|
Έκανε τον πρωθυπουργό του Ισραήλ να προσπαθεί να
δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα «ε, ξέρετε αυτά
συμβαίνουν σε καιρό πολέμου» και τον στρατό της
χώρας να διεξάγει έρευνα, που
κατέληξε στην αποπομπή δυο αξιωματικών και την
επίπληξη άλλων εφτά.
«Ήταν
εφτά άνθρωποι που αψήφησαν τα πάντα για να
ταΐσουν πεινασμένους ανθρώπους, Επτά από τους
καλύτερους του ανθρώπινου είδους» είπε ο Χοσέ
Αντρές, ιδρυτής της οργάνωσης καταγγέλλοντας τη
δολοφονία τους.
Από την
άλλη, ο αριθμός των θυμάτων στη Λωρίδα της Γάζας
πλησιάζει τις 40,000. Είναι θέμα ημερών αυτό το
νούμερο να ξεπεραστεί. Οι
Ισραηλινοί είναι ανελέητοι και αν
ισχύουν οι πληροφορίες της εφημερίδας Guardian
για τη χρήση συστημάτων Τεχνητής Νοημοσύνης, που
απλά επιλέγουν στόχους υπολογίζοντας και αριθμό
παράπλευρων απωλειών, έχουμε μπει σε σκοτεινά,
αχαρτογράφητα νερά.
Αυτό που
μένει πάντως είναι η διαπίστωση
πως οι διακρίσεις που υπάρχουν στη ζωή, υπάρχουν
και στο θάνατο. Ή για να το πούμε
διαφορετικά δεν έχουν όλοι οι νεκροί την ίδια
αξία.
Ο
θάνατος τόσων χιλιάδων Παλαιστινίων στη Λωρίδα
της Γάζας δεν στάθηκε αρκετός για να προκαλέσει
έρευνα,
ούτε για να στήσει το Ισραήλ στη γωνιά.
Χρειάστηκε να πεθάνουν έξι Δυτικοί για να
φουντώσει ο θυμός. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως
και πριν δεν υπήρχαν αντιδράσεις. Υπήρχαν. Όχι
όμως ικανές που να προκαλέσουν καταδίκες μέσα
στον ισραηλινό στρατό και να φέρουν το Ισραήλ σε
δύσκολη θέση.
Κάποιοι
κατηγορούν τους Δυτικούς για
υποκρισία και ότι νοιάζονται μόνο για
τους δικούς τους. Ενδεχομένως αυτό να ισχύει.
Και σε κάποιο βαθμό είναι και κατανοητό. Έτσι,
συνήθως λειτουργούν οι άνθρωποι, νοιάζονται και
υπερασπίζονται τα συμφέροντα των δικών τους.
Από την
άλλη, όμως, πώς
να εξηγηθεί η αδιαφορία των υπόλοιπων αραβικών
κρατών; Που είναι η οργή, οι
αντιδράσεις, η συμπαράσταση για τα δεινά των
Παλαιστινίων;
Υποτονικές οι αντιδράσεις, όπως και ο θυμός,
ειδικά σε κρατικό επίπεδο. Το ίδιο και η
συμπαράσταση. Καμιά αραβική χώρα δεν άνοιξε τα
σύνορα της για να καλωσορίσει Παλαιστίνιους
πρόσφυγες. Αντίθετα, τα έχει διπλοσφραγίσει.
Ούτε και έστειλε εθελοντές για να βοηθήσουν, να
περιθάλψουν και να ταΐσουν αυτούς που υποφέρουν.
Έντονες καταδίκες δεν ακούστηκαν και οι μπίζνες
με το Ισραήλ συνεχίζονται κανονικά.
Τα
αραβικά δάκρυα για τους θανάτους Παλαιστινίων
και την ισοπέδωση της Λωρίδας της Γάζας είναι
πολύ λίγα.
Και για αυτούς που σκοτώθηκαν και για αυτούς που
παλεύουν να παραμείνουν ζωντανοί.
Ξένια
Τούρκη (Φιλελεύθερος της Κύπρου) |
