00:01 - 31/01/25

Ανταγωνιστικότητα

Η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας σε σύγκριση με άλλες χώρες της ΕΕ αναδεικνύεται στη νέα μελέτη που δημοσιεύει το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών σε συνεργασία με το δίκτυο δεξαμενών σκέψης EPICENTER. Η μελέτη εστιάζει στις βασικές διαρθρωτικές αδυναμίες που εμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη και προτείνει μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την παραγωγικότητα, την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία κατά την περίοδο 2025-2030.

Σύμφωνα με τα πορίσματα της μελέτης, το 2024, η Ελλάδα κατέλαβε την 45η θέση στον Παγκόσμιο Δείκτη Καινοτομίας και την 25η θέση στον Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (DESI) της ΕΕ, με σημαντικές αποκλίσεις από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε αρκετές υποκατηγορίες. Παρά την καλή επίδοση στον τομέα του ανθρώπινου κεφαλαίου και τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις ψηφιοποίησης και ενθάρρυνσης της καινοτομίας με στοχευμένα φορολογικά κίνητρα, η χώρα μας κατατάσσεται χαμηλά στην ανάπτυξη της αγοράς, των επιχειρήσεων, και στις ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες. 

Σε ό,τι αφορά τη σύγκριση Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ, οι αιτίες του χάσματος στην έρευνα και την καινοτομία εντοπίζονται στην υπανάπτυξη των ευρωπαϊκών – και ακόμα περισσότερο των ελληνικών – χρηματοπιστωτικών αγορών και κεφαλαιοποιητικών συνταξιοδοτικών συστημάτων, των οποίων τα κεφαλαία μπορούν να επενδυθούν και σε αυτούς τους τομείς, αλλά και στην επιδίωξη της ΕΕ να μετατραπεί σε ρυθμιστική δύναμη σε θέματα τεχνολογίας με αποτέλεσμα την αποθάρρυνση της καινοτομίας. Στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της καινοτομίας και της ψηφιακής οικονομίας προτείνεται η περαιτέρω αναβάθμιση των ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών και υποδομών, η κατάργηση περιορισμών που αποθαρρύνουν την ανάπτυξη, και η ενίσχυση των κεφαλαιοποιητικών συνταξιοδοτικών συστημάτων. 

Τέλος, η μελέτη υπογραμμίζει ότι η έλλειψη αναπτυγμένων κεφαλαιαγορών και ιδιωτικών χρηματοδοτικών εργαλείων αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους για τους οποίους η ΕΕ – και ιδιαίτερα η Ελλάδα – υστερεί σε σχέση με τις ΗΠΑ στον τομέα της τεχνολογίας και της καινοτομίας. Ο συνδυασμός γραφειοκρατίας, υψηλών φορολογικών συντελεστών και περιορισμένων χρηματοδοτικών δυνατοτήτων καθιστά πιο δύσκολη τη δημιουργία και την ανάπτυξη καινοτόμων επιχειρήσεων, επηρεάζοντας την οικονομική προοπτική της χώρας.

Τα βασικά πορίσματα της μελέτης

Η Ελλάδα το 2024 κατατάσσεται στην 45η θέση ανάμεσα σε 133 οικονομίες στον Παγκόσμιο Δείκτη Καινοτομίας, ο οποίος αξιολογεί την ικανότητα παραγωγής καινοτομίας σε πεδία όπως το ανθρώπινο κεφάλαιο, το θεσμικό περιβάλλον, την επιχειρηματική ανάπτυξη, τις υποδομές, την τεχνολογική πρόοδο και τις δημιουργικές υπηρεσίες. Κατέχει επίσης την 38η θέση ανάμεσα στις 51 οικονομίες με το υψηλότερο εισόδημα, και την 28η ανάμεσα σε 39 ευρωπαϊκές οικονομίες.

Την καλύτερη επίδοσή της στον Παγκόσμιο Δείκτη Καινοτομίας η Ελλάδα καταγράφει στην υποκατηγορία Ανθρώπινο κεφάλαιο και έρευνα, όπου σημειώνει επίδοση υψηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (+1,82 μονάδες). Στις υπόλοιπες υποκατηγορίες, η βαθμολογία της βρίσκεται χαμηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, με την επιχειρηματική ανάπτυξη σε εταιρείες και επενδύσεις (στο πλαίσιο μέτρησης του Δείκτη) να σημειώνουν τις μεγαλύτερες αποκλίσεις (-10,03 και -15,95 μονάδες αντίστοιχα).

