Από την
άλλη πλευρά, η Γαλλία είναι η μόνη χώρα με
στρατιωτική παρουσία στον Νότιο Ειρηνικό, όπου
ανάμεσα στην Αυστραλία και την ανατολική ακτή
της Αμερικής, βρίσκεται η Γαλλική Πολυνησία, ένα
σύμπλεγμα 118 νησιών, ίσο σε έκταση με την
Ευρώπη χωρίς τη Ρωσία.
Δεν
είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι αυτή η
μέσω Γαλλίας ευρωπαϊκή παρουσία στην περιοχή της
Ωκεανίας, κάποιες αυτοκρατορικές δυνάμεις τις
ενοχλεί. Και πολύ μάλιστα, στη σημερινή
γεωπολιτική συγκυρία.
Από την
άλλη πλευρά, η Γαλλία, προσφέρεται ως αδύναμος
κρίκος. Κατά πρώτον η χώρα έχει περί τα 16
εκατομμύρια μουσουλμάνους, με πολύ ισχυρούς
ισλαμικούς θύλακες.
Δεύτερον διαθέτει ισχυρές φαιοκόκκινες δυνάμεις.
Η γαλλική ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν και η
ακροαριστερά του εκατομμυριούχου Ζαν-Λυκ
Μελανσόν, πολιτικά καλύπτουν τη μιση Γαλλία και
πλέον. Τα δε παραδοσιακά κόμματα της
κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς, μετά από
75 χρόνια άσκησης της εξουσίας, σήμερα
παραπαίουν.
Τρίτον,
την ώρα που η γαλλική Δικαιοσύνη ασχολείται με
τα δικαιώματα των λεσβίων και την πολιτική
ορθότητα, οι ισλαμοφασιστικές μαφίες σε κάποιες
περιοχές έχουν δημιουργήσει δικά τους
«κρατίδια». Μια βόλτα στη Μασσαλία και στα
περίχωρα του Παρισιού, μπορεί να πείσει και τους
πιο επιφυλακτικούς απέναντι στην διαπίστωσή μας.
Τέταρτον, τα δέκα τελευταία χρόνια, σχεδόν
«νόμιμη» θεωρείται και η δράση των συμμοριών
«μπλακ μπλοκ», που είναι ότι οι δικοί μας
κουκουλοφόροι. Τα αποβράσματα που συνθέτουν
αυτές τις συμμορφίες, μπορούν να λεηλατούν, να
καίνε καταστήματα και αυτοκίνητα και να
πυρπολούν βιβλιοπωλεία, με μοναδικό ρίσκο
κάποιος να συλληφθεί και δυο μέρες μετά να
κυκλοφορεί ελεύθερος με βραχιολάκι.
Εσχάτως
δε, οι συμμορίες αυτές, έχουν και τη στήριξη
κάποιων οικολόγων οι οποίοι στο όνομα της
προστασίας του περιβάλλοντος, χρησιμοποιούν
ειδικά καπνογόνα και φλογοβόλα, για να
προστατεύονται από τις «επιθέσεις» των σωμάτων
ασφαλείας. Σημειώνουμε ότι αυτό το «κίνημα»
οικολόγων, προτείνει και ειδικό διαιτολόγιο για
κάθε Γάλλο με κύρια πιάτα τις τσουκνίδες, τα
αγκάθια και τα σκουλίκια.
Πέμπτον,
ενδιαφέρουσες είναι οι εξελίξεις και στο γαλλικό
εκπαιδευτικό σύστημα, με αποκεφαλισμούς δασκάλων
από ισλαμιστές, λογοκρισία στην ύλη διδασκαλίας
και απειλές για τη σωματική ακεραιότητα όσων
ομιλούν τη μη συμβατή με την πολιτική ορθότητα
γλώσσα.
Από
οικονομικής πλευράς, η Γαλλία έχει συνολικό
δημόσιο και ιδιωτικό χρέος 4.600 δισεκατομμύρια
ευρώ, ήτοι 12 φορές το αντίστοιχο ελληνικό για 6
φορές περισσότερους κατοίκους. Ωστόσο οι ρυθμοί
ανάπτυξης της είναι καλοί, η ανεργία σχετικά
χαμηλή και οι εξαγωγές της παραμένουν
ανταγωνιστικές. Ως φαίνεται έτσι, αυτή την
οικονομία κάποιοι έχουν βάλει στόχο να την
υπονομεύσουν, γιατί αυτό εξυπηρετεί και άλλους
στόχους.
Και από
τους τελευταίους, ο πιο σημαντικός είναι η
Γαλλία να αποκτήσει αντιευρωπαϊκή κυβέρνηση για
να σπάσει και ο γαλλο-γερμανικός άξονας. Τα
υπόλοιπα θα ακολουθήσουν.
Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος – European Business
Review |