγματικών μισθών κατά 7%, σημαντικά μεγαλύτερη άλλων
χωρών, ακόμη και του νότου, όπως η Ισπανία, που καταγράφεται
μείωση περίπου 4,5%. Η μείωση στην Ιταλία είναι 3%.
|
Θα
επιμείνουμε
Εμείς θα
επιμείνουμε πως η κατάσταση με τους μισθούς στη χώρα είναι
κατά μέσο όρο πολύ άσχημη, ενδεχομένως και τραγική. Όχι
επειδή είμαστε εργαζόμενοι. Επαναλαμβάνουμε πως χωρίς
ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, η οικονομία αντιμετωπίζει μια
μεγάλη παγίδα την οποία αργά ή γρήγορα μπορεί να βρει
μπροστά της, σε βαθμό να μην μπορεί μετά να την μαζέψει (για
παράδειγμα με μεγάλη αύξηση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων
πάσης φύσης). Κατά την άποψη μας και χωρίς να κινδυνεύει η
ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και η κερδοφορία των
επιχειρήσεων. Ο μέσος μισθός στη χώρα θα έπρεπε να είναι
κατά μέσο όρο, 10 με 15% υψηλότερος, ειδικά σε ένα καθεστώς
τόσο υψηλού πληθωρισμού. |
Το χειρότερο
Ξέρετε όμως
ποιο είναι ακόμη χειρότερο; Ότι δυστυχώς τα τελευταία
χρόνια, επί κρίσης πανδημίας και τελευταία της κρίσης
πληθωρισμού. Έχουνε αυξηθεί σε τρομερό βαθμό οι
εισοδηματικές ανισότητες. Μια εξέλιξη που κρύβει πολλαπλούς
κίνδυνους, όχι μόνο για μια εθνική οικονομία, αλλά και
συνολικά την κοινωνική συνοχή. Δυστυχώς αυτό δεν
καταγράφεται μόνο στη χώρα μας, αλλά και διεθνώς. Ωστόσο σε
μια χώρα που βγαίνει από 10ετή κρίση, αυτό είναι ένα ακόμη
πιο σοβαρό θέμα…. |
Ο Καραμανλής
κερνούσε καφέ και έδειχνε απελευθερωμένος
Να
σχολιάσουμε τώρα … αφού δεν κερνούσε σουβλάκια πάλι καλά ….
Όπως λοιπόν
έγραφε ο “Βηματοδότης”:
Δεν είχαν
συγκεντρωθεί πολλοί στην οδό Κυριακού Παναγή, κοντά στην
Αμερικανική πρεσβεία, στο πολιτικό γραφείο του πρώην
Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή. Δεν μαζεύτηκε κόσμος για να
του εκφράσει την στήριξή του για την απόφασή του να μην
είναι υποψήφιος. Λίγοι βρέθηκαν εκεί, οι πιο στενοί του
συνεργάτες του, οι δικοί του άνθρωποι που τόσα χρόνια τον
συντρόφευαν στις εξορμήσεις, στις συνεστιάσεις, στις
εκδρομές, στις εκδηλώσεις, αλλά και στους αγώνες της
παράταξης. Αλλά τα τηλέφωνα κτυπούσαν δαιμονισμένα. Όλοι
ήθελαν να μιλήσουν κάποια στιγμή μαζί του να βεβαιωθούν ότι
αυτό που άκουσαν ήταν αλήθεια και να μάθουν τι θα κάνει, με
τι θα ασχοληθεί, ένας πρώην Πρωθυπουργός, την επόμενη ημέρα.
Αυτή η
επόμενη μέρα βρήκε τον Κώστα Καραμανλή στο γραφείο του
αρκετά απελευθερωμένο από την δύσκολη, όπως πολλοί
χαρακτήρισαν την απόφαση που έλαβε. Ένοιωσε ακόμα
περισσότερο απελευθερωμένος όταν πήρε στα χέρια του την
δήλωση Μητσοτάκη, τη διάβασε μεγαλοφώνως, ήταν και αυτό
φαινόταν από την έκφραση του προσώπου του, σε εντελώς
διαφορετικό mood από αυτό του γεμάτο αμηχανία τηλεφωνήματος
της προηγούμενης νύχτας.
***
Κερνούσε
καφέ (αυτά τα περιβόητα και πεντανόστιμα σερραίικα γλυκά,
που λέγονται «ακανές» και που τα πρόσφερε πάλαι ποτέ μαζί με
τον καφέ, είχαν εξαφανισθεί λόγω διαίτης από το γραφείο του
προ πολλού) και απαντούσε συνεχώς στα τηλέφωνα. Θα
διατηρήσει ανοικτό, όπως έλεγε το γραφείο του στην οδό
Παναγή και συμφώνησε (κατά πάσα πιθανότητα με τον
Πρωθυπουργό) να παραστεί σε δύο ή τρεις προεκλογικές
συγκεντρώσεις της ΝΔ (η μία θα είναι με τον κ. Μητσοτάκη)
στη Βόρεια Ελλάδα. Αλλά το ερώτημα που «βασάνιζε» όλους (και
όσους βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο γραφείο του και όσους
τους τηλεφωνούσαν) είναι γιατί το έκανε τώρα, μεσούσης της
προεκλογικής περιόδου. Πρώτα απ΄όλα υπήρξε από τον ίδιο μια
διευκρίνηση: Την συγκεκριμένη απόφαση την πήρε μόνος του,
δεν τον πίεσε κανείς. Έπρεπε να γίνει τώρα, έλεγε,
εκτιμώντας πώς το timing ήταν το κατάλληλο τη στιγμή που η
ΝΔ προηγείται στις δημοσκοπήσεις. |