Ανταγωνιστικότητα (2)

Η Ελλάδα βάσει των πιο πρόσφατων διαθέσιμων στοιχείων για το 2022 καταλαμβάνει την 25η θέση μεταξύ των 27 κρατών μελών της ΕΕ στον Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (DESI), τον οποίο δημοσιεύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και παρακολουθεί  την πρόοδο που σημειώνεται στα κράτη μέλη της ΕΕ στον ψηφιακό τομέα. 

Η μεγαλύτερη υστέρηση για την Ελλάδα στην ψηφιακή πρόοδο εντοπίζεται στην υποκατηγορία Ψηφιακές Δημόσιες Υπηρεσίες, όπου καταλαμβάνει την προτελευταία θέση, αποκλίνοντας σημαντικά από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (-27,9 μονάδες στα 100). Στις υπόλοιπες 3 υποκατηγορίες του Δείκτη (ανθρώπινο κεφάλαιο, συνδεσιμότητα, και ενσωμάτωση ψηφιακής τεχνολογίας) η Ελλάδα κατέχει την 22η θέση, ωστόσο, στη συνδεσιμότητα εντοπίζεται η μεγαλύτερη διαφορά της από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (-10,3 μονάδες στα 100). 

Οι αιτίες του χάσματος έρευνας και καινοτομίας μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ εντοπίζονται στην υπανάπτυξη των ευρωπαϊκών – και ακόμα περισσότερο των ελληνικών – χρηματοπιστωτικών αγορών και κεφαλαιοποιητικών συνταξιοδοτικών συστημάτων, αλλά και στην επιδίωξη της ΕΕ να μετατραπεί σε ρυθμιστική δύναμη σε θέματα τεχνολογίας με αποτέλεσμα την αποθάρρυνση της καινοτομίας.

Ο Γενικός Διευθυντής του ΚΕΦΙΜ και συγγραφέας της μελέτης Νίκος Ρώμπαπας έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Κάθε αισιόδοξη σκέψη για το μέλλον της χώρας μας προϋποθέτει τη σημαντική βελτίωση των επιδόσεων της οικονομίας μας στην καινοτομία και την ψηφιακή οικονομία. Το χάσμα που καλούμαστε να καλύψουμε, τόσο με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, όσο και, ακόμη περισσότερο, με τις πρωτοπόρες στα πεδία αυτά διεθνείς οικονομίες είναι μεγάλο, και οι σχετικές παρεμβάσεις πρέπει να είναι ταχείς και αποτελεσματικές. Η απλοποίηση του συχνά υπερβολικά αυστηρού κανονιστικού πλαισίου, η δημιουργία ενός ισχυρού κεφαλαιοποιητικού συστήματος στις συντάξεις που θα επιτρέψει την επένδυση σημαντικών κεφαλαίων, η επένδυση σε αναγκαίες υποδομές και στη σύγχρονη εκπαίδευση πρέπει να αποτελέσουν εντατικότερα προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής».

Από το «Ελλάς- Γαλλία Συμμαχία» στις εξηγήσεις για τους Meteor

Όπως τώρα σχολίαζε ο Βηματοδότης. Ήταν το γνωστό το σύνθημα «Ελλάς- Γαλλία- Συμμαχία» με το οποίο τόσο οι Γάλλοι, όσο και οι Έλληνες περνούσαν σε μια άτυπη ξεχωριστή στρατιωτική συνεργασία. Έως και συμφωνία αμυντικής συνεργασίας υπέγραψαν οι δύο χώρες, κάτι που σημαίνει ότι εάν μια χώρα δεχθεί επίθεση η άλλη θα σπεύσει στρατιωτικώς να την βοηθήσει. Και ετοιμαστήκαμε να στείλουμε και ελληνικά στρατεύματα στο Σαλέχ, να βοηθήσουμε τους Γάλλους συμμάχους, παρά τις κραυγές αντίρρησης σύσσωμης τη αντιπολίτευσης. Οι Γάλλοι στην κρίση του Orus Reis, όταν Ελλάδα και Τουρκία έφθασαν στα πρόθυμα πολέμου, μας έστειλαν εδώ στις θάλασσές μας το αεροπλανοφόρο «Σαρλ ντε Γκωλ», φορτωμένο με Rafale και με αυτούς τους τρομερούς πυραύλους Meteor, που δεν είχαν οι Τούρκοι και άλλαζαν τα δεδομένα στο Αιγαίο.

Και όταν οι Αυστραλοί τους πούλησαν και εκδήλωσαν την πρόθεσή τους να αγοράσουν αμερικανικά πυρηνικά υποβρύχια, ο Μακρόν στενοχωρήθηκε πολύ, μα πιο πολύ στενοχωρήθηκαν οι γαλλικές πολεμικές βιομηχανίες που έχαναν μια δουλειά δισεκατομμυρίων. Αλλά είπαμε «αμυντική συνεργασία», και «Ελλάς- Γαλλία- Συμμαχία» και σπεύσαμε να αγοράσουμε μεταχειρισμένα και καινούργια Rafale, καθώς και τρεις φρεγάτες Belh@rra, με πρόθεση να αγοράσουμε άλλη μία. Η αλήθεια είναι τις χρειαζόμαστε, όπως χρειαζόμαστε και τα Rafale με τους πυραύλους Meteor. Αυτός ο πύραυλος μεγάλους βεληνεκούς και ακριβείας άλλωστε έκανε τα μαχητικά να ξεχωρίζουν από τα άλλα. Και τότε όταν είχε υπογραφεί η συμφωνία, η Γαλλίδα, τότε υπουργός Αμύνης Φλοράνς Παρλί δεσμεύτηκε (όχι όμως δυστυχώς γραπτώς αλλά προφορικά), ότι δεν πρόκειται να παραχωρήσει η Γαλλία Meteor στην Τουρκία, που απειλούσε την Ελλάδα, που ο Ερντογάν έλεγε ότι θα μας έρθει ξαφνικά μια νύχτα.

Από τότε όλα κύλησαν ομαλά και συμμαχικά με την Γαλλία. Ο Μακρόν ήλθε στην Ελλάδα, ο Μητσοτάκης πήγε στο Παρίσι, η Παρλί μας έστειλε στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου τα γαλλικά Rafale, το «Σαρλ ντε Γκωλ» πραγματοποιούσε ασκήσεις στο Αιγαίο (και στην Κρήτη), τα Rafale (μαζί με τους φονικότατους πυραύλους Meteor) άρχισαν να προσγειώνονται στην Τανάγρα, το ένα μετά το άλλο, η Belh@rra, να ρίχνεται στο νερό και όλα έμοιαζαν ωραία και φιλικά ακόμα και όταν τους δώσαμε την Ολυμπιακή φλόγα, όταν μας τίμησαν στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι πιο παρατηρητικοί πρόσεξαν ότι ο Μακρόν ενώ είχε υποσχεθεί ότι θα παραστεί στην αφή της Ολυμπιακής Φλόγας δεν ήρθε, με μια περίεργη δικαιολογία ότι είχε περιοδεία.

Από τότε όμως κάποια πράγματα άλλαξαν. Τι είχε συμβεί; Κατά μία εκδοχή επειδή η Ελλάδα αρνήθηκε να στείλει στρατιώτες στην Δυτική Ουκρανία, όπως ήθελε ο Μακρόν. Ή ακόμα επειδή η Ελλάδα, αντί να αγοράσει και άλλα Rafale προτίμησε τα αμερικανικά F-35 που είναι και πέμπτης γενιάς και αόρατα. Έτσι φθάσαμε στο σημείο να υπάρχουν πληροφορίες ότι οι Γάλλοι προτίθεται να πουλήσουν στους Τούρκους πυραύλους Meteor, που μπορούν να φέρουν τα Eurofighters, όταν τα αγοράσουν.

Γιατί όμως το έκαναν αυτό οι στρατηγοί σύμμαχοί μας οι Γάλλοι; Για τα λεφτά, ειπώθηκε. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Όταν αμέσως μετά την μεταπολίτευση μας έπεισαν να αγοράσουμε τα Mirage F-1, πρόσφεραν ως αντιστάθμισμα την αγορά ελληνικών παπουτσιών, πράγμα που δεν έκαναν ποτέ. Και ας προτιμήσαμε τότε το γαλλικό έγχρωμο σύστημα στην τηλεόραση από το γερμανικό. Επειδή ο Ζισκάρ Ντ΄Εσταίν παραχώρησε το αεροπλάνο του να έρθει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μετά την πτώση της χούντας.